Συνέντευξη Πάρη Δέδε, 2ο Μέρος – “Variance και τέτοια, δεν καταλαβαίνω»

Γιάννης ΠερτσινίδηςTop StoriesLeave a Comment

Στο online εγώ δε βρίσκω variance. Σε αυτό που κάνω, άλλες φορές κερδίζω δύο (χιλιάδες) άλλες πενήντα. Να βρεθώ να χάνω έχει γίνει το πολύ δύο φορές. Αν βάλεις ότι παίζω 1.000 τουρνουά το μήνα. Πρόσεξε, όχι το χρόνο… Χίλια τουρνουά το μήνα!.. Άντε, 600 με 800 το λιγότερο. Αυτό σημαίνει ότι παίζω σε ένα μήνα όσα παίζει κάποιος άλλος σε έναν χρόνο! Τα περισσότερα παιδιά παίζουν 800 με 1000 τουρνουά το χρόνο. Εγώ τα παίζω σε έναν μήνα.

Το variance που περνάει κάποιος λοιπόν σε έναν χρόνο, εγώ το περνάω σε ένα μήνα. Θετικό ή αρνητικό…

– Είναι γνωστό ότι το «φάρμακο» για το variance είναι το volume…

Ακριβώς αυτό. Βάλε volume να δεις τι variance υπάρχει. Δηλαδή το dowswing που περνάει ο άλλος σε δυο μήνες τον «τσούζει», γιατί το να χάνεις δυο μήνες είναι πόνος έτσι; Σκέφτεται ο άλλος κάτι δεν κάνω καλά, όταν χάνεις δυο μήνες αρχίζεις να λες «ρε φίλε, τι γίνεται;». Για μένα όμως αυτό το ίδιο downswing είναι δυο ημερών!΄ Το πολύ μιας εβδομάδας!

Δεν είναι το ίδιο, λοιπόν. Άλλο δυο μήνες, άλλο μια εβδομάδα.

– Ποιο είναι το μεγαλύτερο downswing που έχεις αντιμετωπίσει;

Είκοσι χιλιάρικα.Μάλιστα βλέπανε όλοι ειδήσεις κλπ στα site «Δέδες κέρδισε 10.000, Paris Dedes 20.000», μου λένε όλοι «τι κάνεις ρε φίλε, πως τρέχεις έτσι;»… Δεν είναι έτσι όμως, γιατί όταν εγώ φτάνω να χάνω 20.000, δεν είσαι εκεί να το δεις. Δε γράφει κανείς τίποτα όταν χάνω, δεν έχω δει άρθρο «Ο Πάρης έχασε είκοσι χιλιάρικα».

Υπάρχει variance, ο καθένας το ρυθμίζει όπως μπορεί. Εγώ έχω βρει αυτόν τον τρόπο, το volume. Είναι το φάρμακο. Χάνεις; Παίξε παραπάνω, φίλε… Βάλε τον κ*** σου κάτω! Παίζεις 6 ώρες; Παίξε 16!

– Μελετάς τα στατιστικά σου;

Όχι πολύ, απλώς όσο χρειάζεται για να δω πως εξελίσσεται το παιχνίδι μου. Για παράδειγμα με ενδιαφέρει να δω αν ανεβαίνει το ποσοστο ITM (in the money), ή κατεβαίνει. Όταν ανεβαίνει το ITM τρομάζω, λέω «κάτσε ρε φίλε, κάτι δεν κάνεις σωστά εσύ, κανονικά παίζεις με 13% ITM, γιατί πήγες 15%;»… Αυτό σημαίνει ότι παίζεις «χεσμένα». Δε μου αρέσει να παίζω με 15% ΙΤΜ, θέλω να παίζω με 13%, 12%.

Θέλω ό,τι κάνω να είναι FT (final table). Στα όρια. Στα άκρα….

– Αυτο σημαίνει ότι είσαι πολύ επιθετικός. Οι αντιδράσεις των αντιπάλων σου;

Ακούω πολλά. Από regulars, από «δαίμονες», από άσχετους, από όλους. «Τι έκανες εκεί, πως έπαιξες έτσι;» και τέτοια. Έτσι παίζω ρε φίλε, δε σου αρέσει; Βάλτα αλλιώς! Εγώ έτσι τα βάζω.

Δε σου λέω ότι είναι σωστό απαραίτητα. Ο καθένας το παιχνίδι του παίζει. Γιατί θα μου πεις εσύ ότι αυτό που κάνεις είναι σωστό; Εγώ θα σου πω «διαφωνώ ρε φίλε». Εγώ έτσι παίζω, εσύ έτσι παίζεις. Να σου πω κάτι; Ξέρω παιδιά που παίζουν διαφορετικά και σέβομαι το παιχνίδι τους. Δε τους θεωρώ άσχετους επειδή δεν παίζουν σαν εμένα. Το σέβομαι, παίζεις έτσι γιατί έχεις βρει πέντε τρόπους και βγάζεις κέρδος. Μάγκας. Για να βγάζεις κέρδος κάτι κάνεις καλά.

Όμως κι εγώ κερδίζω ρε φίλε! Άσε με λοιπόν να κάνω κι εγώ καλά αυτό το «κάτι».

– Πως παίζεις δηλαδή; Hyper Aggro;

Συγκριτικά με άλλους ναι, παίζω hyper aggro. Το πως παίζω είναι σχετικό. Να σου πω την αλήθεια γι΄ αυτό μου αρέσει το παιχνίδι. Δεν είναι «κλουβί». Για μένα είναι κάθε spot διαφορετικό. Εγώ δε βαφτίζω early stage, middle stage, late stage. Όχι ότι δεν έχει διαφορές, ΟΚ, έχει ένα κοινό πλαίσιο. Πχ, σε late stage δεν θα παίξεις όλο το στακ σου με… 2άρια. Αυτό δεν είναι aggro, είναι ηλίθιο. Αλλά βρίσκεις και spots σε late stage που σε παίρνει να μπλοφάρεις. Ή σε early stage που σε παίρνει να κάνεις τον ήρωα.

Αν βλέπεις δηλαδή ότι ο άλλος είναι «καννίβαλος» εσύ θα τον αφήσεις; Θα πεις «α, είναι early stage και δεν τα βάζω με μία επαφή»; Αν ο άλλος τα βάζει συνέχεια χωρίς επαφές, τι θα κάνεις; Θα τον αφήνεις;

Δεν το λέω με την έννοια «ποιος την έχει πιο μεγάλη». Είναι λογικό, αν αυτός τα βάζει χωρίς επαφές κι εγώ τα βάζω με μία, θα κερδίζω τις περισσότερες φορές. Αν καταλήξει ότι έχει σετ, έχει, τι να κάνουμε.

– Αυτό σημαίνει ότι «σποτάρεις» αντιπάλους. Με τόσο volume, τόσα τραπέζια ανοιχτά, πως το καταφέρνεις αυτό;

Ανάλογα, όταν παίζω MTT, δεν παίζω πάνω από 20 τραπέζια. Είκοσι τραπέζια ελέγχονται (!). Στα σαράντα όχι. Όταν παίζω σαράντα, ΜΤΤ και SNG, των 180 παικτών, εκεί παίζω fixed εντελώς. Λίγο πιο loose, όχι aggro. Γενικά παίζω loose σε early stage, το παραδέχομαι αυτό. Δηλαδή 3-4 suited UTG θα το ανοίξω. Δεν πάει να μου πει ο άλλος ότι είναι UTG, δε με νοιάζει. Είναι 3-4 suited, κάνει κέντες, κάνει χρώματα, θα το παίξω. Κι αν ο άλλος βγάλει μεγαλύτερο flush, θα ανοίξω το επόμενο τουρνουά αδερφέ, δεν πειράζει.

Είμαι της εξής λογικής: Θα παίξεις 100 τουρνουά, πόσα θα κερδίσεις; Ένα; Άντε αν είσαι λίγο τυχερός να κερδίσεις δύο. Έχει σημασία αν θα φτάσεις στα 90 βαθιά; Αφού το ένα που θα κερδίσεις κάνει διαφορά. Τα 20Κ, ή τα 10Κ (ανάλογα τα stakes) που θα σου κάνουν τη διαφορά θα τα κερδίσεις μια φορά. Εγώ θέλω να το πιέσω να τα κερδίσω τρεις!

Το αν θα μπω στα λεφτά 10 και ο άλλος θα μπει 12, δε με νοιάζει. Τι κάνει μεγαλύτερη διαφορά, το +2% σε ITM, ή κάποια παραπάνω τραπέζια final;

….Συνεχίζεται με το Γ” και τελευταίο μέρος, προσεχώς...