Λίγους μήνες αργότερα – και πριν λίγο καιρό – , μια ακόμα ιστορία σχετική με παίκτη του πόκερ δημοσιεύθηκε στο εν λόγω περιοδικό , ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με την πολυτελή καθημερινότητα του Άιβυ! ‘Ηρωας της ιστορίας, αυτή τη φορά, ήταν ο Έρικ “basebaldy” Μπόλντγουιν, grinder των online και offline poker tournaments, του οποίου η φωτογραφία στο περιοδικό πάρθηκε σε μία ουρά αναμονής για ταξί στο Λας Βέγκας!
«Ιδιωτικά τζετ, πολυτελείς σουίτες, γυναίκες…. Α, μια στιγμή! Αυτή είναι η ζωή κάποιου άλλου! Οι poker grinders, όπως ο Έρικ Μπάλντγουιν, θέλουν απλά να μένουν ‘όρθιοι’ : μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, hand με το hand με το hand με το hand…» αναφέρεται, χαρακτηριστικά, στο εν λόγω άρθρο του περιοδικού.
Ο δημοσιογράφος που επιμελείται του άρθρου χαρακτήρισε το σπίτι του Μπόλντγουιν στη Νεβάδα «μάλλον σαν κεραμοποιείο, παρά σαν βίλλα του Playboy!» σημειώνοντας παράλληλα πως οι poker grinds πρέπει να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Όπως είπε, μάλιστα, ο Φιλ Χέλμουθ : «Δεν μπορείς να ξεχαστείς ούτε για 10 λεπτά. Η πίεση είναι έντονη».
Ο Μπόλντγουιν πάντως φαίνεται να πιστεύει πως η προσπάθειά του όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδώσει καρπούς, όσο δείχνει τα τρόπαιά του στο μπέηζμπολ και στο πόκερ – συμπεριλαμβανομένου και του περσινού τίτλου του “Παίκτη της Χρονιάς” από το CardPlayer.
O Mπόλντγουιν έπαιζε πόκερ κάθε απόγευμα όσο ήταν στο κολλέγιο – αλλά και τις Κυριακές. Έπαιρνε μέρος σε τέσσερα με οκτώ τουρνουά ταυτόχρονα, παίζοντας από 6 ως 12 ώρες συνεχόμενα. «Παίζοντας επί 12 ώρες για δυο μέρες, ένιωθα το κεφάλι μου να μουδιάζει. Δεν με ένoιαζε όμως . Αυτή είναι η δουλειά μου. […] To onlike poker είναι πολύ πιο γρήγορο, αναγκάζοντας με να παίρνω αποφάσεις σε πολύ λιγότερο χρόνο. Θα γινόμουν ζόμπι στο τέλος!» σχολίασε ο Μπόλντγουιν.
Στο Canadian Poker Championship του 2006, ο Μπόλντγουιν γνώρισε τον επαγγελματία Σάνον Σορ. Οι δυο τους τερμάτισαν δεύτερος και τρίτος, αντίστοιχα, στο $5,000 No Limit Hold’em event και γίνανε καλοί φίλοι. Οι δυο τους μαζί με τρεις παίκτες ακόμα νοίκιασαν μαζί ένα σπίτι στη διάρκεια του World Series of Poker το 2007 στο Λας Βέγκας . Συνολικά τα έχουν πάει πολύ καλά στον θεσμό, με τον Μπάλντγουιν να έχει αποκομίσει συνολικά $1.1 εκατομμύρια και τον Σορ $607.000 σε κέρδη.
Στο άρθρο του περιοδικού τονίζεται πως πέρσι ο Μπόλντγουιν κέρδισε πάνω από $750.000 παίζοντας σε τουρνουά πόκερ. Παράλληλα όμως, προσθέτει πως : «από το 2008, σύμφωνα με εκτίμηση του ιδίου, ο Μπόλντγουιν έχει αφιερώσει 4.000 ώρες σε 90.000 hands, παίζοντας σε σχεδόν 500 live τουρνουά!».
Η ζωή του Μπόλντγουιν φαίνεται να είναι αρκετά ήρεμη – τουλάχιστο πολύ πιο ήρεμη από αυτή του Φιλ Άιβυ που περιλαμβάνει … μπαρμπούτι σε πανύψηλα stakes, προσωπικά τζετ και φιλοδωρήματα των $1.000 : « Οι νύχτες μου δεν περιλαμβάνουν clubbing και χορούς. Το πιο ακραίο που κάνω είναι να τρώω σούσι στην Strip με την κοπέλα μου. Μου αρέσει να βλέπω αθλητικά σε μεγάλη, επίπεδη τηλεόραση ή να περνάω τον χρόνο μου με τον , επίσης pokergrinder, Τζάστιν Γιανγκ και τη γυναίκα του».
Στο άρθρο αναφέρεται πως , πολλές φορές, τα χρηματικά έπαθλα από τα τουρνουά δεν είναι αυτά που … φαίνονται : «Θεωρείστε 1.5 εκατομμύριο σε κέρδη από το πόκερ. Παραπάνω από το 1/3 πηγαίνουν στους φόρους. Επίσης, ο Μπόλντγουιν πληρώνει ο ίδιος τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής, για οποιοδήποτε τουρνουά μεταξύ $1.000 και $50.000».
Ο Μπόλντγουιν κατέγραψε το πρώτο του live cash το 2006. Επί πέντε χρόνια αποτελεί, ουσιαστικά, μια ασταμάτητη μηχανή του πόκερ. Επισημαίνει πως πολύ μεγάλη σημασία παίζει στη ζωή του η ισορροπία στις δραστηριότητές του : «Πρέπει να ασχολούμαι και με πράγματα άσχετα με το πόκερ. Όχι ότι σκοπεύω να τα παρατήσω … Το απολαμβάνω, κάθε φορά που παίζω» δήλωσε με νόημα.