To φαινόμενο του “backing” , της οικονομικής δηλαδή ‘στήριξης’ – με το ανάλογο αντίτιμο – ενός παίκτη προκειμένου αυτός να συμμετάσχει σε ένα τουρνουά είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στο χώρο του πόκερ. Παίκτες που έχουν τις ικανότητες αλλά όχι και την οικονομική δυνατότητα να συμμετέχουν σε “ακριβά” τουρνουά, δέχονται το “backing” άλλων παικτών επιστρέφοντας σε αυτούς ένα μέρος των όποιων κερδών τους.
Όπως επισημαίνεται στο περιοδικό CardPlayer, πολλοί παίκτες είναι αυτοί που αναζητούν το backing, ειδικά μετά τα γεγονότα της ‘Μαύρης Παρασκευής’ . Παράλληλα όμως, ελάχιστοι είναι οι backers που προσφέρουν συμφωνίες σε παίκτες αποκλειστικά για live events, εξαιτίας του υψηλού variance .
Το CardPlayer , σε ένα εξαιρετικό άρθρο, μίλησε με γνωστούς επαγγελματίες του πόκερ που βρέθηκαν ή βρίσκονται στη μία ή την άλλη πλευρά τέτοιων συμφωνιών, προσπαθώντας να εξετάσει το κατά πόσο η ‘Μαύρη Παρασκευή’ έχει επηρεάσει τους backers στις σημερινές τους επιλογές.
“ Ο κοσμος του πόκερ ήταν, μέχρι σήμερα, γεμάτος οικονομικούς διακανονισμούς μακριά από την τσόχα. Οι επαγγελματίες ανταλάσσουν χρήματα πίσω από ‘τις κάμερες’. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ένα χρηματικό έπαθλο επτά ψηφίων να μοιράζεται σε πολλούς. Οι παίκτες συνεχώς ανταλάσσουν μεταξύ τους ποσοστά των συμμετοχών τους σε τουρνουά, ή τα αγοράζουν απευθείας.
Ταλαντούχοι παίκτες που βιώνουν ένα downswing, άλλοι που δεν θέλουν να παίρνουν ρίσκα ή άλλοι που, πολύ απλά, δε μπορούν λόγω προσωπικών αδυναμιών να κρατήσουν τα κέρδη τους, αποτελούν συχνά ‘στόχους’ των backers. Αυτοί οι παίκτες, γνωστοί και ως ‘horses’ (άλογα) συνθέτουν τον ‘στάβλο’ επαγγελματιών του backer.
Ο Jason Mercier έχει κερδίσει πάνω από 7.1 εκατομμύρια δολάρια σε τουρνουά, μέχρι σήμερα. Ο δικός του ‘στάβλος’ όμως αναλογεί σε εξίσου πολλά εκατομμύρια. Παρολαυτά, ο ίδιος γνωρίζει πως για να είσαι πετυχημένος backer πρέπει να μπορείς να αναγνωρίζεις το ταλέντο σε έναν παίκτη, δίχως να επηρεάζεσαι από σπάνια, εκθαμβωτικά αποτελέσματα.
‘ Τα αποτελέσματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, σε σχέση με το πώς παίζει ο παίκτης’, λέει ο Mercier. ‘Οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο μπορεί να τα πηγαίνουν άσχημα για μια εκτεταμένη περίοδο. Για μένα, είναι πιο σημαντικό οι παίκτες μου να παίζουν καλά και να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τα καλά αποτελέσματα θα έρθουν’.
Οι συμφωνίες μεταξύ παικτών kai backer ποικίλλουν. Πάντα όμως συμπεριλαμβάνουν το ‘makeup’, έναν όρο που αναφέρεται στο τρέχον ύψος του χρέους του παίκτη που δέχεται το ‘backing’. Στον κόσμο των high-stakes tournaments, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας παίκτης να φτάνει σε… εξαψήφιο makeup, πριν τελικά πραγματοποιήσει ένα μεγάλο cash. Αν ένας παίκτης – ‘άλογο’ δεν κατορθώσει να ‘ρεφάρει’ τις ήττες του ή χάσει όλο το αρχικό στακάρισμά του, ο backer έχει την επιλογή να τον αφήσει – και φυσικά να χάσει ό,τι χρήματα επένδυσε – ή να συνεχίσει μαζί του ελπίζοντας σε καλύτερη συνέχεια.
Το θετικό του να έχεις τον δικό σου… ‘στάβλο’ επαγγελματιών, είναι ότι βρίσκεσαι συνέχεια σε δράση, και αγωνιάς όταν ένας παίκτης σου διεκδικεί πολλά χρήματα. Φυσικά, buy-ins όπως αυτά των $10.000 αυξάνουν γρήγορα το χρέος του παίκτη απέναντι στον backer. Πριν την Μαύρη Παρασκευή, οι backers χρησιμοποιούσαν το online poker για να μειώσουν την Variance. Είναι σύνηθες για έναν παίκτη να μην σημειώσει κάποιο cash σε δέκα συνεχόμενα live events, αλλά με την ποικιλία των online tournaments που ήταν καθημερινά διαθέσιμα, οι backers μπορούσαν συχνά να ‘ρεφάρουν’ κάποιες ζημίες τους.
Για αυτό τον λόγο, οι περισσότεροι backers απαιτούσαν πολλές συμμετοχές σε τουρνουά online, σε αντάλλαγμα συμφωνιών για live events. O Chris Moorman, ένας εκ των καλύτερων παικτών της Βρετανίας, κάποτε είχε … 32 παίκτες ως backer! Αναγκάστηκε όμως να αφήσει πολλούς, μετά τη Μαύρη Παρασκευή :
“Βασικά, αναγκάστηκα να βάλω στον ‘πάγο’ όλα τα makeups των Αμερικανών παικτών μου. Δεν ήθελα να τους παρατήσω εντελώς και να χάσω την όποια action είχα από αυτούς… Όμως δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να τους βάλω να παίξουν ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο WSOP. Αν δεν είχαν κατορθώσει να κάνουν τίποτα, δεν θα μπορούσαμε με τίποτα να βγάλουμε αυτά τα χρήματα online. Αναγκάστηκα να περιοριστώ στους Ευρωπαίους παίκτες, και να χρησιμοποιήσω χρήματα που περίσσευαν για τους Αμερικανούς.”
Ο Moorman έχει 4.1 εκατομμύρια δολάρια σε κέρδη από live tournaments, εκ των οποίων το ένα εκατομμύριο στο φετινό WSOP. Παρολαυτά, δεν θα έκλεινε με κανέναν παίκτη συμφωνία για αποκλειστικώς live events :
“Όλοι οι online παίκτες αναζητούν συμφωνίες για live τουρνουά, αποκλειστικά. Δεν θα το έκανα ποτέ, όμως. Αν θέλουν να παίξουν σε live events με μεγάλα buy-ins, θα πρέπει να πουλήσουν τμήματα των online συμμετοχών τους. Η μόνη φορά που σκέφτηκα σοβαρά να κάνω κάτι τέτοιο ήταν με τον Ty Reiman, ο οποίος κατόρθωσε να βγει δεύτερος στο PCA του 2010 για 1.75 εκατομμύρια. Ειλικρινά, δε θέλω να έρθω αντιμέτωπος με τη variance. Έτσι, όταν κάποιος μου ζητά για μια συμφωνία για live events, απλά του λέω πως αφού ο Ty δεν εξασφάλισε κάτι τέτοιο, ούτε κανείς άλλος δεν πρόκειται να την εξασφαλίσει!”
Υπάρχουν φυσικά περιπτώσεις πολύ καλών παικτών, που εξασφαλίζουν συμφωνίες αποκλειστικά για live events. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του David Peters, ο οποίος έχει κέρδη 1.4 εκατομμυρίων δολαρίων . Ο Peters εξασφάλισε έναν διακανονισμό με τον Bryn Kenney, ώστε να ανταπεξέλθει στο αναπόφευκτο downswing που τον περίμενε. Σε μία συνέντευξη που έδωσε πέρσι, ο Peters εξήγησε για ποιο λόγο προχώρησε σε αυτή του την κίνηση :
“Πάντα υπάρχουν downswings, αλλά ποτέ δεν έφτασα στο σημείο να αναρωτηθώ αν πρέπει να σταματήσω να παίζω” λέει ο Peters. “ Τον περισσότερο καιρό ήμουν οικονομικά μόνος μου. Έτσι, τα downswings με επηρέαζαν περισσότερο. Τον τελευταίο χρόνο όμως έχω ως backer τον Bryn Kenney για όλα μου τα live tournaments, κάτι που με βοηθά με τα downswings. Ήθελα μια τέτοια συμφωνία, με την οποία να είμαι ανεξάρτητος παίζοντας online. Τα live buy-ins ανεβαίνουν, στο σύνολό τους, πολύ γρήγορα. Το να βρεις μια συμφωνία αποκλειστική για live tournaments είναι δύσκολο, γιαυτό χάρηκα όταν την βρήκα και δεσμεύτηκα”.
Συνεχίζεται….