Σας έχει συμβεί ποτέ να αποφεύγετε το call στο ποντάρισμα ενός αντιπάλου στο flop, επειδή φοβάστε την πιθανότητα ενός πιο δυνατού πονταρίσματος στην επόμενη ή στις επόμενες streets;
Σ’ αυτό το φόβο που δημιουργείται σ’ έναν παίκτη από την πίεση που ασκεί ή πιθανόν να ασκήσει ο αντίπαλός του πάνω του αναφέρεται, με πρόσφατο άρθρο του στο PocketFives, ο Courtney Harrington. Ας δούμε τα όσα γράφει:
“Όταν άρχισα να παίζω πόκερ, τα δύο παιχνίδια που κυριαρχούσαν ήταν το NL Hold’em και το PL Omaha. Τα limit παιχνίδια είχαν αρχίσει να “αργοπεθαίνουν” και οι τεχνικές του “γλιτώνω ένα ποντάρισμα” ή “κερδίζω ένα επιπλέον ποντάρισμα” οι οποίες ήταν τόσο ζωτικές στο limit poker είχαν δώσει τη θέση τους σε τεχνικές δύο ή ακόμα και εκατοντάδων big blinds. Με το πέρασμα των χρόνων ασχολήθηκα λίγο με το limit poker αλλά εξακολουθώ να προτιμώ τις NL και PL μορφές του παιχνιδιού.
“Δεν είναι αυτό το ποντάρισμα που με ανησυχεί, αλλά το επόμενο.” Έχω ακούσει πολλές εκδόσεις της φράσης αυτής, στο πέρασμα των χρόνων. Επειδή παίζω σε παιχνίδια στα οποία οι παίκτες είναι σχετικά σταθεροί και περιορισμένου αριθμού, συναντώ τους ίδιους αντιπάλους κάθε βδομάδα. Ακόμα και αν δεν προσέχουν το τι κάνω, είναι σε θέση να εντοπίζουν κάποια χαρακτηριστικά του παιχνιδιού μου με τον καιρό. Ένα εξ αυτών είναι το ότι όταν συμμετέχω σε κάποιο pot, υπάρχει συχνά αρκετή πίεση σε διάφορες streets ή σε κάθε street.
Πολλά pots έφτασαν τα χέρια μου σε περιπτώσεις, στις οποίες το c-bet δε θα ήταν πάντα αρκετό αλλά οι αντίπαλοί μου, έχοντας την εντύπωση πως θα ποντάρω πάντα το turn ή το river, πηγαίνουν πάσο με hands με τα οποία θα είχαν συνεχίσει έχοντας κάποιον άλλο αντίπαλο. Η επιθετικότητα και η συνεχής πίεση μας δίνουν τη δυνατότητα να εκμεταλλευόμαστε το stack μας δίχως, στην πραγματικότητα, να διακινδυνεύουμε να χάσουμε κάποιο μέρος του.
Αν κάθομαι με $2.000 απέναντι σε έναν παίκτη με ίδιο stack ο οποίος έχει αρκετή παικτική εμπειρία μαζί μου, μπορώ να εκμεταλλευτώ την παρουσία του μεγάλου μου stack ρισκάροντας, ουσιαστικά, ένα μικρό μέρος του. Όταν ποντάρω στο flop $200, ενδεχομένως ο αντίπαλος να κάνει call αλλά περιμένοντας ένα μεγαλύτερο ποντάρισμα στο turn ή και ένα ακόμη μεγαλύτερο στο river. Ουσιαστικά, δηλαδή, ασκώ πίεση της τάξης των $2.000 ποντάροντας μόνο το 10% αυτού.
Τα καλύτερα νέα είναι πως δεν χρειάζεται τόσο 2-barrel ή 3-barrel (ποντάρισμα σε turn και river μετά από c-bet στο flop) για να αποκτήσουμε τη φήμη του παίκτη που ποντάρει συνεχώς. Πολλές φορές σταματώ τα πονταρίσματα στο flop και σπάνια ποντάρω μπλοφάροντας στο turn. Ποντάρω συχνά για value, φυσικά, αλλά δεν ποντάρω ακατάπαυστα κάθε φορά που συμμετέχω σε ένα pot. Αυτή η επιπλέον πίεση που περιμένουν οι παίκτες έχει κερδίσει, από μόνη της, πολλά pots για μένα!
Κλειδί για να παίζετε πόκερ επιτυχημένα είναι να γνωρίζετε πώς σας αντιλαμβάνονται οι αντίπαλοι παίκτες στο τραπέζι. Οι παίκτες ενεργούν με βάση το τι νομίζουν ότι συμβαίνει και όχι με βάση το τι πραγματικά συμβαίνει!
Η εικόνα της άσκησης συνεχούς πίεσης με συνεχή πονταρίσματα σε κάθε street μου έχει προσφέρει πολλά. Την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι αντίπαλοί μου θεωρούν πως πάντα έχω καλό φύλλο όταν στο pot “μπαίνουν” πολλά χρήματα. Συνδυάστε αυτές τις δύο συχνές αλλά λανθασμένες υποθέσεις και θα καταλάβετε πως έχω πολλούς τρόπους για να βρω value, ακόμα και σε μέρες που δεν έχω πολύ δυνατά hands.”