«Aκούμε συνεχώς πως το πόκερ δυσκολεύει. Οι παίκτες παραπονιούνται πως όλοι παίζουν πολύ καλά και πως δεν υπάρχειvalue. Ε λοιπόν, θα σας πως ένα μυστικό. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο! Υπάρχουν ακόμα κακοί παίκτες. Στα live τουρνουά, στα online sng, στα 6-max cash games. Η παρουσία των πραγματικά κακών παικτών στο παιχνίδι δεν έχει εξαλειφθεί. Ισχύει πως ο μέσος παίκτης έχει γίνει καλύτερος τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μας απασχολούν οι μέτριοι ή οι καλοί παίκτες. Μας απασχολούν οι κακοί παίκτες, τα λεγόμενα «ψάρια» !
Ο πιο εύκολος τρόπος για να κερδίσεις χρήματα στο πόκερ είναι να καθίσεις σε ένα τραπέζι με κακούς παίκτες και να τους πάρεις όλες τις μάρκες. Το ίδιο ίσχυε και τη δεκαετία του ’70, όταν ο Brunson «τρομοκρατούσε» τα τραπέζια του Texas. Το ίδιο ισχύει και σήμερα, όταν ο «durrrr» ταξιδεύει στην άλλη άκρη της γης για να καθίσει στα τραπέζια του Macau. Ίσως ακούγεται πολύ απλό αλλά θα εκπλαγείτε από τον αριθμό των καλών παικτών που κάνουν απαράδεκτα λάθη απέναντι σε fish, γιατί δεν προσαρμόζουν το παιχνίδι τους ανάλογα. Δεν χρειάζεται να «διαβάζεις» άριστα τα hands των αντιπάλων ή να μπορείς να κάνεις 6-bet μπλόφες όταν παίζεις με «ψάρια». Για να κερδίσεις, πρέπει να καταλάβεις τον τρόπο σκέψης τους και να εκμεταλλευτείς τα πολλά, πολλά λάθη που κάνουν.
Eπιλέξτε τα «fish» του τραπεζιού σας
Αν πάτε σε μια ψαραγορά, θα δείτε ψάρια κάθε είδους, χρώματος και μεγέθους. Το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες του πόκερ – δεν είναι όλα τα. ψάρια ίδια! Το μόνο τους κοινό χαρακτηριστικό είναι πως είναι κακοί παίκτες, κάτι το οποίο όμως εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Κάποια ψάρια είναι calling stations που δεν πάνε πάσο ποτέ, ακόμα και με μικρό ζευγάρι ήAce-high. Άλλα ψάρια είναι υπέρ – επιθετικοί παίκτες και προσπαθούν να μπλοφάρουν με κάθε ευκαιρία, ακόμα και όταν η «ιστορία» που προσπαθούν να περάσουν δεν έχει βάση. Φυσικά, οι παίκτες – «ψάρια» ενδεχομένως να ακολουθούν την ακριβώς αντίθετη πορεία και να παίζουν πολύ παθητικά, δίχως να κάνουν μπλόφες ή να παίρνουν value από τα μεγάλα τουςhands.
Όποια και αν είναι η αδυναμία τους, η δουλειά μας είναι να την εκμεταλλευτούμε. Πριν το κάνουμε, όμως, πρέπει να καταγράψουμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούμε για τους παίκτες αυτούς. Αν τους δείτε να παίζουν με κάποιον περίεργο τρόπο – πχ κάνοντας check-call σε όλες τις streets με A-High τότε καταγράψτε το, μη το αγνοείτε. Τα «ψάρια» σχεδόν πάντα αδυνατούν να προσαρμόσουν το παιχνίδι τους και τις τακτικές τους, ακόμα και αν είναι εξόφθαλμα εκμεταλλεύσιμο από τους αντιπάλους τους. Αν μπορέσετε να εντοπίσετε εύκολα τις αδυναμίες των κακών παικτών, δε θα δυσκολευτείτε καθόλου να παίρνετε τις μάρκες τους.
Ανελέητο value betting
Όπως τονίσαμε, οι κακοί παίκτες ποικίλλουν όσον αφορά το παικτικό τους στυλ. Παρολαυτά, υπάρχουν γενικές τακτικές που έχουν αποτέλεσμα σχεδόν πάντα. Η πιο αποτελεσματική είναι το ποντάρισμα για value συχνά και έντονα. Πολλοί κακοί παίκτες κάνουν συνεχώς call, είτε preflop όταν αναζητούν ένα πολύ καλό για τους ίδιους flop είτε postflop νομίζοντας λανθασμένα πως ο αντίπαλός τους θέλει πάντα να μπλοφάρει.
Ξεκινώντας preflop : όταν ένας κακός παίκτης κάνει limp και έχετε ένα hand το οποίο είναι καλύτερο του range του, πρέπει να κάνετε raise. Η διαδικασία της αύξησης του μεγέθους του pot ξεκινά πριν από το flop – αν λοιπόν έχετε π.χ. K-9 suited στοbutton μην μπαίνετε στον πειρασμό να κάνετε limp – απαντήστε με raise! Το hand αυτό, αν και δεν είναι πολύ καλό, θα είναι πολύ καλύτερο του limping range του αντιπάλου, δίνοντας σας εξαιρετικές πιθανότητες για να κερδίσετε το hand είτε επί τόπου, είτε στις επόμενες streets.
To value bet αποκτά μεγαλύτερη σημασία postflop, γιατί το μέγεθος του pot θα είναι μεγαλύτερο, όπως και τα πονταρίσματα. Μην προσπαθήσετε να παίξετε. περίεργα όταν έχετε ένα πολύ καλό hand. Ας πούμε πως κάνατε raise preflop με λοζέ 6-άρια, δεχθήκατε ένα call από ένα fish και το flop έρχεται 6-Κ-Τ. Αντισταθείτε στον πειρασμό να κάνετε check behind ή γιαcheck-raise. Ποντάρετε! Τα fish δεν μετατρέπονται σε calling stations αν δε τους δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν call σε ποντάρισμά μας. Το ίδιο ισχύει όταν έχετε πολύ πιο αδύναμα hands τα οποία ενδεχομένως να είναι εξίσου δυνατά. Πρέπει να κυνηγάτε τη value σε δύο, τουλάχιστον, streets με hands όπως π.χ. Q-T σε board Q-7-8-K-5. Η πιθανότητα ένας πιο αδύναμος παίκτης να κάνει call με mid-pair ή ντάμα με χειρότερο kicker είναι πολύ μεγαλύτερη της πιθανότητας να χάνετε στοshowdown. Να το θέσουμε απλά – κάθε φορά που πιστεύετε πως έχετε το καλύτερο hand σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των περιπτώσεων, ποντάρετε για value.
Mην το παρακάνετε όμως. Ακόμα και ένα fish κάποια στιγμή θα πάει πάσο ή θα σταθεί τυχερός. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι όταν στο board εμφανίζονται φύλλα μεγαλύτερα από το δικό μας ζευγάρι. Κάνετε π.χ. raise με 9-9 preflop, και c-bet σε flop 3-4-8. Στο turn έρχεται μια ντάμα και ποντάρετε πάλι, Αν στο river εμφανιστεί ένας Άσος, το καλύτερο που θα είχατε να κάνετε είναι συνήθως να προσπαθήσετε να φτάσετε με check στο showdown, αντί να κυνηγήσετε την ελάχιστη value. Κάθε παίκτης έχει τις δικές του συνήθειες και όρια, όσον αφορά το πόσο εύκολα θα κάνει call, postflop. Τα όρια ενός αδύναμου παίκτη είναι, συνήθως, πολύ πιο διευρυμένα αλλά μέχρι ένα σημείο. Υπάρχουν φορές στις οποίες δεν μπορούμε να αντλήσουμε value, δεχόμενοι call μόνο από καλύτερα hands – ακόμα και αν ο αντίπαλός μας είναι «calling station». »
(συνεχίζεται…)
Συντάκτης : Ross Jarvis, περιοδικό PokerPlayer