Στην ηλικία των 21 ετών o Jeff Madsen ήταν ήδη κάτοχος δύο WSOP Bracelets με συμμετοχές σε ακόμα δύο final tables, φτάνοντας περίπου το $1.5 εκατομμύριο σε κέρδη και κερδίζοντας τον τίτλο του «Παίκτη της χρονιάς» για το 2006. Επτά χρόνια αργότερα, ο Madsen βρίσκεται ακόμα στο “κυνήγι” του τρίτου του bracelet.

Ο νεαρός, πάντως, δεν έχει μείνει μακριά από τις επιτυχίες και τα cashes από τότε. Παρ” ολ” αυτά, τα WSOP προχωρούν το ένα μετά το άλλο δίχως το όνομά του στη λίστα των χρυσών νικητών.

Μιλώντας στο CardPlayer, ο Madsen αναγνώρισε πως αν δεν ήταν εκείνο το εξαιρετικό, για τον ίδιο, καλοκαίρι δε θα είχε φτάσει εδώ που είναι σήμερα – ίσως, μάλιστα, να μην ήταν καν παίκτης του πόκερ.

«Καθόρισε όλη μου τη ζωή. Όταν έφτασα στο WSOP εκείνη τη χρονιά, ήθελα απλώς να κερδίσω λίγα χρήματα. Τα όσα έγιναν μου άλλαξαν τη ζωή.»

Ο Madsen άρχισε να παίζει στα WSOP Events όταν έφτασε στην ελάχιστη απαιτούμενη ηλικία. Σήμερα, στα 28 του χρόνια, δηλώνει πως δεν αγχώνεται να φτάσει στο τρίτο του bracelet.

«Θεωρώ πως οι βασικές μου γνώσεις είναι καλές όπως και οι ικανότητές μου στο παιχνίδι. Παρολαυτά, νιώθω κάποια ανωριμότητα, αντιμετωπίζοντας συναισθηματικά τις νίκες και τις ήττες μου. Είμαι πολύ καλύτερος απ” ότι ήμουν, όμως» λέει ο Madsen και συμπληρώνει : «Κάποιοι άνθρωποι απλά συμπεριφέρονται περισσότερο ως. μηχανές απ” ότι εγώ. Υπό αυτή την έννοια δεν νιώθω βετεράνος ακόμη, αλλά ίσως χρειάζεται να κερδίσω το επόμενό μου bracelet.»

Όπως λέει ο Madsen, η απουσία του από τους νικητές του WSOP οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός πως οι παίκτες σήμερα είναι καλύτεροι απ” ότι παλαιότερα. Παίζει όλες τις παραλλαγές του πόκερ αλλά στο WSOP επικεντρώνεται κυρίως στο hold” em. Ο ίδιος παραδέχεται πως το 2006 «πέτυχε τζακ-ποτ».

«Οι απανωτές επιτυχίες κάποιου σε σύντομο χρονικό διάστημα μοιάζουν στην αρχή με τυχαίο γεγονός. Κατόπιν όμως, οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως “ΟΚ, είναι παίκτης του πόκερ και τα πήγε καλά εκείνη τη χρονιά. Δε σημαίνει πως είναι κακός παίκτης επειδή δεν έχει κερδίσει έκτοτε. Ήταν πολύ καλός τότε, και εξακολουθεί να είναι καλός’» λέει ο Madsen.

Στα επόμενα ένα – δύο χρόνια μετά τις επιτυχίες του, ο Madsen ένιωσε την άβολη πίεση του να κερδίσει ένα τρίτο bracelet. Με τον καιρό, όμως, εγκλιματίστηκε περισσότερο στη φύση των τουρνουά και την πρόκληση του να μείνει αυτός τελευταίος με όλες τις μάρκες στα χέρια του. Προφανώς, είναι πολύ συνηθισμένο ακόμα και για τους καλύτερους παίκτες να μην πραγματοποιούν cashes επί σειρά τουρνουά. Πολλές φορές, τα πάντα κρίνονται από ένα coin-flip ή ή ένα suckout. Κάποιοι επαγγελματίες δεν έχουν ούτε ένα bracelet στο όνομά τους.

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Madsen επιβλήθηκε του Erick Lindgren στο heads-up που θα του απέφερε το ένα του bracelet, όταν ο Lindgren δεν είχε ακόμη κανένα στην κατοχή του.

«Δεν μπορείς να πιέζεις τον εαυτό σου κάθε χρόνο. Έτσι είναι η ζωή. Δεν υποτίθεται ότι κάτι πρέπει να κάνεις – κάνεις αυτό που είναι να κάνεις. Είμαι τυχερός που έχω ήδη κερδίσει bracelet. Είχα και άλλες επιτυχίες έκτοτε. Μπορεί να έλθεις δεύτερος σε ένα τουρνουά, αλλά θα έπρεπε αυτό να σε αγχώσει περισσότερο; Το μόνο που πρέπει να σε απασχολεί είναι να βελτιώνεσαι στο παιχνίδι σου. Πρέπει να είσαι ευγνώμον για αυτά που έχεις», κατέληξε ο Madsen.