Όταν ξεκίνησε το final table, και οι έξι παίκτες εποφθαλμιούσαν τον πρώτο WPT τίτλο της καριέρας τους. Μεγάλα ονόματα όπως ο Χόυτ Κόρκινς (12ος), ο Τζέησον Μερσιέ (11ος) και ο Σόρελ Μίτζι (7ος) έφτασαν πολύ κοντά στο τελικό τραπέζι – όμως, δεν τα κατάφεραν. Αντίθετα, ο Τομ Μαρκήζ ξεκίνούσε ως chip leader στους τελευταίους έξι και, δεδομένης της εμπειρίας του και των πετυχημένων του εμφανίσεων στο πρόσφατο παρελθόν, φάνταζε ως μεγάλο φαβορί για τη νίκη.
Ένας εκ των έξι παικτών ήταν και ο Μοσίν Καράνια ο οποίος ατύχησε, καθώς το A-Q που κρατούσε ανατράπηκε από το Α-2 του Νικολάει Γιακοβένκο. Ο Καράνια έγινε, έτσι , ο shortstacked παίκτης του τραπεζιού και αποχώρησε όταν, παίζοντας με λοζέ 7-ρια τα ρέστα του, συνάντησε τα λοζέ 8-ρια του Κέβεν Στάμμεν και αποκλείστηκε.
Ο Στάμμεν πάντως, ήταν ο επόμενος παίκτης που οδηγήθηκε στο rail. Κρατώντας το κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατο Αh Th, επιχείρησε να διπλασιάσει το stack του. Εκεί όμως βρέθηκε το Ad-Qd του Ίνσελμπεργκ – hand που επικράτησε και άφησε τον Στάμμεν εκτός συνέχειας. Το εν λόγω hand, μαζί με κάποια ακόμα μικρά pots, έστειλαν τον – αρχικά shortstacked – Ίνσελμπεργκ πάνω από το ένα εκατομμύριο μάρκες.
Ο ίδιος συνέχισε αποκλείοντας και τον Γιακοβένκο στην 4η θέση, χάρη μάλιστα σε ένα “σκληρό” suck out : o Γιακοβένκο κρατούσε Άσους στο κρίσιμο hand και έπαιξε ρέστα σε flop Κ-8-7, με τον Ίνσελμπεργκ όμως να κρατά Κ-8 και φυσικά να κάνει το call, επικρατώντας του αντιπάλου του.
Το συναρπαστικό, όπως εξελισσόταν, final table έγινε ακόμα συναρπαστικότερο με το που ξεκίνησε το three-handed παιχνίδι. Οι παίκτες διπλασίαζαν ο ένας εις βάρος του άλλου, αρχίζοντας με τον Φόρεστ του οποίου τα λοζέ τεσσάρια επικράτησαν του Α-Κ του Μαρκήζ. Λίγο μετά, ο Ίνσελμπεργκ έπιασε two-pair σε flop κρατώντας A-9, με τον Μαρκήζ να κρατά Α-Κ. Οι δύο παίκτες είχαν παίξει ρέστα preflop και ο , μέχρι πρότινος chip leader, Μαρκήζ είδε το stack του να μειώνεται σταδιακά… Μέχρι που και ο ίδιος κατάφερε ένα suck-out, όταν τα λοζέ τριάρια του επικράτησαν των λοζε τεσαριών του Φόρεστ κάνοντας flush!
Η συνέχεια πάντως εξελίχθηκε με τον Μαρκήζ να αναζητά απεγνωσμένα μάρκες – ειδικά όταν το Α-6 του δεν ανέτρεψε το αρχικό προβάδισμα του Α-9 που κρατούσε ο Φόρεστ. Τελικά οι δύο παίκτες τέθηκαν και πάλι all-in preflop : ο Μαρκήζ , κρατώντας Α-Κ είχε σαφές προβάδισμα απέναντι στο K-6 του αντιπάλου του. Και πάλι όμως η θεά τύχη έκανε το θαύμα της, αποκαλύποντας ένα 6-ρι στο flop και αφήνοντας τον Μαρκήζ στην τρίτη θέση του event.
Κάπως έτσι δύο αρχάριοι στο θεσμό, ο Φόρεστ και ο Ίνσελμπεργκ, τέθηκαν αντιμέτωποι heads-up για την πρωτιά. Ο Ίνσελμπεργκ, ο οποίος είχε προκριθεί στο τουρνουά μέσω ενός satellite των $250, υπολειπόταν σε μάρκες του αντιπάλου του με την έναρξη του heads-up. Ο δε Φόρεστ χρειάστηκε μόλις δέκα hands για να αξιοποιήσει το προβάδισμά του και να στεφθεί νικητής, στη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του.
Στο τελευταίο hand του τουρνουά, ο Φόρεστ έκανε min-raise από το button και ο Ίνσελμπεργκ υπερασπίστηκε το big blind του κάνοντας call. Το flop ήταν 9-8-5 , με τους δύο παίκτες να παίζουν ρέστα, μετά από διαδοχικά raise / re-raise, κρατώντας ο μεν Φόρεστ λοζέ ντάμες και ο δε Ίνσελμπεργκ 6-9. Τα turn και river ήταν Q και Α, δίνοντας στον 22-χρονο Φόρεστ τα $548.752 της πρώτης θέσης.
Ιδού τα χρηματικά έπαθλα των πρώτων έξι παικτών του τουρνουά :
1ος: Jeff Forest – $548.752
2ος: Dave Inselberg – $325.608
3ος: Thomas Marchese – $211.759
4ος : Nikolai Yakovenko – $170.773
5ος: Keven Stammen – $128.650
6ος: Mohsin Charania – $104.741
Δείτε μια συνέντευξη του τελικού νικητή, κατά τη διάρκεια της Day 4 του τουρνουά :