Κουβεντιάζοντας με τον Γιώργο Καπάλα – Μέρος B

Γιάννης ΠερτσινίδηςΕλληνική ΓωνιάLeave a Comment

[Συνέχεια από το 1ο Μέρος]

H επιλογή σου στα online τουρνουά φέτος ποια θα είναι; Βλέπω πως το average buy in στα τουρνουά που παίζεις είναι πάνω από $100.

Nαι, τώρα πλέον παίζω τουρνουά με buy in πάνω από $100, έχω average buy in περίπου $140, προσπαθώ να κινούμαι περίπου σε αυτό τον μέσο όρο. Θα επιλέγω τα τουρνουά που «μου πάνε» πιο πολύ, δηλαδή τουρνουά που αισθάνομαι άνετα να παίζω, που μου αρέσουν. Πχ το 100 rebuy της Full Tilt δεν θέλω να το παίζω πολύ αφού έχω διακρίνει ότι συμμετέχουν μόνο οι κορυφαίοι παίκτες, σε αντίθεση με το 100 rebuy της Pokerstars το οποίο σε γενικές γραμμές μου αρέσει να παίζω. Στο Poker.gr παίζω σίγουρα κάθε εβδομάδα το Championchip και μάλιστα βγαίνω συνεχώς στις θέσεις από 10 έως 30!

Έχεις φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο, κυρίως έχεις ανεβάσει το bankroll σου αρκετά ψηλά. Αν τα πράγματα στο επόμενο διάστημα δεν πάνε πολύ καλά, με ποιον τρόπο θα το αντιμετωπίσεις; Θα κατέβεις stakes; Ποιο είναι το «μαξιλάρι» που έχεις βάλει, και ποιο νομίζεις πως πρέπει να είναι γενικά το «μαξιλάρι» ενός παίκτη που αντιμετωπίζει κάποιο downswing παίζοντας τουρνουά;

Το τελευταίο τετράμηνο, μέχρι πριν 3 ημέρες που κέρδισα ένα 150άρι στο Pokerstars, ήμουν για 4 μήνες break even, από τέλος Αυγούστου μέχρι τέλος Δεκέμβρη. Θα μπορούσαν αυτοί οι μήνες να ήταν αρνητικοί, προσωπικά ήμουν τυχερός που ουσιαστικά 2 χρόνια τώρα δεν είχα αρνητικούς μήνες, σε βαθμό που να το «νιώσω» στην τσέπη μου ότι χάνω χρήματα. Είναι σίγουρα λογικό κάποια στιγμή να έχω και κάποιους αρνητικούς μήνες και για αυτό που λες «μαξιλάρι» δεν το έχω προσδιορίσει ως κάποιο ποσό, ή κάτι παρόμοιο. Δεν μπορώ δηλαδή ακριβώς να σου πω τι θα κάνω όταν συμβεί κάτι τέτοιο.

Νομίζω ότι ο καλός παίκτης αντιλαμβάνεται πότε δεν παίζει ο ίδιος αρκετά καλά, πότε αρχίζει να νιώθει σφιγμένος στα stakes που παίζει και σε ποιο σημείο αρχίζει να παίζει «scared money». Το έχω νιώσει κι εγώ αυτό. Αν μου συμβεί να «σφιχτώ» κάπως για μια περίοδο, θα σταματήσω να παίζω τα τουρνουά εκείνα που θα μου στοιχίζουν περισσότερο στην τσέπη μου.

Αυτή τη στιγμή έχω αρκετά μεγάλο bankroll ώστε να έχω τη δυνατότητα να παίξω οτιδήποτε στο internet και για μεγάλο διάστημα, αφού έχω επιλέξει να μην παίζω τα 1000άρια τουρνουά που υπάρχουν, έχω παίξει συνολικά 3 από αυτά σε έναν χρόνο. Το σημαντικότερο στο παιχνίδι στο internet είναι το bankroll. Ειδικά όταν το παιχνίδι από όλους στα online τουρνουά είναι πιο επιθετικό, όχι μόνο από εμάς αλλά γενικά από όλους. Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι είναι πολύ μεγαλύτερο και το variance, θες δεν θες. Για να αντιμετωπίσεις το variance και επομένως κάποια ενδεχόμενα downswings χρειάζεσαι κυρίως μεγάλο βάθος στο bankroll.

Δηλαδή με ποιο «βάθος» σε bankroll πρέπει να παίζει τουρνουά ένας παίκτης, ποιο νομίζεις είναι το σωστό; 70, 100, 150 buy ins;

Έχει σημασία το μέγεθος του field των τουρνουά που παίζεις. Μεγάλη σημασία… Στο average buy in που έχω εγώ τώρα, δηλαδή $140, και με το μέγεθος των filed στα τουρνουά που παίζω, μπορώ να σου πω ότι χρειάζεται «βάθος» bankroll ακόμη και 300 buy ins. Δηλαδή 45.000 δολάρια για να παίζω άνετα σε αυτό το average.

Τα 100 buy in είναι λίγα, ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Έχω περίπου 18% in the money, που σημαίνει ότι στα 100 τουρνουά θα μπω 18 φορές στα λεφτά. Κάλλιστα όμως μπορεί να αποκλειστώ νωρίς στα λεφτά και το ROI μου να είναι ακόμη και αρνητικό! Όσο μεγαλώνουν και τα fields και τα buy in πρέπει να είσαι ακόμη πιο εξασφαλισμένος, μπορεί και το 300 που σου λέω να είναι λίγο.

Παλιότερα είχα μικρότερες απαιτήσεις σε bankroll αφού έπαιζα σε τουρνουά με μικρότερα fileds και έπαιζα κυρίως στο Poker.gr, με σαφώς δηλαδή πιο soft αντιπάλους. Δεν θα «φάς» εκεί δηλαδή 4-bet με 7-9 off (γέλια)… Αν το φας, θα το φας από γάιδαρο, όχι επειδή ξέρει τι κάνει ο άλλος…

Το variance είναι τεράστιο στα τουρνουά, είναι γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλο είναι το variance. Από ό,τι πιστεύει ο καθένας είναι πολύ μεγαλύτερο! Δεν μπορεί να το αντιληφθεί ο περισσότερος κόσμος αυτό το μέγεθος, αλλά αν δεν το καταλάβει δεν έχει μάθει το παιχνίδι. Το variance είναι το βασικό συστατικό του πόκερ και επηρεάζει τον παίκτη ακόμη και στον ψυχολογικό τομέα.

Για παράδειγμα αν έχεις 200 buy in στα 100 δολάρια και βρεθείς με ένα downswing στα 13.000, έχεις ουσιαστικά χάσει τα 2/3 του bankroll σου, σε επηρεάζει πολύ ψυχολογικά αυτό. Η αλήθεια είναι ότι γενικά θέλεις κάποια αποτελέσματα για να σου φτιάχνουν την ψυχολογία για να μπορείς να παίξεις πιο άνετα, είναι δεδομένο αυτό.

Το οποίο βέβαια, όσο καλά κι αν παίξεις δεν εξαρτάται τόσο από εσένα.

Αν παίξεις καλά τα στατιστικά θα επιβεβαιωθούν, απλώς δεν ξέρεις πότε θα γίνει αυτό. Είναι έτσι η μορφή του παιχνιδιού, το tournament πόκερ είναι κατά βάση τεχνικό παιχνίδι, αλλά θέλει μεγάλα δείγματα για να επαληθευτεί αυτό.

Σε σχέση με το cash, τα τουρνουά έχουν πολύ μεγαλύτερο variance. Στο cash ας πούμε ότι μπορείς να παίξεις ας πούμε 5 φορές 80-20 και αν κερδίσεις τις 4 θα έχεις το αναμενόμενο κέρδος. Στα τουρνουά μπορεί να παίξεις 5 φορές 80-20, να κερδίσεις και πάλι τις 4 αλλά να χάσεις το κρίσιμο εκείνο χέρι που θα σου στερήσει το αναμενόμενο κέρδος. Γι αυτό υπάρχει τόση γκρίνια με τα bad beats, έτσι είναι όμως το παιχνίδι. Μην παίξεις τουρνουά αν σε χαλάει αυτό το πράγμα.

Προς τα πάνω ποιος είναι ο στόχος σου από εδώ και πέρα;

Αυτό που σκεφτόμουν όταν άλλαζε ο χρόνος είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνω το 2010 καλύτερο από το 2009. Βέβαια αυτό είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία, αφού μπορεί να μην έχω κάνει τίποτε μέχρι τον Οκτώβριο και να πάω καλά σε ένα ΕΡΤ που θα βγάλει όλη τη χρονιά καλύτερη. Το βλέπω όμως με διαφορετικό σκεπτικό, δηλαδή από πού ξεκίνησα στην αρχή του 2009 και που έφτασα στο τέλος. Το τι κατάφερα δηλαδή αυτό τον χρόνο και όσον αφορά το πόκερ, το bankroll και τις επιτυχίες, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο αφού με τα κέρδη αυτά αγόρασα αμάξι, έκανα μια επένδυση φτιάχνοντας το σπίτι μου, πράγματα που ήταν σαφώς πέραν των προσδοκιών που είχα στην αρχή του χρόνου.

Τώρα το τι μπορώ να καταφέρω από εδώ και πέρα… Θα σου δώσω το σκεπτικό μου… Το live παιχνίδι το έχω σαν κάτι extra. Αν συνεχίζω το 2010 να βγάζω στο internet αυτά που βγάζω, θα είμαι ικανοποιημένος. Ασφαλώς αν κερδίσω περισσότερα από το live παιχνίδι μου, πάλι ικανοποιημένος θα είμαι, απλώς έχω ως προτεραιότητα να έχω σταθερά κέρδη από το internet, γιατί στην τελική αυτό είναι το «μεροκάματο», το live είναι το «long shot». Όπως και να το κάνουμε, πόσα τουρνουά live μπορώ να παίξω μέσα στον χρόνο; Ούτε 50, μάλλον είναι πολύ μεγάλος αριθμός το 50. Τα στατιστικά δεν έχουν περιθώριο να επιβεβαιωθούν με τόσο μικρό δείγμα στο live. Καταλήγουμε δηλαδή ότι η βάση είναι το online, όπου έχεις τη δυνατότητα να παίξεις πολλά τουρνουά.

Πήγα πολύ καλά στα offline το 2009, και γνωρίζω πως είναι κάπως δύσκολο να επιτύχω περισσότερα φέτος εκεί. Μπορεί να γίνει μπορεί και όχι, είναι καθαρά πότε θα τύχει να γίνει αυτό. Μπορεί αυτή τη χρονιά να μην κάνω τίποτα και στον τρίτο χρόνο να κερδίσω κάτι μεγάλο, δεν ξέρεις πότε θα έρθει…

Έχεις αυτοπεποίθηση όμως, έτσι;

Δεν γίνεται με τα αποτελέσματα που έχω να μην έχω αυτοπεποίθηση. Από την άλλη όμως πιστεύω πως δεν έχουν «πάρει και τα μυαλά μου αέρα». Ξέρω που βρίσκομαι και κοιτάζω να εκμεταλεύομαι κάθε φορά τις καταστάσεις όσο μπορώ…

Ψηφίστηκες «Παίκτης της Χρονιάς» για την Ελλάδα το 2009. Πως αισθάνεσαι γι’ αυτή την διάκριση;

Το βλέπω λίγο αντικειμενικά. Με τα αποτελέσματα μου το 2009, ήταν επόμενο ότι θα με ψήφιζαν πολλοί για Παίκτη της Χρονιάς. Αυτό όμως που θεώρησα πιο σημαντικό ήταν ότι σε παρόμοια ψηφοφορία στο Pokerland πέρυσι, είχα πάρει και πάλι μια καλή θέση (7ος Καλύτερος Παίκτης για το 2008). Με είχαν ψηφίσει άτομα που ψάχνουν τι γίνεται στην Ελληνική κοινότητα και είχαν αναγνωρίσει ότι έχω κάποιες προοπτικές. Είναι μια επιβεβαίωση αυτό και χαίρομαι πολύ που τους δικαίωσα με αυτά που κατάφερα την επόμενη χρονιά!

Εσύ έχεις ξεχωρίσει κάποια άτομα που πιστεύεις ότι αξίζουν στο μέλλον να κάνουν ένα «μπαμ»;

Κοίτα, περιμένουμε όλοι να δούμε κάποια live επιτυχία από τον Ήλιο κάποια στιγμή. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Χρήστος ο Βλάσσης μπορεί να δείξει πολύ περισσότερα από αυτά που έχει κάνει μέχρι στιγμής. Ο Φειδίας Γεωργίου έχει πολύ ταλέντο προφανώς, ο Αντρέας ο Χαλκιαδάκης είναι σε μεγάλη άνοδο το τελευταίο διάστημα, υπάρχουν όμως κι άλλα παιδιά που μπορούν να δείξουν κάτι καλό στο μέλλον. Ο Άκης B., ο Ηλίας Ζωγράφος, ο Θοδωρής Αηδονόπουλος, ειδικά όταν επιστρέψει στα live.

Είναι δύσκολο για τον Έλληνα παίκτη να παίξει πολλά τουρνουά offline και να κάνει επιτυχίες, αφού στην Ελλάδα δεν έχουμε πόκερ. Από την άλλη όμως, αν δεν τα κυνηγήσεις τα offline δεν θα έρθουν και οι επιτυχίες. Πρέπει να κυνηγάς τις ευκαιρίες, πάντα βάσει πλάνου όμως.

Είμαστε μικρή κοινότητα στην Ελλάδα με λίγες επιτυχίες και ίσως στο μυαλό μας έχουμε τις επιτυχίες πολύ πιο ψηλά από τι στην πραγματικότητα είναι. Το πόκερ είναι κάτι σαν ένας μεγάλος μύλος που αλέθει στατιστικά νούμερα κι εκεί υπάρχει διακύμανση. Μπορεί κάποιος παίκτης που να έχει παίξει λίγο, ή να έχει μικρότερο αναμενόμενο από άλλους, να κάνει μεγαλύτερη επιτυχία. Έτσι είναι το πόκερ, δεν μπορείς να προβλέψεις ποιος θα κάνει κάτι μεγάλο και ποιος όχι. Είναι γεγονός όμως ότι συνολικά σαν κοινότητα έχουμε παίξει λίγο σε μεγάλα τουρνουά και στο μέλλον που θα έχουμε περισσότερες παρουσίες σε αυτά, θα δούμε και περισσότερες επιτυχίες σιγά σιγά.

Ευχαριστούμε τον Γιώργο Καπάλα για τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Pokerland και για τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί του! Ευχόμαστε περισσότερες επιτυχίες στο μέλλον, από έναν Έλληνα παίκτη που έχει αποδείξει ότι μπορεί!

{mos_fb_discuss:13}