– Δεν θα τελειώσεις;

Θέλω να τελειώσω, είναι κρίμα, μου έχουν μείνει 10 μαθήματα. Χαζομάρα θα είναι να μην τη τελειώσω τη σχολή…

– Έκανες ιδιαίτερα σε παιδιά;

Ναι, από μικρός, μου άρεσε ως δουλειά. Όταν όμως παίρνεις το πολύ 30-40 ευρώ για δυο ώρες στο ιδιαίτερο και ξαφνικά με το πόκερ βγάζεις 2-3 χιλιάρικα, αλλάζει λίγο! Άντε την πρώτη φορά μπορεί να πεις «είμαι τυχερός» αλλά όταν συμβαίνει συνέχεια;

Ξεκίνησα γενικά πολύ μαζεμένος, έτσι είμαι. Δε λέω εύκολα μεγάλα λόγια για τον εαυτό μου, δεν κερδίζω ένα τουρνουά πχ και λέω «είμαι ο καλύτερος». Αντίθετα, λέω «κοίτα φίλε πόσο τυχερός είμαι».

– Πως ξεκίνησες;

Στο facebook. Χωρίς πλάκα για ένα μήνα έπαιζα 4-5 ώρες την ημέρα στο facebook, προσπαθώντας να κερδίσω το παιχνίδι, χωρίς λεφτά, έτσι, επειδή μου φάνηκε ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή είπα να παίξω με πραγματικά χρήματα και κατέθεσα 50 ευρώ στο Pokerstars, ξεκινώντας να παίζω 180άρια SNG, του $1 και των $2.

Με κέρδισε πολύ το παιχνίδι, μου άρεσε, είδα μεγάλο ενδιαφέρον και παίζοντας μελετούσα παράλληλα. Τα μαθηματικά με είχαν κουράσει λίγο αλλά όταν τα συνδυάσεις με χαρτιά; Και αν βάλεις και το κέρδος; Όταν σηκώνει και η τσέπη; Και πίνεις και τα ποτά σου, πηγαίνεις και τα ταξίδια σου; Πιο ωραίο, πιο ενδιαφέρον!

– Είπες ότι μελετούσες. Τι μελετούσες;

Βιβλία, video, ό,τι υπάρχει.

– Πότε κατάλαβες ότι «κάτι πάει να γίνει» με το πόκερ;

Για να σου πω την αλήθεια, ακόμη κι όταν κέρδισα στο Warm-up είχα μεγάλες αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Έτσι είμαι, δεν ανεβάζω εύκολα τον εαυτό μου ψηλά.

– Πως είναι να κερδίζεις το Warm-up; Προσπαθώ να φανταστώ τι μπορεί να κάνει ένας παίκτης στο δωμάτιο του όταν το τουρνουά τελειώνει και έχει κερδίσει ένα τεράστιο ποσό. Φώναζες, χοροπηδούσες; Ήσουν μόνος σου στο σπίτι;

Ήμουν με έναν φίλο, μετά ήρθαν ο αδερφός μου και άλλοι φίλοι. Είχα κερδίσει 60 χιλιάδες, πολλά λεφτά, ήταν κάτι σαν σοκ, για μια ημέρα δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Δεν το χάρηκα όμως τότε, γιατί μου πάγωσαν τον λογαριασμό για multi- accounting!

Είχα φτιάξει ένα δεύτερο account με την προοπτική να αλλάξω γιατί δε μου άρεσε το nickname που είχα. Είχα τρία account, γι” αυτό σου λέω, δεν είναι 20.000 τα τουρνουά που έχω παίξει είναι περισσότερα, 25 ή 30 χιλιάδες. Και τα τρία accounts είναι κερδισμένα.

Στη διαδικασία του να μείνει ένα account, μου είχαν παγώσει τα χρήματα για ενάμιση μήνα. Πολύ μετά στην ουσία το χάρηκα αυτό το cash, όταν έπειτα από 600 e-mails και 1000 τηλεφωνήματα ξεπάγωσαν τον λογαριασμό μου.

Ήμουν στα γενέθλια ενός φίλου όταν συνειδητοποίησα ότι ξεπάγωσαν το account.  Είχα εκτός των 60Κ και άλλα 20Κ στον λογαριασμό. Κεράσαμε όλο το μαγαζί δυο φορές, εκεί έγινε το πανηγύρι!  Ξαφνικά είχα διαθέσιμα πολλά λεφτά και σκεφτόμασταν «τι θα κάνουμε με αυτά;»…

Μου έλεγε ένας φίλος «κράτα μερικά χρήματα» και του απαντούσα «τι είναι αυτά που λες, θα τα ****σουμε όλα»!

Εν τέλει………. τα γ***σαμε όλα! Φύγανε όλα μέσα σε τρεις μήνες, δεν είχα λεφτά μετά. Δεν πήρα χαμπάρι, αυτά τα λεφτά δεν τα κατάλαβα ποτέ, βρέθηκα κάποια στιγμή πέρυσι το καλοκαίρι χωρίς λεφτά και είπα «τι έγινε;»… Δε μετανιώνω όμως για τίποτα, έχω κάνει τόσα ταξίδια σε αυτά τα τρία χρόνια που αν με ρωτούσες αν θα το ξαναέκανα θα σου έλεγα ναι.

Μου λένε πολλοί φίλοι ότι κλείνομαι μέσα. Κλείνομαι πράγματι μέσα ένα μήνα, αλλά τον επόμενο μήνα είμαι στη Βραζιλία και πίνω όσα ποτά έχεις πιεί εσύ σε τρεις. Και τα πίνω εκεί που θέλω και μου αρέσει, γνωρίζω νέο κόσμο, βλέπω άλλους πολιτισμούς. Πάντα αυτό μου άρεσε, παλιά έμπαινα στο τρένο και έφευγα ταξίδι, με 7 ευρώ εισιτήριο και χωρίς πολλά χρήματα στην τσέπη. Αυτό με γεμίζει και αυτό κάνω.

Μου λένε φίλοι ότι δεν κάνω τίποτε άλλο, μόνο παίζω πόκερ. Κοιτούσα στο sharkscope προχτές και είδα ότι πρακτικά, κάνω 4 μήνες διακοπές το χρόνο. Αυτούς τους 4 μήνες μόνο ένα μήνα το καλοκαίρι είμαι στην Ελλάδα, τους υπόλοιπους είμαι στο εξωτερικό. Όπως κάποιος άλλος δουλεύει 9-10 μήνες minimum μέσα στον χρόνο, εγώ δουλεύω 8. Επειδή δεν παίζω 6 ώρες την ημέρα, αλλά 16 (!), φαίνεται στους άλλους ότι «κλείνομαι μέσα». Ναι, πράγματι, όταν παίζω δεν κάνω τίποτε άλλο, ένα μήνα συνέχεια παίζω. Όταν κουράζομαι όμως, φέυγω, πάω διακοπές και περνάω καλά, εκεί που θέλω.

Για όλα τα πράγματα που κάνεις στη ζωή σου, σκέφτεσαι «γιατί το κάνεις αυτό», γιατί δουλεύεις; Δουλεύεις για να νιώθεις ασφαλής; Άλλος ναι, εγώ όχι, η ανασφάλεια για μένα ήταν το καλύτερο μου πάντα. Να έχω 10 σήμερα και 0 αύριο. Μου προσθέτει ένα ενδιαφέρον αυτό. Θελω να περνάω καλά, δεν έχω παιδιά, ούτε οικογένεια να θρέψω.

– Στόχους δεν έχεις;

Μόνο στο online πόκερ. Έχω στόχο να φτάσω το 1 εκατομμύριο σε prizes. Θέλω να χτυπήσω και cash $100.000 φέτος. Τώρα στο SCOOP του” δωσα και κατάλαβε, τα έπαιξα όλα, από Τexas εννοώ, γιατί δεν παίζω mixed games και τέτοια. Μόνο το Main Event του SCOOP δεν έπαιξα.

Φτάσαμε κοντά στο μεγάλο cash δυο φορές, αλλά «bubble- άραμε» στο 2.100 το 6-max, το ίδιο και στο 27άρι το Low, με το αστείο field. Δεν έγινε, τι να κάνουμε.

Για το event των 2.100 δε με πείραξε τόσο, αφού ο χειρότερος εκεί ήταν τρεις φορές καλύτερος από μένα. Δύσκολο, αλλά και με 300Κ για τον νικητή. Στο 27άρι όμως, που ήμουν πρώτος στους 20, και με τέτοιο αστείο field… Είναι δικό σου τουρνουά, πρέπει να το κερδίσεις.

Χαρτιά είναι όμως. Πάνε μερικά πράγματα στραβά, κάνεις κάποια λάθη, έτσι είναι. Όλα γίνονται. Στόχους να σου πω την αλήθεια για τα χαρτιά…. με βλέπω δυο χρόνια ακόμα. Φουλ όμως, όχι στο χαλαρό. Μετά από δυο χρόνια μακάρι να έχουμε κάνει λεφτά και να κάνουμε χόμπυ.

– Δεν τα μαζεύεις όμως…

Κάτσε πρώτα να το ευχαριστηθούμε, για να έχει μετά και νόημα να τα μαζέψω. Αλλιώς θα τα μαζέψω και θα τα σκοτώσω. Καλύτερα να τα σκοτώσω τώρα παρά σε δυο χρόνια. Αν σου έχει μείνει το απωθημένο, τι να τα σκορπίσεις τώρα τι στα 45. Έχει σημασία; Πάλι χωρίς λεφτά θα μείνεις.

– Για μετά από τα δυο χρόνια;

Κοίταξε, πάντα το καθηγητιλίκι μου άρεσε, όταν έκανα ιδιαίτερα μαθήματα το ευχαριστιόμουν. Ένιωθα ότι κάνω κάτι. Όχι όμως για 700 ευρώ το μήνα. Δεν θέλω να ζω με 700 ευρώ, θέλω μια άνεση. Δε μιλάω να έχω τζετ δικό μου, αλλά όταν θέλω να κάνω κάτι να μπορώ. Δεν μπορώ να νιώθω μίζερος και έχει γίνει άπειρες φορές αυτό στη ζωή μου, πριν ή μετά τα χαρτιά.

Αν μπορέσω να μαζέψω «όσα»… Πρόσεξε δε λέω «τόσα», λέω «όσα». Μέχρι εκεί που να μπορώ να πω «εντάξει». Να ανοίξω κι ένα μπαράκι με την παρέα. Μπεκροπίνουμε που μπεκροπίνουμε, ας είναι δικό μας μέρος, να το γουστάρουμε και περισσότερο. Με τη μουσική σου και με τους φίλους σου…

***********************

Σε αυτό το σημείο η συνέντευξη μας με τον Πάρη Δέδε ολοκληρώθηκε. Η συζήτηση μας όμως εκείνο το απόγευμα συνεχίστηκε για αρκετή ώρα, με θέματα που δεν άπτονται του πόκερ, περί «ανέμων και υδάτων». Σαν να είχα βγει με έναν φίλο για καφέ.

Κυρίως αυτό μου άρεσε από εκείνο το απόγευμα και ελπίζω να κατάφερα να περάσω και στις… οθόνες σας αυτή τη φιλική διάθεση και την αμεσότητα του λόγου που έχει ο Πάρης. Ακούγοντας και πάλι τη συζήτηση και ετοιμάζοντας την παρουσίαση της, πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου, μόνος στο γραφείο, να επαναλαμβάνει ατάκες του:

«Εγώ έτσι τα βάζω! Δε σου αρέσει; Βάλτα αλλιώς!»…

Many thanks Πάρη και καλή τύχη σε ό,τι κάνεις!

Βασίλης Κοντογιάννης

*************

Για να διαβάσετε τα προηγούμενα μέρη της συνέντευξης του Πάρη Δέδε, κάντε κλικ στα παρακάτω links:

Πάρης Δέδες, 1ο μέρος: «Βankroll δεν είχα ποτέ!»

Πάρης Δέδες, 2ο μέρος: «Variance και τέτοια δεν καταλαβαίνω»