Υπάρχουν αναμφίβολα παρτίδες που μένουν χαραγμένες βαθιά στην μνήμη των παικτών. Μία από αυτές είναι κι αυτή που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια του UKIPT Cork το 2011, ανάμεσα στο Sam Razavi και τον David O’Connor.

O Razavi, μόνιμος κάτοικος Φιλιππίνων πλέον, μίλησε διεξοδικά για το εν λόγω hand στο Bluff Europe τρία χρόνια μετά.

Αρχικά ποια ήταν η δυναμική του τραπεζιού ανάμεσα σε σένα και τον David O“Connor;

Αισθάνθηκα ότι ο David έπαιζε αρκετά solid, αλλά ‘σφιχτά’. Δεν παίξαμε πολλά hands, και προσπάθησα ν’ αποφύγω τις μπλόφες σε πολλαπλά streets απέναντι του όταν ένιωθα αντίσταση. Στο heads up βέβαια πριν το συγκεκριμένο hand είχαμε ήδη παίξει μαζί μερικές παρτίδες. Νομίζω ότι έπαιρνα ότι καλύτερο απ’ το παιχνίδι, επιχειρούσα 3-bets σχεδόν σε κάθε hand και κέρδιζα αρκετά μικρά pots. Ο David δεν είχε κάνει πολλά re-raises pre-flop κι έτσι ήμουν άνετος.

Εισήλθες στο heads–up με τις μισές μάρκες του αντιπάλου σου, αλλά είχες το πλεονέκτημα της εμπειρίας. Πως είχες αξιολογήσει τον O’Connor εκείνη τη στιγμή;

Ήταν πολύ δύσκολο να τον καταλάβω. Είχε καθίσει σαν ένα… σιωπηλό δολοφόνο πίσω από τους θάμνους κι έπαιζε λίγα hands, κερδίζοντας τα περισσότερα από αυτά. Ήμουν λίγο φοβισμένος μπαίνοντας στο heads up, αλλά είχα την απαραίτητη αυτοπεποίθηση λόγω της εμπειρίας μου στο heads up.

Τι είδους heads up εμπειρία είχες μέχρι εκείνο το τουρνουά;

Έπαιζα κυρίως heads up cash, αλλά είχα εμπειρία κι από heads up Sit “n” Go’s. Είχα μάλιστα αξιοθαύμαστο ROI σ’ αυτά, αλλά για κάποιο λόγο τα βαριόμουν κι έτσι σταμάτησα να παίζω. Το heads up cash μ’ ενθουσίαζε πάντως, συνεπώς η εξήγηση ίσως ήταν πως γνώριζα για πόσο έπαιζα στα SNGs, εν αντιθέσει με το heads up cash όπου θα μπορούσα να παίζω για τα πάντα, μέχρι και ολόκληρο stack.

Ανατρέχοντας στην εν λόγω παρτίδα ανέβασες στις 125.000 μάρκες σε blinds 20.000/40.000 με , ο O“Connor επιχείρησε re–raise με στις 290.000 κι έκανες call. Τι σκέφτηκες εκείνη τη στιγμή;

Είναι ενδιαφέρον γιατί στην μετάδοση έδειξαν μόνο τρία hands από την δίωρη heads up αναμέτρηση. Σ’ εκείνο το σημείο λοιπόν μόλις είχαμε επιστρέψει απ’ το διάλειμμα και παρατήρησα ότι ο O’Connor είχε μια συνομιλία με τους Max Silver και Nick Abou Risk. Έπαιρνα ότι καλύτερο απ’ το παιχνίδι μπορούσα μέχρι εκείνη τη στιγμή κάνοντας κυρίως three-betting. Δεν είχα αισθανθεί επιθετικότητα στο παιχνίδι του David, κι έτσι όταν γυρίσαμε απ’ το διάλειμμα επιχείρησα το συνηθισμένο μου κόλπο με J-Q off κι αυτή τη φορά ο David απάντησε με four-bet. Συνέχισα με five-bet για περίπου 900.000 κι έπαιξε τα ρέστα του.

Υπέθεσα ότι είχε καλό hand και πήγα πάσο, αλλά αμέσως μετά έπιασα . Ο O’Connor αποφάσισε να κάνει πάλι three-bet κι ήμουν σίγουρος πως τον συμβούλεψαν ν’ ανεβάσει τον βαθμό επιθετικότητας του και να μην μ’ αφήνει πλέον να ‘κλέβω’ τις μάρκες κι έτσι σκέφτηκα ότι ήταν ένα καλό σημείο να κάνω flat call. Γνωρίζω ότι το Ace-high είναι καλό τις περισσότερες φορές κι ελπίζω φυσικά να ‘σκάσει’ κάποιος άσος στο flop και να πάρω value και στα τρία streets ή να βρω άλλο τρόπο να κερδίσω το pot post-flop.

Έκανες call στο re–raise και είδες στο flop . Ο O“Connor ποντάρει 360.000 chips κι εσύ επιλέγεις απλά το call. Γιατί;

Εκτός απ’ το Α-high ή 9-high flop το συγκεκριμένο είναι σπουδαίο flop για το hand μου. Έχω κάποιες back door πιθανότητες, ενώ είχα και την πεποίθηση ότι το ‘χέρι’ μου ήταν το καλύτερο. Στο σημείο εκείνο λοιπόν το πλάνο μου ήταν να κάνω το call σε turn και river στα περισσότερα φύλλα που θα έβγαιναν.

Μπαίνεις λοιπόν και στο turn εμφανίζεται το δίνοντας σου open–ended straight flush draw και ο O“Connor ποντάρει 580.000. Κάνεις το call και λες στο τραπέζι «Φαίνεται να είναι το μεγάλο hand“ και ο O“Connor αναρωτιέται “Πραγματικά;”

Και στο turn εξακολουθούσα να πιστεύω πως έχω το καλύτερο χέρι και σκοπεύω να κάνω call και στο river επίσης. Προσπαθώ να φανώ ότι έχω αυτοπεποίθηση στο turn λέγοντας του “αυτό είναι το μεγάλο hand” γιατί υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να διαθέτει αυτός το καλύτερο hand και θέλω πλέον να γίνει το showdown όσο δυνατόν πιο ανέξοδα. Δεν πήρα πολλές πληροφορίες από την απάντηση του O’Connor πάντως αν και θα το ήθελα.

Το εμφανίζεται στο river και ο O“Connor γρήγορα τσεκάρει. Πόσο επηρέασε την απόφαση σου ν’ ανακοινώσεις το all–in;

Το check του O’Connor στο τέλος ήταν το ‘κλειδί’. Ήλπιζα να κάνει ένα bluff-sized bet, 900.000 μάρκες για παράδειγμα. Έχει πλάκα γιατί αν ποντάριζε στο river θα έκανα call και θα κέρδιζε το hand. Τώρα πλέον απ’ την σκέψη ότι διαθέτω το καλύτερο hand σκέφτομαι “για στάσου, δεν είμαι αυτός που θέλει να γίνει το showdown ανέξοδα, αυτός είναι!”

Δεν πίστευα με τίποτα πως είχε βαλέ, αλλά ήταν πιθανό να είχε -8 ή -8, ή ένα άλλο hand με πεντάρι. Ήμουν βέβαιος πως είχε κάτι με value, αλλά όχι τόσο value για να κάνει call σε μεγάλο bet. Ίσως να έκανε call σ’ ένα μικρότερο bet κι έτσι έπρεπε να κάνω το shove ελπίζοντας να μην κάνει το hero call. Ήμουν κατά 85% βέβαιος ότι το bet μου θα ‘άντεχε’.

Τότε λοιπόν του είπες «ο τίτλος είναι στην τσάντα»…

Σκεφτόταν το call κι έτσι έπρεπε να του… σπείρω λίγες αμφιβολίες. Είχαν ρίσκο τα λόγια αυτά γιατί θα μπορούσε να το… μυριστεί, αλλά έπρεπε να πω κάτι και να προσπαθήσω να αφήσω μια… αύρα αυτοπεποίθησης να πλανάται στο τραπέζι για το χέρι μου.

Και τελικά έπιασε! Πήγε πάσο και του είπες “έτσι παίζεις φίλες μου”, δείχνοντας την μπλόφα. Στην τηλεόραση φάνηκε αρκετά ειρωνικό, αλλά υπήρχε ένα ιστορικό πίσω από αυτό, σωστά;

Ναι υπήρχε μια παρτίδα μισή ώρα πρωτύτερα όπου έκανα value-bet με δύο ζεύγη κι έκανε raise στο river. Με βάση όσα είχα δει μέχρι τότε δεν πίστευα ποτέ πως ο O’Connor μπλόφαρε εκεί. Πήγα πάσο πολύ γρήγορα και έδειξε Q-high… πειράζοντας με κι έτσι έπρεπε να πάρω την ρεβάνς μου!

Τον ενόχλησε ξεκάθαρα και λίγο μετά κατέκτησες και το τουρνουά. Τι επίδραση είχε εκείνο το hand στην καριέρα σου;

Προφανώς η κατάκτηση της συγκεκριμένης παρτίδας έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να κερδίσω εν τέλει το τουρνουά, μου έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση να συνεχίσω. Είχα πολλά deep runs σε UKIPT Main Events μέχρι τότε, αλλά δεν είχα κερδίσει ποτέ. Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς την αυτοπεποίθηση που κερδίζεις με την κατάκτηση ενός σπουδαίου τίτλου.

Τι ακολούθησε μετά τη νίκη αυτή;

Πέρασα αρκετό χρόνο στην Ασία παίζοντας σε τουρνουά εκεί. Είχα αρκετές επιτυχίες, αλλά ξέρω ότι δεν ήταν και η βέλτιστη κίνηση, απ’ την άποψη ότι δεν μπορούσα να συμμετέχω στα μεγάλα ευρωπαϊκά τουρνουά όπως τα EPTs όπου υπάρχουν τα μεγάλα έπαθλα. Το πόκερ ωστόσο στην Ασία έχει μεγαλύτερη πλάκα, οι άνθρωποι δεν παίρνουν το παιχνίδι τόσο σοβαρά.

Κέρδισα επίσης τον τίτλο του UKIPT Player of The Year, αλλά έχασα τα δωρεάν tickets που έδινε το Pokerstars στον κάτοχο του τίτλου για επόμενες στάσεις της περιοδείας. Έπαιξα στην συνέχεια στο ANZPT Melbourne όπου πέτυχα μια μεγάλη νίκη. Έφτασα και μια ανάσα απ’ το Pokerstars triple crown όταν έφτασα στο final table του LAPT Panama τον ίδιο μήνα, αλλά δεν τα κατάφερα.

Εξακολουθείς να έχεις την ίδια… δίψα για επιτυχίες που είχες όταν κέρδισες το UKIPT Cork;

Αυτές τις μέρες αισθάνομαι περισσότερο… διψασμένος για πρωτιές παρά για τα χρηματικά έπαθλα. Κέρδισα τον τίτλο του APT Player of The Year τις δύο τελευταίες χρονιές και η τελευταία στάση είναι στη Μανίλα τον Δεκέμβριο κι είμαι 200 πόντους μπροστά απ’ τον δεύτερο για να κατακτήσω και φέτος τον τίτλο. Αυτός είναι ο άμεσος στόχος μου λοιπόν.

Γνώρισα επίσης την αρραβωνιαστικιά μου κατά την διάρκεια του APT Cebu όπου βγήκα δεύτερος. Έτυχε μάλιστα να τερματίσει στην 2^η θέση στην κούρσα για τον τίτλο του APT Player of The Year την περσινή χρονιά. Είναι ανταγωνιστική απ’ την φύση της όπως εγώ.

Θυμηθείτε την εν λόγω παρτίδα στο βίντεο που ακολουθεί: