Ο Αri Engel κατέθεσε τις απόψεις του για δύο σημαντικά θέματα που προβληματίζουν την κοινότητα του πόκερ ανά τον κόσμο.

»Έχω δει πολλούς να συζητούν για το ποιο θα πρέπει να είναι το ελάχιστο ποσό πληρωμής. Και πιστεύω ότι βρίσκομαι στην αντίθετη πλευρά της συζήτησης.

Όπως γνωρίζουμε, το WSOP έχει αυξήσει το mini cash σε 2x buy-in. Στην πραγματικότητα, δεν μου αρέσει αυτό για πολλούς λόγους, ο μεγαλύτερος από τους οποίους είναι το θέμα της καθυστέρησης και του αργού παιχνιδιού στο bubble. Στο φετινό World Series ήταν η μεγαλύτερη καθυστέρηση που έχω δει ποτέ, αλλά έχει νόημα γιατί έχουν δημιουργήσει μια δομή πληρωμών που την ενθαρρύνει.

Οι οικονομολόγοι λένε ότι όποια συμπεριφορά ενθαρρύνετε, αυτή είναι η συμπεριφορά που είναι πιο πιθανό να δείτε. Έτσι, έχετε αυτό το τεράστιο άλμα στο bubble: από το 16% του field στο 15% αξίζει δύο φορές το buy-in, και μετά σχεδόν τίποτα. Όταν έχετε ένα μικρό stack στο bubble, έχει πραγματικά νόημα να προσπαθήσετε να μπείτε στα χρήματα. Πάντα είχε νόημα, αλλά έχει ακόμα περισσότερο νόημα με αυτό το τεράστιο άλμα.

Η ιδέα μου – την οποία δεν έχω δει κανέναν να την υποστηρίζει, είτε επαγγελματίας είτε ερασιτέχνης αλλά πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο για το πόκερ – θα ήταν να έχουμε ένα εξαιρετικά μικρό mini cash, 20% του buy-in ή κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, αν είναι ένα τουρνουά με buy-in $1.000, το ελάχιστο ποσό πληρωμής θα ήταν $200.

Με ένα πολύ μικρό mini cash θα επιτρεπόταν να πληρωθούν λίγες περισσότερες θέσεις, έτσι θα μπορούσατε να ξεκινήσετε από το 20% του fied, πληρώνοντάς τους $200, μετά στο 19% να πληρώνονται $350, στο 18% να πληρώνονται $500 και ούτω καθεξής, κάτι τέτοιο. Αυτό θα μείωνε το κίνητρο για καθυστέρηση.

ΓΙΑ ΤΟ RAKE

»Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στο θέμα της προμήθειας (rake), και ακολουθώντας την πρόσφατη τοποθέτηση της LoriAnn Persinger, το πιο σημαντικό για μένα είναι η πλήρης διαφάνεια.

Πιστεύω ότι ήταν στο Mid Stakes Poker Tour, πριν από χρόνια, όπου υπήρχαν, όπως, τρεις διαφορετικές προμήθειες: $X + $Y, και μετά υπήρχε μια πρόσθετη χρέωση $10, και μετά υπήρχε 3% που παρακρατούνταν για το προσωπικό. Δεν το κάνουν πια αυτό, και αυτό είναι καλό, αλλά σε μέρη όπως το MGM National Harbor για παράδειγμα, παρόλο που το πρόγραμμα έλεγε $360 + $40, τα $40 ήταν μια πρόσθετη χρέωση και μετά υπήρχε μια επιπλέον προμήθεια $45 όταν διάβαζες την περιγραφή. Έτσι αποδείχθηκε ότι τα $360 + $40 είναι πραγματικά $315 + $85! Ναι, είναι καταγεγραμμένο. Ναι, είναι νόμιμο, αλλά δεν γίνεται με διαφανή τρόπο.

Είναι επίσης πολύ υψηλό και πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Σημαίνει ότι αν έχεις, ας πούμε, μια απόδοση επένδυσης (ROI) κάτω από 20%, χάνεις σίγουρα, γιατί πρέπει να ξεπεράσεις το rake. Αυτό σημαίνει ότι πολύ λίγοι παίκτες σε οποιοδήποτε πεδίο σαν αυτό θα κερδίσουν πραγματικά. Και μιλάμε μόνο για το πόκερ, δεν λαμβάνουμε υπόψη τα έξοδα ταξιδιού ή οτιδήποτε άλλο. Θέλω να υπάρχουν τουλάχιστον μερικοί που κερδίζουν μακροπρόθεσμα στο πόκερ, τόσο για εγωιστικούς λόγους όσο και για τη βιομηχανία.

Το πιο σημαντικό είναι ότι οι παίκτες τουλάχιστον να δίνουν προσοχή σε αυτό. Οι χώροι βασίζονται στο ότι οι παίκτες δεν δίνουν προσοχή σε αυτό, και με αυτή την έννοια συμφωνώ απόλυτα με τη LoriAnn – είναι σημαντικό οι παίκτες να δίνουν προσοχή στη δομή τoυ rake και να προσπαθούν να υποστηρίζουν τους χώρους που κάνουν καλύτερη δουλειά.

Ανταμείψτε τα τουρνουά που επιστρέφουν στους παίκτες. Για παράδειγμα, υπάρχει μια στάση στο WSOP Circuit που έχει υψηλότερο ποσοστό rake από άλλες. Όλοι ξέρουν ότι μου αρέσει να υποστηρίζω και να παίζω σε events του WSOP Circuit, ‘κυνηγώντας τα δαχτυλίδια’, αλλά υπάρχει μια στάση – το Choctaw – όπου το rake είναι πάντα πολύ υψηλό. Όλοι οι άλλοι στα $500-600 έχουν X ποσοστό rake, και το Choctaw είναι πάντα 10% ή 15% υψηλότερο, που σημαίνει ότι αν όλοι οι άλλοι έχουν 15%, αυτοί έχουν 16.5% ή 17%. Απλά δεν έχει νόημα, και είναι κάτι που προσέχω. Αν έχω να επιλέξω λοιπόν είναι λίγο λιγότερο πιθανό να επιλέξω αυτή την εκδήλωση.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν χώροι που εφαρμόζουν πραγματικά καλές πρακτικές, όπως το Borgata. Όταν είχαν τουρνουά bounty στο παρελθόν – δεν είμαι 100% σίγουρος για τώρα, ελπίζω να συνεχίζεται – δεν κρατούσαν rake από το bounty του prize pool. Έτσι, θα είχαν ένα τουρνουά $1.000 με ένα bounty $1.000, και το τουρνουά θα είχε rake σαν να ήταν $1K. Αυτό είναι καταπληκτικό. Οι χώροι που κάνουν τέτοια πράγματα πρέπει να υποστηρίζονται.

Δεν χρειάζεται πάντα να έχει σχέση με το rake, αν και αυτό είναι σημαντικό, αλλά υπάρχουν χώροι που δίνουν πίσω στους παίκτες. Επιστρέφοντας στο Borgata, έχουν έναν πίνακα κατάταξης mixed game που χρηματοδοτείται εν μέρει από το prize pool, αλλά επίσης το Borgata διπλασιάζει όποια κεφάλαια προέρχονται από το prize pool, οπότε αυτό είναι καταπληκτικό. Όταν πρόκειται να είσαι πιθανός νικητής, αυτό πραγματικά βοηθάει.

Το RunGood έχει σε κάθε μία από τις στάσεις της σειράς τους ένα πακέτο $10K προστιθέμενο. Το MSPT έχει μια συνεργασία με το WPT όπου δίνουν πράγματα. Και, φυσικά, το WSOP Circuit κάθε χρόνο έχει το million dollar freeroll, όπου αν κερδίσεις ένα δαχτυλίδι ή βραχιόλι μπαίνεις σε ένα τουρνουά που έχει αξία μεταξύ $1.000-$2.000. Αυτά τα πράγματα είναι μεγάλα, πρέπει να επιβραβεύουμε τις στάσεις που δίνουν πίσω.

Στο τέλος της ημέρας, είναι καλό να είσαι πιο ενημερωμένος καταναλωτής. Μείνε ενημερωμένος, μείνε σε εγρήγορση και πάρε τις καλύτερες αποφάσεις, είτε κοιτάς τις μικρές λεπτομέρειες είτε τη μεγάλη εικόνα.»