Όσοι συχνάζετε σε Live καζίνο προκειμένου να παίξετε πόκερ ενδεχομένως να έχετε γίνει μαρτυρες dealers οι οποίοι αρέσκονται να σχολιάζουν το παιχνίδι των παικτών ή ακόμα και να συμμετέχουν οι ίδιοι στο παιχνίδι, όσο φυσικά δεν εργάζονται.

Στις περιπτώσεις αυτές αναφέρθηκε ο Gavin Griffin με πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό CardPlayer, απαντώντας σε ερωτήσεις αναγνωστών :

Οι dealers στην αίθουσα πόκερ που συχνάζω είναι πολύ ευγενικοί και, οι περισσότεροι, πολύ καλοί στη δουλειά τους. Κάποιες φορές, όμως, είναι υπερβολικά καλοί. Μιλούν πολύ, καθυστερούν το παιχνίδι, συζητούν για θέματα στρατηγικής στο τραπέζι… Μπορώ να κάνω κάτι για αυτό;

Την περασμένη φορά, αναφέρθηκα στο ότι δε μου αρέσει καθόλου οι παίκτες να συζητούν για θέματα στρατηγικής στο τραπέζι. Καταλαβαίνετε λοιπόν πώς νιώθω για τους dealers που μιλούν για τέτοια θέματα. Είναι εντελώς απαράδεκτο. Τις προάλλες κάποιος έχασε ένα μεγάλο pot και ο dealer< ο οποίος είχε σχολιάσει κάτι preflop, είπε σε κάποιον άλλον παίκτη στο τραπέζι : «Του είπα πως δεν έπρεπε να είχε παίξει στο hand». Βέβαια, το έλεγε αυτό γιατί οι συνθήκες ήταν λίγο περίεργες (είχε κάνει call πριν έρθει η σειρά του για $5 και κατόπιν κάποιος έκανε raise στα $40 και, παρολαυτά, ο πρώτος έκανε και πάλι call) αλλά δε νομίζω πως αυτό αποτελεί δικαιολογία. Του είπα πως εγώ, αλλά σίγουρα και άλλοι παίκτες στο τραπέζι, δεν εκτιμούν το να «πικάρεις» τους παίκτες που έχουν χάσει ένα μεγάλο pot. Διαφώνησε μαζί μου αλλά αυτό που είπα ήταν πως οι παίκτες δεν χρειάζονται συμβουλές για το πώς παίζουν ή το τι θα έπρεπε να κάνουν από τους dealers, όσο καλοπροαίρετοι και αν είναι οι τελευταίοι.

Μια άλλη φορά, αφού κάποιος έχασε με… εντυπωσιακό τρόπο όλο του το stack, ο dealer περίμενε μέχρι να αποχωρήσει αυτός από το τραπέζι και κατόπιν ανέφερε πόσο άσχημα είχε παίξει στο hand. Του είπα πως δεν εκτιμώ το γεγονός πως αν παίξω άσχημα όσο ο ίδιος μοιράζει φύλλα, θα το συζητήσει όταν απομακρυνθώ από το τραπέζι. Δεν υπήρχε λόγος να πω κάτι, απλά πιστεύω πως έχει σημασία να το αναφέρω. Αν ένας παίκτης γνωρίζει πως όταν φύγει από το τραπέζι οι υπόλοιποι θα συζητούν για το πόσο άσχημα έπαιξε, ενδεχομένως και να σκέφτονται καλύτερα για τις αποφάσεις τους στο τραπέζι.

Η ντροπή μπορεί, ως συναίσθημα, να αποτελέσει ισχυρό κίνητρο. Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους παίζω δεν είναι ανόητοι, απλά αρέσκονται να τζογάρουν όταν παίζουν χαρτιά. Αν αντιληφθούν σύντομα πως όλοι συζητούν για αυτούς πίσω από την πλάτη τους, θα κάνουν ένα από τα δύο : ή θα πάνε να τζογάρουν σε κάποιο άλλο καζίνο ή παιχνίδι, όπως π.χ. το blackjack ή θα προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί οι υπόλοιποι σχολιάζουν αρνητικά το παιχνίδι τους, βελτιώνοντάς το.

Αν οι dealers είναι αυτοί που προκαλούν τα παραπάνω, κάποιος πρέπει να τους μιλήσει – και αυτός ο κάποιος θα έπρεπε να είστε εσείς. Αν μπορείτε, βρείτε τους στο διάλειμμά τους και εξηγήστε τους γιατί αυτό που κάνουν χειροτερεύει το παιχνίδι. Η ευθεία προσέγγιση θα έχει πάντοτε αποτέλεσμα. Αν, παρολαυτά, δεν τα καταφέρετε, πείτε κάτι την επόμενη φορά που θα τους ακούσετε να το κάνουν στο τραπέζι. Αν και πάλι δεν δείτε αποτέλεσμα, μιλήστε στον προϊστάμενό τους. Πείτε του πως προσπαθήσατε να εξηγήσετε στον dealer την άποψή σας, αλλά ο ίδιος δεν τη σεβάστηκε. Γνωστοποιήστε στον υπεύθυνο την αγωνία σας σχετικά με την πιθανή απομάκρυνση ενός «καλού» πελάτη και σίγουρα θα τον κινητοποιήσετε.

Κάποιες φορές οι dealers της αίθουσας πόκερ που παίζω συμμετέχουν στα παιχνίδια μου. Δεν νιώθω και πολύ άνετα μ’ αυτό αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι, μια που δεν το απαγορεύει η πολιτική του καζίνο. Τι μπορώ να κάνω;

Εγώ ο ίδιος ήμουν dealer πριν, σχεδόν, 10 χρόνια. Εργαζόμουν από το Σάββατο ως την Τρίτη και τις επόμενες δύο ημέρες, από τις τρεις που είχα διαθέσιμες, έπαιζα. Οι εργαζόμενοι του καζίνο μου δεν είχαν το δικαίωμα να τζογάρουν εντός του κτιρίου, επομένως έπρεπε να μεταβώ σε διαφορετικό καζίνο για να παίξω. Το προτιμώ έτσι, αφού δε χρειαζόταν να ανησυχώ πως το παιχνίδι μου στο καζίνο θα επηρέαζε τα τυχόν φιλοδωρήματα που θα έπαιρνα. Βέβαια μοιραζόμασταν τα φιλοδωρήματα, επομένως δε θα με επηρέαζε και τόσο όσο αν ο καθένας κρατούσε τα δικά του, αλλά και πάλι θα υπήρχε κάποια διαφορά.

Στο καζίνο που συχνάζω σήμερα, επιτρέπουν στους εργαζόμενούς τους να παίζουν όσο δεν εργάζονται ή ακόμα και μέσα στο ωράριό τους. Δεν εμφανίζονται πολλοί dealers στα δικά μου παιχνίδια αλλά υπάρχουν κάποιοι καθαριστές. Κατά τη γνώμη μου, αν θέλουν να παίξουν στα παιχνίδια στα οποία παίζω και επιχειρήσουν να αποσπάσουν κάποια από την EV μου στο παιχνίδι, ανεξάρτητα από την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν επί μονίμου βάσεως, δε τους δίνω φιλοδώρημα.

Όπως και να’ χει δεν είμαι και τόσο υπέρμαχος των φιλοδωρημάτων, αφού δίνω φιλοδώρημα μόνο στους dealers και στους υπεύθυνους που είναι άνω του μετρίου στη δουλειά τους. Ακόμα και τότε, δεν το κάνω σε κάθε pot που κερδίζω ή κάθε μέρα που εμφανίζομαι. Όταν όμως κάποιος επιχειρήσει να περιορίσει τα έσοδά μου και τα έσοδά του ιδίου εξαρτώνται από τα φιλοδωρήματα, η προσέγγισή μου είναι διαφορετική. Υπάρχουν κάποια όρια σε παιχνίδια όπως το πόκερ και, αν θέλεις να εισπράττεις δίκαιη αποζημίωση για την εργασία σου, δε πρέπει να ξεπερνάς τα όρια αυτά.