Διαχρονική αξία ως τώρα στον χώρο του Ελληνικού πόκερ με αρκετές επιτυχίες στο διαδίκτυο αλλά και σε Live τουρνουά. Το νεαρό της ηλικίας του (25 ετών) μας εγγυάται κατά κάποιο τρόπο ότι το όνομα του θα ακούγεται για αρκετό καιρό ακόμα – εφόσον επιλέξει να παραμείνει στον χώρο του πόκερ.

Μέσα καλοκαιριού και κλασσικά ραντεβού σε μια από τις καφετέριες της «Παραλίας» της Θεσσαλονίκης. Για να δούμε τι μας είπε:

-Ας αρχίσουμε με τον κλασσικό τρόπο. Θοδωρή πες μου περιληπτικά την πορεία σου ως τώρα στον χώρο του πόκερ.

Το 2006, αν δεν κάνω λάθος, γνώρισα τον Ηλία (Ζωγράφο) κάπως εντελώς random σε ένα internet cafe. Αυτός μου έμαθε το παιχνίδι πως παίζεται αρχικά. Πιο πριν μόνο λίγο εμπειρία από πόκα είχα και όταν μου πρώτο-περιέγραψε το παιχνίδι του hold’em, να φανταστείς του είχα απαντήσει: «Τι παίζετε με ολόκληρη την τράπουλα; Τι μ*** είναι αυτό;». Στην πορεία άλλαξα άποψη ως γνωστόν, αφοσιώθηκα και το γούσταρα το παιχνίδι αρκετά.

Διαδικτυακά, απλά ένα βράδυ είδα την διαφήμιση μιας εταιρίας που έλεγε: «Παίξε πόκερ!» και έκανα κατάθεση 20 Ε. Μάλλον για αυτόν τον λόγο βάζουν τις διαφημίσεις, για να ψαρώνουν άτομα σαν και μένα. (γέλια)

Άρχισα με Sit n Go 2 δολαρίων αρχικά και έχανα. Έβαλα άλλα 20 στην συνέχεια… Ε, μετά άλλα 20 Ε και άλλα 20 Ε… Συνειδητοποίησα σιγά-σιγά ότι για να κερδίζουν σταθερά κάποιοι, σημαίνει ότι κάνουν κάτι πιο σωστά από μένα. Προσπάθησα να καταλάβω τι έκαναν αυτοί οι παίκτες και να το προσαρμόσω στον τρόπο παιχνιδιού μου και κάποια στιγμή άρχισα να κερδίζω.

Από live εμπειρίες μου οι πρώτες ήταν στο Apollonia Poker Room την περίοδο που άνοιξε, πριν αρχίσω να ταξιδεύω σε διάφορους προορισμούς στην Ευρώπη και eventually κάποια στιγμή άνοιξα και λογαριασμό στην Pokerstars.

Ξαφνικά άρχισα να κερδίζω ότι και να παίζω. Έπαιζα στο διαδίκτυο κέρδιζα, έπαιζα live κέρδιζα. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έβγαλα γύρω στα 20.000 παίζοντας πόκερ, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα τότε ότι μπορεί κάποιος να κυνηγήσει το πόκερ επαγγελματικά. Αυτό άλλαξε όσο γνώριζα περισσότερα άτομα που ασχολούνται με το χώρο και μάθαινα ότι είναι αρκετά κερδοφόροι.

Συνέχιζα να παίζω κυρίως γιατί μου άρεσε το παιχνίδι και ήθελα βασικά να κερδίζω για να έχω χρήματα ώστε να συνεχίζω να παίζω. Χωρίς χρήματα δεν γίνεται να παίξεις πόκερ. Στην πορεία ο στόχος μου άλλαξε – και παραμένει ίδιος ακόμα και σήμερα. Θέλω να είμαι μέσα στους καλύτερους. Είμαι ανταγωνιστικός χαρακτήρας και θέλω να κερδίζω σε ότι και να κάνω.

Πρώτο μου ποκερικό ταξίδι έγινε με τον Μπαλά, τον Τσολάκο και τον Βαλάκο στην Βιέννη. Είχε ένα 2χίλιαρο τουρνουά με αρκετά καλό structure όσο θυμάμαι και δυο-τρία 300άρια και 500άρια side-events το καλοκαίρι του 2007. Εγώ είχα μαζέψει αρκετά χρήματα και δεν με ένοιαζε και να τα έχανα. Ήταν να κάτσουμε 5 μέρες αλλά κάτσαμε 10 μέρες τελικά. Κατάφερα και βγήκα 4ος στο διχίλιαρο και κέρδιζα κάθε μέρα στο cash τουλάχιστον ένα buy-in στο 5/10 εκεί.

Μετά που επέστρεψα δεν ήξερα ακριβώς τι να κάνω. Φυσικά το θεωρούσα υπερβολικό να παίξω στο διαδίκτυο σε stakes 5/10 και 10/20 cash – γιατί σίγουρα οι παίκτες ήταν καλύτεροι από μένα και δεν ήθελα να καταστραφώ – και ξεκίνησα να παίζω τουρνουά.

– Αρχικό ABI (Average Buy-in);

Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήταν γύρω στα 80$ την πρώτη χρονιά που ασχολήθηκα και μετατράπηκε σε γύρω στα $120 την επόμενη χρονιά. Έπαιζα μαζί με τον Ηλία κυρίως εκείνη την περίοδο και πάντα προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι κάνουν οι κερδοφόροι παίκτες, να το αφομοιώσουμε και να κερδίζουμε και εμείς εν τέλη. Το 2008 επιλέξαμε να παίζουμε τα μεγαλύτερα καθημερινά τουρνουά της Stars και να προσπαθούμε να είμαστε διαρκώς ανταγωνιστικοί.

Μια περίοδο φτάσαμε σε σημείο να κάνουμε τόσο over-think κάποια πράγματα, που κάναμε 3bet και 4bet ανά δυο παρτίδες για να βρούμε τα όρια κάποιων καταστάσεων και μετά να καταλήξουμε σε μια ισορροπία.

Η πλάκα είναι ότι πάντα λέγαμε ότι μήπως δεν είναι συνετό να παίζουμε καθημερινά το $100 re-buy, μιας και το επίπεδο των αντιπάλων είναι αρκετά καλό, αλλά πάντα καταλήγαμε να το παίζουμε και εν τέλει βγήκαμε και οι δυο κερδισμένοι εκείνη την χρονιά.

Μετά ήρθε άλλη μια περίοδος με ταξίδια σε διάφορους προορισμούς, στα οποία υπήρχαν και ορισμένες επιτυχίες και από την πλευρά μου, αλλά και από τα άλλα άτομα τα οποία πηγαίναμε μαζί.

– Υπήρξε περίοδος στην ζωή σου που ένιωσες ότι «κάηκες» παίζοντας και ότι χρειαζόσουν διάλειμμα;

Στα τέλη του 2008 είχα καταλήξει να ασχολούμαι μόνο με το πόκερ συνεχώς.

Κοιμόμουν, ξυπνούσα, έτρωγα, έπαιζα και ξανά-κοιμόμουν. Κάθε μέρα το ίδιο μοτίβο για περίπου 4-5 μήνες. Σε κάποια φάση κουράστηκα αφάνταστα. Έπαιζα και πατούσα κουμπάκια χωρίς να σκέφτομαι. Δεν είχε νόημα μέσα μου να παίζω και φυσικά δεν είναι η ουσία στο πόκερ αυτό. Πρέπει πάντα να σκέφτεσαι όταν παίζεις και όταν κάνεις κάτι πάντα πρέπει να υπάρχει λόγος. Εγώ κάηκα μάλλον τόσο που δεν σκεφτόμουν. Άρα επειγόντως διάλειμμα.

Για τρεις-τέσσερις μήνες δεν έπαιξα ούτε μια παρτίδα. Όπως καταλαβαίνεις είμαι άνθρωπος των άκρων στα πάντα… Ή θα πάω 10 ταξίδια μαζεμένα ή δεν θα πηγαίνω καθόλου ή θα παίζω ολημερίς ή δεν θα παίζω καθόλου. Προσπαθώ να το διορθώσω λίγο αυτό το χαρακτηριστικό μου.

– Τι έκανες για να χαλαρώσεις την περίοδο του διαλείμματος σου;

Απλά καθημερινά πράγματα. Οτιδήποτε εκτός πόκερ.

Προσπάθησα να εφαρμόσω από τότε αυτό που μου λέει διαρκώς ο Ήλιος (Καματάκης): «Τα πάντα στην ζωή είναι θέμα ισορροπίας». Δεν πρέπει κάποιος να ασχολείται όλη μέρα με το ίδιο πράγμα, είτε είναι αυτό πόκερ, είτε είναι γυναίκα, είτε είναι Playstation. Όλα πρέπει να υπάρχουν μέσα στην ζωή.

Όταν χαλάρωσα και ξανά-ένιωσα έτοιμος να παίξω, πιστεύω ότι κατάφερα να το εφαρμόσω κιόλας πετυχημένα. Έπαιζα και καλύτερα αντικειμενικά.

Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζω εγώ, είναι να καταφέρω να κάνω τον εαυτό μου να παίζει το A-Game του διαρκώς. Για μια περίοδο ας πούμε έπαιζα το A-Game μου, μια φορά τα 15 session και στα υπόλοιπα έπαιζα γύρω στο 50% των δυνατοτήτων μου.

– Πως το αναγνωρίζεις όταν δεν παίζεις ιδεατά σε κάποιο session;

Πολύ απλά…1 δευτερόλεπτο μετά που κάνεις κάτι, αναρωτιέσαι γιατί το έκανες. Υπάρχουν αρκετές φάσεις που έχω πει στον εαυτό μου: «Μα καλά… Γιατί το έκανες αυτό; Δεν μπορούσες να κάτσεις να σκεφτείς ένα δευτερόλεπτο παραπάνω;». Ίσως να ευθύνεται η σωματική ή ψυχολογική κούραση όταν κάνεις λάθη.

Είναι πολύ σημαντικό να είσαι συγκεντρωμένος όταν παίζεις καθ’ όλη την διάρκεια του session. Σε αυτό αντιμετωπίζω προβλήματα ακόμα και τώρα. Προσπαθώ πάντως.

– Είσαι ικανοποιημένος γενικά με τα αποτελέσματα σου;

Εγώ έχω καταλήξει για τον εαυτό μου ότι στον μισό όγκο των τουρνουά που έχω παίξει online δεν έχω παίξει καθόλου καλά και στον άλλο μισό που έχω παίξει καλά έχω αντιμετωπίσει τρελά αρνητική διακύμανση. Όσον αφορά τα live τουρνουά ήμουν – στο άλλο άκρο – αρκετά τυχερός στο να κάνω αρκετές επιτυχίες σε μικρό χρονικό διάστημα και δεν έχω παράπονο. Αλλά εντάξει… Έτσι είναι το παιχνίδι και είναι μεγάλη πρόκληση πιστεύω για τον καθένα μας να καταλάβει ποια είναι η πραγματικότητα. Η διαχρονικότητα είναι το παν.

Για εμένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι το ότι οι καλύτεροι παίχτες της κοινότητας αναγνωρίζουν πως είμαι από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες παίχτες. Αν παρατηρήσεις τις συνεντεύξεις που έχουν δώσει τα άλλα παιδιά, στις περισσότερες γίνεται αναφορά στο όνομα μου. Επίσης μεγάλη ικανοποίηση μου προσφέρει το γεγονός ότι έχω βοηθήσει πολλούς από τους καλύτερους Έλληνες παίχτες και ως ένα βαθμό έχω διαμορφώσει το παιχνίδι τους ( όπως μου λένε ) .

Είμαι άνθρωπος των άκρων μεν, αλλά συνειδητοποιώ απόλυτα ότι το πόκερ μπορεί να είναι η ομορφότερη δουλειά στον κόσμο την μια μέρα και η σκληρότερη την άλλη. Είμαστε άνθρωποι και την μέρα που το πόκερ είναι σκληρό απέναντι σου, είναι πάρα πολύ δύσκολο να μην σε επηρεάσει και στην καθημερινότητα.

Η βιομηχανία του πόκερ καλά κάνει και προωθεί το μοντέλο του πετυχημένου παίκτη που άλλαξε την ζωή του μέσα από ένα τουρνουά και ότι μπορεί ο καθένας να τα καταφέρει, αλλά δεν είναι έτσι η πραγματικότητα. Τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που έχει κάποιος ανάλογα με τις διακυμάνσεις του παιχνιδιού είναι αρκετά ψυχοφθόρες. Είναι δύσκολη δουλειά πραγματικά. Αλλά θα μου πεις ποια δουλειά δεν είναι δύσκολη…

Το πράγμα με την διακύμανση έχει ξεφύγει λίγο κατά την γνώμη μου εξαιτίας του late registration. Όταν τα δυο μεγαλύτερα site στον κόσμο έχουν late registration για μια ώρα, αυτό σημαίνει ότι τα field εκτινάσσονται σε μεγάλους αριθμούς. Συγκριτικά αν κάποιος μελετήσει πόσο κόσμος έπαιζε ΜΤΤ το 2007 με πόσο κόσμος παίζει το 2010 ΜΤΤ, νομίζω ότι θα βγάλει συμπέρασμα. Όσο ξεφεύγουν οι αριθμοί θα ξεφεύγει και η διακύμανση θα αυξάνεται.

Για να φανταστείς, αν κάτσει κάποιος και παίζει μόνο τα Κυριακάτικα τουρνουά που οι συμμετοχές ξεπερνάνε τις 2-3 χιλιάδες παίκτες και δέκα χρόνια να περάσουν ίσως να μην μπορεί να καλύψει την διακύμανση που μπορεί να αντιμετωπίσει. Σε αυτά απλά προσπαθείς να παίξεις όσο το δυνατόν καλύτερα μπορείς και ελπίζεις όταν φτάσεις βαθειά σε κάποιο, να σταθείς τυχερός και να μην σταθείς άτυχος.

Περισσότερο χαίρομαι αυτούς που παίζουν για hobby. Αν κάποιος μου πει ότι θέλει να παίξει επαγγελματικά, φυσικά και θα του ευχηθώ να του πάνε όλα καλά, απλά όσο περνάει ο καιρός το βλέπω αρκετά δυσκολότερο.

– Δηλαδή η συμβουλή σου προς νέους παίκτες είναι να μην παίξουν πόκερ; (γέλια)

Δεν είναι τόσο εμπορικό αυτό ε; (γέλια) Τουλάχιστον αν θέλουν να κάνουν μια αρχή ας την κάνουν από τα Ευρωπαϊκά site που είναι ο ανταγωνισμός χαμηλότερος. Πιστεύω ότι έχω χάσει αρκετό κέρδος που δεν έπαιζα σε πλατφόρμες που παίζουν μόνο ευρωπαίοι παίκτες. Μικρότερα field και αρκετά πιο soft παιχνίδι. Φέτος έχω ξεκινήσει εγώ και άλλοι να κυνηγάμε συγκεκριμένα τουρνουά σε τέτοια site.

Το παιχνίδι είναι πολύ ενδιαφέρον και είναι το ιδεατό για hobby.

– Έστω ότι εμφανιζόταν μπροστά σου ένας νέος παίκτης (με κάποια σοβαρά στοιχεία) που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το πόκερ, τι θα του πρότεινες;

Να γίνω πάλι αντί-εμπορικός; Δεν θα πρότεινα σε κανέναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με το πόκερ. Στην εποχή μας τουλάχιστον. Αν ήταν τέσσερα χρόνια πριν, φυσικά… Γιατί όχι. Θα προλάβαινε να βγάλει ένα εκατομμύριο για παράδειγμα πριν ο ανταγωνισμός φτάσει στα σημερινά επίπεδα. Το edge μειώνεται σε γενικές γραμμές.

Ένας παίκτης έχει να διαλέξει κυρίως μεταξύ ΜΤΤ και Cash games για να βγάλει κέρδος.

Το θέμα στα ΜΤΤ είναι το volume. Να παίξεις αρκετά μεγάλο αριθμό τουρνουά σε ένα χρονικό διάστημα ώστε να δεις αποτελέσματα. Τώρα πια δεν μπορείς να επιβιώσεις στο διαδικτυακό χώρο αν δεν κάνεις άπειρο multi-table, εκτός και αν παίζεις με ABI τεράστιο και για κάποιο λόγο να έχεις edge κιόλας σε αυτά τα τουρνουά. Δεν ξέρω πόσοι παίκτες μπορούν να αντέξουν τις διακυμάνσεις που είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουν.

Στα cash games από ένα επίπεδο και πάνω που αξίζει τον κόπο, η πλειοψηφία των παικτών είναι regulars – άρα καλοί παίκτες, που επιλέγουν να παίζουν άπειρα χέρια για 1ΒΒ/100 μεταξύ τους κέρδος. Πιστεύεις ότι ένας νέος παίκτης θα επιβιώσει εύκολα ανάμεσα τους;

– Εσύ προσωπικά τι έχεις κάνει για να βελτιωθείς σαν παίκτης.

Εγώ προσωπικά είμαι λίγο τεμπελάκος. Δεν έχω δει βίντεο, ούτε βιβλία έχω διαβάσει αρκετά, ούτε παίκτες να παίζουν ιδιαίτερα – μόνο αν βρίσκονται σε κάποιο από τα τραπέζια μου κυρίως, ούτε έχω μελετήσει το παιχνίδι μου από κάποια hand histories. Δεν έχω δουλέψει καθόλου. Εμπειρικά βελτιώνομαι και από συζητήσεις με φίλους.

Εγώ δεν έχω φτάσει στα όρια μου σίγουρα. Κάνω λάθη.

Είχα το πλεονέκτημα να έχω άτομα στον κύκλο μου που μελετάνε αρκετά και εγώ μετά από συζητήσεις μαζί τους να κρατάω κάποια πράγματα. Έχω συζητήσει χέρια με τον Φειδία (Γεωργίου), τον Ήλιο (Καματάκης), τον Νίκο Πανόπουλο, τον Χρήστο (Βλάσσης), τον Ακη (B.) και πολλούς άλλους. Παίζουμε αρκετά συχνά μαζί με τον Ηλία (Ζωγράφο), τον Timoro (Τζίμας Γιώργος), τον Σταύρο (Κάλφας), τον Μίλτο (Κυριακίδης) και τον Δημήτρη (Μπαλά) και είναι λογικό ότι μετά από sessions υπάρχουν συζητήσεις. Αυτό είναι ουσιαστικά το μοναδικό μέσω βελτίωσης μου.

Φυσικά, η προσωπική προσπάθεια και η μελέτη είναι πάρα πολύ βασικό στοιχείο για την βελτίωση κάποιου, άσχετα που εγώ αυτήν την περίοδο τουλάχιστον, τον διαθέσιμο μου χρόνο θέλω να τον αφιερώνω στο να παίζω.

– Πόσο έχει αλλάξει το online poker τα τελευταία πόκερ;

Δεν μπορώ να κρίνω για να είμαι ειλικρινής. Παίζω μόνο 3 χρόνια και διαρκώς μαθαίνω και βελτιώνομαι. Δηλαδή ήμουν διαφορετικός παίκτης παλιότερα για να μπορέσω να κρίνω συγκριτικά. Είναι άτοπο να κρίνω.

Πάντως είναι σίγουρο ότι όλο και περισσότεροι καλοί παίκτες υπάρχουν και το edge μειώνεται, αλλά και πάλι είναι θέμα προσαρμοστικότητας.

Το edge μειώνεται λόγω χαμηλότερης εισροής νέων παικτών πιστεύεις ή λόγω των πληροφοριών που υπάρχουν διαθέσιμες στις μέρες μας;
Βομβαρδίζονται με πληροφορίες όλοι και διαρκώς. Οποιοσδήποτε πατήσει στο google την λέξη πόκερ θα τον καθοδηγήσει σε κάποιο ενημερωτικό/εκπαιδευτικό site. Για τα βιβλία έχω μια λίγο περίεργη άποψη. Όχι ότι δεν είναι χρήσιμα, αλλά είναι κυρίως για να μάθει κάποιος τα βασικά πράγματα και να πάρει μια ιδέα από κάποιες προχωρημένες έννοιες. Θεωρώ καλύτερο τρόπο εκμάθησης για κάποιον να εντοπίσει έναν κερδοφόρο παίκτη και να αρχίσει να τον παρακολουθεί.

– Περί κρατικοποίησης που είναι και των ημερών, ποια είναι η άποψη σου;

Φυσικά και δεν θέλω κάτι τέτοιο. Δεν θέλω δηλαδή να κλείσει η αγορά και να μην υπάρχει η δυνατότητα μεγάλων τουρνουά σε καθημερινή βάση με μεγάλα χρηματικά έπαθλα. Πάντως και να συμβεί θα βρούμε την άκρη. Ίσως το γυρίσουμε στο Cash αν δεν υπάρχει μεγάλο rake. Το να παίζεις cash σε μεγάλα stake μόνο με Έλληνες πρέπει να είναι πολύ ωραίο πράγμα.

– Από Έλληνες παίκτες ποιους εκτιμάς;

Μου αρέσει πάρα πολύ το παιχνίδι του Ηλία Ζωγράφου. Εκτιμώ αυτούς που ανέφερα πιο πάνω και φυσικά τον Γιώργο Καπάλα, τον Ανδρέα Χαλκιαδάκη, τον Διονύση Αλεβιζόπουλο, τους φίλους μου Γιώργο Τσολάκο, Σπύρο (doulas12) Βαλάκο και Γιάννη Μπουζαλά και οποιονδήποτε κερδίζει τα cash games σε stakes πάνω από 200nl και τα τουρνουά με ABI (Average Buy-in) πάνω από 50$.

Εκτιμώ όλους τους παίκτες που σε βάθος χρόνου καταφέρνουν να είναι κερδισμένοι και οι ίδιοι ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα τους.

– Ως καθαρά επαγγελματίες παίκτες, ποιους Έλληνες θεωρείς;

Ο καθένας μπορεί να αυτοαποκαλείται όπως θέλει. Επαγγελματίας μπορεί να δηλώνει κάποιος που μπορεί να βγάλει 10k το χρόνο και κάποιος που μπορεί να βγάλει 300k το χρόνο, οπότε νομίζω πως δεν έχει και πολύ σημασία.

– Τον εαυτό σου τουλάχιστον μπορείς να τον θεωρήσεις επαγγελματία παίκτη;

Βασικά η έννοια του επαγγελματία παίκτη είναι λίγο σχετική.

Εγώ προσωπικά ως κύριο εισόδημα έχω το πόκερ, άσχετα αν δουλεύω αυτή την περίοδο και στην οικογενειακή μας επιχείρηση. Δηλαδή από τα έσοδα από το πόκερ προγραμματίζω τα έξοδα μου στην ζωή μου κυρίως και όποτε θέλω χρήματα για κάποιο λόγο, η πρώτη σκέψη/λύση που μου έρχεται είναι να παίξω πόκερ.

Δεν με θεωρώ ίσως καθαρά επαγγελματία παίκτη γιατί δεν ασχολούμαι full time με αυτό αυτή την περίοδο, δεν είμαι αφοσιωμένος 100% και ίσως να μην το ξανακάνω όπως παλιότερα. Είμαι σε περίοδο που προσπαθώ για το back-up plan μου και επενδύω σε αυτό.

Επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα πως θα είναι τα πράγματα στο διαδικτυακό πόκερ σε 4-5 χρόνια και αν θα υπάρχει κάποιο edge ακόμα, είναι λογικό ότι προσπαθώ και για κάτι άλλο επιχειρηματικά.

Το πρωί ως το απόγευμα δουλειά και το βράδυ πόκερ τις μέρες που επιλέγω να παίξω. Κάπως έτσι είναι η ζωή μου αυτές τις μέρες.

Η μεγάλη κάψα που είχα για το πόκερ ίσως να έχει περάσει. Ότι ήθελα τα προηγούμενα χρόνια το κατάφερα. Ήθελα να παίξω σε μεγάλα live τουρνουά και να καταφέρω κάποιο αποτέλεσμα, το έκανα, ήθελα να παίξω στα μεγαλύτερα διαδικτυακά τουρνουά και το έκανα. Κατευθείαν στα βαθειά δηλαδή παντού ήταν η νοοτροπία μου.

[Η Συνέντευξη συνεχίζεται στο Β Μέρος …]