Διαβάστε, στη συνέχεια, ένα άρθρο του περιοδικού PokerPlayer στο οποίο αναλύονται τρεις εκ των καλύτερων τακτικών στο NL Hold’em.
Το re-steal
Τι είναι;
Τα τελευταία χρόνια το παιχνίδι στα τουρνουά πόκερ έχει γίνει πολύ πιο επιθετικό, με τους παίκτες να “αγκαλιάζουν” την ιδέα του raise από late position με όλο και μεγαλύτερο hand range. Έτσι, οι παίκτες προχωρούν σε raise με φύλλα χειρότερα των premium hands – κάτι που, με τη σειρά του, οδηγεί στην υιοθέτηση της τακτικής του “re-steal”. Πλέον το re-steal – ή, αλλιώς, το μεγάλο re-raise – αποτελεί καθιερωμένη πρακτική αντιμετώπισης των raise από late position.
Η δομή των περισσότερων τουρνουά βασίζεται σε μια συνεχή συγκέντρωση chips με τη συντριπτική πλειοψηφία των online MTT’s να μετατρέπεται σε “φεστιβάλ all-in”. Γιαυτό είναι πολύ βασικό να συνεχίζετε να ασκείτε πίεση στους αντιπάλους σας, επιτιθέμενοι στα raise τους και να κερδίζετε, έτσι, pots preflop όταν θεωρείτε πως μπορείτε να αναγκάσετε τον εκάστοτε αντίπαλό σας να πάει πάσο. Αν υποψιάζεστε πως κάποιος κάνει raise με πολλά hands, μπορείτε να ρισκάρετε κάνοντας re-raise ή παίζοντας ρέστα (με αξιόλογα αλλά και premium hands) αναγκάζοντάς τους να πάνε πάσο. Φυσικά η τακτική εμπεριέχει ρίσκο αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα έχει αποτέλεσμα αφού το opening range του αντιπάλου σας είναι πολύ μεγαλύτερο από το calling range τους.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Υπάρχουν κάποιοι τρόποι να αντιμετωπίσετε τα re-steal από late position. Είτε σταματώντας να “κλέβετε” από late position με hands που δεν “αντέχουν” απέναντι σε ένα re-raise είτε όντας προετοιμασμένοι να κάνετε call σε shove με πολύ μεγαλύτερο range. Αν υποθέσουμε πως δεν έχετε κάποιο αξιόλογο hand απέναντι σε loose-aggressive παίκτες για τους οποίους νομίζετε πως κάνουν re-steal, θα πρέπει να αποφασίσετε το αν έχετε την σωστή pot equity απέναντι στο range τους και το πώς θα σας επηρεάσει το κέρδος ή η απώλεια του pot.
Προκαλώντας το squeeze
Τι είναι;
Όλοι θα θέλαμε να δούμε λοζέ Ασους στα χέρια μας αλλά, δυστυχώς, τους παίρνουμε μόνο σε ένα ανά, περίπου, 221 hands. Προφανώς οι παίκτες δεν θέλουν να τους “χαλάνε” κάνοντας απλώς raise και κερδίζοντας τα blinds ή κάνοντας re-raise, κερδίζοντας έτσι ένα μικρό pot. Αντίθετα, κάποιοι κάνουν flat-call σε raise ελπίζοντας κάποιος επιθετικός παίκτης να επιχειρήσει “squeeze” , με ή χωρίς κάποιο καλό hand. Και, στη χειρότερη περίπτωση, αν κανένας αντίπαλος δεν “τσιμπήσει”, οι Άσοι θα εξακολουθήσουν να είναι μπροστά σε πολλά flops απέναντι στον αρχικό raiser. Πραγματικά, κρύβοντας την πραγματική αξία του hand μας, μπορούμε να προκαλέσουμε μια λάθος κίνηση από κάποιον που παίζει δυνατά με κάποιο μικρό ζευγάρι ή το top pair στο board.
Δύο λέξεις : Dan Harrington. Στη σειρά βιβλίων του, ο Harrington τόνισε την αξία του squeeze έχοντας ως παράδειγμα το παίξιμό του με 6-2 offsuit στο τελικό τραπέζι του WSOP 2004. Έτσι, ο καθένας άρχισε να κάνει squeeze με κάθε ευκαιρία. Αποτέλεσμα; Οι “έξυπνοι” παίκτες άρχισαν να κάνουν flat-call με τα premium hands τους, γνωρίζοντας πως κάποιος θα πέσει στην παγίδα του squeeze.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Όταν δείτε κάποιον με 20 ή λιγότερα big blinds να κάνει call σε early position raise και ειδικά όταν πρόκειται για επιθετικό παίκτη, θα πρέπει να υποπτευθείτε πως θα δεχθείτε all-in σε περίπτωση που επιχειρήσετε squeeze. Το flat-call μετά από early position raiser είναι πολύ πιο πιθανό να αποτελεί παγίδα όταν γίνεται από παίκτη σε mid-late position παρά από τα blinds. Ακόμα και με premium hands λίγοι παίκτες αρέσκονται να παίζουν εκτός θέσης.
Overbetting με πολύ δυνατά hands
Τι είναι;
Στο πρόσφατο παρελθόν, όταν οι παίκτες είχαν ένα πολύ καλό hand, πόνταραν ένα μικρό “value” bet προκειμένου να εξασφαλίσουν έστω και κάποιες λίγες μάρκες από τον αντίπαλό τους. Συνήθως δέχονταν call και κέρδιζαν τις μάρκες αυτές. Κάποιος, όμως, σκέφτηκε “Ίσως θα έπρεπε να πληρώνομαι περισσότερο όταν έχω ένα δυνατό hand; Εξάλλου, όλοι όσοι κάνανε call στα πονταρίσματά μου στο river είχαν πολύ καλό hand και οι ίδιοι, όντας σχεδόν αναγκασμένοι να κάνουν call”. Έτσι, οι καλοί παίκτες, ειδικά στα cash games, άρχισαν να ποντάρουν περισσότερα με τα monsters τους (και περιστασιακά να μπλοφάρουν με ένα pot-sized bet ώστε να μη μπορεί κάποιος να τους “διαβάσει” εύκολα) ώστε να πάρουν περισσότερη value.
Καθώς η γενικότερη στρατηγική του πόκερ ωριμάζει, κάποιες αντιλήψεις γίνονται όλο και πιο προφανείς. Μια από αυτές είναι το ποντάρισμα στο river. Επειδή το μεγάλο ποντάρισμα φάνταζε, παλαιότερα, σαν μπλόφα πλέον δύσκολα κάποιος καταλαβαίνει τι κρατάμε – πρόκειται για κλέψιμο ή για value bet; Φυσικά, υπάρχει και το ζήτημα των μαθηματικών πράξεων. Το ποντάρισμα στο ύψος του ποτ χρειάζεται να έχει αποτέλεσμα λιγότερο συχνά από ένα μικρό ποντάρισμα, προκειμένου να αποφέρει το ίδιο κέρδος.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Πρέπει να έχετε κάποιο πολύ καλό read για τον αντίπαλό σας πριν υποθέσετε πως μπλοφάρει, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν δύο Άσοι στο board και αυτός ποντάρει το pot. Πρέπει να συνηθίσετε να ανακατασκευάζετε το hand στο μυαλό σας ώστε να διαπιστώσετε αν βγαίνει νόημα από τα πονταρίσματα του αντιπάλου. Για να εκμεταλλευτείτε προς όφελός σας την τακτική αυτή, πρέπει να έχετε ποικιλία στο παιχνίδι σας και να μην καθορίζετε τα πονταρίσματά σας βασιζόμενοι αποκλειστικά στη δύναμη του hand σας. Αν σε κάποιο hand έχετε τα nuts και αποσπάσετε, με τα πονταρίσματά σας, την βέλτιστη value τότε την επόμενη φορά ποντάρετε το pot, με hand ανάλογης δυναμικής. Μεγάλη σημασία έχουν το stack αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού του αντιπάλου σας. Οι παίκτες απεχθάνονται τα calls που τους στοιχίζουν περισσότερες από τις μισές τους μάρκες στο river. Παρολαυτά θα πρέπει να χρεώενετε ακριβά τους calling stations εφόσον θεωρείτε πως θα σας πληρώσουν.