Πηγή του συγκεκριμένου άρθρου στάθηκε μια ιστορία που διάβασα στο βιβλίο του Doyle Brunson “Poker Wisdom of a Champion”. Το εν λόγω εξαιρετικό βιβλίο είναι, ουσιαστικά, μια “συλλογή” από ενδιαφέροντα άρθρα που κατά καιρούς δημοσίευσε ο “Texas Dolly” σε εφημερίδες, με τις οποίες συνεργαζόταν. Στα άρθρα εξιστορούνται πραγματικές ιστορίες τις οποίες έζησε ο Brunson παίζοντας πόκερ επί δεκαετίες, και μέσω των οποίων ο ίδιος ο “Texas Dolly” προσπαθεί να περάσει μηνύματα και διδάγματα στους αναγνώστες.

Στην ιστορία μας, λοιπόν, ήρωας είναι ο Ken. Συμμετέχοντας σε ένα παιχνίδι πόκερ με τον Brunson αλλά και με άλλους παίκτες, ο Ken παρατούσε το τραπέζι κάθε λίγο και λιγάκι, πήγαινε σε ένα παραδιπλανό bar, έπινε ένα ποτό μέσα σε λίγα λεπτά και επέστρεφε. Όπως ήταν λογικό, την περισσότερη ώρα του παιχνιδιού ήταν μεθυσμένος.

Εξαιτίας αυτής του της συνήθειας, ο Ken είχε εμπλακεί πολλές φορές σε καυγάδες. Γιαυτό και “τα ρούχα του ήταν σκισμένα σε πολλές μεριές” όπως γράφει ο Brunson, σημειώνοντας πως ήταν πολύ δύσκολο να φανταστείς πως “Μόλις πριν δύο ώρες, ο ίδιος ήταν ένας σοβαρότατος επιχειρηματίας που είχε καθήσει στο τραπέζι νηφαλιότατος, για να παίξει πόκερ”.

Στο τραπέζι που διαδραματίζεται η ιστορία μας, οι παίκτες παίζουν 7-card Stud, με στοιχήματα των $5. Οι παίκτες μαζεύονταν για να παίξουν τις Κυριακές. Τους δύο μήνες που προηγήθηκαν εκείνης της βραδιάς, στην οποία θα αναφερθούμε, ο Ken μεθούσε, έχανε όλα του τα λεφτά, και επέστρεφε σπίτι του δίχως ένα κέρμα στις τσέπες του. Το σκηνικό αυτό επαναλαμβανόταν κάθε εβδομάδα.

“Kάνω re-raise!” είπε ο Ken, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή έχανε γύρω στα $500. Ο Brunson τον είχε δει να κρατά, ελάχιστες στιγμές πριν, έναν πάκο χαρτονομισμάτων που έφταναν τα $2.000 συνολικά και ήταν πεπεισμένος πως, μέχρι να τελειώσει η session, o Ken θα τα είχε χάσει όλα. Το τραπέζι από 8-handed είχε μείνει με τρεις παίκτες : τον Percy, τον Ken , και τον Doyle.

O Brunson, μόλις 18 ετών τότε, είχε μείνει με $100 πριν το παιχνίδι στις τσέπες του. Αυτά τα $100, τα χρησιμοποίησε για να καθήσει στο τραπέζι, και τα είχε ήδη αυξήσει στα $200. Η προοπτική του να τα πολλαπλασιάσει σε βάρος του μεθυσμένου Ken του φαινόταν άκρως δελεαστική, και δικαιολογημένα…

Κρατώντας , ο Brunson δέχτηκε το raise του Ken ο οποίος κρατούσε [X] – [X] – . Στην προηγούμενη street, ο Percy είχε πάει πάσο δείχνοντας το .

Την ίδια στιγμή, ο Ken ρώτησε τον Brunson “Τι θα κάνεις;” με έναν άκρως ερειστικό και ενοχλητικό τρόπο. Ο Brunson σκεφτόταν ως μόνη λύση το να συνεχίσει να κάνει raise (δεν υπήρχε caps στα raises, στο παιχνίδι τους). Από την άλλη μεριά, όμως, έπρεπε να είναι προσεκτικός. Το bankroll του δεν ήταν τόσο μεγάλο ώστε να μπορεί να δεχθεί ένα … ανέλπιστο χτύπημα, σε περίπτωση που ο Ken είχε three of a kind, με τις δύο κρυφά του φύλλα. Έτσι, έπιασε ένα $5 και πήγε να κάνει το call, όταν ο Ken τον σταμάτησε :

“Περίμενε παλικάρι μου. Θα σε βοηθήσω!” είπε, και άνοιξε τα κρυφά του φύλλα, δείχνοντας και . Ο Ken είχε flush draw!

“Δε φαντάζεστε τα κύματα ανακούφισης που ένιωσα να χτυπούν το σώμα μου!” γράφει χαρακτηριστικά ο Brunson, διαπιστώνοντας ότι είναι μπροστά στο hand. Γνωρίζοντας πως οι Άσσοι μου είναι , έστω και για λίγο, φαβορί, ο Brunson έπιασε ένα $5 και είπε “Κάνω Raise”.

“Re-raise!” είπε ο Ken. Το ίδιο και ο Brunson. Και τα $5 έπεφταν βροχή στο κέντρο του τραπεζιού. Mέσα σε λίγα λεπτά, όλο το bankroll του “Texas Dolly” βρισκόταν στο κέντρο του τραπεζιού, με τον ίδιο να νιώθει ότι βρίσκεται “στον παράδεισο” όπως γράφει. Ακόμα και αν το προβάδισμά του ήταν ισχνό – οι πιθανότητες του Κen να συμπληρώσει το flush draw του ανέρχονταν στο 48% ! Kι όμως, ο Brunson δεν προλάβαινει να ρίχνει τις μάρκες των $5 στο pot. “Όσες μάρκες και αν είχα, θα τις είχα βάλει” γράφει χαρακτηριστικά.

Δυστυχώς για τον Brunson, ο Ken έπιασε το ζητούμενο πέμπτο καρό στην 6th street, ενώ ο “Texas Dolly” δεν είχε παρά ένα ζευγάρι Άσων μετά και την 7th street. Απογοητευμένος, ο Μπράνσον έμεινε στο τραπέζι δίχως χρήματα για να παίξει, παρακολουθώντας τον Percy να… ξελαφρώνει , εύκολα σχετικά, τον Ken από τα περίπου $2.500 που κρατούσε, σε σύντομο χρονικό διάστημα.

“Κακώς έβαλες όλες σου τις μάρκες, Doyle, σε εκείνο το hand με τους Άσσους σου” , είπε ο Percy στον Brunson, όταν μείνανε οι δυο τους.

“Πλάκα μου κάνεις;!” είπε ο Doyle, ο οποίος δεν ήταν σε φάση να δεχθεί παρατηρήσεις… ειδικά από κάποιον που ήταν πλουσιότερος κατά $2.500, την ίδια στιγμή που ο ίδιος δεν είχε χρήματα στην τσέπη του “ούτε για ένα χάμπουργκερ!” όπως γράφει! “Τι θες να μου πεις, ότι το flush draw κερδίζει τους Άσους;;” πρόσθεσε , με ειρωνικό ύφος.

“Ήσουν ελάχιστα φαβορί, και ρίσκαρες όλα σου τα χρήματα. Για ποιο λόγο; Δεν έβλεπες πόσο άσχημα έπαιζε ο Ken; Πολύ σύντομα θα είχες την ευκαιρία να ρισκάρεις, έχοντας πολύ, πολύ καλύτερες πιθανότητες για να κερδίσεις. Γιατί συμβιβάστηκες με αυτό το μικρό πλεονέκτημα που είχες εκείνη τη στιγμή, όταν στα αμέσως επόμενα hands θα μπορούσες να είχες πολύ μεγαλύτερο;”

Με αυτές τις κουβέντες ο Percy έφυγε και ο πιτσιρικάς, τότε, Doyle έμεινε να… κοιταέι το κενό, σκεπτόμενος τις κουβέντες του φίλου του.

“Με άφησε μόνο, στη μιζέρια μου, δίχως δεκάρα στο παντελόνι μου… Και εγώ δεν έκανα τίποτε άλλο, παρά σκεφτόμουν το πόσο δίκιο είχε…” καταλήγει ο Brunson.