«Πρόσφατα κάποιος κατόρθωσε να «σπάσει» τον πιο περίοπτο λογαριασμό του Facebook – αυτόν του Mark Zuckerberg. Κατόπιν, του ζήτησε «συγνώμη» επειδή «παρενέβη στα προσωπικά του στοιχεία».

Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα άλλαξε ο κόσμος τα τελευταία 5-10 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, τα  ιδανικά μας και οι προσδοκίες μας όσον αφορά τα προσωπικά μας στοιχεία έχουν μεταμορφωθεί εντελώς. Σχεδόν όλοι μας μοιραζόμαστε προσωπικά μας στοιχεία σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, ουσιαστικά, παραδεχόμαστε πως δε μπορούμε να περιμένουμε κάποιο είδος ασφάλειας, όσον αφορά τα προσωπικά μας δεδομένα.

Το internet κάποτε ήταν ένας ανώνυμος κόσμος, κάτι που σταδιακά αλλάζει χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι σκέψεις μου στρέφονται στο online πόκερ. Μπορούν οι παίκτες να απολαμβάνουν ανωνυμίας παίζοντας – και, αν δεν μπορούν, πόσο κακό είναι αυτό;

Κάποτε, το online πόκερ ήταν μια ανώνυμη παιδική χαρά. Διαφοροποιούταν από το online πόκερ, λόγω του ότι δε μπορούσες να δεις το πρόσωπο του αντιπάλου σου, ούτε ήξερες το όνομά του.

Όπως φαίνεται αυτό έχει αλλάξει, κυρίως γιατί τα περισσότερα poker sites δεν επιτρέπουν αλλαγές στα screennames των παικτών. Σε άλλες περιπτώσεις, πολλοί παίκτες δε θέλουν να αλλάζουν τα screen name τους αφού, χάρη σ” αυτά, απολαμβάνουν τις δάφνες των επιτυχιών τους. Ονόματα όπως αυτά των durrrr και Annette_15 έχουν τους δικούς τους «μύθους» να τους συνοδεύουν.

Ο Viktor Blom, γνωστός και ως Isildur1, αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της σπανιότητας της ανωνυμίας στις μέρες μας. Για κάποιο καιρό, κανείς δεν ήξερε την πραγματική του ταυτότητα αλλά, παρά την ανωνυμία του, ήταν στα πρώτα θέματα των σχετικών ιστοσελίδων ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Κάποτε, ήταν πολύ εύκολο να διατηρείς κρυφές τις επιτυχίες σου από το πόκερ – σήμερα όμως, όχι! Μάλιστα, χάρη σε sites όπως το Hendon Mob, το Sharkscope και το Official Poker Rankings, είναι εξαιρετικά δύσκολο να πεις ψέματα όσον αφορά τις επιδόσεις σου στο πόκερ. Είναι πολύ εύκολο για τον οποιονδήποτε να συγκεντρώσει στοιχεία με τις επιδόσεις ενός παίκτη.

Ουσιαστικά, η μοναδική μορφή του πόκερ στις μέρες μας που προσφέρει ένα είδος «ιδιωτικότητας» είναι τα «ζωντανά» (live) cash games. Δεν ξέρω για σας, αλλά προσωπικά όταν κάποιος μου αναφέρει με θέρμη τα ποσά που κέρδισε παίζοντας σε live cash games, είμαι αρκετά καχύποπτος. Σχεδόν πάντα υποθέτω πως λένε ψέματα, αφού μου μιλούν για το μοναδικό στοιχείο το οποίο δε μπορώ να διασταυρώσω!

Μια λύση είναι η θέσπιση τραπεζιών «ανώνυμων» παικτών online. Κύριος σκοπός τους θα είναι η προστασία ερασιτεχνών παικτών από το να αποτελούν «στόχους» για επαγγελματίες, οι οποίοι αναζητούν αδύναμους παίκτες αποφεύγοντας τις μεταξύ τους αναμετρήσεις.

Θεωρητικά, η λύση αυτή φαντάζει ιδανική για πολλά προβλήματα. Στην πραγματικότητα, όμως, τα τραπέζια ανωνύμων παικτών δεν αποδείχθηκαν και τόσο δημοφιλή. Νομίζω πως αυτό οφείλεται στο ότι οι παίκτες θέλουν να αντιμετωπίζονται ως νικητές εφόσον έχουν κέρδη – και τα τραπέζια αυτά τους «αφαιρούν» μια τέτοια δυνατότητα

Δεν είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή καταγραφής αποτελεσμάτων από αυτές που ανέφερα νωρίτερα. Εξάλλου, το μόνο που κάνουν τα μέσα αυτά είναι να καταγράφουν το τι συμβαίνει στο τραπέζι. Ένα live τουρνουά πόκερ δεν διαφέρει από κάποιο αθλητικό γεγονός, αφού το αποτέλεσμα θα καταγραφεί σε κάποιο αρχείο – γιατί λοιπόν να μη συμβαίνει και το ίδιο online;

Αυτό στο οποίο, όμως, είμαι αντίθετος είναι η πώληση hand histories. Τα ιστορικά αυτά εξασφαλίζονται μέσω ειδικών υπηρεσιών και προγραμμάτων (data mining) και παρέχουν πληροφορίες για τις παικτικές συνήθειες των διαφόρων παικτών. Για μένα, η τακτική αυτή ξεφεύγει από τα όρια αφού όχι μόνο παρέχει άδικες πληροφορίες τακτικής των παικτών αλλά και στοιχεία τα οποία ο «πελάτης» δε θα μπορούσε ποτέ να έχει στα χέρια του υπό άλλες συνθήκες.

Αν και η σκέψη του ότι δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα δίχως να μας κατασκοπεύει κάποιος ξένος είναι μάλλον τρομακτική, υπάρχει ένα πλεονέκτημα της λιγοστής ανωνυμίας στο πόκερ.

Καταρχήν, το «trolling» (προσβολές από παίκτες, ενοχλητικά σχόλια και μηνύματα κλπ) δεν είναι το ίδιο εύκολο. Τα chatboxes αλλά και τα «trolls» των forums αφθονούν χάρη στην ανωνυμία τους, εκτοξεύοντας προσβλητικά σχόλια προς πάσα κατεύθυνση δίχως περιορισμούς. Σχόλια τα οποία δε θα τολμούσαν, ενδεχομένως, να ξεστομίσουν στην «πραγματική» ζωή τους.

Ίσως να μη θεωρείτε το πρόβλημα του trolling τόσο έντονο αφού ενδεχομένως να παίζετε σε πολλά τραπέζια και να έχετε απενεργοποιημένο το chat. Το trolling όμως ενοχλεί τους παίκτες που παίζουν ερασιτεχνικά, για να διασκεδάσουν και να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους – παίκτες τους οποίους χρειάζεται το πόκερ!

Το άλλο μεγάλο πλεονέκτημα της ανωνυμίας είναι πως μειώνει την πιθανότητα της απάτης. Γιαυτό και τα περισσότερα online poker rooms δεν επιτρέπουν αλλαγές στα screen names και είναι ιδιαίτερα αυστηρά απέναντι σε παίκτες με πολλαπλούς λογαριασμούς, ζητώντας ο κάθε παίκτης να είναι ένας και μοναδικός online.

Φυσικά αυτό δεν αποτρέπει κάποιους από το να τα καταφέρνουν. Μια ματιά σε κάποιο ενεργό poker forum θα σας οδηγήσει σε νήματα που αναφέρονται σε σκάνδαλα του online πόκερ. Παρολαυτά, η έλλειψη της αυστηρότητας των poker rooms θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση τέτοιων περιστατικών.

Επιστρέφοντας στον κ. Zuckerberg – όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα στο Facebook, όταν κάποια στιγμή θα βγει «στον αέρα» του internet μια εφαρμογή πόκερ με πραγματικά χρήματα, μια κίνηση που θα φέρει μεγάλες αλλαγές στον κόσμο του παιχνιδιού.

Θα είναι συναρπαστικό να δούμε το κατά πόσο στην εφαρμογή αυτή θα χρησιμοποιούνται avatars και screennames ή τα πραγματικά μας στοιχεία (φωτογραφία, όνομα κλπ). Σε περίπτωση που ισχύσει το δεύτερο, θα μιλάμε σίγουρα για μια εντελώς διαφορετική εμπειρία online πόκερ!

Κατά κύριο λόγο, θεωρώ πως θα είναι διασκεδαστική και θετική για το παιχνίδι, για τους λόγους που ήδη ανέφερα. Παρολαυτά, κάτι που με προβληματίζει εν μέρει είναι πως ίσως υπάρχουν και κάποιες μορφές. καταδίωξης : παίκτες που θα θέλουν να πάρουν εκδίκηση από κάποιον για ένα bad beat, αιτήματα «φιλίας» προς κακούς παίκτες από αντιπάλους που θα θέλουν να τους ακολουθούν σε κάθε τραπέζι κλπ.

Το online πόκερ αποτελεί ουσιαστικά το είδωλο του υπόλοιπου internet. Ναι, δε μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα στα τραπέζια τα οποία δε θα είναι ορατά σε όλους – αλλά αν η έλλειψη της ανωνυμίας συνεπάγεται μια πιο πολιτισμένη ατμόσφαιρα στο online τραπέζι, παρόμοια με αυτή μιας «ζωντανής» αίθουσας, τότε το συγκεκριμένο αντάλλαγμα πιστεύω πως αξίζει τον κόπο».

Συντάκτης: Barry Carter, Pokerstrategy