Στο συνέδριο που διοργάνωσε πρόσφατα το Βρετανικό περιοδικό Gambling Compliance  στην Αθήνα, που είχε θέμα την αδειοδότηση και ρύθμιση της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών (Regulatory Briefing), ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφωνας Αλεξιάδης μίλησε και ανέλυσε τις σκέψεις και τις ενέργειες της κυβέρνησης για το θέμα αυτό.

Προανήγγειλε οριστική αδειοδότηση στην διαδικτυακή αγορά της Ελλάδος με αυστηρούς περιορισμούς και προδιαγραφές. Όμως σημείωσε ότι η πολυπλοκότητα της διαδικασίας δεν τον βοηθά να εκτιμήσει το χρονικό διάστημα που θα πάρει.

Παρακάτω σας παραθέτουμε την ενδιαφέρουσα ομιλία του κ. Αλεξιάδη:

Η αγορά τυχερών παιγνίων δεν αποτελεί ούτε συνήθη εμπορική δραστηριότητα, ούτε συνήθη μορφή παροχής υπηρεσιών. Για το λόγο αυτό πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο αυστηρής νομοθετικής πλαισίωσης, προκειμένου να διαφυλαχθούν ουσιώδεις όροι δημοσίου συμφέροντος και δημοσίας τάξεως, καθώς και η ασφάλεια και η προστασία των πολιτών.

Επομένως, επιβάλλεται η δημιουργία κατάλληλων ρυθμιστικών, εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών ώστε:

1) να διασφαλιστεί η διαφάνεια και η φερεγγυότητα της διεξαγωγής των παιγνίων και της στοιχηµατικής δραστηριότητας,

2) να διατηρηθεί σε ανεκτά επίπεδα, η συμμετοχή των πολιτών στα τυχερά παίγνια και να αποτραπεί η εκ μέρους τους, υπέρμετρη σπατάλη χρημάτων,

3) να διασφαλιστεί ότι τα παίγνια και στοιχήματα µέσω του διαδικτύου, οργανώνονται και διεξάγονται σύμφωνα µε το νόμο, σύμφωνα µε τους κανόνες του υπεύθυνου παιχνιδιού, και δεν εκτρέπονται προς παράνομη εκμετάλλευση και αισχροκέρδεια,

4) να προστατευθούν οι καταναλωτές των σχετικών υπηρεσιών (ιδιαίτερα δε οι ανήλικοι και άλλες ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού) από τον εθισμό που μπορεί να υποστούν,

5) να αποτραπεί η μετατροπή των ψυχαγωγικών-τεχνικών παιγνίων σε παράνομα τυχερά παίγνια, και

6) να κατευθυνθεί η στοιχηµατική δραστηριότητα σε νόμιμους και ελέγξιμους παρόχους, ώστε να περιοριστεί (και προοπτικά να εξαλειφθεί) ο παράνομος στοιχηµατισµός και τα ποινικά αδικήματα που υποθάλπει (απάτη, φοροδιαφυγή, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές πράξεις, κλπ.).

Σε όσους ακούγονται όλα αυτά οικεία, είναι επειδή σας διαβάζω την αρχή της εισηγητικής έκθεσης του νόμου 4002/2011 αλλά ενώ αναφέρονται όλα αυτά ο πραγματικός λόγος σύνταξης του νόμου παρατίθεται ακριβώς παρακάτω.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ειδικά για την Ελλάδα, η ανάγκη ρύθμισης των παιγνίων και του στοιχηµατισµού καθίσταται έτι περαιτέρω επείγουσα από το γεγονός ότι η χώρα µας έχει ήδη καταδικαστεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απαγόρευση των πάσης φύσεως παιγνίων, ότι καταβάλλει υπέρογκο πρόστιμο που ανέρχεται σε 31.536 € ημερησίως, και ότι εξακολουθούν να λειτουργούν, παρά ταύτα, παράνομα πολλά παίγνια και ιστοσελίδες στοιχηµατισµού µε όλες τις σχετικές αρνητικές παρενέργειες, στερώντας συγχρόνως το ελληνικό δημόσιο από σημαντικότατα πρόσθετα έσοδα.

Αυτό σε συνδυασμό με την απόφαση για την ανάπτυξη 35.000 παιγνιομηχανημάτων από τον ΟΠΑΠ, επέβαλλε την ψήφιση του νόμου 4002/2011.

Πριν προχωρήσω στους λόγους που η τότε κυβέρνηση προχώρησε σε αυτά τα μέτρα, οφείλω να αναφέρω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνώρισε ότι ιστοσελίδες προσέφεραν παράνομα στοιχηματισμό και μέσα στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, οφείλω να προσθέσω και προφανώς αφορολόγητα. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνταν μέχρι το 2011 δεν κατέβαλλαν στο Ελληνικό Δημόσιο ούτε ένα ευρώ για τα παιχνίδια που προσέφεραν και όταν κλήθηκαν, για να μπουν στο προσωρινό καθεστώς (να καταβάλλουν ποσά για τα προηγούμενα χρόνια) απλά αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Μπορεί επιχειρηματικά να τους συνέφερε και όντως να κινήθηκαν μέσα στα πλαίσια του νόμου, αλλά η κυβέρνηση οφείλει πέρα από το ηθικό του πράγματος να σκεφτεί τον κοινωνικό αντίκτυπο της συγκεκριμένης αγοράς, πριν επιτρέψει σε αυτές τις εταιρείες να ξαναδραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Πολλές διεθνείς εταιρείες βέβαια, μπορούν να ισχυριστούν ότι το σκεπτικό του Νομοθέτη ήταν τέτοιο ώστε να αποτραπούν οι ίδιες να συμμετάσχουν για να μπουν στο παιχνίδι καινούργιες εταιρείες και μάλλον δικαιώνονται από την εξέλιξη των πραγμάτων. Πράγματι καμιά εταιρεία εισηγμένη σε κάποιο από τα μεγαλύτερα χρηματιστήρια του κόσμου δε θα μπορούσε να πληρώσει οικειοθελώς φόρους παρελθουσών χρήσεων, για να συμμετάσχει σε ένα προσωρινό καθεστώς.

Πριν δούμε όμως πως λειτούργησε τελικά η αδειοδότηση, ας σταθούμε σε ένα σημαντικό γεγονός. Ήταν προσωρινή! Από την αρχή θέτοντας μια προσωρινή κατάσταση χωρίς χρονοδιάγραμμα ή συγκεκριμένες διαδικασίες (για το ποιος και πότε δικαιούται άδεια) τέθηκαν τα θεμέλια ώστε η αγορά να μη λειτουργήσει. Ακούω καμιά φορά να λέγεται «ακόμα προσωρινό είναι το καθεστώς;” Αφού αυτή ήταν η λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να δώσουν προσωρινό χαρακτήρα όπως άλλωστε συνέβαινε και με τις τηλεοπτικές άδειες και να φροντίσουν το τοπίο να είναι θολό. Παράλληλα θέλω να σταθώ στο γεγονός, ότι όταν κλήθηκαν οι εταιρείες ήταν όλες νέες, δεν είχαν ποτέ δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα, δεν είχαν φυσική εγκατάσταση στη χώρα και μερικές από αυτές ούτε καν στην Ευρώπη.

Εντύπωση μας προκαλεί το πως όλες οι εταιρείες, γνωρίζοντας ποια είναι τα κριτήρια για να κατέχεις άδεια, αντί να προσανατολιστούν να εναρμονιστούν σε αυτά εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι για να έχεις προσωρινή άδεια τα κριτήρια είναι εντελώς διαφορετικά. Για αυτό άλλωστε καμία εταιρεία δεν έχει εγκατάσταση στην Ελλάδα και αρκείται σε έναν νόμιμο εκπρόσωπο. Ποια είναι τα κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα που παράγονται; Κάθε ηλεκτρονικός υπολογιστής να είναι ένα μικρό καζίνο με ανεπαρκή έλεγχο. Από αυτό θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάθε εταιρεία δρα εκτός νόμου, φοροδιαφεύγει ή λειτουργεί χωρίς κανένα σεβασμό στον κοινωνικό ιστό; Φυσικά όχι αλλά δεν μπορεί η πολιτεία να βασίζεται στην καλή διάθεση των εταιρειών ή να παραγνωρίζει ότι κάποιες αποδεδειγμένα παρανομούν.

Το κυρίαρχο ερώτημα που μας τίθεται είναι ένα. Αφού τα γνωρίζουμε όλα αυτά γιατί δεν κάνουμε κάτι. Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τη γραμμή των προηγούμενων κυβερνήσεων που με τροπολογίες προσπαθούσαν να δώσουν λύση σε διάφορα θέματα, κάνοντάς τα απλά χειρότερα. Η γραμμή της κυβέρνησης είναι απλή και θέλω να είναι γνωστή σε όλους. Η σημερινή κυβέρνηση θα ρυθμίσει οριστικά τη διαδικτυακή αγορά στην Ελλάδα. Θα εκδώσει μόνιμες άδειες με πολύ αυστηρούς περιορισμούς σε ότι αφορά οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της χώρας και τις φορολογικές επιβαρύνσεις που αναγκαζόμαστε να νομοθετούμε (ή να διατηρούμε σε ισχύ) θέλω να θεωρείτε αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και με τον κλάδο σας. Το δικαίωμα του Δημοσίου επί των ακαθάριστων εσόδων σύντομα θα αυξηθεί, για να συνεισφέρει και ο κλάδος στις οικονομικά δύσκολες στιγμές της χώρας. Θέλω να προλάβω όσους θα τρέξουν να πουν ότι θα καταστρέψουμε τον κλάδο αυξάνοντας τη φορολογία, λέγοντας τους πως τα στοιχεία δείχνουν ότι ο κλάδος έχει πολύ υψηλή κερδοφορία και συνεπώς υψηλή φοροδοτική ικανότητα. Δείτε μόνο τα στοιχεία του ΟΠΑΠ, η εταιρεία αυτή έχει πολλαπλάσια κόστη σε σχέση με τις διαδικτυακές, και όμως παρουσιάζει υψηλή κερδοφορία.

Πιο πολύ όμως θέλω να προλάβω αυτούς που θα τρέξουν να φωνάξουν «να αφήσουμε την αγορά να λειτουργήσει». Ξανατονίζω δεν μιλάμε για το φτηνότερο κομμωτήριο ή την καλύτερη ντομάτα της αγοράς. Μιλάμε για προϊόν που μπορεί να έχει τεράστιο αρνητικό κοινωνικό αντίκτυπο ή να νομιμοποιήσει έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες. Ποιες είναι λοιπόν οι ενέργειες που έχουμε να κάνουμε ως κυβέρνηση; Πρώτα από όλα να συνομιλήσουμε με τους υπάρχοντες αλλά και τους «εν δυνάμει» παράγοντες της αγοράς. Επίσης, να ακούσουμε τις απόψεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής Παιγνίων, της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών, του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Πέρα από τις απόψεις των υπηρεσιών περιμένουμε τα αποτελέσματα μελέτης που θα εκτιμήσουν την αγορά, θα προτείνουν πόσες εταιρείες θα πρέπει να δραστηριοποιούνται και με ποιους κανόνες, ώστε να εξασφαλιστούν και οι κοινωνικές ανάγκες και τα περισσότερα έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο.

Εκτιμούμε ότι, μαζί με τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε μια πορεία σε συγκεκριμένο χρονικό όριο, που μέσα σε αυτό πρέπει να ολοκληρωθούν όλες οι προηγούμενες διαδικασίες, να συνταχθούν οι νόμοι, να ξανασυζητηθούν και να εγκριθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τελικά από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Είναι σαφές ότι η κατάσταση που κληρονομήσαμε στον συγκεκριμένο τομέα, δεν εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, δεν προστατεύει τους πολίτες από τις παρενέργειες του τζόγου, δεν αποτελεί πρότυπο διαφάνειας, σωστής λειτουργίας της αγοράς, υγιούς ανταγωνισμού. Δεν είναι πρότυπο εφαρμογής του Συντάγματος και ειδικά του άρθρου 4.

Είναι επίσης σαφές ότι οι πρωτοφανείς καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε (και αντιμετωπίζουμε) δεν μας επέτρεψαν να κινηθούμε με τις ταχύτητες που επιθυμούσαμε και απαιτούσε η συγκυρία. Από αυτό το βήμα θα ήθελα να καθόριζα και το χρονοδιάγραμμα αυτής της διαδικασίας, αλλά όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε η διαδικασία περιλαμβάνει ολοκλήρωση μελετών από ανεξάρτητους εκτιμητές, σύνταξη νομοσχεδίων, διαβούλευση τουλάχιστον για τρεις μήνες με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ψήφιση των νομοσχεδίων και έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Η πολυπλοκότητα της διαδικασίας δε μου επιτρέπει να κάνω κάποια εκτίμηση.

Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι η σταθερή πολιτική βούληση για πλαίσιο και κανόνες που θα εξασφαλίσουν τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου αλλά και του κάθε πολίτη, τα έσοδα του Δημοσίου και τον φορολογικό έλεγχο. Τέλος δεν επιθυμούμε λειτουργία της αγοράς που να εξυπηρετεί ορισμένα μονοπωλιακά συμφέροντα, αλλά ούτε και μια αγορά ασύδοτη χωρίς κανόνες καλυμμένη με το μανδύα της υγιούς επιχειρηματικότητας. Μελετώνται οι καλύτερες πρακτικές που σε συνδυασμό με την προστασία του κοινωνικού συνόλου θα μας καθορίσουν το πως θα πρέπει να διαρθρωθεί η αγορά.

Πηγή: infobeto