Ο Sebastian Saffari είναι μόλις 29 ετών, αλλά έχει καταφέρει ήδη να κερδίσει περισσότερα από $3.700.000 στην online αρένα αγωνιζόμενος ως ‘bassysaffari’ και ‘thereal_bandito’. Ήταν επίσης φιναλίστ στο WSOP και στο ενεργητικό του έχει τίτλο WCOOP!

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Hexham, αλλά δηλώνει πλέον μόνιμος κάτοικος Λονδίνου.

Μίλησε για πολλά και διάφορα θέματα στον Lee Davy του Pokerlistings.

Γνωρίζουμε ότι είσαι φίλαθλος της Νιούκαστλ.

Ήταν το κοντινότερο club στο Hexham. Όλοι στην περιοχή μου υποστηρίζουν τη Νιούκαστλ.

Ο θείος μου με πήγαινε από μικρό στα παιχνίδια. Από τότε που ξεκίνησε η Premier League η Νιούκαστλ έλειψε ελάχιστες φορές και γι’ αυτό θεωρείται ένα από τα μεγάλα ποδοσφαιρικά clubs της χώρας.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου παίκτης;

Ήταν βασικά ο Hatem Ben Arfa. Νομίζω πως ήταν ο πλέον ταλαντούχος παίκτης που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Ήταν κρίμα που αποδείχθηκε λίγο τεμπέλης.

Ο David Kelly πάντως ήταν ο πρώτος παίκτης που μου άρεσε. Έπειτα ήρθε ο Keith Gillespie. Είχα πάντοτε ένα t-shirt με το όνομα του από πίσω.

Τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Καθώς μεγάλωσα βέβαια και συνειδητοποίησα πως αυτό δεν γίνεται άρχισα ν’ ασχολούμαι με τις επιχειρήσεις.

Οι γονείς μου είχαν μια επιχείρηση εσωτερικού σχεδιασμού. Τα πήγαν πολύ καλά από τότε που ξεκίνησαν, 20 χρόνια πριν δηλαδή.

Είχες προϋπηρεσία κάπου πριν ασχοληθείς με το πόκερ επαγγελματικά;

Δούλευσα στην Lloyds Bank αλλά δεν με πλήρωναν, ενώ εργάστηκα και σε μια τοπική pub. Ασχολήθηκα επίσης με την επιχείρηση των γονιών μου μόλις άφησα το πανεπιστήμιο.

Δημιούργησα μάλιστα και την ιστοσελίδα της επιχείρησης στο διαδίκτυο.

Το βλέπεις ως εναλλακτική λύση;

Ξέρεις είναι ενδιαφέρον γιατί μόλις ασχολήθηκα με το πόκερ έβλεπα σαν πισωγύρισμα το να δουλεύω στους γονείς μου.

Δεν το βλέπω όμως έτσι σήμερα. Οι έξυπνοι παίκτες έχουν εναλλακτικά πλάνα και διαθέτουν πολλαπλές πηγές εισοδήματος.

Νιώθω λοιπόν ευγνώμων που έχω την δυνατότητα να εργάζομαι και στην οικογενειακή επιχείρηση κλείνοντας τα 30. Δεν θέλω να παίζω πόκερ για πάντα.

Πως βλέπεις το πόκερ στις μέρες μας;

Παίζω κυρίως τουρνουά κι από την Black Friday και μετά έχει αρχίσει η… κάτω βόλτα. Η αποχώρηση της αμερικάνικης αγοράς είχε σημαντική επίπτωση στο παιχνίδι.

Οι παίκτες επίσης βελτιώθηκαν αρκετά, ακόμη και τα ‘ψάρια’ έγιναν καλύτερα. Κάνουν λάθη φυσικά – όλοι κάνουμε λάθη – αλλά δεν κάνουν σε ποσοστό που γίνονταν πριν 4-5 χρόνια.

Το παιχνίδι έχει καταστεί πολύ δυσκολότερο. Έχω φτάσει σε σημείο ν’ αναρωτιέμαι: ‘Ποιο το νόημα να σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι μεσοβδόμαδα και ν’ αρχίσω το grinding;’

Τα prize pools δεν είναι σπουδαία. Δεν μπορείς να βρεις πλέον πολλά καλά παιχνίδια στο Full Tilt για παράδειγμα. Τα έπαθλα μειώνονται συνεχώς.

Τις Κυριακές παίζω αποκλειστικά στο PokerStars. Μποϋκοτάρω την Party Poker γιατί σ’ ένα σκάνδαλο με χάκερ δεν έπραξαν τα δέοντα.

Είμαι χρόνια στον χώρο και ειλικρινά βλέπω πως το πόκερ έχει φτάσει σ’ ένα τέλμα. Δεν βλέπω κάτι καινούριο να γίνεται κι από πού μπορεί να προκύψει μια νέα ‘έκρηξη’ του πόκερ κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό.

Κι όσο για το live παιχνίδι;

Το live είναι σε καλό επίπεδο. Προσπαθώ να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο. Πρέπει να υπάρχει προσοχή όμως.

Τα EPTs κοστίζουν… μια περιουσία. Θα πρέπει να κερδίζεις κάποιο τίτλο, ή τουλάχιστον να σημειώνεις κάποιο αξιοπρεπές cash, ειδάλλως μπορεί να βρεθείς σε μπελάδες.

Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν τη σημασία του να παίζεις σε EPTs, WPTs, PCA και Aussie Millions. Εκεί είναι η αξία για τους παίκτες τουρνουά σήμερα.

Πως διαχειρίζεται τα οικονομικά σου όσον αφορά το πόκερ;

Το πήρα λάθος απ’ την αρχή. Τα πρώτα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να βγάλεις $20.000-$40.000.

Ήμουν 22-23 ετών και τα ξόδευα εύκολα, είχα αρκετά… δαπανηρό τρόπο ζωής.

Δεν πήρα καλές αποφάσεις πάνω σ’ αυτό προφανώς. Έπειτα σημείωσα ένα καλό  cash στο EPT Budapest, ενώ είχα και το 10% του νικητή (Will Fry). Είχα ‘χτίσει’ πλέον ένα καλό bankroll και τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν φανταστικά.

Δεν μ’ ένοιαζαν και πολύ τα χρήματα τότε γιατί τα έβγαζα εύκολα. Ίσως είναι και λίγο αγγλικό χαρακτηριστικό. Για λίγο διάστημα πάντως είχα ως backer τον Mathew Frankland.

Παίζε κυρίως cash games κι όταν μιλάμε για τα τουρνουά συνηθίζει να λέει: ‘πολυτελής τρόπος ζωής με σαμπάνιες και… μισθούς λεμονάδας.’

Έχει δίκιο και λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις. Προσέχει αρκετά την διαχείριση των χρημάτων κι είναι χρόνια στο παιχνίδι. Είναι πολύ έξυπνος.

Όταν πρωτομπήκα στο πόκερ έβγαζα αρκετά χρήματα και προκρινόμουν στα μεγάλα live events πολύ εύκολα. Τα παιχνίδια και τα έπαθλα ήταν τεράστια. Ήταν εύκολο να κερδίσεις χρήματα.

Στην Βουδαπέστη γνώρισα τον Martin Jacobson και κοιτώντας πλέον κι οι δύο τα χρόνια εκείνα συνειδητοποιούμε πως δεν προσπαθούσαμε αρκετά και βγάζαμε πολλά χρήματα.

Θέλω να πω δηλαδή πως βγάζαμε συνεχώς χρήματα και δεν κοιτούσαμε το κομμάτι της διαχείρισης. Καμιά φορά κοιτάμε παλιά hand histories και φρικάρουμε. Δεν ήμασταν και τόσο σπουδαίοι παίκτες, απλά το επίπεδο ήταν χαμηλό.

Υποθέτουμε πως η Βουδαπέστη ήταν ένα ορόσημο στην καριέρα σου.

Ξεκίνησα ουσιαστικά να παίζω επαγγελματικά πόκερ μετά την Βουδαπέστη. Όπως προανέφερα είχα ένα deep run και το 10% του νικητή.

Θυμάμαι πως είχα πλέον ένα bankroll περίπου €70.000. Ο πατέρας μου θέλησε να τα επενδύσω κάπου, αλλά δεν τον άφησα. Έπαιρνα αρκετές λάθος αποφάσεις όσον αφορά το bankroll management

Στην Βουδαπέστη επίσης την… πάτησα μ’ ένα Σουηδό και μπορεί να φαίνεται αφελές πραγματικά, αλλά έτσι ήταν η συμπεριφορά μου τότε, έτσι ήταν το πόκερ γενικότερα.

Οι παίκτες εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλο χωρίς πολλές προφυλάξεις. Αυτό έχει αλλάξει πλέον. Δεν είχαμε ακούσει άλλωστε και πολλές περιπτώσεις απάτης τότε.

Ο Will Fry είχε δανείσει λοιπόν σ’ ένα Σουηδό €500. Περίμενε τον Will να πληρωθεί και μιλούσαμε μαζί.

Ήταν πλήρως εθισμένος στον τζόγο. Ήταν από αυτούς τους τύπους που δεν πλένονταν ποτέ κι έπαιρνε κοκαΐνη καθημερινά. Για να μην πολυλογώ ο τύπος μπήκε στο account μου στο PokerStars όταν με πήρε ο ύπνος κι έχασε πολλά χρήματα.

Ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί μου και λογομαχήσαμε έντονα. Αναγκάστηκα ν’ απευθυνθώ στον πατέρα του και υπογράψαμε ένα συμβόλαιο για τα χρήματα που μου όφειλε.

Νομίζω ήταν περίπου €18.000. Στην συνέχεια όμως ο πατέρας του αρνήθηκε να αποπληρώσει το χρέος και προσέφυγα στα δικαστήριο παίρνοντας τελικά το μεγαλύτερο ποσό.

Τι συνέβη τελικά στον τύπο;

Άκουσα πως έφαγε ποινή 7 ετών για κατοχή ναρκωτικών και όπλου.

Το όνομα του είναι Robert Andersson. Υποθέτω πως η ιστορία αυτή συνοψίζει κατά κάποιο τρόπο τα πρώτα μου χρόνια στο πόκερ.

Προφανώς βέβαια θα έμαθες κι απ’ το μάθημα σου…

Σίγουρα. Ο τύπος ήταν εξαρτημένος απ’ τον τζόγο. Γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο και να μην τρέξεις να κρυφτείς; Δεν ένιωθε πως είχε κάνει λάθος.

Υπέθετε απλά πως αν κέρδιζε θα μου έδινε τα χρήματα μου πίσω.

Τζογάρεις γενικότερα;

Δεν τζογάρω πολύ. Στοιχηματίζω σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά όχι τεράστια ποσά. Το παίρνω πάντως στα σοβαρά, δεν στοιχηματίζω έτσι στη τύχη. Όσους γνωρίζω πάντως παίζουν στοίχημα σε ποδοσφαιρικούς αγώνες το σαββατοκύριακο. Δίνει ένα ενδιαφέρον.

Βλέπουμε στην σελίδα σου στο Facebook πως είσαι φαν του κωμικού ηθοποιού και ακτιβιστή Russell Brand.

Αρκετοί φίλοι και συγγενείς έχουν μια πιο συντηρητική άποψη για τη ζωή. Ο Brand δεν είναι έτσι, δεν συμβιβάζεται.

Οι άνθρωποι απλά τον κριτικάρουν. Ποτέ δεν είπε ότι έχει τη λύση. Αναφέρει το πως τα μέσα ενημέρωσης χειραγωγούν τις μάζες.

Πολλοί άνθρωποι δεν το βλέπουν. Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον Brand.

Σίγουρα μερικές φορές ο Brand κουράζει, κι εγώ βαριέμαι ν’ ακούσω συνεχώς το πόσο σ**ά είναι ο κόσμος και όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν είναι πως δεν νοιάζομαι.

Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί οι άνθρωποι δεν κρατούν μερικά ωφέλιμα πράγματα που αναφέρει και απλά πιστεύουν πως είναι ένας μ***ς.

Η κοινωνία περιγελά με ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά, αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν προοδεύουμε κατακρίνοντας μόνο τους άλλους.

Θαυμάζεις επίσης τον Floyd Mayweather;

Δεν τον θαυμάζω απαραίτητα σαν άνθρωπο. Δεν είμαι μεγάλος φαν του μποξ, αλλά τον σέβομαι ως αθλητή, είναι σπουδαίος.

Γενικότερα δεν θαυμάζω χαρακτήρες όπως οι Dan Bilzerian και Floyd Mayweather με όλα αυτά που κάνουν.

Είσαι φαν των επιστημών;

Μου αρέσει γενικότερα η πρόοδος. Θέλω να μαθαίνω συνεχώς για το σύμπαν και όλα τα σχετικά concepts.

Πως να μην ενδιαφέρεται κανείς για τις επιστήμες; Είναι τόσα πολλά πράγματα που είναι άγνωστα και τόσα πολλά τα άλυτα προβλήματα.

Όσον αφορά την θρησκεία;

Δεν με αφορά.

Οι πνευματικές αναζητήσεις;

Η Angelica, η κοπέλα του Martin Jacobson, ασχολείται αρκετά με τέτοια θέματα και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Είδα κάποια ντοκιμαντέρ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ασχολήθηκα περαιτέρω. Γενικότερα πάντως είμαι ανοιχτός σε όλα.

Ποτέ δεν θα πω τι είναι λάθος και τι όχι.

Έχεις φόβους;

Όλοι φοβούνται το άγνωστο στη ζωή, προφανώς και τον θάνατο. Δεν νομίζω όμως πως έχω κάποια συγκεκριμένη φοβία.

Δεν ήμουν ποτέ σε κακή οικονομική κατάσταση κι ως εκ τούτου δεν ανησυχούσα ποτέ για χρήματα και θέματα διαβίωσης.

Το οικονομικό status είχε μεγάλη σημασία στον κόσμο του πόκερ. Υπήρχε αυτή η ζήλια όταν κάποιος κέρδιζε κάτι.

Δεν ήταν ωραίο. Έβλεπες τους παίκτες να παραπονιούνται πως κάποιος ήταν τυχερός. Τους ήταν δύσκολο να χαρούν για επιτυχίες άλλων.

Με το πέρασμα των χρόνων τα χρήματα που κέρδιζα μειώνονταν συνεχώς. Δεν έχω την οικονομική επιφάνεια του Radoja και του Jacobson.

Αυτό μ’ έκανε να φιλοσοφήσω περισσότερο πάνω στο θέμα και να γίνω πιο ταπεινός. Μου αρέσει η ζωή μου και περνάω υπέροχα.

Πως θ’ άλλαζε η ζωή σου αν είχες ακόμη περισσότερα χρήματα;

Δεν νομίζω πως θ’ άλλαζε. Είμαι χαρούμενος είτε τα έχω είτε όχι. Είναι κάτι που ωρίμασε μέσα μου καθώς μεγάλωνα.

Οι άνθρωποι θεωρούν πως ένας παίκτης είναι τυχερός απλά και μόνο επειδή κερδίζει $2.000.000. Το ποιος ήταν τυχερός ή όχι στη ζωή του θα φανεί στο τέλος. Δεν είναι θέμα χρημάτων.

Τα χρήματα δεν είναι ο απόλυτος κριτής για το αν η ζωή σε ικανοποιεί. Βλέπω πολλούς φίλους μου παίκτες να εκνευρίζονται όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Μπορεί να σε καταβάλλει, αλλά στη τελική πρέπει να σκεφτείς πως είναι απλά χρήματα.

Δεν πρέπει να επιτρέψεις τα χρήματα να καθορίζουν την ευτυχία σου. Καταλαβαίνω βέβαια πως έτσι είναι δομημένη η κοινωνία μας. Όλοι κοιτούν πως θα πάρουν αμάξι, σπίτι κι όλα αυτά.

Όλοι αναζητούν ένα… φανταχτερό τρόπο ζωής.