Το άρθρο που ακολουθεί είναι του Steven Holloway και δημοσιεύθηκε στην New Zealand Herald μετά τον αποκλεισμό του απ’ το ANZPT main event του Auckland.

‘‘Όταν είπα στους φίλους μου ότι θα παίξω σ’ ένα τουρνουά πόκερ στο καζίνο Sky City με buy-in τα $2.500 οι απαντήσεις ήταν μοιρασμένες.

Υπήρχε απ’ την μία πλευρά η έκπληξη που συνοδευόταν απ’ το “τι χάσιμο χρημάτων» και απ’ την άλλη το “είναι φανταστικό, πόσα κερδίζει ο πρώτος;”

Η απάντηση ήταν $132.000 και κάπως έτσι έλαβα κι εγώ την θέση μου για την day 1 του New Zealand Poker Tour Main Event στο Auckland.

Αγορά ενός σπιτιού; Ένα μεγάλο ταξίδι; Ίσως ένα πακέτο spa;

Αισθάνθηκα πραγματικά ότι ήταν η ώρα μου και με περίμενε κάτι… σπουδαίο. Σε λιγότερο από δύο ώρες ήμουν ο δέυτερος παίκτης που αποχωρούσε απ’ το τριήμερο τουρνουά.

Ήμουν λυπημένος και εκνευρισμένος για το hand του αποκλεισμού, αλλά δεν μπορούσα να είχα κάνει κάτι διαφορετικό.

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε σ’ αυτό το δίωρο:

10:15: Παίρνω την θέση μου στο τραπέζι Νο9 και βρίσκω μια σακούλα με δώρα απ’ το NZPT που περιλαμβάνει ένα καπέλο, το πρόγραμμα της σειράς και δύο κουπόνια των $10 για το καζίνο, καθώς και κάποια άλλα προωθητικά φυλλάδια. Καλή αρχή σκέφτηκα, ήδη $20 στην τσέπη μου χωρίς να παίξω καν!

10:40: Κοιτώ τα φύλλα μου και βλέπω δύο άσους με τα blinds να είναι 50/100 και κάνω raise στις 300 μάρκες. Δέχομαι τρία call και το flop ανοίγει 4 K 9. ‘Σπουδαίο flop’ λέω από μέσα μου και συνεχίζω με c-bet στις 500 μάρκες. Προς έκπληξη μου συνειδητοποιώ πως είχα ποντάρει μια μάρκεα των 5.000, το 1/4 δηλαδή του αρχικού μου stack των 20.000. Κάποιοι αντίπαλοι στο τραπέζι με ρωτούν αν είμαι ανόητος ή αν προσπαθώ να τους… μπερδέψω. Ισχυρίζομαι πως είμαι όντως ανόητος. Ακολουθούν τρία fold, αλλά δεν έχω ιδέα τι θα έκανα αν κάποιος επιχειρούσε raise.

12:15: Είναι το τελευταίο hand πριν το πρώτο διάλειμμα και το stack μου έχει μειωθεί ελαφρώς στις 17.800 chips. Βρίσκω δύο ρηγάδες με τα blinds πλέον 100/200 και κάνω raise στις 500 (σωστά αυτή τη φορά). Πηγαίνουν όλοι πάσο εκτός από έναν Maori (φυλή ιθαγενών) στο button που έχει περισσότερες μάρκες από μένα και κάνει call.

Το flop ανοίγει .

‘Έχω το καλύτερο φύλλο’ σκέφτομαι και ποντάρω 650 chips σε pot των 1.300. Χωρίς ν’ ανταλλάξουμε ματιά απαντάει με raise στις 5.000!

Το raise του ήταν τεράστιο και με κάνω να υποθέσω τρία πράγματα: 1) Ήθελε να πάω πάσο, 2) Είχε ένα καλό χέρι και 3) ήταν πιθανό να μην πάει πάσο σε ενδεχόμενο re-raise.

Από αυτά τα τρία συμπεράσματα ένας μέσος παίκτης θα καταλάβαινε ότι πήγαινε για χρώμα.

Έπαιξα τα ρέστα μου για σχεδόν 13.000 μάρκες και μετά από ένα λεπτό σκέψης έκανε το call με για το nut flush draw.

Ήμουν φαβορί με 70%, με τον αντίπαλο μου να περιμένει ένα από τα 8 outs για το flush, αν και πάλι θα μπορούσα να κερδίσω με full house.

Ένας καλός φίλος μου είπε πως θα μπορούσα να κάνω call στο re-raise του και να επανεκτιμήσω την κατάσταση αν ‘έσκαγε’ μπαστούνι στο turn. Σκέφτομαι πως αν δεν εμφανιστεί μπαστούνι στο turn, δεν θα μπορέσω να πάρω όλες τις μάρκες του και ως φαβορί με 70% πρέπει να το εκμεταλλευτώ.

Μετά από μια μακρά παύση ο dealer ‘πέταξε’ τελικά τη ‘βόμβα’ στο river και του έδωσε το χρώμα.

Το όνειρο είχε τελειώσει… ήμουν εκτός τουρνουά.

12:20: Εξαργυρώνω τα δύο κουπόνια των $10 με μάρκες και κατευθύνομαι στο τραπέζι με το μπλακ-τζακ. Χάνω δύο συνεχόμενα hands και αποφασίζω ότι ήρθε η ώρα να πάω σπίτι μου…

Παρά τον πρώιμο αποκλεισμό μου πέρασα ωραία παίζοντας στο μεγαλύτερο τουρνουά της Νέας Ζηλανδίας και σκοπεύω ήδη να συμμετέχω στο επόμενο.

Για την… ιστορία τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

1 Minh Nguyen $111.600 (δολάρια Αυστραλίας)

2 Thomas Ward $104.000

3 William Rogers $47.100

4 Jesse McKenzie $38.000

5 Sam Williams $31.500

6 Michael Guzzardi $26.500

7 Dean Blatt $21.500

8 Ben Rendall $16.500

9 Stephen Thompson $12.500