Λίγες ώρες μετά την μεγάλη του επιτυχία στο APPT του Σύδνεϋ, ο Τζόναθαν Καραμαλίκις βρήκε λίγο χρόνο ανάμεσα… στους πανυγηρισμούς και απάντησε στις ερωτήσεις του Pokerland. Ιδού η αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε :

ΕΡ: Γεια σου Τζόναθαν και συγχαρητήρια για την επιτυχία σου. Το επίθετό σου υποδηλώνει Ελληνικές ρίζες! Θέλεις να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος επ” αυτού;

Ναι, έχω ρίζες στην Ελλάδα . Οι γονείς μου γεννήθηκαν στην Αυστραλία αλλά έχω συγγενείς στα Γιάννενα από τη μεριά της μητέρας μου, και στον Πύργο Ηλείας από τον πατέρα μου.

ΕΡ: Πες μας, πώς πρωτοενδιαφέρθηκες για το πόκερ;

Ήρθα σε επαφή με το πόκερ όταν ήμουν 16 χρονών. Τότε, βρισκόμουν με έναν φίλο μου στο σπίτι του, όπου και μου έμαθε να παίζω. Μου έδειξε και κάποια δωρεάν poker websites και αμέσως πιάστηκα! Έπαιζα freerolls μέχρι που έβγαλα αρκετά χρήματα από αυτά ώστε να μετακινηθώ στα real money games. Τότε, ήμουν εντελώς εναντίον κάθε μορφής κατάθεσης χρημάτων!

ΕΡ: Θεωρείς τον εαυτό σου επαγγελματία παίκτη; Πολλοί παίκτες δυσκολεύονται να πείσουν τους γονείς τους για την απόφασή τους να γίνουν επαγγελματίες – τι γνώμη είχαν οι δικοί σου γονείς για την απόφασή σου;

Ναι, θεωρώ πως είμαι επαγγελματίας. Παίζω για να βγάζω τα προς το ζην πάνω από 4 χρόνια, και πλέον έχω και ως χορηγό το Full Tilt.
Oι γονείς μου ήξεραν ότι παίζω πολλές ώρες και δεν είχαν πρόβλημα με αυτό. Όταν όμως τους είπα ότι θα φύγω από το πανεπιστήμιο ώστε να παίζω full-time, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι. Παρολαυτά, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να δουν πιο “ζεστά” το πόκερ ως δουλειά, και από τότε με στηρίζουν πάρα πολύ. Δε θα μπορούσα να είχα ζητήσει καλύτερη οικογένεια.

ΕΡ: Ποιοι ήταν οι παίκτες που θαύμαζες όταν πρωτο-ξεκίνησες να παίζεις πόκερ; Πώς ένιωθες όταν συνάντησες κάποιους από αυτούς στα τραπέζια σου;

Να πω την αλήθεια, ποτέ δεν παρακολουθούσα πολύ πόκερ στην τηλεόραση, και δεν είχα “είδωλα” ή παίκτες που θαύμαζα. Έχω παίξει με αρκετούς γνωστούς παίκτες όπως ο Φιλ Άιβυ, ο Γκας Χάνσεν, ο Τζο Χάσεμ, ο Ντάνιελ Νεγκρεάνου κλπ – πολύ καλή εμπειρία. Σου βελτιώνει και την όποια άποψη έχεις για αυτούς – από κοντά όλοι τους είναι ισορροπημένοι και πολύ φιλικοί τύποι.

ΕΡ: Αν και είσαι σχετικά νέος , έχεις ήδη επιτυχίες σε κάποια μεγάλα off-line τουρνουά. Επίσης, ήδη έχεις τη χορηγία ενός εκ των μεγαλύτερων online poker rooms. Διάσημοι παίκτες με διπλάσια χρόνια από τα δικά σου ακόμα παλεύουν με την variance, ή προσπαθούν ανεπιτυχώς να εξασφαλίσουν κάποια χορηγία! Ποια πιστεύεις ότι είναι τα προσόντα ή οι “αρετές” που πρέπει να έχει κάποιος, ώστε να είναι τόσο πετυχημένος σε μια τόσο νεαρή ηλικία;

Χα χα… ΌΛΟΙ μας παλεύουμε με τη variance! Είχα το μερίδιο των downswings που μου αναλογεί, όπως όλοι οι παίκτες. Φέτος, όμως, ήμουν πολύ τυχερός σημειώνοντας κάποιες μεγάλες επιτυχίες, εξασφαλίζοντας μου χρήματα για τους περισσότερους μήνες του χρόνου.

Όσον αφορά τη χορηγία, προφανώς απαιτούνται καλά αποτελέσμ.ατα. Πιστεύω όμως ότι το πιο σημαντικό στοιχείο είναι το πόσο αρεστός είσαι στον κόσμο… και το πόσο καλά “δείχνεις” στα ΜΜΕ. Το πόσο καλή είναι η φήμη σου στη βιομηχανία του πόκερ… Κανένα site δεν γίνεται χορηγός σε κάποιον παίκτη ο οποίος είναι, κατά γενική ομολογία, ανάξιος εμπιστοσύνης ή κακός χαρακτήρας.

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας την πιο ευχάριστη και την πιο δυσάρεστη εμπειρία σου μέχρι σήμερα, ως παίκτης του πόκερ;
Η πιο ευχάριστη ήταν όταν κέρδισα το bounty Event στο Aussie Millions, και η νύχτα στην οποία ξεκίνησα στο final table του event των $100Κ ως chip leader, για τον ίδιο θεσμό. Ήταν αξιομνημόνευτές στιγμές – ο τίτλος μου στο bounty event ήταν ο πρώτος μου μεγάλος live τίτλος και είχα την υποστήριξη της οικογένειάς μου, των φίλων μου… Αν και φίλους και υποστήριξη είχα και στο APPT Sydney, και το έπαθλο ήταν σχεδόν 4-πλάσιο , δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί -αλλά τίποτα δε θα συγκριθεί ποτέ με εκείνη την πρώτη μου νίκη.

Η πιο δυσάρεστη στιγμή μου ήταν ένα πολύ άσχημο downswing που είχα στα μέσα του 2009. Έχασα το μισό μου bankroll σε 6 μήνες και φοβήθηκα πως θα τελειώσει η καριέρα μου, αν συνέχιζα να χάνω. Αν και ήταν μια πολύ άσχημη περίοδος χαίρομαι που συνέβη… Έτσι, έμαθα έκτοτε να προσέχω πολύ με τα χρήματά μου , να τα διαχειρίζομαι σωστά και να τα εκτιμώ περισσότερο.

ΕΡ: Ποιο νομίζεις ότι είναι το ισχυρότερό σου όπλο αλλά και η μεγαλύτερη αδυναμία σου στο τραπέζι του πόκερ;

Παραδόξως, θεωρώ ότι η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι η ίδια : Παίζω πάρα πολύ επιθετικά στο τραπέζι, αν οι περιστάσεις το ευνοούν φυσικά. Έτσι κερδίζω πολλα pots, αλλά και χάνω εύκολα μεγάλα stacks με μπλόφες.

ΕΡ: Πιστεύεις ότι η αφοσίωσή σου στο πόκερ σε εμπόδισε να χαρείς άλλες απολαύσεις της ζωής; Ή έχεις καταφέρει να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στο πόκερ και την καθημερινότητά σου; Με άλλα λόγια, η επιτυχία σου στο πόκερ είχε το κόστος της;

Νομίζω ότι έχω κατορθώσει να βρω μια καλή ισορροπία ανάμεσα στο πόκερ και την καθημερινότητά μου. Παίζω 2-3 φορές την εβδομάδα… Τον υπόλοιπο χρόνο τον περνάω με φίλους μου, βγαίνω έξω, πάω στο γυμναστήριο. Δεν είμαι ο τύπος του “poker-grinder” γιατί βαριέμαι εύκολα… Νομίζω λοιπόν ότι αφιερώνω τον ιδανικό χρόνο στο πόκερ. Έχω φίλους που αρέσκονται να παίζουν κάθε μέρα – αλλά δε το βαριούνται, οπότε αυτή η αφοσίωση τους βγαίνει σε καλό.

ΕΡ: Ο Μπάρυ Γκρηνστάην, στο βιβλίο του “Ace on the river” γράφει πως μόνο ένα μικρό ποσοστό των παικτών του πόκερ είναι κερδισμένοι μακροχρόνια. Έχοντας υπάρξει στο χώρο του πόκερ για κάποια χρόνια, συναντώντας αρκετούς διάσημους παίκτες και λαμβάνοντας μέρος σε cash games και τουρνουά, θα συμφωνούσες με αυτή την άποψη;

Ναι, οπωσδήποτε. Ο Γκρηνστάην ξέρει τι λέει .Νομίζω όμως ότι όλο και περισσότερος κόσμος γίνεται καλύτερος το πόκερ και αυτό το 10% (ή όσο είναι το ποσοστό) (σ.σ. Ο Γκρηνστάην αναφέρει 4%…) που έβγαζαν χρήματα 5 χρόνια πριν θα έχει γίνει πλέον 20% – αλλά με μικρότερα εύρη κέρδους.

ΕΡ: Πώς βλέπεις τον εαυτό σου στον κόσμο του πόκερ στο μέλλον; Σκέφτεσαι να παραμείνεις επαγγελματίας παίκτης για αρκετά χρόνια – ή υπάρχει κάποια άλλη δουλειά που θα σε ένανε να αποσυρθείς από το πόκερ , ή έστω να το κρατήσεις ως hobby;

Ναι, σκέφτομαι να συνεχίσω για τουλάχιστο 5 χρόνια ακόμα. Δεν το έχω σκεφτεί και πολύ, να είμαι ειλικρινής. Είμαι ακόμα νέος και απολαμβάνω το πόκερ – επομένως δεν υπάρχει για μένα λόγος να πάω και να βρω μια δουλειά την οποία θα μισούσα. Είμαι αρκετά τεμπέλης ως άνθρωπος… και το τελευταίο που θα ήθελα να κάνω είναι να εργαστώ σκληρά!

ΕΡ: Τι συμβουλή θα έδινες στους παίκτες του πόκερ, τους νεαρότερους ή συνομίληκούς σου, οι οποίοι ονειρεύονται να γίνουν , μια μέρα, πετυχημένοι παίκτες του πόκερ;

Να μην είστε στενόμυαλοι. Να έχετε ανοικτό μυαλό σε διαφορετικές στρατηγικές και να προσπαθείτε να λύνετε μόνοι σας τα προβλήματα στο τραπέζι , παρά να ακολουθείτε στρατηγικές άλλων. Το πόκερ είναι τόσο ανεξάρτητο παιχνίδι… Αυτό που αποφέρει καρπούς σε κάποιον παίκτη, ίσως να μην αποδειχθεί εξίσου προσοδοφόρο για εσάς!

Ευχαριστούμε θερμά Jonathan για τον χρόνο που μας αφιέρωσες. Σου ευχόμαστε ακόμη περισσότερες επιτυχίες στο μέλλον!