Ο Τζέφρεϊ Λισάντρο κατάγεται από το Περθ της Αυστραλίας. Μετακόμισε ωστόσο πρόσφατα στο Σαλέρνο της Ιταλίας. Στις 24 Ιουνίου 2009 ο Λισάντρο κέρδισε το το Seven-Card Razz Championship του WSOP κατακτώντας παράλληλα το τέταρτο χρυσό βραχιόλι WSOP της καριέρας του.
Ο θρίαμβος αυτός έδωσε στον Λισάντρο
τρεις νίκες στην φετινή χρονιά (!!) του WSOP, και τον καθιερώνει σ’ ένα όμιλο παικτών με τα
περισσότερα κερδισμένα χρυσά βραχιόλια μέσα σ’ ένα μόνο χρόνο. Ο Λισάντρο έγινε
μόλις ο πέμπτος παίκτης στην 40ετή ιστορία του WSOP που
κατορθώνει ένα τέτοιο επίτευγμα. Μαζί με τους σπουδαίους ‘θρύλους’ του πόκερ Φιλ Χέλμουθ, Φιλ Άϊβυ, Τεντ Φόρεστ και Πάγκι Πίρσον, είναι οι μοναδικοί
παίκτες στην ιστορία που κέρδισαν τρία χρυσά βραχιόλια μέσα σε μία χρονιά!
Το πρωινό που ακολούθησε τη νίκη-ρεκόρ,
ο Λισάντρο έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο WSOP:
ΕΡ: Τι προσδοκίες είχες εισερχόμενος στο φετινό World Series of Poker;
Λισάντρο: Πριν ξεκινήσουν όλα, αυτή τη χρονιά ήμουν αρκετά
απογοητευμένος καθώς δεν μπορούσα να βρω κάποιο χορηγό. Πραγματοποίησα τις
συνήθεις αναζητήσεις μου για να ανακαλύψω αν κάποια εταιρία ενδιαφερόταν να σπονσοράρει έναν παίκτη. Δεν έλαβα καμία απάντηση. Μίλησα γι’ αυτό το θέμα με κάποιους φίλους
μου. Τελικά είπα το γνωστό – δεν βαριέσαι.
Θα αποδείξω τι αξίζω στους αγώνες που
θα δώσω. Θεωρώ ότι έχω κάνει σημαντικά πράγματα στο πόκερ. Αλλά βρισκόμουν πάντα ένα βήμα πριν πραγματοποιήσω κάτι πραγματικά σπουδαίο. Υπήρχε λοιπόν η δικαιολογία
ότι δεν είχα κατορθώσει κάτι αρκετά σημαντικό για να αξίζω κάποια χορηγία. Κι αυτή τη χρονιά αναζήτησα χορηγό. Δεν υπήρξε απάντηση. Απλά θα συνεχίσω
και θα κερδίσω τρία βραχιόλια, εκμυστηρεύτηκα σε κάποιους
στενούς φίλους μου. Και πλέον το έχω κάνει.
ΕΡ: Υπάρχει λοιπόν μια μεγαλύτερη αίσθηση χαράς, ειδικά αφότου
δεν έλαβες την απαραίτητη υποστήριξη που πιθανόν άξιζες πριν την εκκίνηση του φετινού WSOP;
Λισάντρο: Αυτό είναι απλά το ρεκόρ. Ακόμη και μετά την κατάκτηση των τριών
βραχιολιών οι χορηγοί δεν μ’ έχουν προσεγγίσει. Και εξακολουθούν να μην με
προσεγγίζουν. Ίσως υπάρχει μια δόση ζήλιας, δεν ξέρω. Ίσως γιατί
έχω θέσει νοκ-άουτ τόσους σπουδαίους παίκτες.
ΕΡ: Τζέφρεϊ, αποτελείς μέλος μιας ελίτ σημαντικών παικτών πόκερ.
Μεγάλο μέρος του κοινού δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει μέσα στον πολύ στενό αυτόν
κύκλο. Υπάρχει ανταγωνισμός και αντιπαλότητες όταν κερδίζεις πολλαπλά χρυσά βραχιόλια;
Λισάντρο: Όχι. Όχι για μένα. Δεν έχω κάποιον που να ανταγωνίζομαι. Θέλω
να πετύχω κάτι αποκλειστικά για τον εαυτό μου. Αν καταφέρω και γίνω ο πέμπτος
σπουδαιότερος παίκτης όλων των εποχών τότε θα είναι κάτι σπουδαίο. Αν είμαι
δέκατος, θα είναι πάλι καλά. Ακόμη κι αν καταφέρω να μπω στους 100 κορυφαίους τότε
θα είναι ένα σημαντικό επίτευγμα. Δεν μπορείς να πεις ότι ανταγωνίζομαι με τον
Νο1 παίκτη.
ΕΡ: Έπαιζες high-stakes poker για μεγάλο διάστημα. Αλλά μόνο τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκες
στα τουρνουά πόκερ και στην κατάκτηση τίτλων στο WSOP.
Τι σ’ έκανε ν’ αλλάξεις τις φιλοδοξίες σου;
Λισάντρο: Έχεις δίκιο. Δεν αγωνίστηκα σε πολλά τουρνουά, εκτός από τα
τελευταία χρόνια. Θυμάμαι στο παρελθόν, το 1994 και το 1995, κέρδισα περίπου 10
τουρνουά στην Ευρώπη. Ήταν μια εκπληκτική πορεία. Αλλά θυμάμαι πως (μερικά περιοδικά
και ιστοσελίδες) πρόφεραν το όνομα μου λανθασμένα και ποτέ δεν ‘έθρεψα τους
καρπούς’ για τις επιτυχίες μου εκείνες. Κατά την διάρκεια αυτών των επιτυχιών πήγα
στην Ιρλανδία και συμμετείχα σε τέσσερα τουρνουά.
Υπήρχαν όντως σπουδαίοι παίκτες εκεί. Το καθένα από τα τουρνουά είχε κάμποσους Ιρλανδούς επαγγελματίες
– περίπου 150 σε κάθε τουρνουά. Πήγα εκεί και κανένας δεν με γνώριζε. Κέρδισα το πρώτο τουρνουά και πολλοί είπαν, ´δεν ξέρουμε καν
αυτόν τον τύπο. Τι δουλειά έχει εδώ;´ Κι έπειτα κέρδισα και το δεύτερο τουρνουά.
Όπως και το τρίτο!! Στο τελευταίο,
παρότι είχα το προβάδισμα στις μάρκες τερμάτισα στην δεύτερη θέση. Κέρδισα στην
συνέχεια ακόμη τρία τουρνουά και μετά απ’ όλα αυτά συνειδητοποίησα πως τα χρήματα
που είχα συγκεντρώσει από τα τουρνουά ήταν αστεία.
Ήταν περίπου $100,000. Και σκέφτηκα, πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα καλύτερο και συγκέντρωσα
μόλις $100,000, χρήματα που δεν φτάνουν καν για τα έξοδα μετακίνησης και τα ξενοδοχεία.
Συνεπώς αποφάσισα να μην αγωνιστώ σε πολλά τουρνουά τα επόμενα επτά ή οχτώ
χρόνια. Το 2003 ωστόσο που τα χρηματικά έπαθλα άρχιζαν και γίνονταν μεγαλύτερα
επέστρεψα και αγωνίστηκα ξανά. Τώρα πλέον πιστεύω πως αξίζει τον κόπο.
ΕΡ: Φαντάζεσαι να είχες παίξει σε WSOP events κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου πόσα χρυσά βραχιόλια θα
είχες κερδίσει;
Λισάντρο: Ναι, χρειαζόμουν όμως ένα διάστημα για να επιστρέψω. Ίσως
έπρεπε να επιστρέψω στο 2000. Σίγουρα θα είχα κάποιες νίκες παραπάνω από αυτές που
έχω σήμερα. Ίσως ήμουν και καλύτερος παίκτης απ’ ότι είμαι σήμερα. Θεωρώ πως είμαι
αρκετά ικανός παίκτης. Βελτιώνομαι συνεχώς. Γίνομαι ολοένα και καλύτερος, κάθε φορά.
ΕΡ: Αυτή είναι μια αξιοθαύμαστη δήλωση: εξακολουθείς να γίνεσαι
καλύτερος και να βελτιώνεσαι σαν παίκτης. Τι εννοείς;
Λισάντρο: Έμαθα πώς να επιτυγχάνω καλύτερα αποτελέσματα στα τουρνουά.
ΕΡ: Τι σημαίνει αυτό; Παίζεις επαγγελματικά πόκερ για πολλά χρόνια.
Τι έμαθες πρόσφατα που δεν γνώριζες ένα-δυο χρόνια πριν;
Λισάντρο: Πάρτε για παράδειγμα το H.O.R.S.E. tournament.
Θα παίξω και στα πέντε παιχνίδια, και υποχρεωτικά θα αγωνιστώ και στο Limit Hold´em.
Όλοι γνωρίζουν πώς να παίζουν Limit Hold´em.
Οπότε προσπαθώ να προσαρμόζω την στρατηγική
μου ανάλογα. Δεν σκοπεύω να χαραμίσω μάρκες σ’ αυτό το παιχνίδι. Αν ήταν ένα cash game και υπήρχε value bet, ίσως να έπαιρνα μέρος. Αλλά σ’ ένα τουρνουά προτιμώ να εξοικονομώ μάρκες.
Θέλω να τις χρησιμοποιήσω για ένα από τα υπόλοιπα παιχνίδια όπου
έχω τεράστιο πλεονέκτημα (όπως Stud, Eight-or-Better,
και Razz). Στο Limit Hold´em αγωνίζομαι
με ανθρώπους που όλοι γνωρίζουν το παιχνίδι εξίσου καλά με μένα. Αφήνω λοιπόν
τις ασήμαντες καταστάσεις για να προφυλάξω chips για τα παιχνίδια στα οποία έχω μεγαλύτερο πλεονέκτημα.
Είναι κάτι που τελειοποιώ. Έχεις στην κατοχή σου περιορισμένες ‘σφαίρες’. Οπότε πρέπει να επιλέξεις
το καλύτερο spot για
να τις ‘εξαπολύσεις’.
ΕΡ: Σε κάπως πιο προσωπικό επίπεδο. Είσαι γνωστός για το καπέλο που φοράς πάντα. Ποιος ο λόγος;
Λισάντρο: Το καπέλο με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα. Με βοηθάει να μπαίνω
στο πνεύμα του παιχνιδιού. Όταν φοράω το καπέλο, αρχίζει η αυτοσυγκέντρωση. Είναι business. Είναι πόλεμος. Έρχεται η
ώρα να αγωνιστείς. Όταν βγάζω το καπέλο μου, είναι ώρα να ξεκουραστώ.
ΕΡ: Πόσα καπέλα λοιπόν βρίσκονται στη ντουλάπα του Τζέφρεϊ
Λισάντρο;
Λισάντρο: Ας πούμε ότι έχω μερικά (γελάει).
ΕΡ: Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης στην Αυστραλία – ο Τζο Χάσεμ ή ο Τζέφρεϊ Λισάντρο;
Λισάντρο: Στην Αυστραλία, δεν νομίζω πως είναι κανένας καλύτερος από
τον Τζο Χάσεμ. Η κατάκτηση του Main Event είναι ένα τεράστιο κατόρθωμα. Θα
μνημονεύεται πάντα γι’ αυτό. Είναι όπως στις ιπποδρομίες. Μπορεί να κερδίσω δέκα
αγώνες στην σειρά, αλλά όλοι θα θυμούνται ποιος κέρδισε το Kentucky Derby.
{mos_fb_discuss:13}