‘Θα ήταν προτιμότερο ν’ αποφύγει ένας νέος παίκτης το No Limit Hold’em, ή εξακολουθεί να υπάρχει value στην συγκεκριμένη παραλλαγή’, αναρωτιέται ο Barry Carter στο νέο του άρθρο και συνεχίζει.

Το SCOOP ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα και οι περισσότεροι παίκτες το είδαν ως επίσημη προετοιμασία εν’ όψει του WSOP. Ένα μεγάλο κι επίπονο πρόγραμμα, το τελευταίο μεγάλο φεστιβάλ πριν το WSOP, και ίσως το σημαντικότερο, ότι σου δίνεται η ευκαιρία να παίξεις high stakes tournaments σε παραλλαγές εκτός No Limit Hold’em (που για την ‘οικονομία’ θ’ αποκαλώ στο άρθρο Mixed Games).

Η κοινή πεποίθηση λέει ότι τα Mixed Games αντιπροσωπεύουν το ευκολότερο ‘μονοπάτι’ για ένα bracelet κι ότι γενικότερα είναι πιο ‘soft’.

Το πρώτο σκέλος έχει βάση καθώς τα fields στα Mixed Games είναι σίγουρα πολύ μικρότερα και συνήθως αν δεις ποιος κέρδισε τον τίτλο του WSOP Player of the Series ή ποιος κέρδισε περισσότερα από ένα bracelets είναι κάποιος που το έκανε σε τουρνουά εκτός No Limit Hold’em.

Το δεύτερο σκέλος ωστόσο, ότι τα Mixed Games είναι ευκολότερα, παραμένει προς διερεύνηση. Η κοινή λογική λέει πως εφ’ όσον το No Limit Hold’em είναι τόσο δημοφιλή, γεμάτο με καλούς παίκτες και τόσο ενδελεχή μελέτη να έχει πέσει πάνω σ’ αυτό δεν υπάρχει άλλο value σ’ αυτό, έχει ‘λυθεί’ κατά κάποιο τρόπο.

Τα Mixed Games απ’ την άλλη εξακολουθούν να βρίσκονται στην αφάνεια. Το PLO ίσως’ αγγίζει’ το No Limit Hold’em ‘, αλλά παραλλαγές όπως Stud, Badugi, Draw, HORSE, Chinese Poker και Dealer’s Choice είναι σχετικά άγνωστες στο ευρύ κοινό. Πολύ λίγα βιβλία ή εκπαιδευτικές ιστοσελίδες δίνουν βάση στα Mixed Games, ελάχιστοι είναι οι προπονητές γι’ αυτά και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει ένα πραγματικά τεράστιο δείγμα σε κάποια εξ’ αυτών.

Υπάρχουν τόσες πολλές διαθέσιμες πληροφορίες για το No Limit Hold’em, που ακόμη κι ένας αρχάριος παίκτης μπορεί ν’ αφιερώσει χρόνο βελτιώνοντας το παιχνίδι του, αν όχι σ’ ένα θεαματικό βαθμό, τουλάχιστον σ’ ένα στιλ παιχνιδιού που είναι δύσκολο να ‘εξουδετερωθεί’. Ενώ οι προηγούμενες γενιές μάθαιναν από τα λάθη τους με δοκιμές κι επαναλήψεις οι παίκτες του σήμερα έχουν την ευκαιρία να μάθουν από τους ‘τιτάνες του πόκερ’ και να κερδίσουν από την εμπειρία τους χωρίς καν να κοπιάσουν τόσο πολύ.

Επομένως θα έλεγε κανείς πως στα Mixed Games, χωρίς να υπάρχει τόσο μεγάλο υλικό πληροφοριών και γνώσεων, ένας αυτοδίδακτος παίκτης με σκληρή δουλειά και κίνητρο θα μπορούσε να έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα σ’ αυτά. Κάποιος παίκτης που διαθέτει καλές γνώσεις στα μαθηματικά, στην θεωρία του πόκερ και στο πόκερ γενικότερα θα μπορούσε να κυριαρχήσει στο field.

Το πρόβλημα μου με το συγκεκριμένο σκεπτικό είναι πως αγνοούν τους τύπους των παικτών που έλκονται περισσότερα από τα Mixed Games έναντι του No Limit Hold’em. Οι περισσότεροι παίκτες, ειδικά οι νέοι, δεν θέλουν να περιπλέκονται, και γι’ αυτό το λόγο το No Limit Hold’em είναι τόσο δημοφιλή. Χρειάζεται ένα λεπτό για να το μάθεις και… μια ζωή για να γίνεις εξπέρ σ’ αυτό.

Τα Mixed Games είναι πολύ πιο περίπλοκα ακόμη και για τους έμπειρους παίκτες. Έχω κατασταλάξει λοιπόν πως το κλασικό ‘ψάρι’ ή ο τζογαδόρος αποφεύγει τα Mixed Games γι’ αυτό τον πολύ απλό λόγο. Επομένως ο μέσος παίκτης των Mixed Games είναι πιθανότατα ένας ήδη έμπειρος παίκτης πόκερ. Κι ενώ έχουν ίσως έλλειψη γνώσεων σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες της παραλλαγής, γνωρίζουν τις βασικές αρχές του πόκερ, το ζήτημα της θέσης στο τραπέζι, την θεωρία του παιχνιδιού, τα tells και άλλα χαρακτηριστικά. Αυτός είναι κι ο λόγος που βλέπουμε συχνά παίκτες να κερδίζουν WSOP bracelets σε events που δεν έχουν παίξει ποτέ.

Το αν τελικά τα Mixed Games είναι ευκολότερο είναι ένα ζήτημα που ‘σηκώνει’ μεγάλη συζήτηση και θα έχουν ενδιαφέρον κι οι δικές σας απόψεις πάνω σ’ αυτό.