Δεν υπάρχει άλλος δρόμος στο πόκερ – είναι σίγουρα ότι θα δεχθείτε μπλόφες. Ειδικά αν παίζετε καλά. Το σημαντικό βέβαια είναι ν’ αντιδράσετε και να εκτιμήσετε σωστά το παιχνίδι σας τη στιγμή που θα συμβεί.

Πιστεύω πως υπάρχουν δύο ειδών μπλόφες, αυτές που περιμένεις και αυτές που σου έρχονται… απροσκάλεστες. Ας το εξηγήσουμε αναλυτικότερα.

Έχω διαπιστώσει πως δέχομαι συχνά μπλόφες με οδυνηρό τρόπο όταν έχω παίξει το hand άσχημα μέχρι εκείνο το σημείο. Στήνω το range μου ώστε να δεχθώ τη μπλόφα. Είτε έχω παρεκκλίνει από το στάνταρ παιχνίδι, είτε ακόμη χειρότερο, δεν γνωρίζω το στάνταρ παιχνίδι σε συγκεκριμένη κατάσταση. Επομένως έχω μια ασαφή εικόνα τόσο του δικού μου range όσο και του αντιπάλου (και συνήθως την ικανότητα τους να με μπλοφάρουν).

Αυτό οδηγεί σε δυσάρεστα συναισθήματα, ειδικά αν ο αντίπαλος σας δείξει ένα hand που δεν πιστεύατε ότι μπορούσε να έχει. Ας αποκαλέσουμε αυτές τις περιπτώσεις απροσκάλεστες μπλόφες.

Αν τώρα το range μου προστατεύεται από τις μπλόφες και το γνωρίζω, το να μου δείξουν τη μπλόφα σ’ αυτή την περίπτωση είναι σχετικά ανώδυνο. Μπορούμε αυτές τις περιπτώσεις να τις αποκαλέσουμε προσκαλεσμένες μπλόφες. Επειδή το range μου έχει πολύ ισχυρότερα hands, το μόνο που θέλουν οι αντίπαλοι είναι να προσπαθήσουν να με μπλοφάρουν. Η φράση «ας είσαι ο καλεσμένος μου λοιπόν!» έρχεται κατ’ ευθείαν στο νου μου.

Ας δώσουμε δύο σύντομα παραδείγματα για το τι θεωρούμε «προσκαλεσμένες μπλόφες» και τι «απροσκάλεστες μπλόφες.»

Γνωρίζουμε ότι πρόκειται να δεχθούμε μπλόφες μερικές φορές: το ερώτημα είναι κατά πόσον αυτή η γνώση είναι ενσωματωμένη στην στρατηγική μας. Όταν υπερασπίζομαι για παράδειγμα το big blind σ’ ένα online cash game και το flop εμφανίζει , γνωρίζω ότι κάνω call preflop με πολλούς αδύναμους άσους offsuit.

Αν κάνω check-call το flop με εφτάρι και πάω πάσο στο river, ακόμη κι αν ο αντίπαλος μου δείξει μια μπλόφα μπορώ να είμαι βέβαιος ότι το river range μου προστατεύεται από κάποια ισχυρότερα hands και πως ο μπλοφέρ αντίπαλος μου ήταν τυχερός να πέσει στο bottom του river-checking-range μου… αυτή τη φορά.

Αυτή η περίπτωση συμβαίνει τόσο συχνά που είναι εύκολο για μένα να δω το  όταν το turn είναι  και το river  και πάω πάσο το . Γνωρίζω ότι έχω Α-9, Α-7, Α-4 και Α-2 στο river checking-range μου για να προστατέψω τα 7-6 hands μου. Έτσι μπορούν να μπλοφάρουν αυτό το river με Q-J – «ας είσαι ο καλεσμένος μου λοιπόν!».

Στο live poker ωστόσο είναι συχνές κάποιες ασυνήθιστες και πολύπλοκες καταστάσεις. Και αν είστε σαν και μένα – παίκτης που συγχέεται δηλαδή εύκολα μερικές φορές – μπορεί να οδηγηθείτε σε κακές αποφάσεις στο river.

Έπαιζα στο Βερολίνο πριν δύο μήνες όταν έλαβε χώρα το ακόλουθο hand σ’ ένα τουρνουά.

Έκανα ένα cold-call σε open-raise παίκτη από αρχική θέση κρατώντας  και στο hand μπήκαν επίσης button και blinds κι έτσι είδαμε πέντε παίκτες το flop.

Σε 10-high flop είχα το nut flush draw, το οποίο συμπλήρωσα στο turn, αλλά στο τέταρτο street δίπλωσε επίσης στο board ακόμη ένα δεκάρι. Τέσσερις παίκτες ήταν στο turn και τσέκαραν όλοι. Το river έφερε ένα τέταρτο καρό που σήμαινε ότι οι πιθανότητες μου να κάνω κάποιον να ποντάρει trips ή μικρότερο flush είχαν εμφανώς μειωθεί.

Το small blind αρέσκονταν στο calling station και ο αρχικός raiser είχε παρατήσει το pot. Ο παίκτης που είχε θέση έναντι εμού είχε ποντάρει στο flop, αλλά τσέκαρε στο turn. Όταν τσέκαρε λοιπόν και στο river επιχείρησα bet – στοχοποιούσα τα απογοητευμένα call του small blind και δεν πίστεψα ότι το button θα πόνταρε αν είχα τσεκάρει. Τότε το button έκανε raise. Μετά τα folds η δράση επέστρεψε σε μένα.

Δεν είχα καταλάβει πραγματικά πως το button μπορούσε να έχει ένα καλύτερο hand ή πως μπορούσε να κρατάει μια μπλόφα. Ήμουν στα χαμένα.

Πήγα πάσο γρήγορα. Υπέθεσα πως ήταν μια σπάνια κατάσταση – πως ο παίκτης είχε βρει το  river με οχτάρια (full house) ή είχε παίξει τα πεντάρια αργά (ένα set στο flop που έγινε full house στo turn). Εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ήταν ένα κακό fold γιατί ο αντίπαλος μου έκανε raise μόνο 2.3x το bet μου – η τιμή μου για το call ήταν καλή και δεν ήταν για το ‘τουρνουά της ζωής μου’ (παίζαμε με 250 big blinds deep στην αρχή του hand).

Το πρόβλημα ήταν πως είχα σκεφτεί για λάθος πράγματα, όπως το πως ήμασταν τέσσερις στο river, πως δεν ήθελα να έχω λιγότερο από το μισό αρχικό stack μετά το call και ήταν λάθος και ούτω καθ’ εξής. Όταν έκανα το fold, το button έδειξε στο τραπέζι ένα φύλλο – το  – που σημαίνει πως σχεδόν σίγουρα πως είχε μπλοφάρει με trips, με .

Αυτό δεν το είχα σκεφτεί ως πιθανότητα και εκνευρίστηκα. Δεν είχα… προσκαλέσει αυτή τη μπλόφα!

Όταν σου εμφανίζουν μια μπλόφα είναι μια σοβαρή ένδειξη ότι ο αντίπαλος σας μπλοφάρει παραπάνω από το φυσιολογικό. Λατρεύουν να μπλοφάρουν και θέλουν να τις δείχνουν. Κάποιος που δεν τη δείχνει ίσως επίσης να μπλοφάρει παραπάνω από το φυσιολογικό σε συγκεκριμένα spots, αλλά αυτός που τις δείχνει στο live poker σίγουρα το κάνει.

Σε κάθε περίπτωση χρησιμοποίησα το  για να συνειδητοποιήσω πως είχα παίξει άσχημα πιθανότατα το hand μέχρι εκείνο το σημείο (θα μπορούσα να είχα ποντάρει στο turn, να κάνω raise στο flop, check στο river κτλ.). Είχα επίσης κατανοήσει με λάθος τρόπο την κατάσταση μου στο river. Αυτό πρέπει να… συγχωρεθεί κατά κάποιο τρόπο – δεν είχα βρεθεί ποτέ σε ανάλογη κατάσταση στο παρελθόν και θα προσπαθήσω να διδαχθώ από αυτό.

Επειδή γνωρίζω όμως πως οι μπλόφες θα είναι αναπόφευκτες στο μέλλον θα προσπαθήσω τουλάχιστον να είναι από τις… προσκαλεσμένες.

Άρθρο του Gareth Chantler (Pokernews)