Ένα εξαιρετικό άρθρο στο οποίο συμβουλεύει νέους και παλιούς παίκτες για τον τρόπο που πρέπει να προσεγγίσουν το πόκερ δημοσίευσε στο προσωπικό του blog (ilios72.com) ο γνωστός Έλληνας παίκτης Ήλιος Καματάκης.

Σας το παρουσιάζουμε αυτούσιο:

Οι  αναμνήσεις μου σαν φοιτητής στο Πολυτεχνείο εμπεριέχουνε ωραίες στιγμές με παρέες, ερωτικά καρδιοχτύπια, τρέλες, ταξίδια και πάρα πολλή πόκα. Τα ιδιωτικά ελληνικά καζίνο ανοίξανε στη συνέχεια κι εκεί αρχίσαμε πολλοί από εμάς να γινόμαστε επαγγελματίες στο Blackjack χωρίς να το καταλάβουμε… Δύσκολα χρόνια με αντιπάλους τα καζίνο να τα βγάλεις πέρα. Θυμάμαι το ατελείωτο άγχος που είχα κάθε φορά που πήγαινα σε καζίνο μετά από συνεχείς νίκες, μήπως είχα απαγόρευση εισόδου!

-Κύριε Καματάκη δεν μπορούμε να σας επιτρέψουμε την είσοδο.
-Μα γιατί τι έγινε…
-Το καζίνο μας σύμφωνα με τον νόμο 2206 του 1994 έχει αυτή την δυνατότητα να σας απαγορεύσει την είσοδο, χωρίς να σας πει τον λόγο.

Απογοήτευση, στεναχώρια και τώρα πάλι στον δικηγόρο… δικαστήρια και έξοδα για να ξαναμπείς να παίξεις. Δηλαδή, το πιο δύσκολο ήτανε να έχεις καζίνο να παίξεις και όχι το πως θα κερδίσεις. Τα καζίνο είχανε παντελή άγνοια όσον αφορά την αντιμετώπιση μας και σε σταματούσανε με μόνο κριτήριο αν κέρδιζες σε βάθος χρόνου. Στο εξωτερικό τα ίδια και χειρότερα, διότι εκεί δεν είχες ούτε την εντοπιότητα… ήσουν ξένος.

Θυμάμαι τον εξευτελισμό στο καζίνο του Μόντε Κάρλο. Μετά από μία από τις μεγαλύτερες νίκες μου, ο διευθυντής του καζίνο παρουσία και της αστυνομίας να βρίζει εμένα και δύο φίλους μου με χυδαίο τρόπο και να ουρλιάζει επί ώρα. Όταν είπα στον αστυνόμο πως δεν είναι σωστό αυτό, γελώντας μου λέει πως εδώ δεν είναι Ελλάδα εδώ είναι Μονακό και κάνουμε ότι θέλουμε και να σταματήσω να μιλάω…

Μετά από αρκετά χρόνια κοντά στο 2004 ήρθε το ιντερνετικό πόκερ. Τέξας 5-10 και 10-20 στο ίντερνετ με εύκολους αντιπάλους και το πιο σοβαρό πως δεν υπάρχουνε απαγορεύσεις. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Να παίζεις από το σπίτι σου, να βγάζεις τόσα χρήματα και να μην σε σταματάει κανένας. Το μόνο άγχος ήτανε μέχρι πότε το παιχνίδι θα ήτανε τόσο εύκολο. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ακριβή ποσά τα οποία έβγαζα, αλλά θα σας αναφέρω πως ένας μέτριος και εργατικός παίκτης τότε κέρδιζε άνετα 100.000 δολάρια τον χρόνο. Πραγματικά ήτανε 4-5 χρόνια που ενώ ήμουνα παντρεμένος και έκανα και τον Νικολάκη μου, βασικά θυμάμαι πόκερ και λιγότερο ζωή. Καήκαμε κυριολεκτικά. Ήτανε αυτό που λέμε ευκαιρίες της ζωής, ώστε να τακτοποιηθείς, έχοντας τα μυαλά μέσα στο κεφάλι, μια και καλή.

Δεν φτάνει μόνο αυτό, τώρα ήμασταν και διάσημοι, με συμβόλαια, διαφημιστικά και η αγορά του πόκερ άνοιγε για τα καλά. Οι νεαροί παίκτες βλέπανε τον Καματάκη, τον Καπάλα και άλλους και θέλανε και αυτοί… Χαμός στο Pokerland με επιτυχίες Ελλήνων, αποστολές σε πανευρωπαϊκά, μεγάλα σκoρ και σε επίγειες διοργανώσεις από Έλληνες… Όλοι θέλανε το όνειρο, να γίνουνε επαγγελματίες παίκτες πόκερ και να κερδίσουνε την ζωή μέσα από αυτό το πραγματικά ωραίο παιχνίδι που έδειχνε να παίρνει την μορφή επιδημίας και να γίνεται σπoρ. Κόσμος και με αφορμή την κρίση άφησε τις δουλειές του και το πίστεψε πως μπορεί.

Όμως μετά το 2009 με 2010 τα παιχνίδια μετρητών παραζόρισαν, αφού η πληροφορία στο διαδίκτυο ελεύθερη και οι νεαροί  είχανε όλα τα εργαλεία ν” αναλύσουν και να γίνουν άμεσα αξιόλογοι αντίπαλοι. Και τώρα τι κάνουμε… Δεν θέλω να αναλύσω το τι κάνω εγώ. Αυτό είναι πάνω κάτω γνωστό από την ποκερική κοινότητα. Μετά από ένα χρόνο ενασχόλησης μου σε υψηλά όρια στο διαδίκτυο στο Omaha, παίζω αποκλειστικά σχεδόν live πόκερ στα μεγαλύτερα όρια στο Texas στα European Poker Tour (EPT) και στο Merit. Μάλιστα τον τελευταίο χρόνο έχω και μία πετυχημένη συνεργασία με το Merit, αφού πηγαίνω παίκτες από την Ελλάδα και περισσότερο από την Ευρώπη τους οποίους γνωρίζω όλα αυτά τα χρόνια.

Αυτό το οποίο βλέπω σήμερα στην ποκερική Ελλάδα είναι η άγνοια και ο ερασιτεχνισμός. Ξεκινάω από το ότι ο χαρακτήρας του Έλληνα απλά δεν είναι για πόκερ. Προς θεού, πιστεύω πως οι Έλληνες είναι έξυπνος λαός, αλλά γνωρίζω επίσης πως ο Έλληνας είναι και ξερόλας, ανυπόμονος, θυμoσιάρης και χωρίς σύστημα και διαχείριση. Βλέπω καταρχάς πολλούς Έλληνες θεωρητικά επαγγελματίες να είναι και τζογαδόροι. Παίζουνε και την ρουλετίτσα τους, και στο πάμε στοίχημα με γκανιότες ληστρικές και ότι άλλο παίζετε και χάνουνε σε διάρκεια ποσά που όσα και να βγάζουνε από το πόκερ σε κάποια στιγμή δεν θα είναι αρκετά.

Επίσης δεν έχουνε καθόλου καλή διαχείριση κεφαλαίου αφού πολλοί από αυτούς, ενώ είναι αξιόλογοι παίκτες, παίζουνε μεγαλύτερα όρια από αυτό που τους επιτρέπετε και σε μία αρνητική διακύμανση χάνουνε όλο τους το κεφάλαιο. Έτσι ξαναγυρνάνε σε μικρά όρια από την αρχή χάνοντας πολύτιμο χρόνο και με μία αυτοπεποίθηση που είναι στα τάρταρα. Πολλοί επίσης είναι λάτρεις του long shot, δηλαδή ξεχνάνε την βασική τους δουλειά που είναι το Grinding και έχουνε στο μυαλό τους πως θα κάνουνε το σκορ του Νάνου, του Κουτούπα, του Μανούσου και αρκετών άλλων.

Έτσι επενδύουνε χρήματα και χρόνο σε ταξίδια για να κάνουνε την διαφορά. Μα κέρδισα satellite ξέρεις για αυτό πήγα… Δεν καταλαβαίνουν πως πέραν των πολλών εξόδων αυτών των ταξιδιών, γνωρίζω γιατί πηγαίνω σε European Poker Tour (EPT) από την δεύτερη σεζόν και δεν έχω κασάρει πάνω από 30.000 ευρώ, η πιθανότητα να διακριθείς όταν παίζεις σε τουρνουά με 1.200 αντιπάλους είναι μικρή και δεν αξίζει, ιδιαίτερα αν έχεις μικρό κεφάλαιο και ας είναι από satellite.

Για διαχείριση κεφαλαίου τι να πω. Πόσοι είναι οι Έλληνες παίκτες που κάνανε μεγάλα σκορ και στο διαδίκτυο και σε  Live Events και σήμερα είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Θα έλεγα οι περισσότεροι. Διότι, τα χρήματα και ιδιαίτερα του πόκερ νομίζεις πως πάντα θα έρχονται, επειδή κέρδισες όλα τα 50-50 και κάσαρες τα 300Κ θα το ξανακάνεις σύντομα γιατί είσαι ο πιο δυνατός, ο πιο Sexy και ο καλυτερότερος. Δεν είναι όμως έτσι. Κέρδισες γιατί μάλλον έπαιξες καλά, μάλλον είσαι καλός παίκτης και σίγουρα ήσουν τυχερός. Και επειδή στην διάρκεια όπου το στατιστικό δείγμα θα κάνει balance θα πρέπει να κρατήσεις τα χρήματα για να ξεπληρώσεις την παραπάνω τύχη που είχες στο παρελθόν. Πραγματικά στεναχωριέμαι όταν βλέπω έξυπνα παιδιά που είναι και καλοί παίκτες να μην καταλαβαίνουν την διαφορά του καλού παίκτη από του πετυχημένου επαγγελματία.

Ελπίζω το άρθρο που έγραψα να βοηθήσει κάποιους είτε τουλάχιστον να προβληματίσει. Το έγραψα ειλικρινά  όχι για προσωπική προβολή ανεξάρτητα αν έπρεπε να μιλήσω και για τον εαυτό μου. Αν αποφάσισες να γίνεις παίκτης πόκερ, πράγμα που δεν το προτείνω, ελάχιστοι σε βάθος χρόνου θα τα καταφέρουν και πιο πολύ λόγω χαρακτήρα και λιγότερο λόγω ικανοτήτων, προσπάθησε να γίνεις καλός επαγγελματίας σε όλα σου, ώστε να έχεις συμπαθητικές πιθανότητες να τα καταφέρεις. Μην ξεχνάς πως όπως στη ζωή έτσι και στο πόκερ μόνο ένα πράγμα μετράει. Η διάρκεια.