Ο Avery Wilson εξετάζει το θέμα του ‘σεβασμού’ στα τραπέζια του πόκερ και τι ‘κρύβεται’ πίσω από αυτό.

‘‘Όταν οι παίκτες συζητάνε τα διαφορετικά στιλ παιχνιδιού και τις  προσδοκίες τους σε διάφορα stakes, είναι κοινή πεποίθηση πως όσο υψηλότερα είναι τα όρια που παίζει κανείς τόσο πιο ανταγωνιστικό μπορεί να είναι και το παιχνίδι.

Στην πράξη αυτό δεν αληθεύει βέβαια πάντα. Ένα high stakes game μπορεί να διαθέτει αρκετούς παίκτες… αμφιβόλου ικανότητας, ενώ αντίθετα ένα low-stakes game μπορεί να είναι γεμάτο με δύσκολους αντιπάλους.

Γενικότερα μιλώντας πάντως οι καλύτεροι παίκτες ανεβαίνουν όρια, ενώ οι λιγότερο ικανοί παραμένουν σε μικρά stakes ή κατεβαίνουν όρια. Αυτό σημαίνει πως όσο υψηλότερα είναι τα stakes, τόσο δυσκολότερος θα είναι ο ανταγωνισμός και τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να συναντήσεις παίκτες που γνωρίζουν τι ακριβώς κάνουν – και πιθανόν αυτό που προσπαθείς κι εσύ να κάνεις εξίσου.

Στους κύκλους του πόκερ υπάρχει το γνωμικό «ανέβα όρια όταν αρχίζουν να σέβονται τα raises σου.» Υπάρχουν βέβαια αρκετοί παίκτες που εκνευρίζονται από το επίπεδο παιχνιδιού στα χαμηλά stakes και ανεβαίνουν επίπεδο για να παίξουν με λιγότερο ενοχλητικούς και αρχάριους παίκτες– παίκτες με τους οποίους μπορούν να παίξουν ‘πραγματικό’ πόκερ.

Οι πιο έμπειροι παίκτες το καταλαβαίνουν και γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα θέλουν να παίζουν απέναντι σε πιο άπειρους παίκτες που δεν κατανοούν σημαντικά concepts όπως η σημασία της θέσης, τα pot odds, η αξία των αρχικών hands και ούτω καθ’ εξής.

Τέτοιοι παίκτες συχνά θα σας εκνευρίσουν με τη τύχη τους που θα τους δώσουν pots τα οποία θεωρείτε δικά σας συμπληρώνοντας draws ή με τα συνεχή calls έχοντας αδύναμα ‘χέρια’. Θα πρέπει να γνωρίζετε ωστόσο ότι σε μακροπρόθεσμο στάδιο θέλετε να παίζετε με τέτοιους αντιπάλους που συνεχίζουν να κάνουν call όταν δεν πρέπει. Απέναντι σ’ αυτούς τους παίκτες είναι που έχετε ένα κέρδος με μια συνέπεια, παρά τα όποια χαμένα pots – ακόμη και κάποιο μεγάλο – μερικές στιγμές.

Είναι εύκολο να παρερμηνευθεί ο όρος του ‘σεβασμού’ ή η έλλειψη αυτού. Η αλήθεια είναι πως αν ένας παίκτης μπλοφάρει στο river και ο άλλος κάνει call και κερδίσει, το σκεπτικό πίσω από ένα τέτοιο call θα μπορούσε να υποδηλώσει μια σειρά σκέψεων.

Φανταστείτε ένα no-limit hold’em hand που ανοίγετε την δράση με raise από το hijack κρατώντας κι ένας παίκτης από τα blinds κάνει το call από τα blinds. Το flop εμφανίζει και όταν ο αντίπαλος τσεκάρει εσείς ποντάρετε το flush draw και τα δύο overcards. Ο αντίπαλος σας κάνει call και το turn ανοίγει .

Ο αντίπαλος σας τσεκάρει, εσείς ποντάρετε ξανά (παρουσιάζοντας τώρα τον άσο) και αυτός κάνει εκ νέου call.

Τελευταίο φύλλο το και o αντίπαλος σας τσεκάρει τώρα τρίτη φορά. Το μόνο που έχετε είναι Q-high και γνωρίζετε ότι δεν κερδίζετε κάτι στο showdown κι έτσι ελπίζετε ένα ακόμη μεγαλύτερο bet στο river να ‘διώξει’ τον παίκτη. Ο αντίπαλος σας τελικά επιχειρεί το call και κερδίζει το pot με .

Τώρα το συγκεκριμένο river call μπορεί να εξηγηθεί με πολλούς τρόπους, όπως τ’ ότι ο παίκτης είναι απλά από αυτούς που δεν πάνε ποτέ πάσο το ζεύγος τους. Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο παίκτης δεν ‘σέβεται’ το ποντάρισμα σας στο river. Ή κατ’ επέκταση δεν σέβεται εσάς – τον παίκτη δηλαδή που έκανε το river bet.

Αν έχετε παρουσιάσει ένα ‘σφιχτό’ range preflop, κάνοντας raise μόνο με μεγάλα hands όπως μεγάλοι άσοι, μεγάλοι ρηγάδες και μεσαία έως μεγάλα ζεύγη, ίσως φανεί παράξενο στον αντίπαλο σας ένα call σε μεγάλο river bet απλά με πεντάρια, καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων (αν όχι σε όλες), θα είστε εσείς με καλύτερο hand από το δικό τους.

Αν πάλι έχετε κάνει raise μ’ ένα σαφώς ευρύτερο range, όπως open-raise από τελευταία θέση με μια μεγάλη γκάμα από hands (που ακόμη κι ένας σχετικά tight παίκτης ίσως κάνει μερικές φορές), υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να μην έχετε συμπληρώσει κάτι σε board . Αν μάλιστα ήσασταν εξαιρετικά loose στο τραπέζι τότε ο αντίπαλος σας δεν θα ‘σεβάστηκε’ τα postflop barrels.

Θα μπορούσε εξάλλου ο αντίπαλος σας να καταλάβει ότι ένα μεγάλο ποντάρισμα στο river με άσους, ρηγάδες, ή ακόμη και σετ άσους ή ρηγάδες δεν είναι πιθανό δεδομένου του πιθανού straight στο board. Αν διαθέτετε για παράδειγμα ένα hand όπως  ή  κι έχετε top pair, το check behind ή ίσως ένα μικρό value bet να ήταν ένα πιο πιθανό παιχνίδι. Υποθέτοντας λοιπόν πως είτε έχετε straight, είτε κάτι χειρότερο από τα πεντάρια του, ο αντίπαλος σας κάνει μια συνειδητή επιλογή με τα calls (και δεν κάνει ‘τυφλά’ call χωρίς καλό λόγο).

Είναι πιθανή επίσης μια δυναμική στην οποία ο παίκτης που κάνει call στο μεγάλο σας river bet απλά με 4^th pair να το κάνει γιατί ‘σέβεται’ την δική σας επίγνωση της κατάστασης.

Συνειδητοποιεί δηλαδή ότι εσείς γνωρίζετε πως δεν κερδίζετε το hand χωρίς κάποιο bet που φέρνει fold. Βλέπει την κατάσταση και το bet ως «polarized» (ότι έχετε είτε κάτι εξαιρετικά ισχυρό, είτε τίποτα), και αναγνωρίζει το γεγονός ότι θα μπορούσατε να το δείτε κι εσείς έτσι.

Είναι αρκετά εύκολο να φανταστείτε άλλα hands και τέτοιου είδους σενάρια στα οποία ένας παίκτης που επιχειρεί το call σε μια μπλόφα το κάνει αυτό όχι τόσο γιατί ο παίκτης δεν ‘σέβεται’ το bet του αντίπαλου, αλλά γιατί στην πραγματικότητα ‘σέβεται’ το γεγονός ότι ο παίκτης που κάνει την μπλόφα είναι ικανός να κάνει τέτοιο παιχνίδι.

Υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν τέτοιο παιχνίδι στο ρεπερτόριο τους και συνεχίζουν στα πονταρίσματα σας όταν έχουν κάτι και απέχουν όταν δεν έχουν. Αν έχετε δείξει όμως κάποιου είδους φαντασία στο παιχνίδι σας, τότε να έχετε υπ’ όψιν σας όταν κάνετε μια μεγάλη μπλόφα στο river ότι ίσως ο αντίπαλος σας να έχει καλή επίγνωση του παιχνιδιού σας και των επιδιώξεων σας.

Είναι ωραίο να θεωρείσαι σεβαστός. Στο πόκερ το να είσαι σεβαστός σημαίνει συχνά και ατρόμητος – λιγότερο ή περισσότερο – κάτι που με τη σειρά του μεταφράζεται απ’ ευθείας σε κέρδος.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τα bets και raises για να είναι σεβαστά πρέπει να είναι και αποτελεσματικά ώστε να κερδίσουν calls ή folds (αναλόγως του τι θέλετε να επιτύχετε).’’