O πρωταθλητής του 2004 WSOP main event Greg Raymer αναλύει στο CardPlayer ένα hand που έπαιξε πρόσφατα σε live τουρνουά.
“Βρισκόμαστε στα τέλη της Day 1b του MGM National Harbor Potomac Poker Open main event, ένα τουρνουά με $3.000 buy-in.
Είμαι στο big blind με 120.000 μάρκες σε blinds 1.500/3.000, ante 3.000 κρατώντας 
και στο button ένας πασίγνωστος, ικανότατος, πολύ tricky και εξαιρετικά loose-aggressive παίκτης με 175.000 μάρκες ανοίγει τη δράση με raise στις 6.500.
Με το call μου το flop ξεδιπλώνει 
, τσεκάρω, κάνει το c-bet στις 4.000 και συνεχίζω με call.
Στη θέα του 
στο turn κάνω check/call εκ νέου, αυτή τη φορά σε bet 14.500.
Τελευταίο φύλλο το 
που δίνει πιθανότητες για flush. Τσεκάρω για τρίτη φορά, σκέφτεται για λίγο και ποντάρει τώρα 8.500.
Κάνω γρήγορα call με A-high και μου λέει “Είσαι καλός” και κερδίζω το pot.
Είναι ένα hand που υπάρχουν πολλά περισσότερα στο βάθος απ” ότι φαίνονται και μάθημα για ν” αγνοείτε οποιοδήποτε αίσθημα φόβου ίσως έχετε.
Η πρώτη μου απόφαση έχει να κάνει με το πως ν” απαντήσω με το A-4 offsuit αντιμετωπίζοντας ένα raise. Αν το raise προέρχεται από ένα “σφιχτό” παίκτη ή κάποιον από αρχική θέση είναι ένα εύκολο fold.
Ακόμη κι αν πάρετε μια καλή τιμή για call εδώ, 3.500 για να κερδίσετε ένα pot των 14.000, ή pot odds 4:1, μην αφήνετε να σας ξεγελάσει. Το συγκεκριμένο hand… μυρίζει reverse implied odds που σημαίνει ότι συνήθως χάνω περισσότερες μάρκες απ” ότι κερδίζω σε post-flop δράση. Επομένως ακόμη και το 4 προς 1 αν είναι μια καλή τιμή απέναντι σ” έναν αντίπαλο το συγκεκριμένο “χέρι” χάνει πολλά περισσότερα για να γίνει ένα έξυπνο call.
Τώρα όμως αντιμετωπίζουμε raise από παίκτη σε τελευταία θέση που είναι γνωστός ως loose-aggressive. Το range του μπορεί να είναι τόσο ευρύ που να περιλαμβάνει δύο οποιαδήποτε φύλλα. Απέναντι σ” ένα τόσο αδύναμο range το fold θα ήταν ένα τεράστιο λάθος.
Κι αν έκανα αντί για call ένα 3-bet; Η επιλογή αυτή θα ήταν καλή απέναντι σε μερικούς παίκτες. Ιδιαίτερα απέναντι σ” εκείνους που θα έκαναν το πρώτο raise με ευρύ range και fold αν επιχειρούσατε reraise. Ένα φυσιολογικό reraise θα ήταν περίπου 20.000.
Το πρόβλημα με το “χέρι” μου είναι πως ενώ υπό μια έννοια είναι αρκετά ισχυρό είναι επίσης και αδύναμο. Αν δεν βρω άσο στο flop οποιοδήποτε άλλο flop δεν συμπληρώνει το hand μου. Ακόμη κι αν βρω ένα τεσσάρι θα είναι συνήθως bottom pair και δύσκολα θα γνωρίζω αν είναι το καλύτερο hand. Ως εκ τούτου, αν ο αντίπαλος δεν πάει πάσο preflop θα κάνω αρκετές υποθέσεις post-flop. Απ” τη στιγμή που δεν περιμένω ο συγκεκριμένος αντίπαλος να κάνει το overfold, επιλέγω το call.
Το flop δεν συμπληρώνει κάτι από το hand μου. Το μοναδικό θετικό που έχω είναι το για ένα αδύναμο backdoor flush draw. Είναι ωστόσο paired board που σημαίνει ότι όλα σχεδόν τα hands δεν έχουν βρει κάτι σ” αυτό το flop. Έτσι αν το A-4 μου ήταν το καλύτερο hand preflop εξακολουθεί να είναι συνήθως το καλύτερο hand. Απ” τη στιγμή που έκανε ένα πολύ μικρό c-bet μάλιστα το fold θα ήταν μεγάλο λάθος κι έτσι επιλέγω check/call.
Tο μοναδικό ερώτημα εδώ είναι αν θα ήταν καλύτερο ένα check-raise; Η απάντηση είναι και πάλι αυτή που έδωσα πρωτύτερα. Ο αντίπαλος αυτός θα πάει πάσο τις περισσότερες φορές που θα είναι αδύναμος; Αν κάνει fold τα περισσότερα από αυτά τα hands τότε ναι check/raise. Αν κάνει fold μερικά σχετικά ισχυρά hands που δεν συμπληρώθηκαν στο flop, όπως A-J, A-10, μικρά ζεύγη τότε σίγουρα το check/raise είναι η καλύτερη επιλογή. Στην περίπτωση μου ο συγκεκριμένος αντίπαλος είναι τόσο tricky, που ίσως κάνει και 3-bet shove ακόμη και με τα χειρότερα hands του, περιμένοντας να πάω πάσο αρκετά συχνά.
Στο turn το hand παίρνει πραγματικά ενδιαφέρουσα τροπή. Μετά το check μου ποντάρει ξανά όπως το περίμενα. Μόνο που αυτή τη φορά το bet του είναι μεγαλύτερο. Στο συγκεκριμένο σημείο είτε κάνει μεγαλύτερο bet για να κάνει πιο πιθανή τη μπλόφα του να δουλέψει, είτε έχει ένα πολύ ισχυρό hand και πιστεύει θα τον πληρώσω.
Έτσι λοιπόν δεν υπάρχει κάποιο όφελος για να επιχειρήσω το check/raise. Preflop και flop ένα check-raise όχι μόνο δεν θα έκανε πολλά χειρότερα hands να πάνε πάσο και ν” αρνηθούν το equity τους, αλλά θα έβαζε τουλάχιστον μερικά καλύτερα hands να πάνε πάσο επίσης. Στο συγκεκριμένο σημείο με το μεγαλύτερο ποντάρισμα το range του είναι πιθανότατα polarized σε ισχυρά hands που δεν θα κάνουν fold ή αδύναμα hands που είναι απίθανο να πιάσουν κάτι. Η μοναδική πραγματική απόφαση που έχουμε εδώ είναι call ξανά ή το παρατάμε και πάμε πάσο.
Μία κρίσιμη πτυχή αυτής της απόφασης και όλων των αποφάσεων στο πόκερ είναι να σκέφτεστε μπροστά. Αυτό που εννοώ είναι να μην σκέφτομαι απλά το call στο bet, αλλά και τι θα κάνω στο river; Θα ποντάρω συγκεκριμένα φύλλα είτε για value, είτε ως μπλόφα; Θα κάνω check/call ακόμη ένα bet στο river, και πόσο θα εξαρτηθεί αυτό με το φύλλο στο river και το μέγεθος του bet; Είναι ένα από τα πιο συχνά λάθη που βλέπω στα παιχνίδια: οι παίκτες να σκέφτονται την απόφαση εκείνη τη στιγμή, αλλά να μην αναλογίζονται το τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Όταν επέλεξα να κάνω call σ” αυτό το turn bet είχα αποφασίσει σ” εκείνο το σημείο πως θα πιθανότατα θα έκανα call στα περισσότερα river bets, αν και υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα φύλλα που ίσως μου άλλαζαν τη γνώμη μου. Ακόμη πιο σημαντικό, αν το river bet ήταν τεράστιο, ίσως άλλαζα πάλι γνώμη. Ευτυχώς θεώρησε πως το μικρότερο river bet των 8.500 θα φαινόταν ισχυρότερο.
Νομίζω πως εξεπλάγη που έκανα τόσο γρήγορο call, αλλά από τη στιγμή που είχα πάρει ήδη την απόφαση μου όταν έκανα το call στο turn, δεν είδα κάτι που έπρεπε ν” αλλάξει τη γνώμη μου με αυτό το bet size.