Αν ένας παίκτης κάνει raise preflop στην cut-off, και κάνετε call από το small blind με Α-Τ και το flop είναι Α-2-6 rainbow, σε αυτή την περίπτωση το check-call είναι η καλύτερη λύση. Αν κάνετε check-raise, όχι μόνο αναγκάζετε τα χειρότερα hands να πάνε πάσο αλλά και «φουσκώνετε» το pot, αν δεχθείτε call, αναρωτώμενοι που βρίσκεστε στις επόμενες streets. Για τους ίδιους λόγους, είναι συνήθως καλύτερο να κάνετε check-call με hands όπως 7-7 σε flop T-2-4 ή με 8-9 σε board όπως 6-9-Q.
Έπειτα, ανάλογα με τις συνήθειες του αντιπάλου σας, μπορείτε να αποφασίσετε ανάλογα στο turn και στο river σχετικά με το αν θα κάνετε και πάλι call ή, ιδανικά, θα φτάσετε στο showdown με marginal hand δίχως να χρειαστεί να επενδύσετε άλλα χρήματα . Μια άλλη καλή περίπτωση για check-call προκύπτει όταν έχετε ένα μέτριο draw και ο αντίπαλός σας έχει την τάση να παρατά τις μπλόφες του όταν το c-bet του δέχεται call. Ας υποθέσουμε πως κρατάτε Q-J σε flop A-T-5, απέναντι σε έναν παίκτη με τέτοιες παικτικές τάσεις.
Θα πρέπει να κάνετε check-call για διάφορους λόγους. Αρχικά, αν πιάσετε το gutshot straight σας και ο αντίπαλός σας έχει κάποιο hand, πιθανόν να κερδίσετε ένα μεγάλο pot. Κυρίως, όμως, αν ο αντίπαλός σας κάνει και αυτός check στο turn ενδεχομένως να κερδίσετε το μικρότερο αυτό pot στο river. Το check του στο turn σας λέει πως απλά μπλόφαρε στο flop και σας βάζει σε Άσο, επομένως είναι καλό να τον πιέσετε.
Είναι γεγονός πως δεν μπορείτε να είστε κερδισμένος στο πόκερ παίζοντας συνεχώς hands εκτός θέσης. Η θέση είναι ζωτικής σημασίας και θα πρέπει πραγματικά να επικεντρώνεστε στο να παίζετε την πλειοψηφία των hands σας με το πλεονέκτημα της θέσης.
Θα πρέπει όμως και να αποβάλλετε τον φόβο του να παίζετε εκτός θέσης. Αν υιοθετήσετε κάποιες από τις προαναφερθείσες τακτικές, θα δυσκολέψετε τους αντιπάλους σας και θα τους αναγκάσετε να γίνουν πιο «σφικτοί» στα hands που τους αντιμετωπίζετε.
Στη συνέχεια, θα δούμε δύο παραδείγματα στα οποία οι Tom Dwan και Phil Galfond δυσκόλεψαν ιδιαίτερα τους αντιπάλους τους, παίζοντας εκτός θέσης.
To πρώτο hand προέρχεται από το High Stakes Poker. Στο flop ο Dwan έχει top pair με flush draw και ποντάρει από την αρχή $28.700 γιατί θέλει εξ αρχής να «χτίσει» το pot (τα stacks είναι αρκετά μεγάλα) και φοβάται πως ενδεχομένως όλοι οι υπόλοιποι να κάνουν επίσης check μετά το αρχικό δικό του check. Όπως θα δείτε, ο Dwan βρίσκει έναν «πελάτη» στο πρόσωπο του Barry Greenstein, με τους δύο παίκτες να παίζουν ρέστα και τον Dwan να έχει το ελαφρύ πλεονέκτημα – το οποίο και επαληθεύθηκε στο turn.
Στο δεύτερο hand, παρμένο από επίσης ένα deep-stacked παιχνίδι, ο Galfond αναγκάζει τον Esfandiari να αφήσει το hand κάνοντας check raise δίχως να κρατά κάποιο καλό φύλλο ο ίδιος. Ο Galfond κατάλαβε πως η μορφή του flop του επιτρέπει να χρησιμοποιήσει υπέρ του την καλή του θέση. Το range με το οποίο θα δεχόταν call ο Galfond απέχει πολύ από το range του Esfandiari στην προκειμένη περίπτωση. Έτσι, ακόμα και αν δεχόταν call στο flop, το σχέδιο του Galfond ήταν να ποντάρει στα περισσότερα turns και rivers, κάνοντας πολύ δύσκολο ένα call από τον Esfandiari. Η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα του πώς παίζουμε εκτός θέσης κερδίζοντας το «τίποτα» του αντιπάλου με το δικό μας «τίποτα» ! (Το hand ξεκινά στα 10λ 30δ)