Ο Ντ’Αμάτο σημειώνει ότι πέραν των συνεχών αιτήσεων, μέχρι στιγμής έχουν διεξαχθεί δύο δημόσια διαδικτυακά ψηφίσματα τα οποία έχουν συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες υπογραφές, στα οποία οι ίδιοι οι παίκτες απαιτούν να ακουστεί η φωνή τους.

Μέσα επίσης από τη νέα ιστοσελίδα “ανοιχτής διακυβέρνησης” της προεδρίας Ομπάμα, την America Speaking Out, το θέμα της νομιμοποίησης του διαδικτυακού πόκερ συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους από οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, σημειώνει ο Ντ’Αμάτο και συνεχίζει υπενθυμίζοντας ότι σε μία προηγούμενη πρωτοβουλία του νέο-εκλεγέντα τότε Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος συγκέντρωνε προτάσεις από τους πολίτες στην ιστοσελίδα www.change.gov, το ζήτημα της νομιμοποίησης του πόκερ στο ίντερνετ ήταν και πάλι ανάμεσα στα δύο πρώτα σε ψήφους!

"Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να μην λάβει υπόψη του όλα αυτά τα στοιχεία, με τον ισχυρισμό ότι αποτελούν σύμπτωση ή ακόμη και μία μεθοδευμένη καμπάνια η οποία υπηρετεί σκοπιμότητες, όμως υπάρχει πολύ βάθος σε αυτή την ιστορία," σημειώνει με νόημα ο Ντ’Αμάτο.

"Υπάρχει πληθώρα προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Αμερικανικός λαός και πληθώρα μεγάλων επιχειρήσεων που υποστηρίζουν την επίλυσή τους η κάθε μία μεταξύ άλλων και για τα δικά της συμφέροντα. Όμως απαιτείται αληθινό πάθος για να πείσεις τον κόσμο να αφιερώσουν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους και να γίνουν μέλη σε αυτές τις ιστοσελίδες, να αποκαλύψουν μέρος των προσωπικών τους στοιχείων και να ψηφίσουν για ένα ζήτημα. Είναι λοιπόν πραγματικά εντυπωσιακό κι εντελώς ασυνήθιστο ότι η νομιμοποίηση του διαδικτυακού πόκερ βρίσκεται συνεχώς ανάμεσα στα κορυφαία ζητήματα που απασχολούν τον Αμερικανικό λαό."

Ο τέως Γερουσιαστής σχολιάζει ότι είναι της μόδας σήμερα οι πολιτικοί να ζητούν τη γνώμη των ψηφοφόρων για το τι θέλουν από την κυβέρνηση, όμως ρωτάει: "Πότε άραγε θα γίνει της μόδας σε αυτούς του πολιτικούς να ακούν πραγματικά τους ψηφοφόρους;"

Περιγράφει την τωρινή κατάσταση, όπου η κυβέρνηση επιχείρησε να απαγορεύσει το διαδικτυακό πόκερ, επιβάλλοντας στα τραπεζικά ιδρύματα να παίξουν το ρόλο της …αστυνομίας ηθών [μέσω του νόμου UIGEA] ως το λιγότερο "παράξενη."

"Οι υποστηρικτές του νόμου λένε ότι είναι απαραίτητος για την προστασία των παιδιών, ώστε να μην είναι δυνατό να παίζουν πόκερ από την κρεβατοκάμαρά τους! Όμως δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη ότι αυτός ο νόμος εμπόδισε τα παιδιά να παίζουν πόκερ στο ίντερνετ," είναι η γνώμη του Ντ’Αμάτο. "Στην πράξη, το να παίξει κανείς online πόκερ είναι πολύ εύκολο και απλό για τον καθένα. Αντί λοιπόν το παιχνίδι να διεξάγεται σε μία ελεγχόμενη βιομηχανία, ο νόμος δημιούργησε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει ομοσπονδιακός έλεγχος – επειδή δεν υφίστανται Αμερικανικές εταιρίες να υποβληθούν σε κάποιον έλεγχο.

"Αρνούμενη να θεσμοθετήσει αυτόν τον κλάδο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάσισε επίσης ότι αρνείται να τον φορολογήσει! Αυτό σημαίνει δις δολάρια εν δυνάμει φορολογικών εσόδων παραμένουν στα αζήτητα… Πρόκειται πραγματικά για την μοναδική βιομηχανία η οποία παρακαλάει να φορολογηθεί – κι όμως συνεχίζει να αγνοείται από τους πολιτικούς, οι οποίοι παράλληλα αρνούνται να ακούσουν και τις επιθυμίες του Αμερικανικού λαού," προσθέτει.

Ο Ντ’Αμάτο περιγράφει με καλά λόγια και την τελευταία [νομοσχ. HR2267] ομοσπονδιακή απόπειρα νομιμοποίησης του online πόκερ.

"Υπάρχουν θετικά σημάδια ότι κάποιοι στο Κογκρέσσο αρχίζουν να ακούν τη βούληση του Αμερικανικού λαού," γράφει.

"Η ελευθερία του να παίζει κανείς πόκερ δεν είναι ασφαλώς ένα από τα καταγεγραμμένα βασικά δικαιώματα. Όμως όταν σχηματίστηκε αυτό το έθνος, κανείς από τους ιδρυτές του δεν ονειρεύτηκε ότι το Κογκρέσσο θα απαγόρευε αυτή την απλή ελευθερία – και ειδικά μάλιστα όταν η απαγόρευση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις επιθυμίες του ίδιου του λαού.

"Αυτό που οραματιζόταν οι ιδρυτές του ήταν μία διακυβέρνηση που θα άκουγε υποχρεωτικά τις επιθυμίες και απαιτήσεις εκείνων που τους έστειλαν στη Ουάσιγκτον να κυβερνήσουν.

Και καταλήγει λέγοντας, "Ο Αμερικανικός λαός το λέει δυνατά και ξεκάθαρα: “Πάρτε πίσω αυτό τον ηλίθιο νόμο.” Το ερώτημα σήμερα είναι: Οι πολιτικοί μας ακούνε;"