“To πόκερ βασίζεται στην τύχη ή στις ικανότητες του παίκτη;
Για πολλούς φίλους του πόκερ, μεταξύ των οποίων και εγώ, δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ικανότητα ενός παίκτη παίζει μεγαλύτερο ρόλο στο πόκερ από την τύχη. Τον Αύγουστο του 2012 ο δικαστής Jack Weinstein συμπέρανε πως το πόκερ είναι, κατά κύριο λόγο, παιχνίδι ικανοτήτων. Μάλιστα, ανέφερε πως “ο ορισμός του τζόγου δεν περιλαμβάνει παιχνίδία όπως το πόκερ στα οποία η ικανότητα παίζει κυρίαρχο ρόλο” . Πρόσθεσε μάλιστα πως “Αν και οι ενέργειες των παικτών επηρεάζονται από τυχαία γεγονότα, οι αποφάσεις τους βασίζονται στις ικανότητές τους.”
Μπορεί μεν η ικανότητα να διαχωρίζει τους καλούς από τους κακούς παίκτες σε βάθος χρόνου, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την επιρροή της τύχης στο παιχνίδι.
Όταν μου θέτουν αυτή την ερώτηση, συχνά λέω πως ένα μεγάλο μέρος της ικανότητας στο πόκερ εκδηλώνεται όταν τα φύλλα των παικτών είναι κρυμμένα και οι παίκτες ποντάρουν. Όταν όμως τα φύλλα αποκαλύπτονται (όπως σε ένα all-in / call) και δεν λαμβάνουν χώρα άλλα πονταρίσματα, τότε κυρίαρχο ρόλο παίζει η τύχη.
Οι περισσότεροι παίκτες συνδέουν την τύχη με π.χ. το να συμπληρώσουν το gutshot straight draw τους. Κάποιοι οραματίζονται το set στo flop με τον αντίπαλό τους να κρατά overpair. Άλλοι ονειρεύονται να πετύχουν το ένα και μοναδικό τους outer στο river. Τα τυχερά αυτά σενάρια συχνά υπερισχύουν των ικανοτήτων των παικτών εκείνες τις δεδομένες στιγμές, αλλάζοντας τη ροή του παιχνιδιού.
Η τύχη στο τραπέζι του πόκερ όμως εμφανίζεται συχνά και με άλλους, απρόσμενους τρόπους. Για μένα, μια από τις πλέον υποτιμημένες μορφές του παράγοντα “τύχη” είναι η κλήρωση της θέσης μας σε ένα τουρνουά πόκερ. Στη διάρκεια ενός τουρνουά ορίζεται στην τύχη η θέση μας όπως και οι υπόλοιποι παίκτες που θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι μ’ εμάς. Οι ικανότητες των παικτών αυτών αλλά και τα stacks τους επηρεάζουν άμεσα την απόδοσή μας και το τελικό αποτέλεσμα – κάποιες φορές προς το καλύτερο και κάποιες προς το χειρότερο.
Ένα θετικό παράδειγμα της καριέρας μου έλαβε χώρα στη διάρκεια του WSOP 2005, όταν και έφτασα μέχρι τη 13η θέση. Στη διάρκεια αυτής της εξωπραγματικής εβδομάδας στάθηκα αρκετά τυχερός ώστε να κληρωθώ σε εξαιρετικά τραπέζια καθημερινά. Αν και τέθηκα αντιμέτωπος με κάποιους πολύ καλούς παίκτες, απέφυγα τα μεγάλα ονόματα. Εκείνη τη χρονιά στους κορυφαίους 27 παίκτες βρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Phil Ivey, ο Greg Raymer, ο Tim Phan και ο Andy Black. Κατά περίεργο τρόπο δεν αντιμετώπισα ποτέ κανέναν τους στη διαρκεια του Main Event.
Επιπρόσθετα, δεν κάθησα ποτέ στο ίδιο τραπέζι με επαγγελματίες όπως ο Mike Matusow, ο Shawn Sheikhan, ο Tex Barch και ο Aaron Kanter μέχρι την μέρα που οι 27 τελευταίοι παίκτες συγκεντρώθηκαν και πάλι στο Horseshoe, προκειμένου να ολοκληρωθεί το τουρνουά. Δεν αμφιβάλλω πως αυτές οι “τυχερές” κληρώσεις στη διάρκεια του τουρνουά με βοήθησαν να φτάσω κοντά στο τελικό τραπέζι.
Φυσικά υπήρξαν αρκετές δύσκολες περιπτώσεις στις οποίες οι κληρώσεις της θέσης μου επηρέασαν αρνητικά το τελικό μου αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, στο WSOP 2011 και στο $1.500 2-7 NL single draw event ήμουν δεύτερος σε μάρκες, φτάνοντας στο τελικό τραπέζι. Αν και το τραπέζι ήταν γεμάτο με πολύ καλούς παίκτες όπως οι Jason Mercier, Josh Brikis, Chris Bjorin και Thomas Fuller, ο chip leader και πιο επιθετικός παίκτης του τραπεζιού, ο Matt Perrins, καθόταν ακριβώς στα αριστερά μου. Όπως έχω γράψει και παλαιότερα για το 2-7 NL single draw, η θέση παίζει μεγάλο ρόλο στο παιχνίδι – μεγαλύτερο απ’ ότι και στο NL Hold’em. Ο Perrins εκμεταλλεύτηκε πλήρως την κατάσταση και κυριάρχησε στο τελικό τραπέζι. Όντας ανήμπορος να ξεπεράσω τη δυσκολία της θέσης μου, κατέληξα να μείνω τέταρτος και χάνοντας την ευκαιρία να κερδίσω το πολύτιμο bracelet.
Στη διάρκεια του φετινού WSOP έγινα μάρτυρας ενός ακόμη παραδείγματος του πώς οι κληρώσεις των θέσεων των παικτών μπορούν να επηρεάσουν το τελικό μας αποτέλεσμα. Παίζοντας σε ένα $1.500 NL Hold’em shootout event, βρέθηκα σε μια ομάδα άγνωστων παικτών στο πρώτο μου τραπέζι.
Παρολαυτά, ρίχνοντας μια ματιά στην αίθουσα, παρατήρησα αρκετά τραπέζια τα οποία ήταν γεμάτα με επαγγελματίες ενώ σε άλλα η κατάσταση ήταν παραπλήσια με τη δική μου. Φανταστείτε πόσο άτυχος θα πρέπει να νιώθει ένας αρχάριος παίκτης ο οποίος κάθεται σε ένα shootout τραπέζι με παίκτες όπως ο Erik Seidel ή ο Bertrand Grospellier (αμφότεροι κέρδισαν το τραπέζι τους και προκρίθηκαν στον επόμενο γύρο) μαζί με άλλους γνωστούς επαγγελματίες. Αν και δεν κατόρθωσα να βγω πρώτος στο δικό μου τραπέζι, το έργο μου ήταν σαφώς πιο εύκολο απ’ ό,τι αυτό άλλων παικτών που βρέθηκαν σε δυσκολότερα τραπέζια. Για μένα η “τύχη” σίγουρα τους γύρισε την πλάτη, όσον αφορά την κλήρωση της θέσης τους.
Μπορεί η κλήρωση των θέσεων να είναι σημαντική αλλά δεν αποτελεί πάντα και τον αποφασιστικό παράγοντα που θα καθορίσει τον τελικό νικητή. Στο τελικό τραπέζι του περσινού Main Event ο τελικός νικητής Greg Merson βρέθηκε στα δεξιά του chip leader Jesse Sylvia. Παρολαυτά, μετά από έναν τυχερό διπλασιασμό σε βάρος του Andras Koroknai, στα μέσα του final table, o Μerson έγινε chip leader και έφτασε μέχρι την κορυφή.
Παρολαυτά, προκειμένου να μετριάσουμε ως έναν βαθμό την “τύχη” στην κλήρωση της θέσης μας, μπορούμε να κάνουμε μια σχετική έρευνα για τους εκάστοτε αντιπάλους μας προσπαθώντας να βρούμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούμε γι’ αυτούς. Τον Ιανουάριο του 2012 έγραψα ένα άρθρο σχετικά με την προετοιμασία για τα τουρνουά από τη Day 2 και μετά. Συνοπτικά, είχα γράψει πως αν “επιβιώσετε στη Day 1, πρέπει να αναζητήσετε πληροφορίες για τον κάθε σας αντίπαλο που θα βρείτε στο τραπέζι σας την επόμενη μέρα.” .
Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, να αναζητήσετε όλα τα στατιστικά των αντιπάλων παικτών (αριθμό cashes, χρηματικά έπαθλα, αριθμό final tables, νίκες σε τουρνουά, buy-ins κλπ), τυχόν αναφορές τους σε Μ.Μ.Ε., λογαριασμούς τους στο twitter και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να βρείτε. Με την ανάλυση αυτή θα αντισταθμίσετε, ως ένα βαθμό, τον παράγοντα “τύχη” που σας έφερε στο τραπέζι αυτό καταστρώνοντας ένα σχέδιο απέναντι στους αντιπάλους σας με βάση τις περασμένες τους επιδόσεις.
Όταν λοιπόν μιλάμε για την τύχη στο πόκερ, πρέπει να θυμόμαστε πως αυτή εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Παρολαυτά, η κλήρωση της θέσης μας δεν αντιμετωπίζεται πάντα ως μια τέτοια μορφή του παράγοντα “τύχη”. Γιαυτό και την επόμενη φορά που θα ακούσετε την ευχή “Καλή τύχη στο τραπέζι σας” θα μπορείτε, πλέον, να την ερμηνεύσετε με έναν ακόμη τρόπο!”
Bernard Lee, περιοδικό CardPlayer