Σ’ ένα από τα περσινά live festivals συνοριακού καζίνο είδαμε μια γνώριμη φιγούρα στα τραπέζια, αλλά με… γκρίζο μαλλί και τα χρόνια να έχουν περάσει διατηρούσαμε τις επιφυλάξεις μας, μέχρι την τελευταία μέρα που είδαμε το όνομα στις λίστες.

Ο Πάρης Δέδες επέστρεψε (ή μήπως δεν έφυγε ποτέ) στο αγαπημένο του παιχνίδι όπου την προηγούμενη δεκαετία ήταν πραγματικός ‘δαίμονας’.

Εδώ και μερικούς μήνες διατηρεί και το δικό του κανάλι στο Twitch όπου στρημάρει σε καθημερινή βάση.

Αυτή τη φορά με πεδίο δράσης κυρίως την πλατφόρμα της GGPoker έχει αρχίσει και πάλι να κατέχει συχνή θέση στα καθιερωμένα άρθρα των ελληνικών επιτυχιών.

Πριν 10 χρόνια, την περίοδο που μεσουρανούσε δηλαδή στο online στερέωμα, είχε δώσει μια συνέντευξη στην σελίδα μας. Μια δεκαετία αργότερα ο ‘Σπανούλης του πόκερ’ μοιράζεται τις σκέψεις του ξανά με το Pokerland.

Επειδή πέρασαν αρκετά χρόνια και πιθανότατα οι νεότεροι αναγνώστες του Pokerland να μην σε γνωρίζουν κάνε μας μια ιστορική αναδρομή για την πρώτη περίοδο ενασχόλησης σου με το πόκερ.

Ξεκίνησα ν’ ασχολούμαι με το πόκερ το 2009 αν θυμάμαι καλά, χαζοπαίζοντας στο Facebook για play money για μια βδομάδα και μετά κατέθεσα στην PokerStars κάποιο ποσό μεταξύ 10-100 ευρώ (πολύ μικρό κοινώς) κι έπαιζα sng 180 ατόμων με buy-in $2.20. Αρχικά ένα τραπέζι τη φορά και μετά δύο ταυτόχρονα και άρχισα να τ’ αυξάνω σταδιακά.

Στην πορεία αφού πήγαινα καλά στα sng ξεκίνησα να βάζω και κάποια μικρά Μtts τύπου $2.20 rebuys, $3.30 rebuys έως και $11 freezeout. Είχα την τύχη να κερδίσω αρκετά νωρίς και στα mtts and the rest is history που λένε και στα… εγγλέζικα.

Ήταν όντως η ‘χρυσή’ εποχή του online πόκερ εκείνα τα πρώτα χρόνια; Ήταν δηλαδή πιο soft τα fields, δεν υπήρχαν τόσα διαθέσιμα εργαλεία στους παίκτες; Ήσουν αυτό που λέμε αυτοδίδακτος; Και πόσο διήρκησε για σένα προσωπικά το παιχνίδι κερδοφόρο;

Κάθε εποχή κατά την άποψη μου έχει τις δυσκολίες της, σίγουρα τα διαθέσιμα εργαλεία και οι πληροφορίες ήταν απειροελάχιστες σε σχέση με σήμερα. Ένας παίκτης του σήμερα αν έπαιζε τότε θα θεωρούσε ότι τα fields είναι αστεία, αλλά δε νομίζω ότι μπορούμε να αξιολογούμε την δυσκολία με αυτόν τον τρόπο.

Το παιχνίδι ήταν απλά διαφορετικό, με διαφορετικές δυσκολίες από σήμερα. Το μεγάλο πλήγμα ήταν η Black Friday και η αποχώρηση των Αμερικανών από το online poker. Όπως και είναι λογικό, μιας κι εκεί ήταν εξαιρετικά δημοφιλές, σαν χώρα είχε και τους περισσότερους casual players. Στη συνέχεια, το ότι γίνανε ξεχωριστά pools για Γάλλους, Ιταλούς, Ισπανούς ,κι αυτό ήταν άλλη μια δυνατή σφαλιάρα για το pool των παικτών.

Δεν έχω κάνει ποτέ coaching, ούτε μ’ έμαθε κάποιος το παιχνίδι, διάβασα τους κανόνες και ξεκίνησα να παίζω. Την περίοδο 2010-2013, που ήταν και οι πιο δυνατές χρονιές μου, είχα το volume μου και το Holdem Manager να με βοηθάνε στο να γίνω καλύτερος. Το παιχνίδι ήταν για μένα κερδοφόρο όλες τις χρονιές, εκτός από το 2014.

Κάπου εκεί λοιπόν προέκυψαν και αρκετά ταξίδια σε Αυστραλία, Βραζιλία, Αγγλία. Τι κρατάς από εκείνα τα χρόνια; Σου έχουν μείνει κάποιες ιστορίες ακόμη και σήμερα; Φαντάζομαι ότι το να ‘σαι καλοκαίρι στην Αυστραλία και να επιστρέφεις… καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν είναι κάτι που έχουν κάνει πολλοί άνθρωποι.

Ναι η αλήθεια είναι ότι με αφορμή το πόκερ έκανα πολλά ταξίδια σε αρκετές χώρες και με παρέες πόκερ και με φίλους-ες, με πολλές διαφορετικές εμπειρίες και ιστορίες. Άλλωστε αυτή η ανεξαρτησία και η ελευθερία είναι που μ’ έκανε να ακολουθήσω επαγγελματικά το πόκερ για όλα αυτά τα χρόνια.

Οι δικοί σου άνθρωποι εκείνη την περίοδο πως το πήραν το όλο θέμα περί πόκερ; Σε παρέες ας το πούμε μη ποκερικές πως τους φαινόντουσαν όταν τους έλεγες ότι ασχολείσαι επαγγελματικά με το πόκερ;

Τα πρώτα χρόνια ήταν ιδιαίτερα challenging, πολλές συζητήσεις και εξηγήσεις και ερωτήσεις, αλλά eventually έγινε δεδομένο. Σίγουρα έχασα πολλούς ανθρώπους με τις επιλογές μου, όχι τόσο γιατί τους φαινόταν κάπως το ότι ασχολούμαι με το πόκερ επαγγελματικά, αλλά κυρίως γιατί η προτεραιότητα μου ήταν πλέον το πόκερ 10 μήνες το χρόνο, 24 ώρες τη μέρα. Δεν είναι πολύ άνθρωποι διατεθειμένοι να περιμένουν τους 2 μήνες το χρόνο να τους αφιερώσεις χρόνο, σημασία κοκ.

Κάποια στιγμή λοιπόν αρχίζει και η σταδιακή απομάκρυνση από τον χώρο του πόκερ. Ήταν προϊόν κόπωσης, άρχισε το παιχνίδι να δυσκολεύει ή κάποιο προσωπικό θέμα έθεσε σε δεύτερο πλάνο το πόκερ;

Δεν υπήρχε πραγματική απομάκρυνση από το πόκερ παρά για 1 χρόνο, το 2015. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ότι ‘γίνεται’ να χάσω χρήματα στο πόκερ για μια ολόκληρη χρονιά και το 2014 μ’ έκανε σίγουρα να κάνω re-evaluate για πάρα πολλά πράγματα.

Σίγουρα υπήρξε burnout, αλλά επίσης μεγάλωνα και είχα θυσιάσει αρκετά πράγματα για να παραμένω σε ένα υψηλό επίπεδο στο πόκερ. Δεν θεώρησα ποτέ, ούτε και τώρα θεωρώ, ότι το πόκερ έχει γίνει δύσκολο σε σημείο που θα το σταμάταγα, πάντα δύσκολο ήταν, το 99% των παικτών στο πόκερ έχανε χρήματα το 2010 και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι και σήμερα το ίδιο ποσοστό θα χάνει.

Άρχισα απλά να κάνω value μια πιο balanced καθημερινότητα από αυτήν που είχα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί απλά όταν είσαι 25 χρονών όσες δυσκολίες και να έχεις δεν παίρνεις χαμπάρι, στα 30 αρχίζουν ν’ αλλάζουν τα πράγματα, τουλάχιστον σε μένα. Έπρεπε να προσέξω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου και να μην κάθομαι σε ένα PC day in – day out και να παίζω πόκερ όλες τις ώρες που ήμουν ξύπνιος.

Και το… comeback πως αποφασίστηκε; Υπάρχει προγραμματισμός / μελέτη κλπ ή βαδίζεις με το σκεπτικό… βλέποντας και κάνοντας;

Από το 2016 λοιπόν, μέχρι και πριν ξεκινήσω πάλι να παίζω Mtts και να streamarw, έπαιξα διάφορα format που απαιτούσαν λιγότερες μέρες-ώρες, είχα πιο πολύ ελευθερία μέσα στη μέρα μου. Πέρασα από cash games ιδιαίτερα PLO, sngs, spins, αλλά και mtts, απλά κυρίως σε series ή 2-3 φορές τη βδομάδα.

Φαίνεται σαν comeback, κυρίως γιατί είμαι banned στην PokerStars από το 2018 και όλοι γνώριζαν το λογαριασμό μου στην Pokerstars. Υπάρχει προγραμματισμός και μελέτη, απλά δεν ακολουθώ κάποιο κανόνα του τύπου 5 ώρες τη μέρα στο pio να λύνω spots ή κάτι αντίστοιχο, που σήμερα θεωρείται απαραίτητο για να είσαι winner σε >mid stakes game.

Μιλώντας καθαρά παικτικά τι αλλαγές παρατηρείς στο online παιχνίδι σε σχέση με δέκα χρόνια πριν;

Το παιχνίδι δεν έχει καμία σχέση με 10 χρόνια πριν, όπως όμως δεν είχε καμία σχέση και το 2010 με το 2012 ή το 2017 με το 2019 κοκ…

Προφανώς και είναι λίγο θέμα χαρακτήρα, αλλά σπάνια θα σε δει κανείς να τιλτάρεις κατά την διάρκεια ενός live stream. Συνέβαινε πάντα έτσι; Πως διαχειρίζεσαι ένα downswing;

Δε νομίζω ότι είμαι άνθρωπος που τιλτάρει εύκολα ούτε στο πόκερ ούτε εκτός πόκερ, ιδιαιτέρως με πράγματα που ξέρω ότι δε μπορώ να επηρεάσω. Δε μου φαίνεται λογικό να εκνευριστώ γιατί δεν πέσανε τα δικά μου, αν και προφανώς συσσωρευμένα κακά αποτελέσματα με επηρεάζουν και μπαίνω στο τριπάκι να σχολιάσω ή να γκρινιάξω, αλλά μέχρι εκεί.

Δεν διαχειρίζομαι κάπως συγκεκριμένα ένα downswing, προσπαθώ να έχω το νου μου ώστε ν’ αντιληφθώ το συντομότερο ότι τα αποτελέσματα επηρεάζουν τον τρόπο που παίζω και όταν αυτό συμβαίνει, προσπαθώ να αποφεύγω να βάζω τον εαυτό μου σε δύσκολα spots, γιατί ξέρω ότι δεν θα πάρω optimal αποφάσεις. Είτε είμαι σε downswing είτε όχι, όταν δεν έχω όρεξη να παίξω, ανοίγω λιγότερα tables ή δεν παίζω καθόλου.

Απ’ την άλλη μεριά το live πόκερ φαίνεται ότι δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα σου. Υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι; Έχει αλλάξει κάτι πλέον και θα σε βλέπουμε πιο συχνά ή λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων άλλαξαν τα δεδομένα;

Δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες μου το live poker, δε μου δίνει αυτό που μου δίνει το online, δηλαδή έντονο ανταγωνισμό, intense καταστάσεις, αδρεναλίνη, ταχύτητα στο decision making, μου φαίνονται όλα στο live σαν να είναι σε slow motion.

Το μόνο που είναι καλύτερο είναι το social aspect, αλλά αυτό το εξισορροπώ πλέον εκτός πόκερ ή με το stream. Σίγουρα έχω σαν στόχο να κάνω κάποια ακόμα ποκερικά ταξίδια όπως πχ Vegas που δεν έχω πάει ποτέ, αλλά δεν είναι η πρώτη μου προτεραιότητα.

Διατηρείς ακόμη επαφές με τη παλιά φουρνιά των Ελλήνων παικτών; Από τους νέους παίκτες μιλάς με κάποιους;

Μιλάω με κάποιους, αλλά με τους περισσότερους μιλάμε σπάνια πλέον, μιας και δεν πηγαίνω στα live τα οποία τα τελευταία 2 χρόνια δεν υπάρχουν καν. Τους περισσότερους από τους νέους παίκτες δεν τους γνωρίζω καν, τώρα σιγά σιγά τους μαθαίνω από το stream που μου λένε τα άλλα παιδιά.

Το εγχείρημα του Twitch πως προέκυψε; Ήταν στο πλαίσιο αναζήτησης ενός νέου κινήτρου με την πιο εντατική ενασχόληση σου ξανά με το παιχνίδι; Πως κυλάει μέχρι τώρα;

Τα προηγούμενα χρόνια που έπαιξα διάφορα formats δεν πήρα από κανένα την ευχαρίστηση που μου έδιναν τα mtts, επειδή όμως πλέον είμαι της άποψης, ότι εγώ σαν χαρακτήρας ή θα παίζω συνέχεια mtts με συνέπεια ή δεν θα το κάνω καθόλου, είπα να δοκιμάσω να το κάνω με αυτόν τον τρόπο και η αλήθεια είναι ότι μου δίνει πολύ-πολύ περισσότερα απ’ ότι πίστευα.

Αν εξαιρέσεις τις πρώτες μέρες που χρειάστηκαν να εξοικειωθώ, νομίζω ότι κυλάει μια χαρά, εγώ πάντως νοιώθω full άνετα με τη φάση.

Παρακολουθώντας κανείς τα streams σου νομίζω καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι το hip hop αποτελεί την αγαπημένη σου μουσική προτίμηση. Τι προτιμάς κυρίως, ελληνικό, ξένο, κάποια συγκροτήματα ιδιαίτερα; Έχεις αναφέρει ότι ήσουν fan και της ηλεκτρονικής μουσικής παλαιότερα, σωστά; Έχεις πετύχει κάποιου είδους φεστιβάλ/συναυλίες στο εξωτερικό τα προηγούμενα χρόνια;

Η αλήθεια είναι ότι με τη μουσική κάνω κύκλους μεταξύ hip hop και παρακλάδια, το ίδιο και με την ηλεκτρονική μουσική. Γενικά μπορώ ν’ ακούσω τα πάντα εκτός από Pop-λαικά ελληνικά τραγούδια και βαριά Rock – Metal (πολλά σόλο κιθάρες και τέτοια).

Μεγάλωσα με Active Member, TXC, FFC από ελληνικό hip hop και από ξένο είχα εμμονή με Public Enemy και Supreme NTM. Πλέον ακούω διάφορα, ο μόνος που μου έχει κάνει τρελή εντύπωση είναι ο Immune (έχω ζαλίσει το stream, αλλά έχει άπειρα καλά songs) και από ξένους Lamar, που είχα πάει και σ’ ένα live στο Παρίσι πριν λίγα χρόνια με εξαιρετική παρέα από δω.

Δεν έχω πάει σε κάποιο μεγάλο festival στο εξωτερικό, αλλά έχω πάει σε διάφορα μικρότερα party, festival κι εδώ και στο Λονδίνο. Τα τελευταία που θυμάμαι είναι Parov Stelar, Wax Τailor και Bonobo. Σε πιο ηλεκτρονική μουσική αυτά που θυμάμαι πιο έντονα είναι Carl Cox, Marc O Tool, αλλά σίγουρα ξεχνάω αρκετά. Σε αυτού του τύπου τα ταξίδια θα εστιάσω πλέον, covid επιτρέποντος, μιας και θα είναι ωραίες εμπειρίες για όλη την οικογένεια και ιδίως για τον μικρό.

***

PokerStars το 2012 ή GGPoker το 2022;

Pokerstars 2012, γιατί το 2022 μόλις άρχισε, ελπίζω στο τέλος του έτους ν’ αλλάξω την απάντηση μου.

Αγαπημένος ταξιδιωτικός προορισμός;

Βραζιλία.

Σπανούλης ή Διαμαντίδης;

Άσχετος με το ελληνικό μπάσκετ τελείως, θα πω Σπανούλης γιατί μου λένε ότι μοιάζουμε.