Γνωρίζετε ποια είναι η φράση που οι παίκτες του πόκερ συνήθως τους αρέσει να αγνοούν; “Φεύγω από το τραπέζι!” Κάθε φορά που κάποιος άλλος μου λέει να τα παρατήσω – ή ακόμη κι όταν εγώ ο ίδιος το λέω  στον εαυτό μου – τις περισσότερες φορές κάνω το ακριβώς αντίθετο: πεισμώνω και κάθομαι ακόμη περισσότερο. Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο;

Την τελευταία φορά που συνειδητοποίησα ότι το έκανα, κέρδιζα 200€ περίπου σε ένα παιχνίδι no limit Holdem. Tα είχα καταφέρει μέχρι στιγμής αρκετά εύκολα και δεν χρειάστηκε πάνω από μιάμιση ώρα για να φθάσω σε αυτό το κέρδος αφού το φύλλο μου έστρωνε πολύ ωραία.

 Τότε σκέφτηκα να εξαργυρώσω, αλλά μετά από λίγο αποφάσισα ότι μάλλον ήμουν σε καλή μέρα και δεν έπρεπε να παρατήσω ένα παιχνίδι στο οποίο κέρδιζα…Πριν προλάβω να τακτοποιήσω καλά-καλά τις σκέψεις μου δέχτηκα δύο απανωτά χτυπήματα: στο ένα χέρι είχα το καλύτερο φλος (με Άσο) κι έπεσα πάνω σε φουλ – που σχηματίστηκε στο river (!) – κι έπειτα από λίγο έπεσα πάνω σε set..

Εκνευρισμένος με την εξέλιξη αυτή τελικά τα παράτησα παίρνοντας μόλις 60€ κέρδος. Στη συνέχεια τα έβαλα με τον εαυτό μου, όμως φυσικά δεν μπορούσα να ανατρέψω την κατάσταση. Μήπως σας ακούγεται αρκετά συνηθισμένο; Μήπως έχετε έρθει κι εσείς σε αυτή τη θέση;

Είτε κερδίζετε είτε χάνετε, πρέπει να θέτετε όρια τα οποία να τηρείτε απόλυτα, και να ξέρετε ότι η πιο κατάλληλη στιγμή για να φύγετε από κάποιο τραπέζι πόκερ είναι όταν φθάσετε σε αυτά τα όρια.

Φυσικά και γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο εύκολο να επιτευχθεί. Ο κάθε παίκτης μπορεί συνέχεια να βρίσκεις λόγους για τους οποίους πρέπει να κάθεται ακόμη περισσότερο. Μπορεί να δικαιολογηθεί λέγοντας “Ίσως ν’ αλλάξει η τύχη μου,” “Άμα κερδίσω ένα μεγάλο pot θα ρεφάρω,” ή ακόμη “Τώρα που κερδίζω σαν τρελός είναι δυνατό να φύγω;” Η μεγαλύτερη δικαιολογία απ’ όλες όμως, είναι ότι ξεπεράσατε το όριο ήττας και πρέπει να κερδίσετε πίσω τα χρήματα που χάσατε γιατί προοριζόταν για κάτι άλλο. Αυτή είναι μία πολύ συχνή παγίδα που στήνουν οι ίδιοι οι παίκτες στον εαυτό τους και όχι φυσικά μόνο στο πόκερ, αλλά οπουδήποτε υπάρχει τζόγος.

Στην πραγματικότητα ξέρετε τι γίνεται; Αν παίζετε για διασκέδαση τελικά θα χάσετε. Γιατί; Δεν σταματάτε όταν πρέπει επειδή περνάτε καλά – το διασκεδάζετε – και κανένας άλλος φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να σας πει να σταματήσετε αφού όλοι περνάνε καλά μαζί σας… Ναι, κι εγώ απολαμβάνω ένα καλό παιχνίδι πόκερ, αλλά δεν εστιάζω την προσοχή μου σ’ αυτό. Είμαι εκεί για να πάρω όλες τις μάρκες ή ν’ αφήσω μερικές απ’ τις δικές μου ως φυσικό επακόλουθο μιας κακιάς μέρας. Οι κοινωνικές σχέσεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα και συγχωρείστε με αν ακούγομαι σκληρός όμως έτσι έχουν τα πράγματα!

Για να είστε πάντα εσείς οι κερδισμένοι, πρέπει να γνωρίζετε να διαχειρίζεστε σωστά το κεφάλαιό σας. Προσωπικά επιτρέπω στον εαυτό μου να αγοράσει μέχρι και τέσσερις φορές μάρκες σε ένα παιχνίδι $3/$6, αλλά μόνο μία φορά σε ένα παιχνίδι $10/$20. Δεν είναι λίγοι οι επαγγελματίες του πόκερ που συνιστούν να κατεβαίνουμε επίπεδο μετά από 4 συνεχόμενες ήττες και να ανεβαίνουμε επίπεδο μόνο μετά από 4 συνεχόμενες νίκες!

Αυτή η τακτική δουλεύει σωστά για μένα, και με προστατεύει ικανοποιητικά. Έτσι λοιπόν αν μία μέρα χάσω δεν πρόκειται να πάθω μεγάλη ζημιά, θ’ ανακτήσω τις δυνάμεις μου και θα επιστρέψω την επόμενη. Το μυστικό για να το πετύχω αυτό, είναι να έχω και κάτι άλλο ενδιαφέρον να κάνω σ’ αυτό το διάστημα.

Μερικές φορές τα κατάλληλα φύλλα δεν έρχονται. Πρέπει να το δεχθείτε αυτό ως μία φυσιολογική κατάσταση, γνωρίζοντας ότι τελικά το καλό πόκερ επικρατεί σε βάθος χρόνου. Εντούτοις, αν ξοδέψετε όλα σας τα χρήματα, προσπαθώντας επίμονα να ανατρέψετε το αποτέλεσμα της ημέρας τότε μπορείτε να μπείτε σε σοβαρούς μπελάδες.

Αν κερδίζετε από την άλλη, είναι ακόμη πιο δύσκολο να σηκωθείτε από το τραπέζι. Είναι τρομερά δύσκολο να σηκωθείς και να φύγεις την ώρα που κερδίζεις, όμως να θυμάστε ότι αν αλλάξει έξαφνα η ροή του παιχνιδιού μπορείτε να χάσετε όλα σας τα κέρδη σε ελάχιστους γύρους (ειδικά στο no limit, πιστέψτε με..). Το πρόβλημα είναι, ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν θέλουμε να τα παρατήσουμε εύκολα – ναι, ναι δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω – κι’ έτσι περιμένουμε για κάποιο καλό χέρι. Αλλά όταν το καλό μας χέρι, χάσει, η τακτική αυτομάτως αλλάζει, μετά θέλουμε να πάρουμε τα κέρδη μας πίσω!

Εμπιστεύομαι πάντα το ένστικτό μου όταν κάθομαι σ’ ένα τραπέζι του πόκερ. Παλαιότερα, έλεγα στον εαυτό μου να παίξει μέχρι να έρθει η σειρά μου να βάλω το blind, αλλά το πάθημα που περιγράφω στην αρχή αυτού του άρθρου αποσαφηνίζει πλήρως τι μπορεί να πάθει κάποιος αν το κάνει αυτό. Τώρα πλέον, αν το προαίσθημά μου λέει να εξαργυρώσω, σταματάω εκεί ακριβώς που είμαι και δεν το ρισκάρω να συνεχίσω.

Δεν υπάρχει κάποια μαγική φόρμουλα για να ξέρετε πότε πρέπει να τα παρατήσετε. Απλά σας επισημαίνω ποιες παραμέτρους προσπαθώ κι’ εγώ ν’ ακολουθήσω. Πέρα αυτό όμως, εσείς θα πρέπει να αποφασίσετε τι  απ’ όλα αυτά θα κρατήσετε για τον εαυτό σας. Το κλειδί σ’ αυτή την υπόθεση είναι το να μπορείτε αληθινά να διαμορφώσετε και να ακολουθήσετε τη δική σας τακτική. Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να αγνοείτε τις δικές σας αποφάσεις.