Όσοι από εσάς είχατε την τύχη να συμμετάσχετε σε live τουρνουά και να φτάσετε μέχρι το bubble, ενδεχομένως να έχετε γίνει μάρτυρες – συμμετέχοντας και εσείς οι ίδιοι – σε μια συμφωνία μεταξύ των παικτών για κάποιο ελάχιστο χρηματικό έπαθλο στον παίκτη που αποχωρεί στο “bubble” ως … παρηγοριά!

Το έπαθλο αυτό κυμαίνεται συνήθως στο ύψος ενός buy-in και αφαιρείται από τα χρηματικά έπαθλα των δύο πρώτων θέσεων. Η τακτική αυτή, πέραν της ελάχιστης ικανοποίησης που προσφέρει στον… άτυχο παίκτη, είναι εξακριβωμένο πως επιταχύνει κατά πολύ την ψυχοφθόρα διαδικασία του bubble.

Πολλές φορές, φυσικά, υπάρχουν αντιρρήσεις από παίκτες οι οποίοι, έχοντας μεγάλα stacks, θέλουν να εκμεταλλευτούν το φόβο του αποκλεισμού των shortstacks και να παίξουν πολύ επιθετικά, κερδίζοντας όσες περισσότερες μάρκες μπορούν. Είναι όμως, άραγε, η τακτική αυτή προς όφελός τους;

Ένα σχετικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο πιο πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Bluff Europe. Ας το δούμε :

«Κάποτε, η ώρα του bubble σε ένα τουρνουά παρουσιαζόταν ως η ιδανική ευκαιρία να εκμεταλλευτείς τους αντιπάλους σου . Παίκτες που συμμετείχαν μέσω satellites, που θέλανε το όνομά τους να ενταχθεί στη βάση δεδομένων του Hendon Mob ή, απλώς, θέλανε απελπισμένα να εξασφαλίσουν κάποιο χρηματικό έπαθλο, πήγαιναν πάσο με οτιδήποτε προκειμένου να “συρθούν” μέχρι τα χρηματικά έπαθλα.

Ενδεχομένως να είχαν διαβάσει σε βιβλίο του Sklansky πως ήταν λογικό να πάνε πάσο ακόμα και με Άσους. Το μόνο που χρειαζόταν είναι να αποφύγουν τα προβλήματα. Συχνά, οι παίκτες αυτοί εκδήλωναν ανοιχτά αυτή τους τη στρατηγική. Τέτοιες καταστάσεις ήταν ιδανικές για τους επαγγελματίες παίκτες του πόκερ

Οι καιροί όμως αλλάζουν. Σπάνια πλέον οι συμμετέχοντες σε ένα τουρνουά συμφωνούν να αφήσουν κάποια χρήματα στην άκρη, ως έπαθλο “της παρηγοριάς” για τον παίκτη του bubble. Πάντα εμφανίζεται κάποιο… παιδί του internet που αρνείται, ανεξάρτητα από τις διαμαρτυρίες των υπολοίπων.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Πλέον – και αυτό είναι το σημαντικότερο – σχεδόν όλοι γνωρίζουν τη σωστή στρατηγική την ώρα του bubble. Σε σχεδόν κάθε τουρνουά με buy-in άνω των 200 ευρώ, τo bubble μοιάζει με ατελείωτη διαδικασία. Δεν γνωρίζω για ποιον λόγο οι παίκτες του internet αρνούνται αυτή τη “συμφωνία” για κάποιο ελάχιστο χρηματικό έπαθλο στο bubble. Δεν έχω δει και κανέναν τους να παίζει ρέστα απέναντι σε κάποιον… δύστυχο που τόλμησε να εμπλακεί σε κάποιο pot! Απλά, μου φαίνεται ότι πάνε συνεχώς πάσο όπως οι υπόλοιποι… Άρα, η λεγόμενη “εκμεταλλευση” του bubble πάει περίπατο!

Μη με παρεξηγείτε. Υπάρχουν ακόμα ευκαιρίες που μπορεί να εκμεταλλευτεί κάποιος. Έχουν, άραγε, καμία σχέση με αυτές του παλιού καλού καιρού, όταν το bubble ισοδυναμούσε με… δωρεάν μάρκες; Στο Vegas, ίσως. Στα live satellites με έπαθλα μεγάλα main events, πιθανόν. Αλλά, εν γένει, η απάντηση είναι “όχι”.

Ίσως λοιπόν πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα σχετικά με τη δυναμική του bubble. Ασχολούμαι με το συγκεκριμένο θέμα γιατί πρόσφατα βρέθηκα στο bubble ενός τουρνουά 500 λιρών, το οποίο διήρκησε 2.5 ώρες! Όπως καταλαβαίνετε, όταν τελικά μια τέτοια, πολύωρη διαδικασία bubble ολοκληρώνεται, η δομή του τουρνουά ισοδυναμεί με… ζάρια, καθώς το μέσο stack έχει πέσει πλέον από τα 40BBs στα 20BBs.

Ας δούμε τι λένε επ’ αυτού τα μαθηματικά. Οι ακόλουθοι υπολογισμοί βρίσκουν εφαρμογή σε σχετικά μικρά side events (με 100, το πολύ, συμμετοχές), όπου:

α) Το χαμηλότερο χρηματικό έπαθλο αντιστοιχεί σε δύο με τρία buy-ins

β) Το bubble λαμβάνει χώρα στο τελικό τραπέζι, όταν και είναι εύκολο να συζητηθεί το ενδεχόμενο κάποιου επάθλου για τον παίκτη στο bubble

γ) σε αντίθεση με τα main events, τα bubbles διαρκούν περισσότερο γιατί δεν υπάρχουν δεκάδες ελάχιστα χρηματικά έπαθλα τα οποία πρέπει κάποιος να προσπεράσει, μέχρι να φτάσει στα “σοβαρά” έπαθλα.

Φανταστείτε πως οι παίκτες συμφωνήσουν να αφαιρέσουν ένα buy-in από τα έπαθλα του πρώτου και του δεύτερου (πχ 60% από τον πρώτο και 40% από τον δεύτερο) ως επαθλο για το bubble. Το μέγιστο μειονέκτημα για κάθε παίκτη, από μια τέτοια συμφωνία, αντιστοιχεί σε 60% του buy-in. Σε ένα bubble με επτά παίκτες να πληρώνονται, ας υποθέσουμε πως ο chip leader έχει το 1/4 των chips στο τραπέζι. Τι παραχωρεί, με μια τέτοια κίνηση; Περίπου το 1/4 του buy-in ( Aν έχει 25% πιθανότητες να έρθει πρώτος, τότε χάνει 0.25×0.6 buy-ins. Επίσης, έχει περίπου πιθανότητες (100%-25%)x25% να έρθει δεύτερος, οπότε και χάνει 0.40 buy-ins. Προσθέστε την πιθανότητα να αποχωρήσει στο bubble – έστω και 1% – όπου και κερδίζει ένα buy-in. Με αυτούς τους πρόχειρους υπολογισμούς, κατά μέσο όρο σε ένα deal χάνει 0.21 του buy-in ).

Τι κερδίζει σε αντάλλαγμα; Είναι λίγο δύσκολο να το υπολογίσουμε, αλλά σίγουρα κερδίζει την ευκαιρία να ασκήσει εντονότερη πίεση στους αντιπάλους του έχοντας μεγαλύτερο effective stack, μετά το bubble. Ας υποθέσουμε πως η διαδικασία του bubble διαρκεί περίπου ένα level παραπάνω, κατά μέσο όρο, σε ένα τουρνουά από ότι σε ένα άλλο τουρνουά όπου έχει συμφωνηθεί κάποιο “deal” με έπαθλο για τον παίκτη στο bubble. Κατά μέσο όρο, τα effective stacks μετά το bubble θα μειώνονται στο 1/3 στην πρώτη περίπτωση, όταν δηλαδή δεν έχουμε συμφωνία στους παίκτες. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί πώς επηρεάζει το γεγονός αυτό το edge του καθενός, αλλά δεδομένου του ότι οι παίκτες κυνηγούν ένα έπαθλο της τάξης των 25-30 buy-ins (σε ένα τουρνουά 70 παικτών) σίγουρα το deal καταλήγει να αξίζει περισσότερο από το 1/4 του buy-in, το οποίο παραχωρεί ο chip-leader με το deal.

Φυσικά, οι περισσότεροι παίκτες γνωρίζουν ό,τι έχουν διαβάσει : ότι, δηλαδή, είναι λάθος να συμφωνείς για κάποιο χρηματικό έπαθλο στο bubble.

Ο παράγοντας που παρέλειψα στους παραπάνω υπολογισμούς μου είναι το κέρδος αυτών που αρνούνται το έπαθλο στο bubble οι οποίοι και εκμεταλλεύονται τους παίκτες που, με τον φόβο του αποκλεισμού μια θέση πριν τα χρηματικά έπαθλα, παίζουν άσχημα. Κατά μέσο όρο (και πάλι, δίχως ακριβείς υπολογισμούς) θα έλεγα πως η λογική αυτή έχει βάση εφόσον υπάρχουν παίκτες που παίζουν πολύ χειρότερα από ότι προβλέπει η σωστή στρατηγική του bubble. Όπως ήδη είπα, δεν πιστεύω πως πλέον υπάρχουν πολλοί τέτοιοι παίκτες. Η συμβουλή μου είναι να παίζεται το bubble για μισό, περίπου, level, να υπάρχει μια γενική εικόνα του πώς παίζει ο καθένας και ενδεχομένως να πραγματοποιηθεί κάποιο deal για το έπαθλο του bubble, εφόσον δεν προκύπτει πως κάποιος παίζει κάνοντας τραγικά λάθη.

Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι και οι διοργανωτές. Μεγάλο ρόλο παίζουν τα έπαθλα ακριβώς μετά το bubble. Σε satellites μεγάλων τουρνουά, προφανώς αυτά δεν αλλάζουν. Τι γίνεται όμως με τα side events, όταν το έπαθλο αμέσως μετά το bubble ξεπερνά τα δύο buy-ins; Δε θα έπρεπε οι διοργανωτές να πειραματιστούν με μικρότερες διαφορές στα χρηματικά έπαθλα των τελευταίων θέσεων του payout structure; Ρεαλιστικά, δε τους νοιάζει και τόσο καθώς οτιδήποτε και αν κερδίσουν επιταχύνοντας το bubble θα χαθεί με την αύξηση της διάρκειας του παιχνιδιού μετά το bubble. Παρολαυτά, θα είχε ενδιαφέρον να δούμε αν οι παίκτες προτιμούν μικρότερες διαφορές στα χαμηλά χρηματικά έπαθλα, σε τέτοιου είδους τουρνουά.»