Την απροθυμία του να ταξιδεύει, όπως άλλοτε, επί εβδομάδες κυνηγώντας τα μεγάλα τουρνουά πόκερ παραδέχτηκε ο Daniel Negreanu σε πρόσφατο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο blog του Pokerstars.
Όπως θα διαβάσετε, ο «KidPoker» κάνει αναφορά στα πρώτα του χρόνια ως επαγγελματίας παίκτης – τότε που «όργωνε», όπως λέει, τις Η.Π.Α. θεωρώντας αδιανότητο το να χάσει έστω και ένα τουρνουά! Σήμερα όμως, που οι ευθύνες του έχουν αυξηθεί και αναμένεται να αυξηθούν «με την έλευση μικρών Negreanu» (!) o ίδιος δεν θέλει να αφιερώνει, όπως γράφει, ούτε έξι εβδομάδες σε Ευρωπαϊκά τουρνουά ετησίως.
Ας δούμε τα όσα γράφει ο Negreanu:
«Tαξιδεύω στα τουρνουά πόκερ από τα τέλη της δεκαετίας του 90. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, αναφορικά με το που πηγαίνω και το τι βολεύει το πρόγραμμά μου. Όταν πρωτοξεκίνησα στα τουρνουά, μου φαινόταν αδιανόητο να χάσω κάποιο event! Τα buy-ins ήταν χαμηλότερα. Έπαιζα οτιδήποτε, από τουρνουά των $100 μέχρι και αυτά των $1.000, κάποιες φορές και μεγαλύτερα τα οποία, όμως, σπανίζανε.
Έπαιζα επίσης σε όλα τα προκαταρκτικά events που ήταν εντελώς διαφορετικά από ότι τα σημερινά. Είχαμε ένα $300 Omaha HL, κατόπιν ένα $500 7 Card Stud, ένα $200 limit hold’em, ένα $300 Razz και ένα $300 no-limit hold’em. Το πόκερ έχει αλλάξει πολύ, όμως, και τα προκαταρκτικά events είναι κατά κύριο λόγο NL Hold’em.
H άλλη μεγάλη διαφορά ήταν πως όλα μου τα ταξίδια ήταν εντός των Η.Π.Α.. Το πόκερ δεν ήταν τόσο δημοφιλές παγκοσμίως όπως σήμερα, πριν την έκρηξη της δημοτικότητας του online πόκερ. Στην Αμερική, όμως, υπήρχε τουρνουά κάθε μήνα. Για παράδειγμα, θυμάμαι το πρόγραμμά μου στα τέλη του ’97, το οποίο ήταν κάπως έτσι :
Σεπτέμβριος – Legend of Poker- Bicycle Club στο Los Angeles
Οκτώβριος – Four Queens στο Las Vegas
Νοέμβριος – World Poker Finals στο Foxwoods, Connecticut
Δεκέμβριος- Taj Mahal στην Atlantic City
Ιανουάριος – Carnivale of Poker στο Rio του Las Vegas
Φεβρουάριος – LAPC στο Commerce του LA
Απρίλιος – WSOP Las Vegas
Ιούνιος – California State Championship στο Commerce του LA
Ιούλιος – Orleans Open στο Las Vegas
Ιούλιος- Heavenly Hold’em στο Commerce του LA
Τα ταξίδια αυτά διαρκούσαν σχεδόν ένα μήνα. Έπαιζα σε κάθε τουρνουά; Υπήρχε μια περίοδος στην οποία κέρδισα τέσσερα τουρνουά σε αντίστοιχες τοποθεσίες. Στο World Poker Finals κέρδισα συνεχόμενα τουρνουά limit hold’em αλλά και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της σειράς και κατόπιν το πρώτο μου bracelet στο WSOP. Ακολούθησαν επιτυχίες στο California State Championship, στο Orleans Open και ακόμα μια νίκη στο Heavenly Hold’em. Η επιτυχία μου στο WSOP ήταν φυσικά η μεγαλύτερη : $169,460 ενώ η επόμενη ήταν μόλις $40.000 .
Θαυμάζω την αφοσίωση του Jason Mercier, έχοντας διαβάσει τα σχέδιά του για το 2013. Προσωπικά, βρίσκομαι σε ένα διαφορετικό σημείο στη ζωή μου, καθώς δε θέλω να αφιερώσω τον ίδιο χρόνο για να ταξιδεύω. Πλέον, εξάλλου, είναι διαφορετική η κατάσταση αφού τα περισσότερα τουρνουά διεξάγονται στην Ευρώπη. Τότε ήμουν ελεύθερος και δεν είχα στο μυαλό μου να «ριζώσω» κάπου. Σήμερα είμαι 38 και τριγύρω μου, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα τρέχουν πάνω-κάτω «μικροί Negreanu»! Έτσι, θα πρέπει να περιορίσω κάπως τα ταξίδια μου. Θα παίζω πάντα σε τουρνουά πόκερ – κυριολεκτικά για το υπόλοιπο της ζωής μου. Όσο μεγαλώνεις, όμως, με τις ευθύνες σου να αυξάνονται, οφείλεις να κάνεις σωστές και σοφές επιλογές.
Βασικά, πρέπει να ξεκαθαρίσεις τι είναι καλύτερο για σένα, κάτι που μπορεί να αλλάξει αρκετές φορές στη ζωή σου. Για μένα, ξέρω πως οι έξι εβδομάδες σε τουρνουά της Ευρώπης είναι πολλές. Το πρόγραμμα μου θα γίνει ιδιαίτερα έντονο σύντομα και θα πρέπει να ανταποκριθώ αλλά, όπως και με τη γυμναστική, ο χρόνος που θα αφιερώσω για ξεκούραση στο ενδιάμεσο είναι ιδιαίτερα σημαντικός για μένα ώστε η απόδοσή μου να είναι η καλύτερη δυνατή.»