Η αυξανόμενη επιθετικότητα των παικτών του NL Hold” em καθιστά το 3-bet preflop ιδιαίτερα συχνό στις μέρες μας. Ειδικά στη shorthanded μορφή του παιχνιδιού, το 3-bet πριν το flop απαντάται πολύ συχνά, φέρνοντας σε δύσκολη θέση παίκτες οι οποίοι δεν έχουν μάθει να το αντιμετωπίζουν σωστά.

Με άρθρο του στο περιοδικό PokerPlayer, ο Simon «Rhymenoceros» Hemsworth αναφέρεται με παραδείγματα στο 3-bet, εξετάζοντας περιπτώσεις στις οποίες ο «ήρωας» του hand αποτελεί είτε τον παίκτη που κάνει το 3-bet, είτε αυτόν που το δέχεται.

Στο πρώτο μέρος του άρθρου εξετάζουμε δύο παραδείγματα στα οποία παίζουμε ως ο «επιτιθέμενος» παίκτης.

«Tα επιθετικά online short-handed παιχνίδια αποτελούν πλέον τη «φυσιολογική» μορφή του πόκερ στο internet. Εφόσον αποφασίσουμε να συμμετάσχουμε σ” αυτά, είναι βασικό να μάθουμε να παίζουμε όσο πιο σωστά γίνεται τα 3-bet pots. Το preflop reraise είναι πολύ συχνό στις μέρες μας, καθιστώντας έτσι τα 3-bet pots εξαιρετικά συνηθισμένα. Παρολαυτά, τα περισσότερα άρθρα στρατηγικής που κυκλοφορούν ασχολούνται με τις αποφάσεις preflop – οι οποίες είναι συχνά ξεκάθαρες – παρά τις πιο περίπλοκες του postflop παιχνιδιού. Τα 3-bet pots μετά το flop απαιτούν ανάλυση πολλών περισσότερων παραγόντων, όπως π.χ. τα hand ranges, τη μορφή του board και το μέγεθος των πονταρισμάτων. Ακολουθούν κάποια παραδείγματα διαφορετικών περιπτώσεων στις οποίες ο ήρωάς μας είναι είτε αυτός που κάνει είτε αυτός που δέχεται το 3-bet.

Το πιο συνηθισμένο 3-bet σενάριο που θα αντιμετωπίσετε απαντάται σε heads-up pot με τα stacks να ανέρχονται, περίπου, στα 100 big blinds. Γι αυτό, υποθέστε πως σε όλα τα hands που εξετάζουμε στη συνέχεια ισχύουν οι συνθήκες αυτές. Πρέπει επίσης να υποθέσετε πως παίζουμε με αντίπαλο κάποιον σκεπτόμενο regular παίκτη, αφού στα περισσότερα 3-bet pots θα έχουμε regulars απέναντί μας. Προφανώς, σε multi-way pots ή με διαφορετικά stacks ή αντιπάλους η στρατηγική μας αλλάζει δραματικά. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με περιπτώσεις στις οποίες είμαστε ο επιτιθέμενος preflop παίκτης.

–       Monster hand σε «dry» board

Οποιοδήποτε μεγάλο hand, συμπεριλαμβανομένων και των overpairs, σε dry board αποτελεί ουσιαστικά «monster hand» σε 3-bet pot. Σε τέτοιες περιπτώσεις απλά προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε όσες περισσότερες μάρκες στο pot, μέχρι το river. Ας δούμε πως θα μπορούσαμε, γενικά, να παίξουμε σε ένα «dry» flop.

Σε stakes $5/$10 κάνουμε 3-bet με Κ-Κ εκτός θέσης και δεχόμαστε call. Το flop έρχεται 9-9-5 rainbow. Κάνουμε c-bet $110 σε pot $210 και δεχόμαστε call. Το turn είναι ένα 2-άρι. Κάνουμε check/call σε ποντάρισμα $220 από τον αντίπαλο. Το river είναι βαλές και κάνουμε check/call σε shove.

To c-bet σε τέτοιο flop απέναντι σε regular είναι πολύ στάνταρ. Αν και το flop δεν προσφέρει draws και δεν ευνοεί το πιθανό range του αντιπάλου (και ως αποτέλεσμα θα μας δώσει συχνά fold απ” αυτόν) πρέπει να εξισορροπήσουμε τα ranges και να ποντάρουμε πάντα ακόμα και με hands που αστόχησαν εντελώς. Απέναντι σε πιο αδύναμους παίκτες, το check με ρηγάδες είναι μια χαρά. Στο hand αυτό, όταν ο αντίπαλος κάνει call στο flop το range του εξακολουθεί να είναι μεγάλο και θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει μικρά ζεύγη, 5-x, 9-x, slowplay με μεγάλα ζεύγη ή διάφορα floating hands όπως Α-x, 7-6 – ακόμα και hands που αστόχησαν εντελώς.

Απέναντι στο range αυτό, το ποντάρισμα στο turn δεν είναι ιδιαίτερα επικερδές – μόνο ένα μικρό μέρος του range του αντιπάλου (χειρότερο από Κ-Κ) θα ακολουθήσει. Τις περισσότερες φορές θα πάρουμε fold από πιο αδύναμα hands. Kάνοντας check μπορούμε να πάρουμε μπλόφες από floating hands ή value bets από χειρότερα του δικού μας hands. Κάνοντας check/call εκπροσωπούμε τις περισσότερες φορές ένα «έτοιμο» (made) hand αλλά ο αντίπαλος θα μπορούσε να θεωρήσει πως κρατάμε π.χ. Α-Κ ή Α-Q και θέλουμε να φτάσουμε μέχρι το showdown. Στο river κάνουμε check/call στο shove. Κάποιες φορές ο αντίπαλος θα δείξει ένα πολύ δυνατό hand – π.χ. 9-x ή Α-Α – αλλά δεν πειράζει – δεν θα πρέπει ποτέ να πάμε πάσο εδώ.

–       Με αδύναμο / μέτριο  hand στο flop

Aυτές οι περιπτώσεις δυσκολεύουν ιδιαίτερα πολλούς regulars. Συχνά, δεν υπάρχει «τέλειος» τρόπος για να παίξετε τα hands αυτά – γιαυτό και το να αποκομίσουμε κέρδος σ” αυτά είναι αρκετά δύσκολο. Άλλοτε μετατρέπουμε το hand μας σε μπλόφα, κάποιες φορές το hand μας θα λειτουργήσει ως «bluff catcher» και κάποιες φορές θα αναζητήσουμε ελάχιστη value.

Σε stakes $2/$4 κάνουμε 3-bet με εκτός θέσης, δεχόμενοι call. Το flop έρχεται . Ποντάρουμε $52 σε pot $90 και δεχόμαστε call. Το turn είναι ένα offsuit 7-άρι. Κάνουμε check/call σε ποντάρισμα $105. Το river είναι ένα offsuit 3-άρι και κάνουμε check/fold σε shove.

Αποφασίσαμε να ποντάρουμε στο flop, αν και το check με πρόθεση να επανεκτιμήσουμε την κατάσταση με βάση το τι θα κάνει ο αντίπαλος είναι επίσης πολύ λογικό. Όταν ο αντίπαλος κάνει call, το range του είναι αρκετά ευρύ περιλαμβάνοντας πολλά και διάφορα straight draws όπως Τ-9, flush draws, πιο αδύναμα hands όπως 8-9 και περιστασιακά  με πολύ δυνατά hands όπως J-8. Σπάνια ο αντίπαλος θα έκανε slowplay,preflop, με μεγάλα ζεύγη και αν το έκανε, θα είχε κάνει κατά πάσα πιθανότητα raise σ” αυτό το flop. Γι αυτό και τα μεγάλα ζεύγη πλέον αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος του range του.

Το turn είναι ένα φύλλο άνευ σημασίας, σχετικά, αφού πλέον μόνο το T-9 δίνει nuts και το μόνο «λογικό» hand που δίνει στον αντίπαλο δύο ζεύγη είναι το 7-8. Αν αποφασίσουμε να ποντάρουμε το turn, τυπικά δε θα πάρουμε value από χειρότερα hands πολύ συχνά ενώ θα πρέπει να πάμε πάσο σε shove. Γι αυτό και το check μοιάζει καλύτερο ώστε να πάρουμε value από τα floating hands και τα χαμένα draws του αντιπάλου. Το river μας φέρνει σε δύσκολη θέση αλλά το 3-άρι δεν είναι και τόσο καλό φύλλο για μπλόφα, αφού το range μας παραμένει τόσο δυνατό όσο και στο turn. Ως αποτέλεσμα, στην περίπτωση αυτή πρέπει να πιστέψουμε πως ο αντίπαλος κρατά κάτι καλύτερο από Α-8 και να πάμε πάσο.»

(συνεχίζεται.)