Αν και σ” αυτό το φεστιβάλ δεν ήμασταν διατεθειμένοι να…γράψουμε και θέλαμε να αφοσιωθούμε απλά στο παιχνίδι, τελικά η 3η θέση στο mixed tour το βράδυ του Σαββάτου μας τσίγκλισε για μια μίνι ανασκόπηση.

Το καλό με την πρόκριση που πετύχαμε νωρίς στο main event είναι πως είχαμε χρόνο για άλλα τουράκια.

Αρχικά να στήσουμε ένα… άγαλμα σ” ένα ηλικιωμένο Σλοβάκο που άνοιξε στο main event (blinds 5k/10k) με mini raise από utg γύρω στις 3 το πρωί (230k effective) και βρήκαμε ρηγάδες στο bb.

Three-bet o Pokerland και ο αντίπαλος μας σηκώθηκε από την καρέκλα του και μόνο που δεν προσγειώθηκε στη μέση του τραπεζιού παίζοντας με μπόλικη χαρά τα ρέστα του: ΟΧΤΑΡΙΑ! Καμιά δεκαριά θέσεις πριν βγουν οι σακούλες…

Snap call ο Pokerland και αν έβγαινε οχτάρι θα ήταν μια από τις λίγες φορές που θα ρίχνε κάνα μπινελίκι και ο land. Σάματις θα μας καταλάβαινε; Ευτυχώς οι ρηγάδες στάθηκαν στο ύψος τους και χτίσαμε stack για Day 2.

Πρώτη φορά σε mixed tour και 3η θέση!

Το flight που περάσαμε στο main event τελείωσε αργά, οπότε Παρασκευή γεμίσαμε μπαταρίες και Σάββατο πρωί ξυπνήσαμε και βλέπουμε στο πρόγραμμα 60αρι mixed. Ένα 20λεπτο level Texas, ένα PLO4 κι ένα PLO5 εναλλάξ. Άσχημα είναι;

Τέσσερα φύλλα και πέντε ο land δεν έπιασε βέβαια ούτε στη ξερή αλλά το Mystery ήταν βράδυ οπότε δεν βαριέσαι..

Μπούκα λοιπόν στο 4ο level (μάζεψε τελικά 266 entries) και το πρώτο bullet πήγε στα σκουπίδια πριν πάρουμε χαμπάρι τα pot/repot και τις υπόλοιπες ξένες λέξεις.

25k ήταν το stack και ο tournament director μας τοποθετεί τη δεύτερη φορά σ” ένα τραπέζι-μαγεία με ένα τροφαντό νταλικέρη που τα έβαζε μόνο πίσω (και φυσικά κέρδιζε) και δύο σουρωμένους Πολωνούς, ο ένας σαν τον Γύλο στη παλιά ελληνική ταινία που σκουντουφλούσε από τα ποτά κι έναν ακόμη που δεν έβαζε γλώσσα μέσα του.

Ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις στην αρχή έχει χαβαλέ αλλά στη συνέχεια λες, άντε να ξεκουμπιστούν να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι μας.

Ψήσαμε τον Μανώλη (Ζαχαράκης) που έπαιζε κι αυτός δίπλα να πιάσει συζήτηση με τον ένα και μπήκε για τα καλά στο ρόλο λέγοντας του φανταστικές ιστορίες. Ότι έχει έξι παιδιά, δύο σκυλιά κλπ.

Κι ο Γύλος μόνος του όμως κούραζε, με τον floor manager να έρχεται συνεχώς για παρατηρήσεις. Κάποια στιγμή πόνταρε στο river, δέχθηκε το all-in του αντιπάλου του και αποφάσισε να ανοίξει δύο από τα φύλλα του (σε PLO5).

O floor του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει όποια κίνηση θέλει, αλλά θα ακολουθούσε ποινή ενός γύρου – όπως κι έγινε μετά το fold. Έλα όμως που έβρισκε τα άπιαστα και οι μπύρες με ουίσκι συνέχιζαν με τον ίδιο να ξεκαρδίζεται κάθε φορά που έπιανε… σ ι ούντιντ όπως έλεγε τα ομόχρωμα φύλλα του.

Final table κι ο… Γύλος μέσα!

Ο Μανώλης αποκλείστηκε στην 11η θέση (από τον μετέπειτα νικητή) και λίγο αργότερα σχηματίστηκε το οχταθέσιο τελικό τραπέζι.

Μεταφερθήκαμε στον πάνω όροφο όπου έτρεχαν ήδη δύο flights για το main event αλλά και το Mystery.

Επιτέλους η φωτογραφική μηχανή δεν ήταν στον ώμο μας και ποζάραμε με τον Γύλο υπερχαρούμενο δίπλα μας!

Η αλήθεια είναι πως καθ” όλη τη διάρκεια του tour τα καλά pots τα κερδίσαμε σε PLO4 και PLO5 παρότι παίζαμε για πρώτη φορά.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τετράφυλλο με τον παίκτη που το σήκωσε. Σε 7-4-7-2-10 ο αντίπαλος μας βάρεσε τρία βαρέλια και το τελευταίο ήταν για 500k σε blinds 60k/120k. Ο Donkeyland που ήταν χοντροcommited κοίταξε δύο οχτάρια που είχε στο χέρι του, χρώματα δεν βγαίναν στο board και τελικά τα έβαλε για να δει δυάρια.

Μείναμε με 2bbs, στο αμέσως επόμενο χέρι τον ήπιαμε (3η θέση και €1.450) και φύγαμε να βάλουμε κάτι στο στομάχι μας.

Το κέντρο είχε γεμίσει άλλους σουρωμένους, Ουαλούς που είχαν έρθει για ένα φιλικό με την εθνική Σλοβακίας και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής γιατί αύριο έχει Day 2 στο main event.

393k stack και πάμε για το όνειρο…

Για τα υπόλοιπα φυσικά πρωινή ενημέρωση όπως πάντα από τον 24ωρο mr.Pokerland.