Σε προηγούμενο άρθρο του Pokerland, διαβάσατε τη στρατηγική του Ross Jarvis, συντάκτη του περιοδικού PokerPlayer, για την Day 1 μεγάλων live events. Αυτή τη φορά ο Jarvis επιστρέφει, έχοντας μαζί του δύο παίκτες του Βρετανικού circuit, τους Κevin Williams και Jamie Burland.

Oι τρεις τους συζητούν για τη Day 2 των live events και το πώς πρέπει να προσαρμόζουμε το παιχνίδι μας στις συνθήκες της ημέρας αυτής.

«Ξεκινώντας στη Day 2, η εικόνα που θα έχει το τραπέζι σας βασίζεται αποκλειστικά στην τύχη. Ίσως είναι γεμάτο με short-stacked παίκτες, ίσως έχει 2-3 παίκτες παγκοσμίου κλάσης ή ενδεχομένως, για καλή σας τύχη, να… κατακλύζεται από «ψάρια». Ο Williams λέει πως είναι σημαντικό να το ανακαλύψετε εξ αρχής : «Κοιτάω γύρω μου για να δω αν αναγνωρίζω κάποιον. Όχι απαραίτητα θαμώνες ή διάσημους παίκτες, αλλά ίσως κάποιον που έχω αντιμετωπίσει παλαιότερα, ακόμα και πριν χρόνια«. Ο Burland σχολιάζει πως δεν παίζουν ρόλο μόνο οι παίκτες αλλά και τα stacks τους. «Πρέπει να γνωρίζεις από που θα παίξουν ρέστα τα short stacks. Απλά και μόνο βλέποντας τους παίκτες να τακτοποιούν τις μάρκες τους, μπορείς να καταλάβεις αν είναι άπειροι και, πιθανόν, πιο αδύναμοι ως παίκτες» .

Φυσικά παίζει ρόλο και η θέση του κάθε παίκτη σε σχέση με τη δική σας. Ο Williams λέει «Σε ένα ιδανικό table draw, θα είχαμε τα big stacks στην άλλη άκρη του τραπεζιού ενώ θα αποφεύγαμε να έχουμε τα short stacks ακριβώς στα αριστερά μας, γιατί δε θα μπορούμε να κάνουμε preflop raise όσο συχνά θέλουμε. Αντίθετα, το να έχουμε στα δεξιά μας τα short stacks είναι ιδανικό, αφού θα βρεθούμε στη θέση να κάνουμε καλά calls απέναντι στα shoves τους, κερδίζοντας 10-15 big blinds κάθε φορά«.

O Burland θεωρεί πως ο καλύτερος τρόπος για να συγκεντρώσουμε μάρκες στη Day 2 είναι αποκλείοντας τα μικρά και τα μεσαία stacks. «Ξαφνικά, οι παίκτες χαίρονται τόσο πολύ που φτάσανε στη Day 2. Για κάποιους πρόκειται για τεράστιο επίτευγμα, θεωρούν πως η δουλειά τους ολοκληρώθηκε. Αν κατορθώσουν να φτάσουν και στα χρηματικά έπαθλα, μια χαρά – αλλά δε θα παίζουν όσο tight έπαιζαν στη Day 1.»

Στα πρώτα και στα μέσα stages της Day 2, το παιχνίδι μας θα πρέπει να βασίζεται στο stack μας αλλά και στα stacks των παικτών γύρω μας. «Με διαφορά, το μοναδικό στοιχείο αυτού του σταδίου του τουρνουά είναι η ποικιλία στα μεγέθη των stacks«, λέει ο Williams. «Στις αρχές του τουρνουά δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία αφού τα blinds είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα αρχικά stacks. Στο τέλος του τουρνουά συνήθως συμβαίνει το αντίστροφο. Σε αυτό το στάδιο, όμως, στο τραπέζι μας θα βρίσκονται παίκτες με 10BBs ή και με 200BBs , με τους υπόλοιπους ανάμεσά τους! Στο σημείο αυτό πρέπει να προσαρμόζεστε στα διαφορετικά αυτά stacks«.

Σε έναν ιδανικό κόσμο θα είχαμε πάντα ένα μεγάλο stack, κάτι όμως που δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει πάντα. Αν έχετε μικρό stack με 15BBs η λιγότερα τότε, σύμφωνα με τον Burland, «Δεν πρέπει να βάζετε μάρκες στο pot χωρίς να παίζετε ρέστα, εκτός κι αν υπάρχει κάποιος πολύ σημαντικός λόγος.«. Εξαίρεση αποτελεί ίσως η περίπτωση που πάρετε Άσους, οπότε και το ελάχιστο raise ίσως αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό από το shove. «Εξαρτάται από το πώς έπαιξα στο τραπέζι και ποιος είναι ο αντίπαλός μου. Αν κάνω συνεχώς shove τότε και με τους Άσους το shove αποτελεί καλύτερη λύση. Επίσης, αν έχω έναν πολύ καλό παίκτη δίπλα μου όπως π.χ. o Jake Cody, ίσως δεν κάνω min-raise αφού θα καταλάβει πως προσπαθώ να τον «τραβήξω» στο hand. Μου αρέσει, όταν κάνω shove με πιο αδύναμα hands, να έχω ως στόχους μου παίκτες με 30-40ΒΒs οι οποίοι δεν θα κάνουν έυκολα call ρισκάροντας, έτσι, το 25% του stack τους. »

Το να έχουμε μεγάλο stack στην αρχή της Day 2 αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα. Πρέπει όμως να ξέρετε πώς να το χειριστείτε. «Πολλοί παίκτες νιώθουν πως είναι καθήκον τους να παίζουν πολύ επιθετικά, φέρνοντας τους αντιπάλους τους σε δύσκολη θέση συνεχώς«, λέει ο Williams. «Παρολαυτά, οι παίκτες αυτοί αγνοούν σημαντικά θέματα – όπως η εικόνα τους στο τραπέζι. Αν έχετε μεγάλο stack και καταλήξετε, δύο φορές, στο showdown με άσχημα hands με τα οποία παίξατε επιθετικά, τότε οι αντίπαλοί σας θα σταματήσουν να σας φοβούνται γνωρίζοντας πως θα «σκορπάτε» μάρκες στο τραπέζι στα επόμενα hands! Δεν έχετε την υποχρέωση να αποτελείτε εσείς το φόβητρο του τραπεζιού!»

Το bubble συνήθως «σπάει» προς το τέλος της Day 2 στα μεγαλύτερα Βρετανικά τουρνουά. Για κάποιους παίκτες, απλά και μόνο το χρηματικό έπαθλο αποτελεί μοναδικό επίτευγμα ενώ άλλοι θα έχουν μάτια μόνο για το τελικό τραπέζι. Ποιος είναι λοιπόν ο καλύτερος τρόπος για να παίξετε όταν εμφανίζεται αυτή η πιεστική κατάσταση; Παρά το ότι η εκμετάλλευση του bubble είναι πλέον συνηθισμένη και γνωστή τακτική, ο Williams θεωρεί πως το bubble προσφέρεται ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κερδίσουμε μάρκες. «Ισχύει κυρίως στα live τουρνουά όπου οι παίκτες παίζουν επί δύο συνεχόμενες ημέρες, έχουν ταξιδέψει και έχουν δεθεί συναισθηματικά με το τουρνουά. Μπορείτε να έχετε ως στόχους παίκτες που ξέρετε πως δεν θα σας προβάλλουν εύκολα αντίσταση. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στις οποίες άλλοι παίκτες θα ξέρουν ακριβώς τι κάνετε αλλά, και πάλι, δε θα αντιδράσουν«. Ένα τέτοιο παράδειγμα παρατίθεται στο τέλος του άρθρου.

Η συμμετοχή στο τελικό τραπέζι αποτελεί αναμφίβολα πολύ σημαντικό κατόρθωμα. Παρολαυτά, μόλις εκείνη τη στιγμή αρχίζει η «σκληρή δουλειά», καθώς το μεγαλύτερο μέρος του χρηματικού επάθλου προσφέρεται στις τρεις πρώτες θέσεις.Μεγάλη σημασία αποκτούν επίσης και οι υπολογισμοί του ICM. «Κάποιες φορές απλά πάμε πάσο τα οποία, υπό άλλες συνθήκες, δεν είναι απαραίτητα σωστά. Αν κάποιος στο τραπέζι έχει μόλις ένα ή 2 big blinds θα ήταν λάθος να παίξουμε για ένα μεγάλο pot με μέτριο hand αφού, κατά πάσα πιθανότητα, ο συγκεκριμένος shortstacked παίκτης θα αποκλειστεί πολύ σύντομα χαρίζοντάς μας μια παραπάνω θέση στα χρηματικά έπαθλα.»

Τόσο ο Burland όσο και ο Williams συμφωνούν πως οι περισσότεροι παίκτες νιώθουν πως οφείλουν να παίξουν πολύ επιθετικά, αλλά δεν υπάρχει καμία τέτοια υποχρέωση. Αν όμως πηγαίνουμε πάσο συνεχώς με την ελπίδα να εξασφαλίσουμε την, π.χ., έκτη θέση γινόμαστε αυτομάτως «dead money». Μεγάλη σημασία επίσης έχει η ικανότητα να κατορθώνουμε να φτάνουμε, μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, μέχρι την πρώτη τετράδα. Από εκεί και μετά, ο τίτλος μπορεί να καταλήξει στον οποιονδήποτε. «Το κλειδί εδώ είναι πως υπάρχει διαφορά μεταξύ του “παίζω tight” και “προσπαθώ να ανέβω στις πληρωμές παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις βάση του ICM«, λέει ο Williams. «Θα είστε dead money αν πάτε συνεχώς πάσο, ελπίζοντας να καταλάβετε π.χ. την έκτη θέση. Πρέπει να διεκδικείτε πάντα την πρώτη θέση – αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να αποκλειστείτε σε μια αμφίρροπη κατάσταση, όταν υπάρχει κάποιος παίκτης στη θέση UTG με μόλις 1 big blind στα χέρια του!»

Φτάνοντας στην πρώτη τετράδα, πως μπορείτε να κατακτήσετε την κορυφή; «Με τρεις – τέσσερις παίκτες να συνεχίζουν, πρέπει να προσπαθήσετε να ρισκάρετε και να πιέσετε. Δεν υπάρχουν εδώ ουσιαστικές αποφάσεις με βάση το ICM. Πρέπει να προσπαθήσετε και να στοχεύσετε στους πιο αδύναμους παίκτες που μένουν, παίζοντας solid απέναντι στους καλούς παίκτες«, λέει ο Williams.

Ο Burland τονίζει πως στο short-handed παιχνίδι η αξία των hands μειώνεται κατά πολύ, στοιχείο που σας δίνει μια πολύ καλή ευκαιρία. «Είναι πολύ δύσκολο για τον οποιονδήποτε να έχει οτιδήποτε! Πρέπει να προσαρμοστείτε σε αυτό και να εντοπίσετε αυτούς που δεν το καταφέρνουν. Ένας έμπειρος παίκτης θα διευρύνει το εύρος των hands με τα οποία ανοίγει το pot preflop, παίζοντας συχνά με πάνω από το 50% των hands του.»

Είναι πολύ σημαντικό να προετοιμάζεστε σωστά μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ημέρας ενός τουρνουά, αν θέλετε να τα πάτε καλά. Δεν είναι πάντα εύκολο, όμως, με τόσους πολλούς φίλους και ακόμα περισσότερα bar δίπλα σας! Όπως λέει ο Burland «Αν μπορείτε να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και πειθαρχημένοι (π.χ. να μη βγείτε έξω και να διασκεδάσετε μεθώντας μετά τη Day 1), τότε θα έχετε ένα μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε όσους δεν τα καταφέρνουν. Πολλές φορές, μετά από ένα μεγάλο μου ξενύχτι, η πορεία μου στο τουρνουά την επόμενη μέρα είναι πολύ άσχημη.»

Ο Kevin Williams λέει πως αν ανακοινωθούν νωρίς οι αντίπαλοί σας στο τραπέζι σας, πριν την έναρξη της Day 2, είναι σημαντικό να τους αναζητήσετε στη βάση των Hendon Mob. Έτσι, θα δείτε ποιοι παίκτες έχουν καλά αποτελέσματα (όντας, λογικά, καλοί παίκτες) και ποιοι είναι μάλλον online qualifiers δίχως σημαντικές επιτυχίες. «Είναι μάλλον λάθος να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη στρατηγική στη Day 2«, προσθέτει. «Το κύριο στοιχείο της Day 2 είναι πως δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα τραπέζια (αναφορικά με τα stacks και την ποιότητα των παικτών) σε σχέση με τη Day 1, όπου και μια προκαθορισμένη στρατηγική ενδεχομένως να είναι πιο αποτελεσματική.»

Ένα παράδειγμα εκμετάλλευσης των συνθηκών του bubble

Ο Jamie Burland διηγείται μια χιουμοριστική ιστορία που έλαβε χώρα στο bubble ενός UKIPT Main Event :

«Οι περισσότεροι στο τραπέζι πήγαιναν συχνά πάσο, περιμένοντας να σπάσει το bubble. Δίπλα μου καθόταν ο Phil baker, ένας γνωστός παίκτης του Ιρλανδικού πόκερ. Είχε 35 big blinds ενώ εγώ τον κάλυπτα σε μάρκες. Παρατήρησε πως έκανα raise preflop σε κάθε hand και άρχισε να λέει κουβέντες του στυλ «Κάτι θα κάνω για αυτό που κάνεις» κλπ. Ήθελε να αρχίσει και αυτός τα raise αλλά επειδή βρισκόταν ακριβώς στα αριστερά μου έπρεπε είτε να κάνει 3-bet είτε call στο raise μου και δεν ήθελε τίποτα από τα δύο.

Την ώρα του bubble έκανα raise και πάλι με Κ-7. Ο Baker έκανε 3-bet στα 8BB’s έχοντας 35BB’s. Oι υπόλοιποι πήγαν πάσο και, όταν ήρθε η σειρά μου, σκέφτηκα τα εξής : για κάποιον λόγο, η γυναίκα του και η οικογένειά του βρισκόντουσαν κοντά στο τραπέζι ενώ και κάποιοι άλλοι παράγοντες με έκαναν να πιστεύω πως δεν είχε σκεφτεί αρκετά προσεκτικά το σχέδιό του. Πίστεψα πως ήταν αρκετά πιθανό να κάνει 3-bet για value αλλά δεν θα ήξερε πώς να αντιδράσει αν απαντούσα με shove! Προφανώς θα έκανε αμέσως call αν είχε τα nuts αλλά θα έπρεπε να είχε προβλέψει την κάθε πιθανή κατάληξη. Εν προκειμένου, κρατούσε βαλέδες. Έπαιξα ρέστα και πήγε πάσο δείχνοντας τα φύλλα του.

Το hand αυτό αποτελεί παράδειγμα του πώς ένας ικανός παίκτης δε σκέφτηκε αρκετά το σχέδιό του για ολόκληρο το hand. Είναι επίσης ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς μπορείς να εκμεταλλευτείς ακόμα και τους ικανούς παίκτες στο bubble. Δεν περίμενα να πάει πάσο με βαλέδες αλλά σίγουρα περίμενα να πάει πάσο με hands όπως A-Q, δεκάρια ή χειρότερα φύλλα«.