Το 2006, με τρία τραπέζια πριν το bracelet στο τότε WSOP Main Event, o Tόρσον είχε ένα εκ των τριών μεγαλύτερων stacks στο τουρνουά. Η συνέχεια όμως δεν ήταν όπως την σχεδίαζε ο ίδιος – ο αποκλεισμός του ήρθε στη 13η θέση, επιτυχία όμως που του χάρισε πάνω από 907.000 δολάρια! Αυτή τη φορά ο ίδιος ευελπιστεί σε καλύτερη πορεία, όπως δήλωσε μιλώντας στο περιοδικό CardPlayer :
CP : Το 2006 είχες προχωρήσει πολύ «βαθιά» στο Main Event. Έμαθες κάτι από την τότε πορεία σου, που θα μπορούσες να εφαρμόσεις στο φετινό Μain Event;
ΓΤ : Ναι… θα προσπαθήσω να μην παίξω άσχημα το τελευταίο μου hand στο event! Νομίζω πως έπαιξα καλά , όμως, το 2006. Έκτοτε , έμαθα πολλά ως παίκτης του πόκερ. Τότε, στο τελευταίο hand , έκανα ένα λάθος . Όταν έκανα raise με λοζέ βαλέδες και ο Τζέημι Γκολντ ανακοιίνωσε “re-raise all-in” έκανα αμέσως call. Aπάντησα πολύ γρήγορα. Δεν το κάνω αυτό πλέον.
Πάντα σκέφτομαι λίγο τα δεδομένα της όλης κατάστασης. Τότε, το 2006, αν είχα σκεφτεί λίγο παραπάνω, θα είχα πάει πάσο. Σήμερα, ίσως θα έκανα call με το ίδιο hand – αλλά επειδή θα είχα αποφασίσει , μετά από σκέψη, ότι αυτό είναι το σωστό. Τότε, τα είχα θαλασσώσει.. Ελπίζω να μη το ξανακάνω φέτος. Ποτέ δεν ξέρεις όμως… Υπάρχει δρόμος ακόμα (σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε κατά τη διάρκεια της Day 7).
CP : Πιστεύεις ότι το Main Event έχει αλλάξει τα τελευταία 4 χρόνια;
ΓΤ : Όχι και τόσο πολύ. Τo Main Event είναι απλώς ένα φοβερό τουρνουά με πολύ καλή δομή στα blinds. Λατρεύω να παίρνω μέρος. Σε άλλα τουρνουά χρειάζεται να τζογάρεις λίγο παραπάνω – αλλίως στη Day 1 θα τελειώσεις με μικρό stack. Γι αυτό τζογάρεις και αν χάσεις γυρνάς σπίτι σου και περιμένεις το επόμενο event. Στο Main Event όμως οι καλοί παίκτες δεν θέλουμε να κάνουμε αυτό το λάθος. Σίγουρα, πλέον υπάρχουν πολλοί νεαροί παίκτες – αλλά δεν έχει αλλάξει το τουρνουά. Όσον αφορά εμένα, πιστεύω ότι είμαι καλύτερος από ότι το 2006.
CP: Περνάει το 2006 καθόλου από το μυαλό σου όσο παίζεις τώρα;
ΓΤ : Πολλές φορές. Όταν βλέπω παίκτες που είχα συναντήσει τότε… Το 2006, με 25 παίκτες να συνεχίζουν, ήμουν τρίτος στο chip count. Προσπάθησα να διώξω έναν παίκτη από το flop ενός hand – Και ξαφνικά έπρεπε να του κάνω call, στην ουσία τζογάροντας! Έτσι έχασα ένα pot 9.000.000, με το average stack στα 4.000.000 . Αυτό το θυμάμαι πολλές φορές.
Η πίεση αυξάνεται όσο πλησιάζεις στο στόχο σου. Είναι διασκεδαστικό, όμως – είναι κάτι που ονειρεύονται όλοι οι παίκτες : να είσαι chip leader με 50 παίκτες να συνεχίζουν στο Main Event! Γιαυτό και φέτος ελπίζω να συνεχίσω καλά. Στα διαλείμματα μπορείς να καταλάβεις πόσο καλά τα πας – γιατί στο τραπέζι είσαι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Γιαυτό και νιώθω τόσο χαρούμενος.
CP : Βρέθηκες σε ένα από τα δυσκολότερα τραπέζια με αντιπάλους τους Μάικλ Μιζράκι, Ματ Άφλεκ, Τόνυ Ντανστ, Τζον Ρέησνερ και Χασάν Χαμπίμπ. Πως σου φάνηκε;
ΓΤ: Τα πήγα μια χαρά. Είχα αρχικά 6 εκατομμύρια μάρκες – και τις διπλασίασα μέσα σε μιάμιση ώρα. Όλα κύλησαν μια χαρά. Πήρα τον έλεγχο στο τραπέζι. Οι αντίπαλοί μου είδαν πως αν κάνω raise και μου κάνουν re-raise, θα παίξω ρέστα. Δεν προσπαθούν να κάνουν κάτι.. χαζό απέναντί μου – κάτι που είναι καλό. Είδαν επίσης πως υπερασπίζομαι το big blind μου. Γι αυτό πιστεύω πως η κατάσταση για μένα στο τραπέζι είναι η ιδανική.
CP : Αρκετές φορές στην καριέρα σου έφτασες πολύ κοντά στη νίκη σε μεγάλα τουρνουά. Πιστεύεις πως φέτος ήρθε «η ώρα σου»;
ΓΤ : Πραγματικά το ελπίζω. Είναι το όνειρο της ζωής μου. Ξέρω ότι έχω την ευκαιρία. Παίζω καλά. Έχουμε ακόμα δρόμο – ακόμα και χρονικά, μέχρι τον Νοέμβριο.
CP: Τον τελευταίο χρόνο έχεις κερδίσει τρία τουρνουά. Πιστεύεις ότι βρίσκεσαι παίζεις το καλύτερο tournament game της καριέρας σου – ή απλά κάνεις κάτι διαφορετικό τελευταία;
ΓΤ : Έχω αλλάξει το παιχνίδι μου σχετικά. Πάντα πίστευα πως το στυλ μου είναι πολύ καλό για τα τουρνουά. Το 2009 δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο αποκλείστηκα σε κάποια events… Γιαυτό το έψαξα λίγο … Άλλαξα κάποια πράγματα, και από ότι φαίνεται έπραξα σωστά.
CP: Σίγουρα, μέχρι τώρα, έχεις παίξει αρκετά σημαντικά hands στο Main Event. Ποιο ήταν το πιο σημαντικό για σένα;
ΓΤ : Δεν έπαιξα πολλά μεγάλα hands. Κάποια στιγμή, ένας παίκτης έκανε raise στις 200.000 και έκανα call, με έναν άλλον αντίπαλο να παίζει ρέστα -1.500.000 . Είχα K-Q suited . Υπολόγισα το pot… Ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε έτσι , preflop , δε μου έδειχνε ότι είχε κάποιο monster hand.
Πίστεψα ότι είχε hand μέσης δυναμικότητας . Ήλπιζα να μην είναι A-Q. Έκανα call και είχε λοζέ 9-ρια. Κέρδισα – κάτι που ήταν ιδανικό, το να κερδίσεις 3.000.000 σε coin flip! Εκεί απέκτησα και πολύ αυτοπεποίθηση αφού οι αντίπαλοί μου είδαν ότι μπορώ να κάνω και κάποια «τρελλά» calls!