Ο Ladouceur κατόρθωσε να φτάσει ψηλά στο WSOP Main Event για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Παρολαυτά, οι ελπίδες του για παρουσία στο τελικό τραπέζι εξανεμίστηκαν όταν , με 
έχασε από το 
του Andras Koroknai, με τους δύο παίκτες να παίζουν τα ρέστα τους preflop. Με σχεδόν 18 εκατομμύρια στο pot, το board ήρθε 
και ο Ladouceur, όντας πραγματικά άτυχος στο εν λόγω hand, έμεινε με 5,025,000 μάρκες. Λίγο αργότερα, αποχώρησε στη 13η θέση για $465,159.
Ο Ladoceur δεν απογοητεύτηκε από την άτυχη αυτή κατάληξη της πορείας του στο Main Event. Αποφάσισε να απομακρυνθεί για λίγο από το online πόκερ, στο οποίο αφιερώνει μεγάλο μέρος του χρόνου του, για να δοκιμάσει την «τύχη» του σε άλλα off-line events. Τον Αύγουστο ήταν δεύτερος στο European Poker Tour Barcelona ?10,000 Heads-Up Championship για ?101,000 ενώ ακολούθησε η πρώτη θέση του στο EPT Sanremo ?5,000 High Roller για ?132,400 λίγο καιρό αργότερα.Έτσι, ο Ladouceur σημείωσε τρία εξαψήφια cashes στη σειρά – μια από τις καλύτερες φετινές επιδόσεις στο πόκερ.
Πρόσφατα, ο Ladouceur μίλησε στο Pokernews για τα πρώτα του χρόνια στο πόκερ, την καλή του πορεία στο Main Event, αλλά και τις πρόσφατες επιτυχίες του. Ας δούμε τα όσα είπε :
Θα ήθελες να μας πεις κάποια πράγματα για τον εαυτό σου;
Κατάγομαι από μια μικρή πόλη νότια του Μόντρεαλ, την Mont-Saint-Hilaire. Έζησα εκεί μέχρι τα 19 μου χρόνια. Είμαι μοναχοπαίδι και οι γονείς μου είναι ακόμα μαζί. Όπως κάθε παιδί στο Κεμπέκ, έπαιζα χόκεϋ από τα έξι μου χρόνια και ονειρευόμουν να παίξω στο NHL. αν και προφανώς δεν τα κατάφερα. Μεγαλώνοντας ασχολούμουν με πολλά αθλήματα, αλλά τελικά στράφηκα στο τένις στα 14 μου χρόνια. Τα είχα πάει αρκετά καλά, φτάνοντας στο Νο.2 στο Κεμπέκ.
Πήγαινα σε ένα ιδιωτικό γυμνάσιο στο οποίο φορούσαμε στολή και έπρεπε να υπακούμε σε πολύ αυστηρούς κανόνες. Με τον τρόπο αυτό απέκτησα, ως ένα βαθμό, πειθαρχεία την οποία θεωρώ εξαιρετικά απαραίτητη. Όταν έγινα 18, προσλήφθηκα ως μπάρμαν σε ένα από τα μεγαλύτερα clubs του Μόντρεαλ. Πήρα υποτροφία, μέσω του τένις, σε ένα κολλέγιο στη Βόρεια Καρολίνα και, από τότε που αποφοίτησα, είμαι ιδιοκτήτης ενός club εκεί στο οποίο και δουλεύω.
Πώς έμαθες να παίζεις πόκερ και πώς εξελίχθηκες στο παιχνίδι;
Η πρώτη μου επαφή με το πόκερ ήρθε το καλοκαίρι του 2005 όταν ο φίλος μου «Chilax Chuck,» γνωστός για τις γνώσεις του και τις ικανότητές του στη διαχείριση κεφαλαίου, με προσκάλεσε σε ένα παιχνίδι που «έτρεχε» στο σπίτι του σε stakes $5/$5. Δεν είχα ιδέα τι έκανα – όπως και οι υπόλοιποι. Με ενδιέφερε περισσότερο η «επιχειρηματική» πλευρά του παιχνιδιού – η διοργάνωσή του και η εξασφάλιση του rake από αυτό.
Όταν επέστρεψα στη Βόρεια Καρολίνα το φθινόπωρο, διοργάνωσα το δικό μου παιχνίδι μαθαίνοντας, παράλληλα, τους κανόνες με τον καιρό. Πέρασαν χρόνια όμως μέχρι να το δω στα σοβαρά. Το 2009 γνώρισα κατά τύχη τον Supernova Elite και coach στους UltimateGrinders, Mike «MeleaB» Brooks, και τότε αντιλήφθηκα την πραγματική δυναμική του online πόκερ. Ακολούθησα το παράδειγμά του, παίζοντας σε 24 τραπέζια cash games $1/$2 και, σταδιακά, ανέβηκα σε stakes μέχρι να φτάσω στα $10/$20, $50/$100 πέρσι. Έπαιζα σε κάποια live τουρνουά εδώ και εκεί, αλλά πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι εντατικά με τα τουρνουά.
Παίζεις online με το ψευδώνυμο «FrenchDawg». Από πού προέκυψε αυτό το όνομα;
Θα ακουστεί ηλίθιο αυτό που θα πω : όταν πρωτοπήγα στο κολλέγιο δεν μιλούσα Αγγλικά, γιαυτό και με φώναζαν «French Marc» (σ.σ. «Ο Γάλλος Μαρκ»). Εκείνη την περίοδο, πολύς κόσμος χρησιμοποιούσε υπερβολικά τη λέξη «dawg» για να φωνάζουν ο ένας τον άλλο. Και, όπως κατάλαβα αργότερα, το «FrenchDawg» φαίνεται αρκετά . χαζό στο online πόκερ, κάτι που δεν με ενοχλεί καθόλου!
Επηρεάστηκες καθόλου από τη Black Friday ;
Κανένας δε χάρηκε από τα όσα έγιναν εκείνη τη μέρα, αν και οι Καναδοί δεν ενοχλήθηκαν και πάρα πολύ. Προσπάθησα να περιορίσω τα ταξίδια μου στις Η.Π.Α. στο ελάχιστο, αλλά σίγουρα δυσκολεύτηκα να παραμείνω SuperNova Elite και μου κόστισε το να μην μπορώ να κάνω grinding για μεγάλη χρονική περίοδο. Παρέδιδα μαθήματα αλλά και ήμουν «backer» κάποιων Αμερικανών παικτών, οι οποίοι «καταστράφηκαν» από τη Black Friday. Είμαι μάλλον από τους ελάχιστους παίκτες που δεν είχαν καθόλου χρήματα στο Full Tilt – απίστευτη τύχη.
Έπαιζες πολύ πόκερ όσο παρακολουθούσες μαθήματα στο κολλέγιο; Αν ναι, πώς τα πήγαινες και ποια παιχνίδια έπαιζες;
Δεν έπαιζα καθόλου όταν ήμουν στο κολλέγιο, εκτός από τα περιστασιακά τουρνουά των $10 στο Ritter’s και μέχρι που ξεκίνησα το παιχνίδι στο σπίτι μου. Θα ήθελα να είχα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα και να ήμουν παρόν στις «χρυσές μέρες» του online πόκερ, όταν τα χρήματα. μοιράζονταν δεξιά και αριστερά. Παρολαυτά, χαίρομαι που αποφοίτησα από το κολλέγιο πριν ασχοληθώ πιο σοβαρά με το πόκερ. Βλέπω πολύ κόσμο να προσπαθεί να συνδυάσει τις σπουδές και το πόκερ, κάτι πλήρως κατανοητό. Όσο πετυχημένος και αν είναι κάποιος στο παιχνίδι, υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα στη ζωή από αυτό. Όλοι θα έπρεπε να σπουδάσουν κάτι ή να έχουν ένα «Σχέδιο Β» στη ζωή τους, αν κάτι πάει στραβά.
Έχεις επιτυχίες στο off-line πόκερ από το 2007. Παρολαυτά, μόλις φέτος σημείωσες μεγάλα cashes. Πώς θα περιέγραφες την φετινή χρονιά σου, μέχρι στιγμής;
Το 2007 έπαιρνα, περιστασιακά, τριήμερες άδειες από τη διαχείριση του club μου και πήγαινα κάπου όπου θα μπορούσα να παίξω cash games, ίσως και κάποιο τουρνουά. Θυμάμαι πολύ καλά το πρώτο μου cash στο WSOP Circuit στην Indiana. Πήγαινα συνεχώς πάσο μέχρι που εξασφάλισα το πρώτο μου min-cash, για το οποίο ήμουν πολύ περήφανος!
Φέτος ή μάλλον τους τελευταίους μήνες τα πήγα πολύ καλά στη live σκηνή του πόκερ. Δεν ασχολούμουν ποτέ τόσο πολύ με τα live τουρνουά, αλλά είναι φοβερό το πώς ένα-δυο καλά αποτελέσματα αλλάζουν τελείως τον τρόπο σκέψης σου. Αν και πιστεύω ακόμη πως πρέπει να αφιερώσω τον περισσότερό μου χρόνο στα online cash games, θα παίζω περισσότερο live πλέον. Το να ταξιδεύω σε όμορφα μέρη με τους φίλους μου είναι σαφώς πολύ καλύτερο από το να είμαι κολλημένος πίσω από μια οθόνη υπολογιστή.
Το 2011 ήρθες 63ος στο WSOP Main Event για $130,997. Φέτος τα πήγες καλύτερα, φτάνοντας μέχρι τη 13η θέση για $465,159. Εξαιρετική επίδοση, αν και μάλλον στενοχωρέθηκες που ενώ έφτασες τόσο ψηλά δύο φορές, δεν έδωσες το παρόν στο τελικό τραπέζι. Θα ήθελες να μας πεις κάποια πράγματα, σχετικά;
Το 2011 ενθουσιάστηκα που έφτασα στους πρώτους 100, αλλά και πάλι το τελικό τραπέζι έμοιαζε πολύ μακρινό. Ήταν το πρώτο μου μεγάλο live cash και είχα χαρεί πάρα πολύ με τον τρόπο που έπαιξα και διαχειρίστηκα τα πάντα. Φέτος, τα πράγματα άλλαξαν. Όταν έφτασα στη Day 7 έχοντας το chip lead ένιωθα πως έπρεπε να στραβώσουν πολλά πράγματα για να μην είμαι μεταξύ των October Nine. Και τελικά όντως στράβωσαν, όπως είδαμε – αλλά δεν ήμουν καθόλου ικανοποιημένος με το πώς έπαιξα.
Ο αποκλεισμός μου λίγο πριν το μεγαλύτερο γεγονός του πόκερ με απογοήτευσε πάρα πολύ. Χρειάστηκε να περάσουν εβδομάδες για να δω το οτιδήποτε καλό προερχόταν από τη συγκεκριμένη μου πορεία. Παρολαυτά, ξέρω πως χρειάζεσαι τύχη για να φτάσεις τόσο ψηλά δύο συνεχόμενες χρονιές. Έτσι, μάλλον είμαι ευγνώμων που το κατόρθωσα στο Main Event. Χρειάστηκα κάποιο χρόνο για αν συνέλθω, αλλά τελικά επέστρεψα στο Vegas για να υποστηρίξω τον Greg Merson στο τελικό τραπέζι. Αρχικά ένοιωθα λίγο περίεργα που τους έβλεπα όλους εκεί, αλλά χάρηκα πάρα πολύ που είδα τον Μerson να φτάνει στην κορυφή. Χάρηκα πάρα πολύ, πιστεύω πως πραγματικά το άξιζε.
Θεωρώ, όμως, πως το μεγαλύτερό μου επίτευγμα στο πόκερ είναι η ενασχόλησή μου και τα κέρδη μου στα Online high stakes cash games. Διασκεδάζω πάρα πολύ, παίζοντας καθημερινά με κάποιους από τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως. Δεν μου προξενεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι οι ίδιοι παίκτες σημειώνουν εξαιρετικά αποτελέσματα στη Live σκηνή του πόκερ, τελευταία. Δύο τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι Timothy Adams και Greg Merson.
Toν περασμένο μήνα πραγματοποίησες την πρώτη σου νίκη στο EPT San Remo High Roller για $170,951, την τρίτη σου εξαψήφια νίκη στη σειρά. Μάλιστα, πριν ελάχιστο καιρό είχες έρθει δεύτερος στο EPT Barcelona High Roller. Πώς ένιωσες όταν έφτασες στην κορυφή του τουρνουά αυτού;
Οι τελευταίοι μου μήνες στην Ευρώπη ήταν εκπληκτικοί. Μετά από τα όσα συνέβησαν στο Vegas, η δεύτερή μου θέση στη Βαρκελώνη ήταν «βάλσαμο». Αλλά η επιτυχία μου στο San Remo, σε ένα τόσο δύσκολο τουρνουά, ήταν ακόμα καλύτερη. Κάποιοι φίλοι μου από το Κεμπέκ ήταν παρόντες όταν κέρδισα, κάτι που έκανε την εμπειρία μου ακόμα πιο ωραία. Ο Jason Lavallee ήρθε δεύτερος στο Main Event και ο Philippe Boucher ήταν νικητής του pot-limit Omaha Event. Είχαμε ψιλοτρελλαθεί στο τέλος τις εβδομάδας!
Κατάγεσαι από το Μόντρεαλ, από όπου κατάγεται και ο νικητής του WSOP Main Event 2010 Jonathan Duhamel. Πώς είναι η σκηνή του πόκερ στο Μόντρεαλ;
Το Κεμπέκ είναι γεμάτο ταλαντούχους παίκτες, τόσους πολλούς που είναι αδύνατο να τους κατονομάσουμε όλους ενώ κάποιοι δε θα ήθελαν να αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους. Με κάποιους από αυτούς είμαστε πολύ καλοί φίλοι και περνάμε πολύ χρόνο μαζί. Συγκατοικούσα με τον Pascal Lefrancois για ένα χρόνο, με γείτονά μας τον Samuel Chartier.
Ο Pascal ήταν 11ος στο WSOP Main Event το 2010 και κέρδισε ένα bracelet την ίδια χρονιά. Δεν είμαι σίγουρος πώς δύο συγκάτοικοι «κατορθώσαμε» να φτάσουμε στο bubble του Main Event final table μέσα σε τρία χρόνια. Προφανώς έχουμε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή, τον Jonathan Duhamel, αλλά και κάποιους. μανιακούς των high-stakes όπως οι Philippe D’Auteuil και Will Molson.
Σε αυτούς, προσθέστε και κάποιους καλούς Αμερικανούς regulars που μετακόμισαν στο Μόντρεαλ. Με τη νυχτερινή ζωή που έχουμε εδώ, αν βγεις έξω κάποιο βράδυ είναι πολύ πιθανό να συναντήσεις κάποιον από αυτούς.
Πώς βλέπεις το μέλλον σου, όσον αφορά το πόκερ;
Το πόκερ, κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι μέρος της ζωής μου για πολλά ακόμη χρόνια. Παρολαυτά, δεν είναι το μόνο πράγμα που θέλω να κάνω. Θέλω να ασχοληθώ και με άλλες δουλειές στη ζωή μου για να είμαι πλήρως ικανοποιημένος. Θα ήταν ωραίο αν κατάφερνα να κερδίσω bracelets ή events στο EPT και το WPT, γιαυτό και θα παίξω σε πολλά live events τον επόμενο χρόνο. Θα με δείτε στα περισσότερα μεγάλα events, όπως τo PCA, το WPT Montreal και το EPT της Πράγας που ακολουθούν.