Ο Γερμανός επαγγελματίας παίκτης της 888poker Dominik Nitsche έδωσε μια συνέντευξη στον Barry Carter μιλώντας μεταξύ άλλων για την δυσκολία των Super High Rollers, τα κίνητρα που έχει και το θέμα των re-entries.
Έχεις κερδίσει τουρνουά με μεγάλο field αλλά και Super High Rollers με μικρό field. Προφανώς στα Super High Rollers υπάρχουν δυσκολότεροι αντίπαλοι, αλλά ειλικρινά τι είναι δυσκολότερο;
Δυσκολότερη είναι σίγουρα η κατάκτηση ενός τουρνουά με 400 παίκτες. Αυτή είναι η φύση του παιχνιδιού. Τα Super High Rollers είναι βασικά SNGs. Είναι δύσκολα κι αυτά οκ, αλλά ακόμη κι οι χαμένοι παίκτες μπορούν να κερδίσουν πέντε αντιπάλους τους. Δεν νομίζω πραγματικά πως τα αποτελέσματα σ’ ένα τόσο μικρό δείγμα μπορούν ν’ αποδειχθούν εντυπωσιακά. Βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην τύχη.
Υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό σετ δεξιοτήτων που απαιτείται σε τουρνουά με μεγάλο field σε σύγκριση με τα Super High Rollers, ή ένας ταλαντούχος παίκτης μπορεί να είναι εξίσου καλός και στα δύο;
Αυτή είναι μια μεγάλη παρανόηση που έχουν πολλοί άνθρωποι. Οι παίκτες που αγωνίζονται στα Super High Rollers είναι συνήθως κι οι κορυφαίοι παίκτες σε κάθε Main Event. Έχουν βαθύτερη κατανόηση της θεωρίας του παιχνιδιού κι επομένως είναι καλύτεροι επίσης και στo exploiting ακόμη και των καλών regulars.
Τα Super High Rollers θεωρητικά πάντως έχουν λιγότερη πίεση, υπό την έννοια ότι ένα μεγάλο ποσοστό της δράσης έχει πουληθεί, ενώ τα ROIs είναι υψηλότερα στα τουρνουά με μεγαλύτερο field και άρα περισσότερα χρήματα στο stake;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Υπάρχουν ξεκάθαρα περισσότερα στο stake (για τους περισσότερους παίκτες) σ’ ένα EPT final table απ’ ότι σ’ ένα Super High Roller SNG με 25 παίκτες. Προφανώς το να παίζεις για λιγότερα χρήματα είναι λιγότερο στρεσογόνο. Απ’ την άλλη δεν νομίζω να συγκρίνεται η συμμετοχή σ’ ένα final table απέναντι στους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη με όλο τον κόσμο να σε παρακολουθεί.
Ποια είναι η άποψη σου για τα shot clocks, τόσο στα High Rollers όσο και στα κανονικά τουρνουά;
Τα λατρεύω, θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε τουρνουά.
Ποια είναι η γνώμη σου για τις online day 1s στα live events όπως στο WPT500;
Είναι σπουδαίο για το παιχνίδι. Ακόμη περισσότερες πλατφόρμες θα πρέπει να βρουν δημιουργικούς τρόπους ώστε οι παίικτες ν’ αποφύγουν το πιο βαρετό κομμάτι ενός live τουρνουά. Κατά τη γνώμη μου οι online day 1s το καταφέρνουν κι είναι υπέροχο τόσο για τους αρχάριους όσο και για τους επαγγελματίες παίκτες.
Αρκετοί παίκτες παραπονιούνται για το θέμα των re–entries. Τι γνώμη έχεις γι’ αυτό;
Τα re-entries δεν παρέχουν πλεονέκτημα σε κάποιον κι επομένως δεν βλέπω τον λόγο που πρέπει ν’ απαγορευθούν. Αρκετοί παίκτες απολαμβάνουν το ‘τζογάρισμα’ στα πρώτα στάδια ενός τουρνουά για να ‘χτίσουν’ το stack τους. Δεν θέλω να τους στερήσω την δυνατότητα αυτή. Είναι πολύ επικερδές για τον καθένα και διασκεδαστικό γι’ αυτούς.
Νομίζω πολύ πιο σημαντικό απ’ το να περιορίζεις τον αριθμό των buy-ins είναι να περιορίσεις την περίοδο των re-entries. Κατανοώ τον λόγο που κάποιοι παίκτες δεν θέλουν οι αντίπαλοι τους να εγγράφονται με 20 ή λιγότερα bbs.
Πιστεύεις πως όλη αυτή η πώληση/ανταλλαγή της δράσης στα Super High Rollers τα ‘πληγώνει’ κατά κάποιο τρόπο; Το field γεμίζει… επικίνδυνα με επαγγελματίες παγκοσμίου κλάσης, δημιουργείται ένα παρανοϊκό περιβάλλον καθώς κανείς δεν γνωρίζει ποιος στάκαρε ποιον, ενώ καθίσταται και κάπως αποτρεπτικό για τους πλούσιους επιχειρηματίες που θέλουν να συμμετέχουν.
Έχω παίξει τόσο πολλά τέτοια events και μπορώ να δηλώσω ξεκάθαρα πως ο ανταγωνισμός για τον καθένα (ακόμη και με φίλους που ανταλλάσσω δράση) είναι υπερβολικά μεγάλος. Δεν υπάρχει soft play κι ακόμη κι αν το έκανα θα φαινόταν κατ’ ευθείαν στο κοινό. Απ’ όσο γνωρίζω κάνεις από την γερμανική κοινότητα δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ για collusion.
Ανέφερες μετά τη νίκη σου στο WSOPE πως ήσουν περισσότερο χαρούμενος για τον τρόπο που έπαιξες παρά για το αποτέλεσμα. Πως έχεις καταφέρει ν’ αναπτύξεις αυτή τη λογική όπου η καλή παρουσία σου δηλαδή παίζει σημαντικότερο ρόλο απ’ ότι τα ίδια τα αποτελέσματα;
Παίζω πόκερ για 11 χρόνια, είναι μεγάλο διάστημα. Συνειδητοποιείς σε κάποιο σημείο πως τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα σου βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην τύχη. Συνεπώς σαν επαγγελματίας παίκτης πόκερ η μοναδική σου δουλειά είναι να κάτσεις και να παίξεις τα φύλλα σου καλά. Στο τέλος τα αποτελέσματα θα… μιλάνε από μόνα τους.
Με τέσσερα bracelets και τόσους τίτλους ωστόσο θα πρέπει ίσως να παρακινείσαι πλέον από άλλα ερεθίσματα και κατορθώματα. Έχεις την δυνατότητα όπως ο Phil Hellmuth να τα χρησιμοποιείς ως ‘βενζίνη’ για να συνεχίζεις στο πόκερ, ή πιστεύεις ότι είναι καλύτερο να παραμείνεις υπομονετικός και να είσαι συγκεντρωμένος στην καλή παρουσία σου και μόνο;
Ήμουν εξαιρετικά τυχερός κατά την διάρκεια της καριέρας μου στα WSOP events κι είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Όλες οι νίκες αυτές καθ’ αυτές προήλθαν από τύχη. Θα ήμουν χειρότερος παίκτης αν δεν είχα καθόλου bracelets; Μισώ την ιδέα ότι κάποιες ελάχιστες τυχερές ή άτυχες στιγμές καθορίζουν την καριέρα μου. Το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να παίζω καλά και ν’ ανταγωνίζομαι τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου.
Τ’ ότι κέρδισα τα bracelets σημαίνει ότι έπαιξα καλά; Όχι φυσικά. Το να πω ειλικρινά ότι δεν έκανα λάθη σ’ ένα πολύ δύσκολο final table είναι αυτό που μου δίνει κίνητρο.
Μπορώ να πω ότι έχω πλεονέκτημα σχεδόν σε όλα τα τραπέζια που παίζω και δεν είναι μόνο ότι γνωρίζω πως έχω το edge, αλλά πιο σημαντικό είναι ότι γνωρίζω και γιατί το έχω. Το να γνωρίζω λοιπόν γιατί πρόκειται να κερδίσω μου δίνει περισσότερο κίνητρο απ’ τον οποιονδήποτε τίτλο.