Με καταγωγή από το Geelong της Αυστραλίας ο Kahle Burns αγωνίζεται σε σταθερή βάση στα σπουδαιότερα high rollers του πλανήτη από το 2016.
Αν και ξεκίνησε από τα cash games, η μετάβαση στα live τουρνουά του απέφερε την τελευταία 4ετία δύο WSOPΕ bracelets και σχεδόν $11.000.000!
Ενδεικτικά αναφέρουμε την 3η θέση στο Super High Roller Triton Series Macau για $1.319.630, την πρωτιά στο $100.000 Challenge Aussie Millions για $1.204.988 και την 2η θέση στο Super High Roller Bowl Australia για $828.000!!
Ο Αυστραλός pro μίλησε στο Cardplayer για την καριέρα του, ξεκινώντας από την σύγκριση των cash games με τα live τουρνουά.
‘Τα live τουρνουά θα είναι πάντοτε ωραία γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται να ‘κυνηγάς’ τους ανθρώπους, προσελκύουν πάντοτε αρχάριους παίκτες που αναζητούν την διασκέδαση. Στα cash games ο καθένας έχει ένα stack από 100 big blinds και το variance είναι πολύ μικρότερο. Στα τουρνουά απ’ την άλλη τα stacks είναι μικρότερα και το variance μεγαλύτερο που αντανακλά σ’ ένα μικρό edge. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο όμως στα τουρνουά είναι ότι δίνεις το buy–in σου, παίρνεις μια τυχαία θέση και απλά κάθεσαι στο τραπέζι. Ο καθένας μπορεί να παίξει.’
Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του πήγαινε στο Λας Βέγκας για να παίξει αποκλειστικά στο WSOP main event και τον υπόλοιπο χρόνο αφοσιωνόταν στα cash tables του Bellagio.
‘Έχω παίξει σίγουρα περισσότερα cash games απ’ ότι τουρνουά στη ζωή μου και για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα ν’ αγωνίζομαι σ’ ένα μεγάλο live cash game απ’ οτιδήποτε άλλο. Το να βρίσκεις όμως τα κατάλληλα παιχνίδια άρχισε να δυσκολεύει.’
Αυτός ήταν και ο λόγος που αναγκάστηκε να ταξιδέψει στο Macau αναζητώντας κάποια καλά cash games.
‘Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις εκεί, πέρα απ’ το να παίζεις ένα session, κάποιες φορές για 40 και 50 ώρες! Το έκανα μια περίοδο, αλλά νομίζω πως δεν είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής και δεν το συνιστώ σε κανένα. Αν μπορούσα να παίζω κάποια καλά high stakes cash games στην Αυστραλία θα έμενα σίγουρα το μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς στην χώρα μου, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Ακόμη κι αν έβρισκα, πάλι θα έπρεπε να ταξιδέψω, ενώ υπάρχουν και κάποιοι κανόνες και άλλα πράγματα που χρειάζεται να κάνεις.’
Όπως παραδέχεται ξεκίνησε με πολύ αργά βήματα την καριέρα του και αρχικά ήταν ένας παίκτης που έπαιζε μόνο play money games.
‘Ήμουν αρκετά παθητικός παίκτης. Φοβόμουν να παίξω με πραγματικά χρήματα γιατί δεν γνώριζα τι έκανα. Ήθελα πρώτα να εμβαθύνω στο παιχνίδι ώστε να μην ‘ματώσω’ οικονομικά. Έτσι τα πρώτα μου παιχνίδια ήταν αποκλειστικά με εικονικά χρήματα.’
Δεν χρειάστηκε βέβαια να περάσει πολύς καιρός πριν αρχίσει να… ρισκάρει $10 στις διάφορες pubs. Ανακαλύπτοντας υλικό στρατηγικής στο διαδίκτυο άρχισε να πηγαίνει και σε $50 cash games των τοπικών καζίνο.
‘Ουσιαστικά κέρδιζα απ’ την στιγμή που ξεκίνησα. Υπήρχαν πολύ αδύναμοι παίκτες τότε. Μιλάμε για 15 χρόνια πίσω όταν ήμουν μόλις 18 ετών. Το να είσαι nit και να κάνεις απλά ένα c–bet ήταν μια σπουδαία στρατηγική εκείνη την περίοδο.’
Και ολοκλήρωσε λέγοντας.
‘Έκανα αρκετή δουλειά πάνω στην θεωρία των τουρνουά τα τελευταία χρόνια. Πριν το 2016 δεν έπαιζα καθόλου τουρνουά, συνεπώς δεν είχα κάποιο λόγο. Συνήθιζα πάντα να προεγγράφομαι ή να μπαίνω νωρίς. Γνώριζα ότι το short stack game μου δεν ήταν εξίσου καλό με αυτό των ικανών παικτών. Έπαιζα περισσότερο deepstack poker από αυτούς γιατί ήμουν ανταγωνιστικός στα cash games.’