Δέκα παίκτες απομένουν στο Main Event του EPT Grand Final το 2011. Ο Ivan Freitez από τη Βενεζουέλα κρατά 6-5 έχοντας full house σε board 5-3-K-5-6.

O Eugene Yanayt, με K-Q, έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως έχει το καλύτερο hand και ποντάρει για value. Ο Freitez ανακοινώνει raise ρίχνοντας, όμως, στο pot μάρκες αρκετές για ένα call. “Συγνώμη, εννοώ call” λέει, δευτερόλεπτα αργότερα. Δείτε το hand :

Στο τραπέζι επικρατεί σύγχυση. Προφανώς η προφορική δήλωση του Freitez είναι δεσμευτική και το raise ισχύει. Στο τραπέζι φτάνει ο tournament director, Thomas Kremser, ο οποίος λέει τα εξής : “Νομίζω πως πρόκειται για επανάληψη μιας προηγούμενης κατάστασης νωρίτερα στο τουρνουά, στην οποία έκανες το ίδιο πράγμα ακριβώς και είχες τα nuts.”

O Freitez είναι, λοιπόν, αναγκασμένος πλέον να κάνει min-raise αλλά ο αντίπαλός του στο hand έχει ήδη πληροφορηθεί για την τακτική του σε προηγούμενο hand. Παρολαυτά, αποφασίζει να κάνει το call και ο Freitez δείχνει το full house που κρατά, επιβεβαιώνοντας τους “φόβους” του Kremser που δε διστάζει την ίδια στιγμή να αποκαλέσει “πολύ άσχημη” την τακτική του Freitez.

“Είναι ένα είδος tell” είπε ο Yanayt αργότερα σε συνέντευξή του. “Θα μπορούσε να είχε κερδίσει περισσότερες μάρκες κάνοντας ένα φυσιολογικό raise.” Γεγονός είναι πως ο Freitez αναδείχθηκε νικητής του τουρνουά αποκομίζοντας 1.500.000 ευρώ.

Δυστυχώς τέτοια φαινόμενα, τα οποία στην ορολογία του πόκερ είναι γνωστά μκαι ως “Angle Shooting”, συνηθίζονται στο πόκερ με τους “δράστες” να αρέσκονται στο να ακροβατούν μεταξύ του “νόμιμου” και του “παράνομου” με τις αμφιβόλου ηθικής τακτικές τους.

Φυσικά, όσο τέτοιες τακτικές έρχονται στο φως, τόσο προκύπτουν και νέοι κανονισμοί προκειμένου να τις αντιμετωπίσουν. Μια τέτοια, παλαιότερη και πολύ συνηθισμένη τακτική ήταν το “string bet” – το ποντάρισμα, δηλαδή, με περισσότερες από μία κινήσεις του χεριού που συχνά είχε σκοπό να “ψαρέψει” την αντίδραση του αντιπάλου μετά την πρώτη κίνηση πονταρίσματος. Το “string bet” πλέον απαγορεύεται – όπως επίσης απαγορεύεται σήμερα και η “προσποίηση” της all-in κίνησης (μαζική μετακίνηση των chips προς το κέντρο του τραπεζιού), γνωστής και ως “Forward Motion”.

Το γεγονός όμως πως κάποια πράγματα είναι παράνομα δε σημαίνει και πως δε μπορούν να εντοπισθούν. Ας δούμε ένα άλλο παράδειγμα, όπως το μεταφέρει ο ρεπόρτερ του Bluff Europe Alex Rousso. Στο παράδειγμα αυτό, ήρωας είναι ένας γνωστός παίκτης και νικητής του EPT, ο οποίος λαμβάνει μέρος σε ένα WSOP event :

“Καθόμουν στα δεξιά του και παρατήρησα πως σε πολλά calls που έκανε δεν έβαζε στο pot τις μάρκες που απαιτούνταν, παραλείποντας μάρκες πολύ μικρής αξίας – 25άρες μάρκες εδώ και εκεί. Το έβλεπα συνεχώς με την άκρη του ματιού μου, κάποια στιγμή μάλιστα το εντόπισε και o dealer. Ο ίδιος έσπευσε να απολογηθεί παριστάνοντας τον καλό… Είχα τρελλαθεί – λες και θα μπορούσε όντως να ωφεληθεί παρακρατώντας μάρκες τέτοιας μικρής αξίας! μειώσει το pot με τέτοιας αξίας μάρκες! Συνέχισα λοιπόν να τον παρακολουθώ. Προφανώς μετά από λίγο το επανέλαβε. Παρατήρησα το call του ώστε να είμαι σίγουρος και όταν με αντιλήφθηκε, μου είπε ψιθυρίζοντας : ‘Μη μιλήσεις, εντάξει;…’ ”

H συμπεριφορά αυτή είναι αναμφίβολα παράνομη. Τι γίνεται όμως με τις “γκρίζες ζώνες” του πόκερ όπως αυτή που περιγράψαμε στην αρχή του άρθρου; Μια από τις πιο συνηθισμένες είναι η προσποίηση του πάσου από έναν παίκτη ο οποίος, έτσι, θέλει να παρακινήσει τον επόμενο – ή τους επόμενους – να πάνε πάσο δίχως να είναι η σειρά τους – και πριν ο ίδιος, τελικά, ολοκληρώσει την “fold” κίνησή του.

Κάποιοι παίκτες επίσης τείνουν να κρύβουν τις μάρκες μεγάλης αξίας μέσα στο stack τους, θέλοντας να κάνουν τους αντιπάλους τους να υπολογίζουν λανθασμένα τις μάρκες τους και να επιλέγουν να παίζουν ρέστα εκεί που, υπό άλλες συνθήκες, θα κάνανε απλο raise.

Μια άλλη τέτοια τακτική είναι αυτή κατά την οποία ένας παίκτης ανακοινώνει hand διαφορετικό από αυτό που κρατά στο showdown πριν το δείξει, ελπίζοντας πως ο αντίπαλος παίκτης, όντας βιαστικός και πιθανόν απογοητευμένος στο άκουσμα του (ψεύτικου) hand, θα πετάξει τα φύλλα του στο muck. Φυσικά όταν ο παίκτης δείξει τα φύλλα του θα είναι πολύ αργά ο αντίπαλός του να διορθώσει το λάθος του, αφού το δικό του hand θα βρίσκεται πλέον στα χέρια του dealer… !

Κάτι παραπλήσιο έλαβε χώρα σε ένα hand μεταξύ των Tobias Reinkemeier και Roland De Wolfe στο EPT Barcelona το 2009. Έχοντας ποντάρει το river και δεχθεί call από τον αντίπαλό του, ο De Wolfe έδειξε K-high δείχνοντας απλά τον ρήγα. Ο Reinκemeier μοιάζει να δείχνει πως κερδίζει και περιμένει τον DeWolfe να πετάξει τα φύλλα του στο muck λέγοντας, μάλιστα, πως αφού έκανε call στο river, ο DeWolfe είναι αυτός που είτε πρέπει να δείξει και τα δύο φύλλα του είτε πρέπει να πάει πάσο. Ο Roland κάνει κάτι σαν πάσο και ο dealer παίρνει τα φύλλα του. Την ίδια στιγμή, ο Reinkemeier δείχνει Q-high. Επικρατεί αναστάτωση και, τελικά, ο Kremser στέλνει το pot στον Γερμανό παίκτη. Δείτε το video :

Ρωτήσαμε τον Neil Channing σχετικά με τα όσα κάνουν οι διάφοροι παίκτες στα τραπέζια και τον εκνευρίζουν. “Είναι πολύ εκνευριστικό το να παρακινείς τους παίκτες να κάνουν straddle και μετά, όταν έρχεται η σειρά σου, να σηκώνεσαι και να κάνεις βόλτες. Ή, όταν σε ρωτούν πόσες μάρκες έχεις μπροστά σου, να λες ψέμματα. Το θεωρώ κλεψιά. Επίσης, όταν καθυστερείς να καθήσεις στο τραπέζι σου, προκειμένου να περάσει η σειρά σου για το big blind. Το θεωρώ επίσης κλεψιά. “

Πρέπει να παραδεχθούμε, πάντως, πως είναι δύσκολο να καθορίσουμε επακριβώς τον όρο της “Angle” στις ανορθόδοξες τακτικές αυτές. Κάτι που για κάποιους παίκτες θεωρείται “ανήθικο”, για κάποιους άλλους είναι πονηριά. Εξάλλου το πόκερ είναι ένα παιχνίδι πολλαπλών επιπέδων εξαπάτησης. Σίγουρα, υπάρχουν κάποια πράγματα που ενώ για κάποιους θεωρούνται “απατεωνιές”, για τον Channing δεν είναι κατηγορητέα.

“Δεν έχω πρόβλημα με το να καθυστερείς ή να παίζεις γρήγορα στο τέλος ενός level, προκειμένου να έχεις το button στις αρχές του επόμενου level ενός τουρνουά. Το θεωρώ τακτική. Ή, το να παρατηρήσεις πως το τραπέζι σου σε λίγη ώρα θα “σπάσει” και να παίζεις αργά προκειμένου να γλιτώσεις το big blind. Δε με ενοχλεί αυτό – είναι μια τακτική που επιβραβεύει τους παρατηρητικούς παίκτες.”

Μια ακόμα τέτοια τακτική είδαμε σε τηλεοτπική μετάδοση cash-game παιχνιδιού. Ο Tony G δήλωσε “Αll-in” και ο έκπληκτος Phil Hellmuth τον ρώτησε “Δίχως να δεις τα φύλλα σου;”. “Δίχως να τα δω”, επιβεβαίωσε ο Tony.

Το “πρόβλημα” ήταν πως ο Tony G είχε δει τα φύλλα του – το επιβεβαίωσαν οι κάμερες. Μάλιστα, κρατούσε Α-Κ έχοντας κάνει διπλό straddle και ο Hellmuth, όντας στο big blind με Α-J, είχε κάνει raise το pot. Τελικά ο “Poker Brat” έκανε call και διαπίστωσε με πίκρα την αλήθεια. “Δεν το πιστεύω ότι είπες ψέμματα, πολύ άσχημη η συμπεριφορά σου”, είπε στον Tony G ο οποίος απάντησε : “Φυσικά και είπα ψέμματα! Έτσι είναι το πόκερ!”

Φυσικά, ο Tony G “χτύπησε κέντρο” με την απάντησή του. Το πόκερ έχει να κάνει με το να λέμε ψέμματα. Η τακτική αυτή του Tony G εμπίπτει, άραγε, στην κατηγορία του “Angle Shooting” ή είναι ένας έξυπνος τρόπος να εκμεταλλευτείς μια κατάσταση προκαλώντας το call του αντιπάλου; Σίγουρα, είχε πλάκα για τους τηλεθεατές – κυρίως γιατί αντίπαλος του Tony G ήταν ο Hellmuth. Αν όμως στη θέση του βρισκόταν ένας … δυστυχής αρχάριος παίκτης που θα την πατούσε για χιλιάδες δολλάρια;

Πηγή : Περιοδικό Bluff Europe