Το ‘κορίτσι- θαύμα’ του online πόκερ αποκαλύπτει τα μυστικά που την βοήθησαν να κυριαρχήσει στα live deep-stack tournaments σε συνέντευξή της στο Βρετανικό περιοδικό PokerPlayer.

Από την στιγμή που ξεκίνησε να παίζει online σε ηλικία 15 ετών μέχρι το τελευταίο θριαμβευτικό της hand στο WSOPE, η Άνετ Όμπρεσταντ γνωρίζει μόνο ένα στιλ παιχνιδιού: να παίζει επιθετικά. Αλλά ενώ βίωνε μια σχετική… ξηρασία το 2008 με λίγες αξιοσημείωτες επιτυχίες, συνειδητοποίησε ότι έχοντας μόνο ένα ‘όπλο’ στην φαρέτρα της ήταν εξαιρετικά περιορισμένη στις… αποχρώσεις του live παιχνιδιού.

Μέχρι το 2009, η Όμπρεσταντ είχε εντοπίσει και επιλύσει ορισμένες αδυναμίες της στο deep-stack game με εντυπωσιακά γι’ αυτήν αποτελέσματα. Τον Ιανουάριο του 2009 τερμάτισε 21η απέναντι σε 681 αντιπάλους στο Aussie Millions και τον Απρίλιο αποκλείστηκε την τελευταία στιγμή πριν το final table του EPT Grand Final. To φετινό Aussie Millions αποδείχθηκε ακόμη πιο εντυπωσιακό για την Ανέτ: πρώτη στο 1.000-ρι PLO και 7η στο 10.000-ρο Main Event !

Η Ανέτ εξηγεί τις αλλαγές που εφάρμοσε στο παιχνίδι της…

Από το online στο live

Όταν ξεκίνησα να αγωνίζομαι live έπαιζα με το ίδιο στιλ που παίζω και online – υπερβολικά τρελό, συνεχείς μπλόφες και three-bet shoving. Λειτούργησε εξαιρετικά όταν κέρδισα το WSOPE αλλά το συγκεκριμένο στιλ έχει πολύ υψηλό variance.

Τα τουρνουά διαρκούν ημέρες και αν είσαι all-in τουλάχιστον μια φορά την μέρα θα χάσεις τελικά. Συνεχίζω να… επεξεργάζομαι το παιχνίδι μου και προσπαθώ να μαθαίνω από τα λάθη που έχω κάνει, ενώ έχω σταματήσει να παίρνω τόσα αχρείαστα ρίσκο. Είμαι σίγουρα καλύτερη παίκτρια πλέον απ’ ότι όταν κέρδισα το WSOPE και νομίζω πως μπορούσα να τα πάω ακόμη καλύτερα στο μέλλον.

Image

Οι άλλοι παίκτες θεωρούν πως είμαι γενικότερα λίγο "παλαβή", κάτι που είναι καλό γιατί σημαίνει πως πληρώνομαι στα μεγάλα hands και μπορώ να κάνω value-bet πολύ εύκολα. Στο μοναδικό πράγμα που μου δημιουργεί πρόβλημα είναι όταν δεν διαθέτω καθόλου αξιόλογα hands, όποτε και μου κρατάει… δεμένα τα χέρια. Δεν μπορώ να κάνω τόσες πολλές κινήσεις γιατί οι άνθρωποι ποτέ δεν μου δίνουν credit . Δεν θα προσπαθούσα σίγουρα να απομακρύνω κάποιον με top pair: Δέχομαι call και είναι δύσκολο να αγωνιστείς εναντίον του.

Αν έχεις την εικόνα ενός πραγματικά επιθετικού παίκτη δεν θα πρέπει να πραγματοποιείς three-betting με τόσα πολλά hands γιατί οι υπόλοιποι παίκτες θα κάνουν αρκετές φορές call και θα συμμετέχουν στο παιχνίδι, αλλά όταν έχεις την εικόνα ενός πολύ ‘σφιχτού’ παίκτη τότε είναι που πρέπει να… ανοίξεις το παιχνίδι σου. Πολλοί παίκτες δεν είναι αρκετά καλοί για να συνδυάσουν κάτι τέτοιο υποθέτω.

Limping

Πιστεύω πως το limping είναι καλό όσο δεν ενεργείς πρώτος στο pot. Αν κάποιος παίκτης κάνει limp-in τότε συχνά θα τον ακολουθήσω με limp-in. Αν πραγματοποιήσεις limp μετά από κάποιον, το pot συνήθως θα λάβει three-way μορφή και δεν θα δεχθείς τόση πίεση όσο σε heads-up γιατί ο αντίπαλος σου δεν θα εμπλακεί πολύ σε continuation-betting. Όταν κάνω limp έχω μια ευρεία ποικιλία από hands. Το ότι το flop είναι King-high δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να διαθέτω κάποιο μεγάλο hand. Θα μπορούσα να έχω K-Q ή κάποιο set.

Squeeze

Μέχρι πριν λίγο καιρό οι παίκτες συνήθιζαν να κάνουν squeeze αρκετά και αυτό ήταν το σωστό, καθώς ανάγκαζε τους υπόλοιπους σε fold. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον, καθώς ο καθένας γνωρίζει τι σκοπεύεις να κάνεις. Αν επιχειρείτε squeeze πλέον οι περισσότεροι αντίπαλοι σας θα αποφασίσουν να συμμετέχουν και τότε θα λάβει χώρα μια… μάχη πολλαπλών επιπέδων. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι το squeeze play είναι πλέον ξεπερασμένο.

Υπομονή

Πολλοί online παίκτες έχουν αρχίσει να παίζουν live πλέον, κάτι που σημαίνει ότι τα παιχνίδια εξελίσσονται ολοένα και δυσκολότερα και γίνονται περισσότερο επιθετικά. Ακόμη κι αν θεωρώ ότι κάποιος επιχειρεί να μου κάνει reraise πολύ εύκολα, δεν αποφασίζω πάντοτε να εμπλακώ σε αναμέτρηση μαζί του γιατί γνωρίζω πως πρέπει να ρισκάρω πολλά chips για να το κάνω. Προτιμώ το fold σε αρκετές περιπτώσεις και περιμένω για καλύτερο spot.

Έχω παίξει σε τόσα πολλά τεράστια pots σε τουρνουά στο παρελθόν όπου δεν έπρεπε να συμμετέχω. Είχα κάνει three-bet ένα παίκτη με J-T suited από τα blinds σ’ ένα τουρνουά και απαντάει με four-bet. Ήμουν εξαιρετικά σίγουρη ότι δεν είχε απολύτως τίποτα και ξαφνικά βρέθηκα all-in για 200 big blinds με J-T suited! Κάποιες φορές πρέπει να κάνεις συγκεκριμένες κινήσεις για να δώσεις την εικόνα στους αντίπαλους σου ότι είσαι εξαιρετικά ικανός, αλλά είναι πραγματικά ανόητο να ρισκάρεις τόσο μεγάλα ποσά. Οι άνθρωποι στις μέρες μας είναι πολύ καλύτεροι στην στρατηγική τουρνουά και αυτό θα πρέπει να το λαμβάνετε υπ’ όψιν.

Value-betting

Το value-betting είναι πολύ σημαντικό γιατί θέλεις να βεβαιωθείς ότι το range σου είναι ισορροπημένο. Αν βρίσκεσαι στο river και ο αντίπαλος σου γνωρίζει ότι θα κάνεις μόνο value-bet με nuts ή με μπλόφα είναι πολύ ευκολότερο να αγωνιστείς εναντίον του απ’ ότι αν είχες την ικανότητα του value-betting με μεσαίο ζεύγος. Θέλεις να έχεις την δυνατότητα να παρουσιάζεις ασήμαντα hands όταν κάνεις value-betting ή μπλοφάρεις και όχι πραγματικά ισχυρά hands.

Αν οι αντίπαλοι σου είναι πραγματικά καλοί η συγκεκριμένη στρατηγική range-balancing είναι απαραίτητη. Αλλά αν οι παίκτες δεν είναι τόσο προχωρημένοι δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Αν αγωνίζεσαι απέναντι σε ανόητους παίκτες τότε απλά διατήρησε το και ποντάρισε σε μπλόφες και nuts.

Οι μεγαλύτερες αδυναμίες

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι τα υπερβολικά call εκτός θέσης. Λένε δηλαδή, ‘Ω, είχα Q-J στο big blind και είχα καλές πιθανότητες για call.’ Ναι, είχες όντως καλές πιθανότητες preflop αλλά τι συμβαίνει postflop; Θα βρεθείς σε μπελάδες αν εμφανιστεί ένας βαλές στο flop και ο αντίπαλος σου συνεχίζει να ποντάρει. Είναι ανόητο να αγωνίζεσαι εκτός θέσης κατ’ αυτόν τον τρόπο καθώς πρόκειται να παρατήσεις αρκετά pots.