Οι επιθετικοί παίκτες είναι και οι κορυφαίοι παίκτες που κερδίζουν στο πόκερ. Μέσα από αυτή την επιθετικότητα έχετε δυο πιθανότητες να κερδίσετε:

Όταν το bet σας πάρει call από χειρότερο hand
Όταν ο αντίπαλος σας πάει πάσο

Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες περιπτώσεις που είναι καλύτερα να παίξετε παθητικά. Στο συγκεκριμένο άρθρο του Upswing υπάρχουν τρία από αυτά τα spots – συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες σχεδόν ποτέ δεν πρέπει να επιχειρείτε c-bet ως preflop aggressor.

Spot #1: Εκτός θέσης ως preflop raiser (απέναντι σε button, cutoff, ή μεσαία θέση) αε low connected boards

Αναφερόμαστε σε boards όπως αφού έχετε κάνει raise preflop και δέχεστε call από παίκτη που έχει θέση σε σας.

Με μια πρώτη ματιά ίσως θεωρείτε ότι επειδή έχετε περισσότερα ψηλά overpairs από τους αντιπάλους σας (όπως A-A και K-K) πρέπει και να χρησιμοποιείτε μια επιθετική στρατηγική c-bet.

Μια παθητική στρατηγική c-bet ωστόσο είναι η κατάλληλη γιατί υπάρχει μια ασύμμετρη διανομή των πανίσχυρων hands.

Συγκεκριμένα τα flopped sets αποτελούν ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι στο range του caller παρά στο δικό σας range. Όταν ένας καλός παίκτης κάνει cold call preflop το range του θα είναι πολύ “σφιχτό” και περιλαμβάνει πολλά μεσαία και μικρά ζεύγη.

Συνολικά το range του caller θα έχει περίπου 100 συνδυασμούς “χεριών”, ενώ το open-raising range σας θα έχει περίπου 200-300 συνδυασμούς. Και αυτοί οι 100 συνδυασμοί του range περιλαμβάνουν ένα παραδόξως υψηλό ποσοστό πανίσχυρων hands όπως sets και overpairs.

Ας υποθέσουμε ότι εσείς κι ο αντίπαλος σας έχετε όλους τους εννέα συνδυασμούς των sets στα ranges (66, 44 και 33). Αυτοί οι εννέα συνδυασμοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 3.6% του range σας (9/250). Την ίδια στιγμή τα συγκεκριμένα εννέα combos αντιπροσωπεύουν το 9% του range του αντιπάλου σας (9/100).

Η ασύμμετρη διανομή των ισχυρών hands σημαίνει ότι ο cold-caller έχει ένα τεράστιο nut advantage που τον ωθεί να κάνει raise με πολλά hands. Το να κάνετε συχνά c-bet στο συγκεκριμένο ισχυρό range του δεν είναι σπουδαία κίνηση,

Ρίξτε μια ματιά πως παίζει ο solver ως cutoff (ως preflop raiser) απέναντι στο button (που έκανε call preflop) σε flop:

Πράσινο = Check, Ροζ = Bet (δηλαδή πουθενά)

Όπως βλέπετε το cutoff πρέπει να τσεκάρει στο 100% των hands του.

Για να φανεί ο λόγος που η παθητική στρατηγική είναι η κατάλληλη υπάρχει μια προσομοίωση στην οποία το cutoff αρχίζει να ποντάρει με intuitive range:

Το solver bet έγινε με:

Σχεδόν όλα τα overpairs
Τα top pairs
Σχεδόν όλα τα flush draws
Όλα τα open-ended straight draws
Μερικά 2 overcards-type hands με σπαθί

Με αυτή την υποβέλτιστη (αλλά φαινομενικώς λογική) στρατηγική για το cutoff θα “τρέξουμε” μια προσομοίωση για να δούμε την βέλτιστη απάντηση του button.

Κοιτάξτε πόσο επιθετικά παίζει το button:

Το solver αρχίζει κάνοντας raise σχεδόν ολόκληρο το continue range. Αυτή η στρατηγική αφαιρεί την πρωτοβουλία από το cutoff, το οποίο αδυνατεί να επιστρατεύσει μια αποτελεσματική τακτική. Αυτό οφείλεται στο πόσα πολλά nutted hands διαθέτει το button (σχετικά μιλώντας).

Κάντε λοιπόν την χάρη στον εαυτό σας και εφαρμόστε σε τέτοια spots ως preflop raiser μια σχετικά παθητική/αμυντική στρατηγική στο flop, ειδικά απέναντι σε καλούς παίκτες.

Spot #2: Εκτός θέσης ως small blind preflop raiser (απέναντι στο big blind) σε low connected boards

Ο λόγος πίσω από αυτή την προσέγγιση είναι παρόμοιος με το προηγούμενο spot. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι το big blind (caller) διατηρεί ένα μεγάλο nut advantage στο flop. Η μόνη διαφορά τώρα είναι πως και οι δύο παίκτες έχουν περίπου τον ίδιο αριθμό συνδυασμών στο range τους.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε flop και ποια είναι η στρατηγική του solver για το small blind:

Όπως βλέπετε από το πολύ πράσινο ο solver επιλέγει να τσεκάρει με σχεδόν ολόκληρο το range.

Ο λόγος πίσω από αυτή τη παθητική στρατηγική έγκειται στο γεγονός ότι το nutted range του small blind (two-pair ή καλύτερο) αντιπροσωπεύει μόνο το 3.2% του συνολικού range, ενώ το nutted range του big blind αντιπροσωπεύει το 7.1% του συνολικού range.

Η συγκεκριμένη διαφορά συμβαίνει γιατί το big blind θα έχει hands όπως 7-5 offsuit, 8-6 offsuit, 5-4 offsuit, 7-4 suited και 6-3 suited. Το small blind συνήθως πάει πάσο (ή ίσως limp) με αυτά τα hands preflop, συνεπώς δεν είναι στο range του.

Spot #3: Εκτός θέσης ως preflop 3-bettor από το small blind (απέναντι στο button) σε low connected boards

Το ίδιο μοτίβο εμφανίζεται άσχημα τα low connected boards για τον preflop raiser. Αλλά αυτή τη φορά μιλάμε για ένα κλασικό 3-bet pot matchup (το button κάνει raise, εσείς απαντάτε με 3-bet στο small blind και το button callάρει).

Αυτό έχει μεγάλη λογική γιατί το range του preflop raiser είναι broadway-heavy, ενώ το range του caller περιέχει αρκετά περισσότερα hands με μεσαία και χαμηλά φύλλα.

Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις το small blind έχει το overpair adcantage (ξανά), αλλά δεν έχει τόσα πολλά (ή καθόλου) two-pairs και straights.

Ας δούμε τώρα πως παίζει ο solver σε flop ως small blind 3-bettor:

Εδώ προκύπτει ένα συνηθισμένο ζήτημα: Το solver τσεκάρει σχεδόν ολόκληρο το range του. Αυτό συμβαίνει ξανά γιατί το small blind έχει έλλειψη στο κομμάτι των πανίσχυρων hands. Δεν έχει καθόλου συνδυασμούς two-pair ή straight και του λείπει το bottom set. Το button απ” την άλλη πλευρά έχει όλα τα straights, τα two pairs και τα sets στο range του (εκτός από το 4-3 suited straight).

Αν το small blind αποφάσισε να κάνει αρκετά συχνά c-bet εδώ (με hands όπως overpairs και draws), τότε το button θα μπορούσε να παρουσιάσει ένα μεγάλο κέρδος κάνοντας raise πολύ επιθετικά με equity-driven range, το οποίο θα “τορπίλιζε” το expected value (EV) του small blind στο hand.

Τελευταίες σκέψεις

Το μοτίβο που εμφανίζεται εδώ είναι ξεκάθαρο: τα low-connected boards δεν είναι τα καλύτερα για τον preflop raiser. Θα πρέπει οπωσδήποτε να μειώστε την επιθετικότητα σας στα συγκεκριμένα boards (αρκετά), διαφορετικά κινδυνεύετε να »χτυπηθείτε” από έναν επιθετικό παίκτη που κατανοεί το λάθος που κάνετε.