ΕΡ: Ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από την παιδική σου ηλικία;

ΑΠ: Όταν ήμουν πέντε χρονών, μετακομίσαμε στη Φιλαδέλφεια για ένα χρόνο επειδή ο πατέρας μου ήταν σε άδεια∙ δίδασκε σε γυμνάσιο στο κέντρο της πόλης. Κάθε σαββατοκύριακο, μας πήγαινε σε διάφορα ωραία μέρη, όπως στον ζωολογικό κήπο της Φιλαδέλφεια, και ένα από τα αγαπημένα μου μέρη ήταν το Μουσείο Φράνκλιν, που είναι κάτι σαν μουσείο επιστήμης. Ήταν ένα μοντέλο καρδιάς που μπορούσες να περάσεις από μέσα του και να δεις πώς δουλεύει μια καρδιά. Αυτή είναι η πιο αγαπημένη μου ανάμνηση, που μας πήγαινε εκεί και βλέπαμε το εκκρεμές που κινούνταν μαζί με τη γη… και που βαδίζαμε μέσα στην καρδιά.

ΕΡ: Με ποιο τρόπο άλλαξε τη ζωή σου το πόκερ;

 

ΑΠ: [γέλια] Πολύ γενική ερώτηση! Προφανώς, οικονομικά, άλλαξε τη ζωή μου. Εκεί που δεν είχα χρήματα κατέληξα να είμαι άνετη. Θα έλεγα πως το πόκερ άλλαξε τη ζωή μου στο ότι κατάλαβα πού να διοχετεύσω την ανταγωνιστικότητα μου επειδή μεγάλωσα σε μια πολύ ανταγωνιστική οικογένεια και αυτό επηρέασε όλες τις πτυχές τις ζωής μου. Ήμουν ιδιαίτερα ανταγωνιστική σε όλες μου τις δραστηριότητες.

Μεταξύ αστείου και σοβαρού, το πόκερ απαιτεί ανταγωνισμό, αλλά απαιτεί και να αφήνεις τα πράγματα να κυλάνε και να καταλαβαίνεις πως δεν γίνεται να κερδίζεις συνέχεια. Ως επί το πλείστον πρέπει να νικάς και να παίρνεις σωστές αποφάσεις, και να μην αφήνεις τον εαυτό σου να συγχύζεται με την παραμικρή αναποδιά που τυχαίνει αλλιώς δεν είσαι καλός παίκτης του πόκερ. Ήταν ένα μεγάλο μάθημα ζωής για μένα∙ μου επέτρεψε να μην είμαι τόσο ανταγωνιστική στην προσωπική μου ζωή – παλιότερα ήμουν βέβαια – και μου επέτρεψε να έχω υπομονή με τα άσχημα πράγματα που μου συμβαίνουν.

Πρέπει να κατανοείς πως έχεις το δικαίωμα να τα παρατάς, και ότι δεν χρειάζεται να βγαίνεις νικητής σε οποιοδήποτε αγώνα στη ζωή, έχεις το δικαίωμα να χάνεις και κάποια πράγματα γιατί επιλέγεις εκείνα που έχουν μεγαλύτερη σημασία για σένα. Μπορώ να πω ότι με βοήθησε να διευθύνω και οργανώσω τη ζωή μου με ένα πολύ πιο ευτυχισμένο τρόπο.

Και αυτό μου το έδωσε το πόκερ γιατί όταν πρωτοάρχισα να παίζω, συγχυζόμουν πολύ όταν έχανα. Δε γίνεται να ζεις έτσι, θα αποκτήσεις έλκος και θα τσαντίζεσαι φοβερά όταν παίζεις. Πρέπει να μάθεις ότι είναι εντάξει να αφήνεις τα πράγματα να κυλάνε και ότι είναι εντάξει να μην κερδίζεις συνέχεια γιατί στην ουσία δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να έχεις τα καλύτερα αποτελέσματα μακροπτόθεσμα. Αυτό μου επέτρεψε να ζω μια πιο ευτυχισμένη ζωή.

ΕΡ: Ποια είναι η μεγαλύτερή σπατάλη σου από τότε που έγινες επαγγελματίας;

ΑΠ: Ξέρεις κάτι; Είναι αστείο. Δε νοιάζομαι πολύ για τα λεφτά. Το πόκερ δε σημαίνει λεφτά για μένα. Ζω σε ένα ωραίο σπίτι, και επειδή είναι στο Λος Άντζελες, είναι ακριβό αλλά δεν γύρευα το πιο ακριβό σπίτι. Είναι ένα αξιοπρεπές σπίτι. Οδηγώ ένα Prius. Δεν έχω ακριβά πράγματα στο σπίτι μου.

Ως επαγγελματίας δεν έχω πρόβλημα να καλύψω τα έξοδα, ας πούμε, ενός ζευγαριού παπουτσιών, ή ενός τζιν ή κάτι τέτοιο. Δεν αγοράζω ακριβά πράγματα. Δεν έχω φανταιζί αμάξι, ούτε σούπερ φανταιζί σπίτι… δεν είναι το σύστημα αξιών που ακολουθώ αυτό.

ΕΡ: Αν δεν ήσουν παίκτρια του πόκερ, πώς θα έβγαζες το ψωμί σου;

ΑΠ: Δεν έχω ιδέα. Ευτυχώς δεν μου έτυχε να πρέπει να το σκεφτώ [γέλια]. Εννοώ σοβαρά. Σοβαρά, δεν έχω ιδέα. Δεν μου έτυχε να πρέπει να κάνω κάτι άλλο.

ΕΡ: Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα από την αναγνώριση;

ΑΠ: Δε νομίζω πως υπάρχει κακό πράγμα στην αναγνώριση. Υπάρχουν πολλά καλά στην αναγνώριση. Δε θα μπορούσα να πουλήσω τα DVD μου, δε θα μπορούσα να πουλήσω το βιβλίο μου, δε θα είχα συμβόλαιο με την τηλεόραση, δε θα τα είχα όλα αυτά αν δεν ήμουν αναγνωρίσιμη. Όλοι αυτοί που το κάνουν αυτό για καιρό ξέρουν πώς ήταν όταν κάποτε, όχι απλώς δεν ήμασταν αναγνωρίσιμοι, αλλά μας έβαζαν στην ίδια κατηγορία με τις πόρνες και τους έμπορους ναρκωτικών. Έτσι, το γεγονός ότι όλοι πιστεύουν πως αυτό που κάνω είναι καλό, είναι φοβερό.

Έτσι, δεν με πειράζει. Το μόνο που με ενοχλεί είναι που με διακόπτουν όταν μιλάω στο τηλέφωνο, γιατί όταν μιλάω στο τηλέφωνο σε ένα τουρνουά, σημαίνει πως μιλάω στα παιδιά μου. Το να με διακόπτουν όταν μιλάω με τα παιδιά μου είναι λιγάκι ενοχλητικό. Εκτός από αυτό, δεν βρίσκω κάτι άλλο κακό.

ΕΡ: Ποιο το υψηλότερο και το χαμηλότερο σημείο της καριέρας σου;

ΑΠ: Το χαμηλότερο σημείο σίγουρα ήταν μετά το τέλος της τέταρτης εγκυμοσύνης μου, μετά που γέννησα το μωρό μου. Δεν τα πήγαινα πολύ καλά στο πόκερ γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη. Είχα τρία παιδιά και ήμουν εφτά οκτώ μηνών έγκυος ή είχα ένα νεογέννητο κι έτσι ήμουν εξαντλημένη και φυσικά πολύ αγχωμένη. Είχα πολλή δουλειά. Δεν έπρεπε να παίζω πόκερ εκείνη την περίοδο – δεν ήταν καθόλου έξυπνο. Αλλά ξέρετε πως οι παίκτες του πόκερ δε παίρνουν πάντα τις πιο σωστές αποφάσεις και δεν ήθελα να παρατήσω αυτό που αγαπούσα. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα οικονομικά, και την ίδια χρονική περίοδο δεχόμουν και τις γνωστές επιθέσεις online. Τότε τα παράτησα για τρεις μήνες και αποφάσισα να μην ξαναπαίξω πόκερ. Φυσικά ξαναγύρισα. Ξαναγύρισα στα λογικά μου.

Το υψηλότερο σημείο θα ήταν να κέρδιζα το βραχιόλι στο World Series of Poker.

ΕΡ: Με τέτοια πολυμελή οικογένεια, παίζεις όλο και πιο συχνά online;

ΑΠ: Παίζω πολύ online. Το περισσότερο πόκερ που παίζω είναι online.

ΕΡ: Ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος να πηγαίνεις όταν δεν παίζεις πόκερ;

ΑΠ: Σίγουρα το σπίτι μου. Λατρεύω τις ταινίες. Πηγαίνω σε πολλές ταινίες και πραγματικά τις λατρεύω. Αυτό είναι που κάνω όταν βγαίνω έξω για διασκέδαση.

ΕΡ: Ποιο είναι το πιο σημαντικό σου επίτευγμα εκτός από το πόκερ;

ΑΠ: Αυτό είναι εύκολο. Είναι να βλέπω πώς μεγαλώνουν τα παιδιά μου. Έχω τέσσερα παιδιά που είναι πολύ αστεία, όλα έχουν αίσθηση του χιούμορ, είναι πολύ έξυπνα, και νιώθω περήφανη που είναι αξιαγάπητα και γεμάτα σεβασμό. Όταν έρχονται φίλοι μου στο σπίτι τα παιδιά μου αμέσως τους αγκαλιάζουν, είναι αξιαγάπητα παιδιά και πολύ ευγενικά, ενώ διατηρούν το πνεύμα τους. Έχουν αυτό το καταπληκτικό πνεύμα. Έχουν αυτή την ευθυμία. Όλα τους είναι εύθυμα και διαφορετικά.

Το να μεγαλώνω τέσσερα χαρούμενα παιδιά είναι υπέροχο. Θα παρατούσα τα πάντα για να πετύχω κάτι τέτοιο.

ΕΡ: Πώς είναι για σένα και τον αδελφό σου [Χάουαρντ Λέντερερ] να βρίσκεστε σε ανταγωνιστικές online αίθουσες πόκερ;

ΑΠ: To βλέπω απ’ την πλευρά ότι υπάρχει πολύς χώρος στη βιομηχανία και ότι και οι δυο μας πετυχαίνουμε. Αν το Ultimate Bet [η ιστοσελίδα της Άνι] τα πάει καλύτερα από το Full Tilt [η ιστοσελίδα του Χάουαρντ], ή το Full Tilt τα πάει καλύτερα από το Ultimate Bet, δεν έχει σημασία. Και οι δυο μας θα βγάλουμε πολλά λεφτά και θα έχουμε την ευχαρίστηση να δημιουργούμε σπουδαίες  online αίθουσες.

ΕΡ: Ποια είναι η λιγότερο αγαπημένη σου ερώτηση;

ΑΠ: Η λιγότερο αγαπημένη μου ερώτηση θα ήταν, είναι η ίδια κάθε φορά, «πώς είναι να είσαι γυναίκα σε έναν αντρικό κόσμο;», τη μισώ αυτή την ερώτηση.

Τη μισώ αυτή την ερώτηση γιατί, το πόκερ είναι αυτό το ωραίο πράγμα που άντρες και γυναίκες μπορούν να ανταγωνίζονται, μισώ τον διαχωρισμό. Δεν μ’ αρέσει. Ταυτοχρόνως, καταλαβαίνω πως δε θα είχα την κακή φήμη που έχω αν δεν ήμουν γυναίκα. Παρ’ όλο που κέρδισα το Tournament of Champions, υπάρχουν πολλοί άντρες που έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα δικά μου. Ξέρεις, είναι μια ερώτηση που λέω, «αα…», θα απαντήσω μετά.