«Πολλοί παίκτες δεν μπλοφάρουν σε muti-way pots. Προσωπικά, το κάνω συνεχώς και μάλιστα αποτελεσματικά. Ιδού ένα πρόσφατο hand μου:

Σε ένα τραπέζι $2-$5 στο Las Vegas, έχω ένα σχετικά «ρηχό» stack των $420. Το παιχνίδι ήταν συνηθισμένο για το πρωινό εκείνο – οι περισσότεροι παίκτες παίζανε αρκετά loose preflop και εξαιρετικά… διατεθειμένοι να πάνε πάσο στο turn ή στο river.

Κάνω raise στα $15 από θέση UTG με . Είναι το πιο αδύναμο hand με το οποίο, ως γενικό κανόνα, θα «άνοιγα» το pot preflop από θέση UTG. Έξι παίκτες (συμπεριλαμβανομένων και των blinds) κάνουν call. Επτά παίκτες, λοιπόν, βλέπουμε το flop να έρχεται . Το pot φτάνει τα $105. Έχω $405 μπροστά μου.

Με το flop αυτό έχω ένα μικρό flush draw με δυνατότητα για μικρό backdoor straight. Τα blinds κάνουν check, ποντάρω $55 και δέχομαι call από δύο παίκτες μετά από μένα. Οι υπόλοιποι παίκτες – μαζί και τα blinds – πάνε πάσο. Έχω $350 με το pot στα $270.

Το turn είναι το . Ποντάρω $110 και δέχομαι μόνο ένα call. Πλέον το pot φτάνει τα $490 με $240 στα χέρια μου. Το river είναι ο , παίζω ρέστα και ο αντίπαλός μου, μετά από σκέψη 15 δευτερολέπτων, πάει πάσο.

Πόνταρα τρεις φορές με σχετικά μικρό αρχικό stack, ξεκινώντας με έξι αντιπάλους. Τελικά κατάφερα να κερδίσω το pot – γεγονός το οποίο δε μου προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη.

Στην πραγματικότητα, παίζω hands σαν αυτό αρκετά συχνά. Νομίζω πως χάρη σ’ αυτά αυξάνεται το κέρδος που έχω στο $2-$5. Θα σας αναλύσω τον τρόπο σκέψης μου.

Preflop, όπως ήδη έγραψα, το 8-7 suited είναι ακριβώς το χειρότερο hand με το οποίο δεν πάω πάσο σχεδόν ποτέ από θέση UTG. Έτσι αποφάσισα να παίξω, όχι επειδή πιστεύω πως το πλεονέκτημά μου θα είναι μεγάλο αλλά επειδή κάποιο hand «οφείλει» να είναι το χειρότερό μου από τη θέση αυτή – και, για μένα, το εν λόγω hand είναι αυτό ακριβώς.

Αν διαβάζετε τα άρθρα μου θα γνωρίζετε πως θεωρώ τα suited connectors ως hands τα οποία, κατά κύριο λόγο, προσφέρονται για μπλόφα. Είναι δύσκολο το board να σου δώσει κάποιο δυνατό hand το οποίο θα σου επιτρέψει να πάρεις όλο το αντίπαλο stack, κρατώντας suited connectors. Αυτό ισχύει διπλά όταν παίζουμε με αντιπάλους οι οποίοι ρισκάρουν τα stacks τους μόνο με τα καλύτερα hands. Επιπλέον, το stack μου ήταν τόσο μικρό εξ αρχής που, ακόμα και αν κέρδιζα το stack του αντιπάλου, δε θα ήταν κάτι το τόσο αξιοσημείωτο.

Παίζω το hand αυτό κυρίως για τη δυνατότητα που μου προσφέρει να μπλοφάρω. Είναι μέσα στο range μου ώστε να μη μπορεί ο αντίπαλος να πάει απλά πάσο στο flop με κάθε A-high ή Κ-high hand, μετά το UTG raise μου.

Σίγουρα, το να μπλοφάρω με έξι αντίπαλους παίκτες μπορεί να φαίνεται λίγο τρελό. Απέναντι στους “nits” όμως οι οποίοι κατακλύζουν, αυτό τον καιρό, τα τραπέζια $2-$5 δεν είναι και τόσο τρελό.

Σίγουρα δεν πιστεύω και οι έξι αντίπαλοί μου να αστοχήσουν στο Q-T-3 flop. Τα δύο μεγάλα φύλλα του flop είναι ακριβώς μέσα στο range των αντιπάλων μου. Τουλάχιστο ένας εκ των έξι θα έχει ζεύγος από ντάμες ή δεκάρια. Πιθανόν κάποιος να έχει επίσης draw, όπως και εγώ.

Αλλά το να «ευστοχήσεις» στο flop είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το να ρισκάρεις όλο σου το stack. Σίγουρα κάποιος αντίπαλος μπορεί να κρατά π.χ. Q-J ή J-T αλλά αρκετοί αντίπαλοί μου θα πάνε πάσο με ένα τέτοιο hand μέχρι το river, αν συνεχίσω να ποντάρω. Εξάλλου, έκανα preflop raise από θέση UTG. Ποντάρω στο flop με έξι αντίπαλους παίκτες. Κατόπιν, ποντάρω στο turn απέναντι στους όποιους callers είχα και τέλος παίζω ρέστα στο river. Πρέπει να κρατάω τουλάχιστον Άσους, σωστά;

Στο Vegas, οι παίκτες του $2-$5 πάνε συχνά πάσο με μικρότερα ζεύγη και μικρότερα kickers, όταν δέχονται πίεση και στις τρεις streets, σε hands όπως αυτό.

Επομένως, αν και περιμένω να δεχθώ call στο flop (συχνά δύο και τρία calls) μου αρέσει η όλη κατάσταση. Φυσικά έχω flush draw το οποίο ενδέχεται να «συμπληρωθεί». Πέρα από αυτό, όμως, μπορώ να παραστήσω εύκολα τους Άσους και, ανάλογα με τα φύλλα στο turn και στο river, να αναγκάσω διάφορα αντίπαλα ranges να πάνε πάσο.

Το συγκεκριμένο φύλλο του turn, ένα offsuit φύλλο άνευ ουσίας, είναι εξαιρετικό για μένα. Αν οι αντίπαλοί μου θεωρούν πως κυνηγούν ένα draw το οποίο με κερδίζει, το εν λόγω φύλλο δε τους βοηθά καθόλου. Θα εξακολουθήσουν να έχουν ένα αδύναμο ζευγάρι ή το draw που απέκτησαν στο flop.

Ποντάρω στο turn με την ελπίδα να συμβεί κάτι από τα παρακάτω:

α) Οι αντίπαλοί μου να πάνε αμέσως πάσο

β)Να δεχθώ call και κατόπιν να συμπληρώσω το draw μου στο river

γ) Να δεχθώ call και στο river να εμφανιστεί ένα φύλλο το οποίο κατά πάσα πιθανότητα δε βοηθά τον αντίπαλό μου

Με βάση την εμπειρία μου, αν και το ποντάρισμά μου στο flop δύσκολα θα μου δώσει το pot, το ποντάρισμά μου στο turn έχει καλύτερες πιθανότητες να το πετύχει. Αν, π.χ., οι αντίπαλοί μου έχουν ένα δεκάρι και κάποιο gutshot, θα μπορούσα να κερδίσω τώρα το pot. Ή, μια ντάμα με χαμηλό kicker ή κάποιο open ended straight draw.

Ο offsuit Άσος του river δεν αποτελεί ιδανικό φύλλο, αλλά είναι αρκετά καλός ώστε να δοκιμάσω τη μπλόφα μου. Βοηθά hands όπως K-J, A-T, A-K, A-J και A-x κούπες αλλά με βοηθά (μαζί με το shove μου) να φοβίσω hands όπως π.χ. Κ-Q ή Q-J. Eπίσης, δεν είναι σίγουρο πως αν ο αντίπαλός μου κρατά κάτι όπως θα κάνει call στο shove μου.

Το σημαντικό εδώ είναι πως στο pot υπάρχουν $490 και το shove μου είναι για $240. Παίρνω κάτι παραπάνω από 2-1 για τη μπλόφα μου, κάτι που σημαίνει ότι χρειάζεται να είναι πετυχημένη μια στις τρεις φορές ώστε να την προτιμώ από το να παρατήσω το pot. Με την εμπειρία μου, τέτοια πονταρίσματα προκαλούν folds στο $2-$5 πολύ πιο συχνά από το 1/3 των περιπτώσεων. Γιαυτό και θεωρώ ότι θα μου αποφέρουν κέρδος.

Όντως, νομίζω πως το συγκεκριμένο hand δείχνει ακριβώς το είδος των λαθών στα οποία είναι επιρρεπείς οι παίκτες του $2-$5. Κατ’ αρχήν παίζουν πολλά hands preflop. Μου φαίνεται γελοίο το ότι έξι παίκτες αποφάσισαν πως τα hands τους αξίζουν το call στο raise ενός παίκτη από θέση UTG! Με τόσα πολλά calls, έχουμε απέναντί μας hands όπως Κ-8 offsuit, A-5 offsuit, 8-5 suited κλπ. Όλα αυτά τα calls είναι εντελώς λανθασμένα.

Ακριβώς επειδή οι παίκτες αυτοί παίζουν με πολλά hands, συχνά καταλήγουν με αδύναμα hands στο turn και στο river. Υπάρχουν τρία πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε με αδύναμα hands : να πάμε πάσο, να μπλοφάρουμε ή να κάνουμε call. Οι αντίπαλοί μου στο Vegas προτιμούν, κατά κύριο λόγο, το πάσο. Η τάση τους αυτή καθιστά άκρως επικερδή τα πονταρίσματά μου στο turn και το river.

Eνδεχομένως να θεωρείτε πως τα πονταρίσματά μου είναι μικρά. Γνωρίζω πως αρκετοί παίκτες θα έμπαιναν στον πειρασμό, έχοντας flush draw, να ποντάρουν κάτι παραπάνω στο flop και να παίξουν ρέστα στο turn. Προσωπικά, προτιμώ να έχω τουλάχιστο $200 μπροστά μου φτάνοντας στο river. Προτιμώ να ποντάρω τρεις streets παρά δύο, αφού έτσι προσφέρω στους αντιπάλους μου μ ια επιπλέον ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ένα αδύναμο πάσο.

Συχνά αναφέρω πως η στρατηγική μου είναι να «χτίζω» pots preflop και να τα «κλέβω» στο turn. Στο εν λόγω hand έπρεπε να ξεπεράσω έξι αντιπάλους και χρειάστηκε να φτάσω μέχρι το river αλλά, τελικά, το σχέδιό μου είχε αποτέλεσμα. Και, συνήθως, έχει αποτέλεσμα.»

Συντάκτης : Ed Miller, περιοδικό CardPlayer