Στον τρόπο με τον οποίο ένας επαγγελματίας παίκτης θα ήταν “πρέπον” να αντιμετωπίσει τους φίλους του σε ένα χαλαρό home game αναφέρθηκε ο Gavin Griffin, σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό CardPlayer.

Όπως θα δείτε, επίσης, ο Griffin σχολίασε και ένα πρόσφατο γεγονός που έλαβε χώρα στην αίθουσα πόκερ του καζίνο Aria, με πρωταγωνιστή τον παγκόσμιο πρωταθλητή Greg Merson.

Ξεκίνησα την καριέρα μου στο πόκερ παίζοντας σε σπίτια με φίλους και, σταδιακά, άρχισα να παίζω επαγγελματικά. Όλοι οι υπόλοιποι με τους οποίους ξεκίνησα να παίζω εξακολουθούν να παίζουν τακτικά αλλά έχουν κανονικές δουλειές και δεν παίρνουν πολύ στα σοβαρά το πόκερ. Επιστρέφω στην πόλη μου για λίγο καιρό και με ρώτησαν αν θέλω να παίξω μαζί τους. Το θέλω πολύ, αλλά φοβάμαι τα σχόλια που θα δεχθώ επειδή αποφάσισα να γίνω επαγγελματίας παίκτης. Τι θα έπρεπε να κάνω;

Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Πρόκειται για ζήτημα που δεν αντιμετωπίζουν πολλοί επαγγελματίες άλλων χώρων. Φαντάζεσαι να ήσουν ο Lebron James και να έπαιζες μπάσκετ με τους φίλους της γειτονιάς σου; Δε θα το διασκέδαζαν και τόσο γιατί θα τους κέρδιζες άνετα… Ούτε και εσύ θα το διασκέδαζες όμως γιατί δεν θα υπήρχε ανταγωνισμός. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία του πόκερ είναι πως η τύχη μπορεί να λειτουργήσει εξισωτικά … Όσο καλύτερος παίκτης και αν είσαι, αν σταθούν τυχεροί μπορούν να σε κερδίσουν.

Θα σου πρότεινα να μπεις σε έναν τρόπο σκέψης, σύμφωνα με τον οποίο θα διασκεδάσεις με τους φίλους σου. Μην παίρνεις πολύ στα σοβαρά το παιχνίδι, απόλαυσε τη χαλαρότητα ενός παιχνιδιού που παίζετε στο τραπέζι της κουζίνας και, πάση θυσία, απέφυγε κουβέντες στρατηγικής. Αν οι φίλοι σου είναι σαν τους δικούς μου, θα ακούσεις πολλά αν επιχειρήσεις να φέρεις τις ιδέες σου σχετικά με το πόκερ στο τραπέζι!

Τέλος, υποθέτοντας πως θα παίξεις σε πολύ χαμηλότερα stakes από αυτά που παίζεις συνήθως, φρόντισε να τζογάρεις αρκετά και να “πετάξεις” και λίγα χρήματα… Δε θέλεις να προκαλέσεις τον εκνευρισμό των άλλων επειδή, αυτή τη μοναδική φορά που κάθησες ξανά μαζί τους, έπαιζες σαν nit και πήρες τα χρήματά τους! Παίξε “περίεργα” hands, δείχνε τις γελοίες σου μπλόφες, πείραζε τους φίλους σου, διασκέδασέ το!

Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για τους φίλους σου και δε θα’ πρεπε να φοβάσαι να κάνεις οτιδήποτε μαζί τους. Αν σε πειράξουν επειδή είσαι επαγγελματίας του πόκερ, σίγουρα θα βρεις κάτι για να τους πειράξεις και εσύ… Απλά, κράτα ένα πολιτισμένο επίπεδο και πέρνα καλά!

Έχουν συζητηθεί αρκετά τα tweets του Greg Merson σχετικά με “Ιδιωτικά” παιχνίδια στο Aria. Θέλεις να σχολιάσεις κάτι;

Η ιστορία έχει ως εξής : Ο Greg Merson εμφανίστηκε στο Aria για να παίξει σε ένα παιχνίδι που βρισκόταν σε εξέλιξη. Παρολαυτά, η συμμετοχή του καθυστέρησε έντονα και επιτηδευμένα από τους παίκτες αλλά και τους υπεύθυνους. Ο Merson παραπονέθηκε, σχετικά φωναχτά αλλά και στο Twitter με τον κόσμο του internet να υποστηρίζει και τις δύο μεριές.

Δεν ζω στον κόσμο των high-stakes παιχνιδιών πόκερ πλέον, αλλά πέρασα αρκετό χρόνο σ’ αυτόν πριν λίγα χρόνια. Το ζήτημα είναι πως οι γνωριμίες σου είναι εξίσου σημαντικές με τις ικανότητές σου στο πόκερ. Οι καλύτεροι παίκτες γεμίζουν με φιλοδωρήματα τις τσέπες των υπεύθυνων έτσι ώστε όταν κάποιος κακός παίκτης εισέλθει στην αίθουσα, να τους καλέσουν πρώτους. Ενδεχομένως μάλιστα να έχουν κρατημένη μια θέση γι’ αυτούς, πριν καν φτάσουν στο καζίνο. Είναι ένα από τα μικρά μυστικά του live πόκερ – κάτι που πάντα γινόταν έτσι και δύσκολα θα αλλάξει.

Στην περίπτωση του Greg, μπορώ να καταλάβω και τις δύο πλευρές. Σίγουρα εκνευρίστηκα όταν το όνομα κάποιου ανέβηκε πάνω από το δικό μου σε μια λίστα, επειδή ο συγκεκριμένος τύπος έδωσε στον υπεύθυνο μεγαλύτερο φιλοδώρημα από το δικό μου. Δε μπορείς να κάνεις κάτι όμως. Επίσης, καταννοώ πως οι άνθρωποι που αφιερώνουν τόσο πολύ χρόνο ώστε να φέρουν στα τραπέζια κακούς παίκτες, διατηρώντας τους παράλληλα χαρούμενος όσο αυτοί χάνουν τα χρήματά τους, δεν θέλουν κάποιον νεοφερμένο να καθήσει στο τραπέζι και να κερδίσει χρήματα.

Η αλήθεια είναι πως στα live high stakes, οι πελατειακές σχέσεις υπάρχουν σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ότι στα μικρότερα stakes ή το online πόκερ. Θυμάμαι που έπαιζα με δυο τύπους στο Λος Άντζελες οι οποίοι, όταν μπήκαν μέσα, το τραπέζι γέμισε και, όταν έφυγε, το τραπέζι “έσπασε”. Συνεχώς ερχόταν κόσμος από άλλα τραπέζια για να καθήσει στο δικό μου. Ήταν αηδιαστικό, να είμαι ειλικρινής, και αν ήμουν ένας τέτοιος παίκτης σίγουρα θα είχα ενοχληθεί από τη συμπεριφορά αυτών γύρω μου.

Αν οι επαγγελματίες που παίζουν σ’ αυτά τα “ιδιωτικά” τραπέζια προσπαθούν σκληρά προκειμένου να διατηρήσουν τους παίκτες τους χαρούμενους και δυσκολεύτηκαν πολύ ώστε να βρουν νέους παίκτες και να τους κρατήσουν, είμαι υπέρ του να μην επιτρέπονται άλλοι παίκτες στο παιχνίδι. Το πρόβλημά μου είναι πως το καζίνο παρουσιάζει το παιχνίδι αυτό ως “δημόσιο” ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Αν κάποιος είχε πει στον Greg “Κοίτα, ξέρω ότι θέλεις να παίξεις. Όμως οι συγκεκριμένοι μαζεύονται μαζί, αφιερώνουν λίγες ώρες και μετά φεύγουν. Δεν θέλουν νέους παίκτες στο παιχνίδι, ειδικά κάποιον που θα είναι παρόν για λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Συγνώμη για την αναστάτωση” τότε σίγουρα το πράγμα θα είχε πάρει πιο ήρεμη τροπή.

Τέλος, θεωρώ πως ο Greg θα μπορούσε επίσης να είχε χειριστεί το ζήτημα καλύτερα. Αντί να φτάσει στο twitter και να μιλά άσχημα για τους παίκτες, θα μπορούσε να τους είχε μιλήσει πολιτισμένα και / ή να αναφερθεί σ’ αυτούς μέσω του twitter με πιο κόσμιο τρόπο. Εξάλλου, είναι ο μέχρι στιγμής παγκόσμιος πρωταθλητής και εκπρόσωπος του παιχνιδιού. Καλό θα ήταν να μην κλαίγεται τόσο και να ήταν πιο σωστός στους τρόπους του.