Είναι 6.31π.μ. Τρίτη πρωί και δυσκολεύομαι να παραμείνω ξύπνιος. Βρισκόμουν σε μια ήσυχη γειτονιά του Έσσεξ, ελπίζοντας η συνάντηση με τον Κρις Μούρμαν να μου έδινε μερικές ενδιαφέρουσες πτυχές του παιχνιδιού και του τρόπου ζωής του γνωστού επαγγελματία. Η γνωριμία μου και η συνέντευξη με τον Μούρμαν αποδείχθηκε τελικά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και κατευθύνομαι πλέον στο σπίτι μου εν μέσω ενός δροσερού πρωινού.

Τις τελευταίες 12 ώρες καθόμουν στο πλευρό ενός εκ των κορυφαίων παικτών online τουρνουά στον κόσμο, του Κρις ‘Moorman1’ Μούρμαν και η εμπειρία μαζί του με ανάγκασε να επαναπροσδιορίσω ορισμένα πράγματα όσον αφορά το πόκερ και τους επαγγελματίες παίκτες.

Κατ’ αρχήν η ζωή ενός επαγγελματία παίκτη online τουρνουά είναι πραγματικά πολύ δύσκολη, αγγίζοντας τα όρια ενός βασανιστικού και συχνά επίπονου τρόπου ζωής. Μια ζωή γεμάτη έτοιμο φαγητό, πεντάλεπτα διαλείμματα για τις… φυσικές ανάγκες και συνεχή κλικάρισμα στο ποντίκι του υπολογιστή.

Κατέληξα επίσης στο συμπέρασμα ότι ο Μούρμαν πρέπει να είναι μια ‘καλο-κουρδισμένη μηχανή’ που απλά έχει απλά ανθρώπινη υπόσταση και συντονίζεται από έναν υπερ-υπολογιστή. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι παίζει 32 συνεχόμενα τουρνουά, χειρίζεται 12 τραπέζια ταυτόχρονα και εξακολουθεί να παραμένει στα ίδια επίπεδα ενέργειας λες και διαθέτει Duracell!

Τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Έχει απομείνει ένα τραπέζι στην οθόνη (το $33k guaranteed στο Full Tilt το οποίο ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα) και είναι τέταρτος ανάμεσα στους 4. Ότι και να συμβεί, ο Μούρμαν έχει τουλάχιστον $6,000 κέρδη για την βραδιά αλλά θα έχει ένα πιο… γλυκό ύπνο αν καταφέρει και αποκομίσει το πρώτο έπαθλο των $16k.

Ίσως να είμαι λίγο νυσταγμένος αλλά ο ίδιος εξακολουθεί να είναι σε τρομερή ενέργεια. ‘Δεν είμαι καθόλου κουρασμένος,’ δηλώνει. ‘Πιθανόν να μην μπορούσα να κοιμηθώ τώρα.’ Πίνει το αναψυκτικό του, πετάει το κουτάκι σε μια στοίβα από άδεια αναψυκτικά και στρέφει και πάλι στην προσοχή του στο παιχνίδι.

Άστεγος

Την προηγούμενη μέρα ο Μούρμαν μου έλεγε πως ουσιαστικά είναι άστεγος. Μετακόμισε από το σπίτι του στο Μπράϊτον για να ακολουθήσει ένα μεγάλο ταξίδι στη Νέα Ζηλανδία και έχει μείνει πλέον… ξεκρέμαστος. Τις τελευταίες ημέρες περνάει το χρόνο του ανάμεσα στο σπίτι της μητέρας του στο Rayleigh και του πατέρα του στο Ingrave – και τα δύο λίγο έξω από το Έσσεξ.

Παρά τον… νομαδικό τρόπο ζωής του το πρόγραμμα δράσης του Μούρμαν δεν έχει αλλάξει, καθώς αγωνίζεται από την Κυριακή μέχρι την Τετάρτη και τις υπόλοιπες ημέρες πηγαίνει σε πάρτι, βλέπει τους φίλους του και παρακολουθεί ποδόσφαιρο χωρίς να έχει διαταραχθεί ουσιαστικά στο παραμικρό. ‘Κάθομαι συνήθως στον καναπέ μου με το laptop, συνεπώς δεν υπάρχουν και μεγάλες διαφορές.’ Μ’ έχει προσκαλέσει λοιπόν με ιδιαίτερη ευχαρίστηση να περάσω κάποιες ώρες δίπλα του ενώ αυτός συμμετέχει στα καθιερωμένα παιχνίδια του.

Όταν καταφθάνω στις 6.30μ.μ. ο Κρις έχει ήδη δηλώσει συμμετοχή σε έξι τουρνουά, από ένα $100 rebuy στο PokerStars μέχρι ένα $20 MiniFTOPS 8-game στο Full Tilt. Παραδέχεται πως είναι ιδιαίτερα χαλαρός λόγω των τελευταίων αποτελεσμάτων. ‘Την Κυριακή κέρδισα το Sunday Brawl ($109,620), και την επόμενη μέρα ένα $100 rebuy στο Full Tilt ($12,180). Συνεπώς ίσως κερδίσω και σήμερα κάτι με βάση τις τελευταίες παρουσίες μου. Οτιδήποτε κι αν συμβεί πάντως δεν πρέπει να γκρινιάξω για τον επόμενο μήνα!’

Το πρώτο πράγμα που παρατηρώ είναι το πόσο ήρεμος και ψυχρός είναι ο Μούρμαν όταν αγωνίζεται. Έχει οχτώ τουρνουά σε εξέλιξη αλλά συνομιλεί με τέτοια ευκολία σαν να μην είχε τίποτα απολύτως στην οθόνη. Τα κλικ του είναι με μετρονομική ακρίβεια και οι αποφάσεις του αστραπιαίες. ‘Συνήθως παίζω 16 τραπέζια,’ μου λέει ατάραχος και χωρίς ίχνος εγωισμού και αυταρέσκειας.

‘Στην αρχή των παιχνιδιών δεν υπάρχει τρομερή δράση, παίζω λιγότερο και μπορώ να συγκεντρωθώ και να συνομιλήσω μαζί σου. Το ένα είναι πλέον σε διαδικασία re-buy και σ’ αυτό δεν έχω chips. Υπάρχει όμως ένα που έχω εστιάσει την προσοχή μου κάπως περισσότερο,’ με βάση τα 8 τραπέζια που αγωνίζεται. ‘Αγωνίζομαι σε limit Stud Hi και δεν έχω ιδέα τι κάνω πραγματικά!’

Εκείνη τη στιγμή ο πατέρας του Μούρμαν, Σάϊμον μπαίνει μέσα και δεν αντέχει να μην ‘πειράξει’ τον γιο του προτρέποντας τον να κάνει ένα καλύτερο ρεκόρ live τουρνουά. Την περσινή χρονιά, ο Μούρμαν είχε φέρει τον πατέρα του στο GUKPT Manchester main event όπου κατάφερε να το κατακτήσει!

Τα ‘πειράγματα’ μεταξύ των δύο δίνουν και παίρνουν με τον Σάϊμον να αναφέρει ότι ο Κρις δεν αποταμίευσε ούτε μία πένα από τα κέρδη του. ‘Θα έπρεπε να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του,’ δηλώνει ο πατέρας του. ‘Αν τα αποταμίευα δεν θα έκανα απολύτως τίποτα μ’ αυτά!’ απαντάει ο Κρις. Ο Σάϊμον γνέφει συγκαταβατικά κατανοώντας το δίλημμα του γιου του. ‘Το πιο λογικό βέβαια είναι ν’ αγοράσει ένα σπίτι, αλλά σε ποιο μέρος;’ αναρωτιέται ο πατέρας του. ‘Διαθέτει φίλους σε όλο τον κόσμο και η επιλογή του είναι δύσκολη.’

Σπουδές ή πόκερ

Ο Σάϊμον αποτελεί ξεκάθαρα έναν από τους μεγαλύτερους ‘οπαδούς’ του γιου του, αλλά όταν ο πατέρας του αποχωρεί ο Μούρμαν αποκαλύπτει ότι όταν ξεκίνησε να παίζει πόκερ τον δεύτερο χρόνο φοίτησης του στο πανεπιστήμιο ήταν στα ‘μαχαίρια’ με τους γονείς του. ‘

Έπαιζα δυο φορές την εβδομάδα στα τέλη του δεύτερου χρόνου φοίτησης μ’ ένα φίλο μου αφότου είχαν φύγει όλοι για καλοκαίρι’ αναφέρει. ‘Είπα στους γονείς μου ότι είχα πιάσει δουλειά στο Asda (αλυσίδα καταστημάτων) αλλά βασικά έπαιζα πόκερ. Παρατήρησα ότι παίζοντας $0.25/$0.50 cash games τέσσερα παιχνίδια ταυτόχρονα, αποκόμιζα περισσότερα χρήματα απ’ ότι στην δουλειά μου και προτίμησα να παραμείνω λοιπόν σπίτι. Ήταν η χρονιά που η Αγγλία κέρδισε το Ashes (ένας αγώνας κρίκετ μεταξύ Αγγλίας και Αυστραλίας) κι είχαμε παραμείνει σπίτι, παίζοντας πόκερ. Ήταν σχεδόν τέλεια...’

Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού ο Μούρμαν είχε μετακινηθεί στα $1/$2 tables αλλά η πιο ‘επαναστατική’ πτυχή των πρώτων χρόνων της καριέρας του ήταν ότι συνειδητοποίησε πως θα μπορούσε να γίνει ένας ειδικός στα MTTs.‘Νομίζω πως είχα κερδίσει $5,000 σ’ ένα τουρνουά. Με βοήθησε να αποκομίσω περίπου $15,000 συνολικά εκείνο το καλοκαίρι που ξεπερνούσε κατά πολύ τότε τις προσδοκίες μου.’

Το νέο του ταλέντο αποτελούσε όμως κάτι παραπάνω από ένα μικρό εμπόδιο στην προσπάθεια του να λάβει το πτυχίο οικονομικών. Αντί να επικεντρωθεί στα μαθήματα και στα σεμινάρια ο ίδιος προτιμούσε να απορροφήσει όσο τον δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το πόκερ, μπαίνοντας σε διάφορα poker forums και ανταλλάσσοντας γνώμες με αντίπαλους παίκτες.

Οι σπουδές του όπως ήταν λογικό παρέμειναν σε στάσιμο σημείο – αλλά αν το πανεπιστήμιο προετοίμαζε τον Μούρμαν για τον… έξω κόσμο ο ίδιος φρόντισε να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο. ‘Είχα ξεπληρώσει τα φοιτητικά μου δάνεια και διέθετα £30,000 στην τράπεζα, κι έτσι αποκόμισα £50k-£60k την τρίτη χρονιά.’

Η επαγγελματική σταδιοδρομία του στον χώρο του πόκερ ήταν ολοφάνερα το επόμενο βήμα – θα έπρεπε απλά να πείσει τον πατέρα του ότι ήταν η κατάλληλη κίνηση. ‘Μίλησα στον πατέρα μου, παρακολούθησε το πόσα χρήματα κέρδισα και μ’ έπεισε να πληρώσω όλα μου τα δάνεια. Έπειτα μου είπε “Εντάξει, έλα σε έξι μήνες να δούμε πόσα θα έχεις αποκομίσει μέχρι τότε.” Κατά την διάρκεια αυτής της εξάμηνης κρίσιμης περιόδου τα πήγα αρκετά καλά.’

Οι πρώτες επιτυχίες

Αν έπρεπε να καταγράψουμε όλα τα online κατορθώματα του Μούρμαν απ’ τη στιγμή που έγινε επαγγελματίας το 2006 θα χρειαζόμασταν αρκετές σελίδες, αλλά κάποια απλά στατιστικά στοιχεία μπορούν να δώσουν μια ιδέα για τον λόγο που ο Μούρμαν θεωρείται κατά πολλούς ο κορυφαίος παίκτης online τουρνουά του πλανήτη.

Έχει κερδίσει συνολικά περισσότερα από $2.8 εκατομμύρια, έχει πραγματοποιήσει 728 cashes και συμμετείχε σε final-table 178 φορές (μέχρι τη στιγμή που γραφόταν το κείμενο). Διατηρεί επίσης το ρεκόρ του μεγαλύτερου αριθμού στο PocketFives.com Triple Crowns, που σημαίνει ότι από εννέα περιπτώσεις έχει κερδίσει τρία μεγάλα online τουρνουά σε διάστημα μιας εβδομάδας!!!

Μια αξιοθαύμαστη πορεία με εκπληκτικά νούμερα και ενισχύει την πεποίθηση ότι η συμμετοχή σ’ ένα μεγάλο αριθμό τραπεζιών αποτελεί το σημείο-κλειδί για την επιτυχία στα κορυφαία επίπεδα δράσης. Όπως δήλωσε πρόσφατα και ο Γεβγένι Τιμοσένκο, ‘Παίκτες όπως ο Μούρμαν μπορούν να αγωνιστούν εξίσου καλά σε αρκετά τραπέζια ταυτόχρονα, να παίζουν πέντε φορές την εβδομάδα και να μην χάνουν το μυαλό τους. Είναι αναμφίβολα μια απίστευτα δύσκολη διαδικασία.’

[Συνεχίζεται στο Β Μέρος…]