Ο Ντέιβ «Devilfish» Ούλιοτ κατέχει δικαιωματικά μία ξεχωριστή θέση στο παγκόσμιο στερέωμα του πόκερ. Πέρα από τις μεγάλες του επιτυχίες στον σκληρό κόσμο των τουρνουά πόκερ ($5 εκατ. εισπράξεις), και τις πολυάριθμες εμφανίσεις του σε πληθώρα τηλεοπτικών εκπομπών πόκερ (Poker After Dark, Big Game, Poker Superstars, κ.α.), αποτελεί μία ξεχωριστή, έντονη προσωπικότητα, που δε διστάζει ποτέ να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Θεωρείται ένα από τα «κακά» παιδιά του πόκερ – σε αυτό παίζει ασφαλώς ρόλο και το πολυτάραχο παρελθόν του – ενώ οι κόντρες του με τον Αυστραλό Τόνυ Τζι στα τραπέζια του πόκερ είναι μνημειώδεις.
Μία τόσο έντονη προσωπικότητα δεν θα μπορούσε να παραχωρήσει παρά μόνο μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Την διαβάσαμε σε Αγγλικό περιοδικό του πόκερ και σας τη μεταφέρουμε αυτούσια:
– Απρίλιος 2008 –
ΕΡ: Ντέιβ, το 2007 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για σένα με βάση τα αποτελέσματα. Γιατί δεν παίζεις λοιπόν με την ίδια ένταση όπως παλαιότερα;
Devilfish: Υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα που έχω να κάνω τον καιρό αυτό απ’ το να ξοδεύω τον χρόνο μου παίζοντας πόκερ. Αλλά το πόκερ δεν πρόκειται να φύγει. Αυτό είναι το σπουδαίο όσον αφορά το πόκερ, πως όπου και να βρίσκεσαι μπορείς να παίξεις πόκερ και να κερδίσεις χρήματα. Αν παίζεις καλό μπιλιάρδο, μπορείς να μπεις σε μία οποιοδήποτε αίθουσα μπιλιάρδου και να κερδίσεις. Είναι το ίδιο με το πόκερ.
ΕΡ: Υπήρχαν κάποια σχόλια που έγιναν για σένα την περσινή χρονιά από τον Ντέιβ Κόλκλαφ, που έλεγε ότι εσείς οι δύο αποτελείτε τους πιο υπερεκτιμημένους παίκτες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πως αισθάνεσαι γι ‘αυτό;
DEVILFISH: Όχι και πολύ καιρό μετά τις δηλώσεις του αυτές, πήγα και κέρδισα σε δύο τουρνουά στην Αμερική. Με ενόχλησε κάπως, αλλά απ’ την άλλη με παρακίνησε να του αποδείξω το αντίθετο. Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν ο Ντέιβ μου έκανε χάρη με τις δηλώσεις του αυτές, και δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα πλέον. Ήταν κάτι που συνέβη στο παρελθόν και πέρασε. Δεν έχω τίποτα εναντίον του- καλή του τύχη.
ΕΡ: Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που άλλαξες στο παιχνίδι σου;
DEVILFISH: Όχι κάτι ιδιαίτερο. Υπάρχουν κάποια τουρνουά που τα πηγαίνω πραγματικά καλά ξέρεις. Στο World Series αυτής της χρονιάς τελείωσα τρίτος στο τουρνουά Omaha, και γενικά τα πήγα περίφημα. Πήγα εκεί για να κερδίσω αυτό το τουρνουά και τελικά στάθηκα άτυχος. Θα πάρω το απαιτούμενο ρίσκο σε μία κατάσταση coin-flip, όμως πάντοτε θέλω να κερδίζω! Οι άνθρωποι δεν θέλουν να γνωρίζουν ποιος κέρδισε το τουρνουά την περσινή χρονιά.
ΕΡ: Είσαι τρίτος στους πίνακες της Μεγάλης Βρετανίας αυτή τη στιγμή (ενν. τη στιγμή που παραχωρήθηκε η συνέντευξη). Ο Ρόλαντ ντε Γουλφ είναι πρώτος…
DEVILFISH: Ο Ρόλαντ είναι καλό παιδί. Είναι αρκετά συνεσταλμένος, αλλά παίζει μόνο no- limit hold’em, ενώ εγώ παίζω όλα τα παιχνίδια πόκερ – και έχω φέρει αποτελέσματα που στηρίζουν τον ισχυρισμό μου. Έχω κερδίσει ένα βραχιόλι World Series στο pot-limit Omaha και περισσότερα Omaha events από πολλούς παίκτες στον κόσμο, κι ο Ρόλαντ το γνωρίζει αυτό. Αλλά τον συμπαθώ γιατί παραδέχεται πως είναι αρκετά τυχερός.
Μου είπε στο World Series αυτής της χρονιάς ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα καλό cash ακόμη για τερματίσει πρώτος στην Ευρωπαϊκή κατάταξη. Αλλά του απάντησα πως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι έχω κερδίσει περισσότερα τουρνουά, απλώς ο παράγοντας χρηματικό έπαθλο επηρεάζει πάρα πολύ τις συγκεκριμένες λίστες. Όμως δεν αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα δίκαιο μέτρο του πόσο καλός παίκτης είσαι. Μπορεί να κερδίσεις ένα event και να φτάσεις στην κορυφή, αλλά δεν σημαίνει πως είσαι κι ο καλύτερος παίκτης.
ΕΡ: Ο χαρακτήρας σου πάντως εξάπτει το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων…
DEVILFISH: Το πόκερ έχει εξελιχθεί παγκοσμίως πλέον. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να έρχονται σε μένα και να μου λένε πως ξεκίνησαν να παίζουν πόκερ επειδή με είδαν στην τηλεόραση. Προσπαθώ να κάνω το παιχνίδι μου ευχάριστο. Αυτό είναι όλο.
ΕΡ: Μένουν δηλαδή οι προσωπικότητες εκτός παιχνιδιού;
DEVILFISH: Δεν μου αρέσει όλη αυτή η διασημότητα γύρω από το πόκερ. Δεν θα πήγαινες να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου ανάμεσα σε δύο ομάδες που έχουν παίξει ποδόσφαιρο μόλις δυο φορές, θα το ‘κανες; Η κατάσταση είναι απαίσια. Το όλο πράγμα μου είναι αρκετά δυσάρεστο για να το παρακολουθήσω. Κάθονται όλοι τριγύρω με τα γυαλιά ηλίου και δεν λένε τίποτα. Το πόκερ μπορεί να είναι πολύ βαρετό, αλλά ο μεγάλος αριθμός συμμετοχών είναι καλός για τα χρηματικά έπαθλα υποθέτω.
ΕΡ: Αλλά τα νούμερα σε μερικά τουρνουά είναι γελοία…
DEVILFISH: Οτιδήποτε χρηματικό ποσό μπαίνει στο παιχνίδι είναι καλό. Οπωσδήποτε γίνεται δυσκολότερο να κερδίσεις, αλλά αν υπάρχουν τρεις μέρες σε ένα τουρνουά και αγωνίζονται 9,000 άνθρωποι, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κερδίσεις και τους 9,000: αλλά να έχεις στο νου σου ότι πρέπει να υποσκελίσεις 3,000 απ’ αυτούς. Απ’ αυτή την εκδοχή δεν είναι τόσο δύσκολο. Αγωνίζεσαι για πολλά χρήματα και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κερδίσεις το 1/3 των παικτών.
ΕΡ: Υπάρχει κάτι που θέλεις να δεις να αλλάζει στον χώρο του πόκερ;
DEVILFISH: Θέλω περισσότερα τουρνουά Omaha με rebuys – χρειάζεσαι rebuys σ’ ένα τουρνουά Omaha. Θέλω επίσης περισσότερα τουρνουά pot-limit hold’em γιατί το pot-limit απαιτεί μεγαλύτερες ικανότητες απ’ το no-limit – όποιος παίζει το παιχνίδι θα σου το πει. Θα βρεις καλύτερα final tables γιατί οι περισσότερο επιδέξιοι παίκτες τα καταφέρνουν.
Όλα αυτά τα τουρνουά no- limit hold’em είναι δύσκολα. Πρόσφατα πήγα στο Λονδίνο για ν’ αγωνιστώ στο EPT. Για μένα πλέον το να πάω στο Λονδίνο για ένα τουρνουά no-limit hold’em είναι κάπως δύσκολο, καθώς γνωρίζω πως κύριο λόγο σ’ αυτό μπορεί να παίξει η τύχη.
ΕΡ: Πιστεύεις λοιπόν πως υπάρχει πολύ no-limit hold’em…;
DEVILFISH: Η κοπέλα που κέρδισε το WSOPE main event (Ανέτ Όμπρεσταντ), άκουσα πως είναι μια πολύ καλή παίκτρια, αλλά δεν πρόκειται να δεις μια 18χρονη να κερδίζει ένα seven-card stud event. Για μένα η μοναδική στιγμή που οι ικανότητες εισέρχονται σε ένα τουρνουά no-limit hold’em είναι όταν αποκτάς αρκετές μάρκες. Έχεις αρκετές μάρκες και δεν χρειάζεσαι να σου έρθει κάποιο καλό φύλλο. Βέβαια για να φτάσεις στο σημείο αυτό πρέπει να κερδίσεις αρκετούς γύρους και να κερδίσεις τα coin-flips.
ΕΡ: Έκανες λόγο για το EPT του Λονδίνου – αλήθεια, τι συνέβη εκεί;
DEVILFISH: Πήγα από τα 10,000 στα 30,000, αλλά έχασα μια σειρά από hands μισή ώρα περίπου πριν το τέλος της ημέρας, όταν έπρεπε να μην κάνω καμία κίνηση. Έπειτα ο Moneymaker ποντάρισε ρέστα όταν είχα απομείνει με 15,000 chips. Κοιτάω το ρολόι και σκέφτομαι, ‘ Θέλω πραγματικά να γυρίσω μετά από δυο μέρες με 15,000 ή να συνεχίσω να τζογάρω;’ Σκέφτηκα ‘δεν βαριέσαι’, πόνταρα τα χρήματα και άνοιξε δυο άσους βγάζοντας με έξω από το παιχνίδι δυο λεπτά πριν τελειώσει η μέρα.
ΕΡ: Γυρνάμε σ’ αυτό που έλεγες δηλαδή, πως αυτές τις μέρες δεν έχεις και τόσο μεγάλο προσωπικό κίνητρο;
DEVILFISH: Αν τα πράγματα ήταν όπως στο παρελθόν, όπου τα χρήματα ήταν περιορισμένα θα έφευγα από το hand. Αλλά δεν μου αρέσει να τριγυρνάω από δω κι από κει. Αν έπαιζα την επόμενη μέρα, τότε θα πετούσα το χέρι μου. Αλλά δεν θέλω να γυρνάω στο Λονδίνο μια μέρα, μόνο και μόνο για να επιστρέψω με 15,000. Δεν είχα καν κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο, κι έτσι πήγα μια βόλτα στα clubs και μετά μπήκα στο τρένο για να επιστρέψω πίσω στο Χαλ.