Η ένταξη του 24-χρονου Jake Cody στην Team Pokerstars, τον περασμένο Ιανουάριο, δεν αποτέλεσε έκπληξη σε πολλούς. Ο ίδιος ο Daniel Negreanu φόρεσε το ραφτό σήμα του Pokerstars στο πέτο του Cody, πριν την έναρξη του Main Event στο φετινό Poker Stars Caribbean Adventure. Ο ίδιος ο Cody φρόντισε να δώσει ένα μικρό δείγμα των ικανοτήτων του άμεσα, φτάνοντας μέχρι την 47η θέση του Main Event για $32.000 .

Λίγο μετά τον αποκλεισμό του, το νέο μέλος της team Pokerstars μίλησε στο Bluff Europe :

Πώς ήταν η πορεία σου στο PCA Main Event;

Συναρπαστική. Δεν υπήρχε περίπτωση να απογοητευτώ, ό,τι και αν συνέβαινε στο τουρνουά γιατί θα κοινοποιούταν η ένταξή μου στην Team Pokerstars – το ήξερα πριν φτάσω στις Μπαχάμες. Έτσι, η καλή μου πορεία στο τουρνουά ήταν κάτι το εξαιρετικό. Την ίδια στιγμή, βέβαια, ήταν και λίγο ενοχλητικό αφού προχώρησα αρκετά. Ονειρευόμουν το τελικό τραπέζι και την πιθανότητα να βγω νικητής.

Παρηγορείσαι καθόλου από ένα ελάχιστο χρηματικό έπαθλο;

Ναι, βέβαια, ειδικά σε ένα τουρνουά όπως αυτό με buy-in $10k. Και τα $30k είναι πολλά χρήματα για μένα, δεν είναι ψιλά!

Ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώθεις όταν αποκλείεσαι έχοντας προχωρήσει τόσο πολύ στο τουρνουά; Ενόχληση, ίσως;

Να είμαι ειλικρινής, θυμώνω μόνο όταν παίζω άσχημα. Ακόμα και αν έχω χάσει με bad-beat δε με πειράζει, γιατί ξέρω πως δε μπορώ να ελέγξω τα φύλλα. Μπορώ να ελέγξω το παιχνίδι μου, αλλά ως εκεί. Εφόσον νιώθω πως έχω παίξει σωστά, όπως και έκανα, τότεο περισσότερο νιώθω απογοήτευση.

Στο τέλος της Day 1 παραδέχθηκες πως “πέταξες” κάποιες μάρκες. Μετανιώνεις ποτέ για τον τρόπο με τον οποίο έπαιξες σε κάποια hands; 

Ναι, δεν είμαι τέλειος παίκτης. Σίγουρα κάνω πολλά λάθη. Κατακρίνω τον εαυτό μου όσο μπορώ. Ακόμα και για κάτι μικρό, είμαι πολύ αύστηρός με τον εαυτό μου.

Βρέθηκες για αρκετό χρονικό διάστημα στο feature table. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;

Το έχω συνηθήσει. Μου αρέσει. Ο κάθε παίκτης αντιδρά διαφορετικά εκεί, γιαυτό και πρέπει να “ζυγίζεις” τους αντιπάλους σου, ειδικά κάποιους που δεν έχουν ξαναβρεθεί σε feature table. Ίσως παίζουν πιο tight, ή να προσπαθούν να κάνουν επίδειξη στις κάμερες. Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν… Η δυναμική στο τραπέζι είναι αρκετά διασκεδαστική. Το μόνο κακό είναι ότι η δράση είναι λίγο πιο αργή από τα φυσιολογικά τραπέζια, αλλά δε με ενοχλεί και τόσο.

Βρέθηκες στο δευτερεύον feature table, με τη νέα τεχνολογία για τις hole cards. Πώς ήταν;

Αρκετα καλό, μου άρεσε πολύ. Είναι όπως ένα φυσιολογικό τραπέζι και κάθε παίκης έχει ένα μικρό κουτάκι, πάνω από το οποίο περνάς τα φύλλα σου. Τα φύλλα έχουν τσιπάκια μέσα τους, επομένως όταν τα περνάς πάνω από το κουτάκι αυτό αναγνωρίζονται από το σύστημα. Το κουτάκι καλύπτεται απο τσόχα και δε το καταλαβαίνεις. Είναι η πρώτη φορά που είδα τέτοια τεχνολογία.

Σε απασχόλησε η ακεραιότητά της;

Για λίγο, ναι. Αλλά το Pokerstars είναι μια τεράστια εταιρεία η οποία ποτέ δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει οτιδήποτε, ώστε κάποιος να κερδίσει κάποιο hand. Είναι γελοίο. Δεν υπάρχει, επομένως, λόγος ανησυχίας.

Σε πόσα PCA έχεις πάρει μέρος; 

Πέρσι το έχασα, αλλά ήρθα στα δύο προηγούμενα. Αυτό είναι το τρίτο μου. Την πρώτη φορά, όμως, ένας φίλος είχε κερδίσει πακέτο συμμετοχής και ήρθα μαζί του. Δεν είχα κερδίσει τίποτα και είχα ενθουσιαστεί με τις Μπαχάμες. Έπαιξα σε κάποια side events… Ήταν η πρώτη φορά που είδα παίκτες όπως ο Mike Matusow και ο Phil Ivey! Ήταν λίγο πριν το Deauville. Ήταν η πρώτη φορά που είδα τους μεγάλους Αμερικανούς παίκτες, αφού δεν είχα ξαναπάει στο Vegas. Ήμουν φανατικός θαυμαστής των παικτών αυτών.

Μίλησέ μας για τη συνεργασία σου με το Pokerstars. Πώς προέκυψε;

Συζητούσα ανεπίσημα με το Pokerstars τα τελευταία χρόνια, όμως η ηλικία μου έπαιζε ρόλο. Φαίνεται πως δε μπορούν να με χρησιμοποιήσουν για διαφημιστικούς σκοπούς μέχρι τα 25 μου, τα οποία κλείνω φέτος. Έτσι, πριν λίγους μήνες, με προσέγγισαν επίσημα. Δεν το περίμενα αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου το ήλπιζα. Νιώθω πολύ προνομιούχος που μου συνέβη κάτι τέτοιο. Μετά από κάποιες διαπραγματεύσεις, δεν μου πήρε πολύ καιρό να συμφωνήσω. Προφανώς βοηθά πολύ την αυτοπεποίθησή μου και ενισχύει το παικτικό μου προφίλ.

Προχώρησες μόνο σου στη συμφωνία ή είχες κάποιον ατζέντη;

Μόνος μου, κάτι αρκετά περίεργο… Είμαι αρκετά μετριόφρων και όχι πολύ καλός στις διαπραγματεύσεις… Έπρεπε λοιπόν να πάρω τηλέφωνο και να προσπαθήσω να με “πουλήσω” ! Ήταν λίγο δύσκολο, αλλά με βοήθησαν κάποιοι φίλοι μου. Είχα πολλές κόλλες Α4 με σημειώσεις σχετικά με το τι θα έπρεπε να πω… Τελικά, όλα κύλησαν πολύ καλύτερα από ότι περίμενα.

Η σχέση σου με τον JP Kelly; Είναι φίλος σου, έτσι δεν είναι; Και τώρα πήρες τη συμφωνία που έχασε αυτός…

Ο JP μόλις μετακόμισε στην πόλη που μένω και εγώ, επομένως είμαστε αρκετά κοντά. Νιώθω λίγο άσχημα, γιατί κατά κάποιον τρόπο πήρα τη συμφωνία του, αλλά ο ίδιος χαίρεται πολύ για μένα. Σίγουρα, δε γκρίνιαξε. Είμαστε αρκετά ανταγωνιστικοί και φίλοι μεταξύ μας, γιαυτό και συναγωνιζόμαστε σε ό,τι κάνουμε. Την ίδια στιγμή, όμως, όταν κάποιος τα πάει καλά έχει τον φίλο του να χαίρεται γι’ αυτόν. Νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο.

Εκπαιδεύεσαι εντατικά, ως μέλος πλέον της Team Pokerstars; Τι συνέβη ακριβώς πριν αποκαλυφθεί η συμφωνία σου;

Απλα με… “εριξαν” μέσα. Νομίζω πως περίμεναν από μένα να μπορώ να το χειριστώ και ελπίζω πως, μέχρι στιγμής, τα έχω καταφέρει. Συνεχώς σκεφτόμουν “Δεν αγχώνομαι, δεν αγχώνομαι” μέχρι που εμφανίστηκε ο Daniel με το μικρόφωνο οπότε σκέφτηκα “ωχ…” .

Πόσο σημαντικές είναι οι χορηγίες, ακόμα και για τους μεγάλους παίκτες;

Σίγουρα δε τις δίνουν όπως παλαιότερα, γιαυτό και είναι αρκετά σημαντικές. Είναι πλέον πολύ δυσκολότερο να εξασφαλίσεις κάποια. Γιαυτό νιώθω ευλογημένος και προνομιούχος που με επέλεξε το Pokerstars. Σίγουρα σε ξελαφρώνει από την πίεση που νιώθεις σχετικά με τα έξοδα και τα buy-ins σου. Σου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση το γεγονός ότι σε εμπιστεύονται.

Έχεις κάποιο συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό σου, πλέον;

Δεν νιώθω κάποια πίεση για να κερδίσω ένα τουρνουά ή κάτι παρόμοιο αλλά σίγουρα θα ήθελα να τα πάω καλά για χάρη τους, από εδώ και στο εξής.

Η πίεση των εξόδων μειώνεται… Μήπως αυξάνεται η πίεση των ευθυνών;

Προς το παρόν δε νιώθω κάτι τέτοιο και ελπίζω να μη μου συμβεί. Γιαυτό, προς το παρόν θα έλεγα “όχι”.

Με τη δημοσιότητά που απολαμβάνεις πλέον να έχει ανέβει, τι σε ρωτάνε οι άνθρωποι γύρω σου;

Πώς νιώθω… Μου αρέσει αυτή η προσοχή, γιατί είναι τόση ώστε να μην φτάνει στα όρια της υπερβολής. Δεν έχω, δα, και παπαράτσι έξω από το σπίτι μου! Αλλά είναι ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν αυτά που έχεις να πείς, να θέλουν να σε δουν κλπ. 

Ο λογαριασμός σου στο Twitter σε δείχνει αρχικά στην Πράγα, μετά στο Leeds, μετά στο Miami και κατόπιν στις Μπαχάμες. Πώς το αντιμετωπίζουν αυτό οι φίλοι σου που δεν ασχολούνται με το πόκερ;

Δεν νομίζω πως υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα απέναντί μου. Δεν νιώθω κάποια αρνητικότητα αν και, προφανώς, θα μπορούσε να υπάρχει γιατί είμαι πολύ τυχερός έχοντας την ευκαιρία να ταξιδεύω και να παίζω πόκερ. Νομίζω πάντως πως όλοι χαίρονται για μένα, που προέρχομαι από το Rochdale και πλέον ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο… Είναι εντελώς τρελλό!

Είχες μια εξαιρετική πορεία στο Deauville (σ.σ. όταν αναδείχθηκε νικητής στο EPT). Έχεις καταλάβει τι ακριβώς συνέβη τότε εκεί; 

Όχι. Ένιωθα πως απλά έπαιζα πολύ καλά και, στο Deauville, ήταν σαν να ευθυγραμμίστηκαν όλα τα αστέρια μου επί μια εβδομάδα, οπότε και κατόρθωσα να κερδίσω. Η επιτυχία μου αυτή μου έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση. Νομίζω πως όταν παίζεις με τέτοια σιγουριά, έχεις μια αύρα που διευκολύνει τα πάντα μπροστά σου. Οι μπλόφες περνάνε ευκολότερα γιατί παίζεις με αυτοπεποίθηση, απλά ξέρεις πως θα ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο. Πρέπει να δείχνεις σίγουρος, αφού οι αντίπαλοί σου δυσκολεύονται να το αντιμετωπίσουν. Κατά κάποιο τρόπο, νομίζω πως οι επιτυχίες θρέφουν τις επόμενες νίκες.

Δε νομίζω να αρνείσαι πως “έτρεχες καλά” (σ.σ. ο δημοσιογράφος χρησιμοποίησε την έκφραση “running good”). Αλήθεια, όμως, τι ακριβώς σημαίνει η έκφραση “running good” ;

Ένιωθα πως έπαιζα πολύ καλά, αλλά δε νιώθω πως είμαι και ο καλύτερος στον κόσμο. Γιαυτό και κέρδιζα τα τουρνουά. Δε μου αξίζουν τόσα όσα έχω κερδίσει. Σίγουρα παίζει και η διακύμανση των τουρνουά το ρόλο της. Υπάρχουν τόσοι καλοί παίκτες που δεν έχουν ούτε τα μισά καλά αποτελέσματα από τα δικά μου, ενδεχομένως παίκτες καλύτεροι από μένα. Την ίδια στιγμή, όμως, ίσως αδικώ και τον εαυτό μου λίγο… Καταλαβαίνω πολλά πράγματα, σχετικά με το παιχνίδι στα τουρνουά πόκερ τα οποία πολύς κόσμος δεν μπορεί κατανοήσει όπως εγώ.

Θαυμάζεις κάποιον;

Να είμαι ειλικρινής, τους φίλους μου. Νιώθω πολύ τυχερός που έχω μια τέτοια “δεξαμενή γνώσεων” από την οποία μπορώ να αντλώ γνώμες για τα hands μου. Οι δύο παίκτες που σέβομαι πάρα πολύ είναι ο Tom MacDonald και ο Andrew Moseley. Είναι δύο βρετανοί παίκτες των cash games τους οποίους ίσως δε γνωρίζει κανείς. Παίζουν στα μεγάλα παιχνίδια στο Macau και είναι εκπληκτικοί παίκτες. Όταν μιλάμε για το πόκερ, νιώθω υπέροχα. Ο Moseley παίζει εδώ και χρόνια, είναι “αφανής ήρωας” της Βρετανίας. Είναι δέκα φορές καλύτερος από όλους μας, αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος είναι.

Ο κόσμος των τουρνουά πόκερ έχει ένα συνήθειο να “μασάει” και μετά να “φτύνει” μακριά κάποιους παίκτες. Τι κάνεις για να αντιμετωπίσεις αυτό το φαινόμενο;

Απλά εργάζομαι σκληρά, επιδιώκοντας καλύτερα αποτελέσματα. Η χορηγία με βοηθά πολύ. Είναι δύσκολη η ερώτηση γιατί δεν ξέρω ακριβώς τι θα έπρεπε να κάνω… Ενδεχομένως να κερδίσω έναν ακόμη τίτλο.

Γνωρίζεις πως όλα αυτά που ζεις ενδεχομένως να είναι παροδικά;

Ναι. Πολλοί παίκτες έφυγαν αοπό το πόκερ. Δηλαδή, στα 40 μου, δε θα ήθελα να κάνω αυτό που κάνω τώρα. Σίγουρα θα παίζω πόκερ ως ένα βαθμό αλλά ελπίζω να έχω οικογένεια και παιδιά. Δε θέλω να ταξιδεύω σε άλλη πόλη κάθε εβδομάδα, αν και είμαι ευγνώμων για την παρούσα κατάστασή μου. Κάνω αυτό που αγαπάω, να ταξιδεύω, αλλά θέλω να το κάνω τώρα και όχι όταν μεγαλώσω.

Πολλοί από τους γηραιότερους επαγγελματίες παραπονιούνται τελευταία πως το παιχνίδι είναι βαρετό για να το παρακολουθείς, επειδή οι νεότεροι παίκτες είναι μάλλον… ακοινώνητοι. Νιώθεις την υποχρέωση να είσαι διασκεδαστικός στο τραπέζι;

Συμφωνώ πως το παιχνίδι δεν είναι και τόσο ιδανικό, πλέον, για να το παρακολουθεί κάποιος. Αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο στον τρόπο παραγωγής που ακολουθούν οι άνθρωποι της τηλεόρασης, παρά στους παίκτες. Για πολλούς εξ ημών αυτή είναι η δουλειά μας. Δεν δουλεύουμε για να διασκεδάζουμε τον κόσμο. Είναι άδικο να επιβαρυνθούμε με την ευθύνη να διασκεδάζουμε τον κόσμο, από τη στιγμή που καθόμαστε στο τραπέζι για να βγάλουμε χρήματα παίζοντας πόκερ. Την ίδια στιγμή, όμως, όντας πλέον μέλος της Team Pokerstars, θα έπρεπε ίσως να αναθεωρήσω. Θέλω απλά να κερδίζω τουρνουά και ελπίζω αυτό να αποδειχθεί διασκεδαστικό για τους τηλεθεατές.

Το πόκερ αλλάζει πολύ γρήγορα. Όλοι συμφωνούν σε αυτό. Τα τελευταία δύο χρόνια που συμμετέχεις σε τουρνουά, τι άλλαξε;

Μάλλον η επιθετικότητα των παικτών. Συνεχώς αυξάνεται και δεν ξέρω αν θα σταματήσει ποτέ. Όλοι συνεχώς διεκδικούν τα πάντα, καταντά γελοίο. Όλοι τους είναι πολυ ανταγωνιστικοί. Δεν ξέρω αν αυτό αυξάνει και τη δυσκολία του παιχνιδιού, απλά πρέπει να βρεις ως παίκτης έναν τρόπο να προσαρμοστείς. Ίσως δεν γίνεται πλέον να επιβάλλεσαι στο τραπέζι όπως πριν κάποια χρόνια, αλλά εξακολουθείς να μπορείς να κερδίσεις τους αντιπάλους σου παίζοντας με έναν διαφορετικό τρόπο.

Θα φτάσουμε, κάποια στιγμή, σε ένα σημείο όπου εννέα παίκτες θα παίζουν με τον απόλυτα ιδανικό τρόπο στο τραπέζι, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να βασίζεται και πάλι στην τύχη;

Νομίζω πως ακόμα και με εννέα καλούς παίκτες, πάντα γίνονται λάθη. Κάποιος μπορεί να παίξει λάθος κάποια στιγμή, όσο καλός και αν είναι.  Βλέπω καλούς παίκτες να κάνουν λάθη πολύ συχνά. Μάλλον, τελικά, οι παίκτες δεν είναι “πολύ” καλοί.

Πολλοι επαγγελματίες στιάζουν στα μειονεκτήματα της ζωής ως παίκτης των τουρνουά, μιλώντας για ατελείωτα ταξίδια και άσχημη σύνδεση στο internet στα ξενοδοχεία. Τι πιστεύεις; Υπάρχουν όντως μειονεκτήματα;

Είμαι πολύ θετικός, ως άνθρωπος. Είναι πολύ, πολύ δύσκολο να χαλάσει κάποιος τη διάθεσή μου ή να με ενοχλήσει. Απλά αφήνω τα πράγματα να κυλάνε μόνα τους, εκεί που κάποιος άλλος θα εκνευριζόταν. Πιστεύω πως πρέπει να είμαστε χαρούμενοι. Η ζωή μου, τουλάχιστο, είναι μια χαρα – θα μπορούσα να έχω μια πολύ χειρότερη δουλειά.