10-18 Ιουλίου στο Victoria Casino, το London Poker Championships, με 200άλιρα και 300άλιρα τουρνουά καθημερινά, στα μέτρα μου δηλαδή!

15-19 Ιουλίου στο Brighton, το Pokerstars UK & Ireland Poker Tour, με το Main Event (buy in £1100) και 2 side events μικρότερα.

To παραθαλάσσιο Brighton βρίσκεται στις Νότιες ακτές της Βρετανίας, μιά ώρα με το τρένο από το Λονδίνο και πολύ κοντά στο αεροδρόμιο του Gatwick (20 λεπτά) για την επιστροφή! Όσο υπολόγιζα λοιπόν ημερομηνίες αναχώρησης, κόστος ταξιδιού κλπ, με πήρε τυχαία τηλέφωνο ο Νίκος Δομεστίνης, γνωστός σε όλους μας και ως stikis! Με είχε συνεπάρει λίγο ο ενθουσιασμός του "8 μέρες 6 τουρνουά" και όσο με άκουγε στο τηλέφωνο, ΨΗΘΗΚΕ να έρθει μαζί μου, γεγονός που έκανε την προοπτική αυτού του ταξιδιού ακόμη καλύτερη. Ο Νίκος είναι εξαιρετικά ευχάριστος στην παρέα, με το αστείο και το γέλιο συνεχώς!

Δευτέρα μεσημέρι λοιπόν αναχωρήσαμε για London Poker Championships, 3 τουρνουά και cashάκι στο Victoria, συν indie rock και garage περιπλανήσεις στα club του Camden. Την Παρασκευή το πρωί το τρένο θα μας μετέφερε στο Brighton, για την Day 1b του UKIPT Μain Event (αν "στράβωνε" νωρίς το Main Event θα παίζαμε και στα 2 Side events του Σαββατοκύριακου). Από εκεί Gatwick και back to Athens.

8 ΜΕΡΕΣ, 6 ΤΟΥΡΝΟΥΑ! Καλό ακούγεται και καλό ήταν! Πάμε στη διήγηση:

Hμέρα 1η

Άσχημη έκπληξη μας περίμενε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο Λονδίνο. Ήταν άθλιο! Γνώριζα κάποια καλά και (σχετικά) φτηνά ξενοδοχεία στο κέντρο του Λονδίνου, αλλά δεν υπήρχαν δωμάτια τελευταία στιγμή που το αποφασίσαμε το ταξίδι. Έκλεισα λοιπόν ένα άγνωστο και ήλπιζα να φανούμε τυχεροί, δυστυχώς όμως δεν ήμασταν! Σκεφτήκαμε να αλλάξουμε ξενοδοχείο, θα έπρεπε όμως να πληρώσουμε τουλάχιστον 3 διανυκτερεύσεις σε αυτό και τα χρήματα ήταν πολλά. Αποφασίσαμε ότι θα το χρησιμοποιούμε "για έναν ύπνο" και αυτό κάναμε τελικά.

Πρώτος προορισμός το Grosvenor Victoria Casino, για να γραφτούμε στα τουρνουά. Είχε ανακοινωθεί μικρό cap (100) για τα μεσοβδόμαδα τουρνουά και φοβόμασταν μήπως δεν βρούμε θέση. Τελικά κανένα από τα τουρνουά της εβδομάδας δεν ξεπέρασε το cap.

H πόκερ αίθουσα του Vic είναι εξαιρετική, με τραπέζια για όλα τα γούστα. Αυτά που μας ενδιέφεραν ήταν το £1/£3 με "νοίκι" 6 λίρες το μισάωρο την καρέκλα και τα 1/2, 1/3 και 2/5 με 5% rake (cap 10 λίρες)

Στρωθήκαμε ΑΜΕΣΩΣ και φύγαμε κατά τις 5 το πρωί (δηλαδή ώρα Ελλάδος 7, σχεδόν 24 ώρες στο πόδι). Το Vic συγκεντρώνει αρκετούς regulars του Λονδίνου στα υψηλά stakes αλλά στα μικρά stakes σφύζει από παίκτες- τουρίστες, που ρίχνουν τον μέσο όρο του… skill σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Ματσωμένοι Άραβες στο 1/2 (???), Ιάπωνες και γενικά Ασιάτες με suited Q-7 "nuts", κάποιοι ηλικιωμένοι Άγγλοι που πάντα προσπαθούσαν να κλέψουν ποτ με δυνατά double και triple barrels, 2 Αλβανοί (ο ένας calling station στα πάντα και ο άλλος όσα κι αν μάζευε τα έχανε σε μια μπλόφα) και κάποιοι Αμερικάνοι super tight. Δεν υπερβάλλω καθόλου, θα διαβάσετε πάσες στη συνέχεια…

Ο Nίκος δεν πήγε καλά την πρώτη αναγνωριστική βραδυά στο cash, εγώ κέρδισα λίγα (70 λίρες).

 

Hμέρα 2η

Την Τρίτη το απόγευμα (19:00 ώρα έναρξης κάθε μέρα) ξεκίνησε το πρώτο τουρνουά, £220 λίρες freezeout, 7.000 μάρκες 25λεπτα blinds (κακό αυτό, ελπίζαμε τουλάχιστον 30λεπτα), 96 παίκτες νομίζω. Οι αντίπαλοι μας ήταν οι χτεσινοβραδυνοί και μερικοί ακόμη χειρότεροι!

Δυστυχώς αποκλειστήκαμε και οι δύο νωρίς, εγώ στο 3ο level 75/150. Το story πάει ως εξής:

Πιάνω 6άρια σε late και κάνω raise, μπαίνουν 3. Δεν βγαίνει 6άρι στο φλοπ και τα πετάω. Μετά από 2 πάσες πιάνω και πάλι 6άρια, αποφασίζω να κάνω call σε raise, ακολουθούν κι άλλοι δύο παίκτες. Δεν βγαίνει 6άρι, τα ξαναπετάω και μετά από 2 παρτίδες πιάνω και πάλι 6άρια, στο big blind!!!

Κάποιος κάνει raise και λέω από μέσα μου "ε, αυτή τη φορά θα πέσει!" και call-άρω. Φλοπ Κ-6-3 και "Καλά το σκέφτηκα!"… LOL… Check raise, μου τα γυρίζει all in, λέω από μέσα μου "λες;;;", κάνω call και μου ανοίγει Ρηγάδες!!! GG

O stikis έχασε λίγο αργότερα, παίξαμε τόσο πολύ πόκερ που δεν θυμάμαι πάσες δικές του, τα έβαζε μπροστά πάντως το παιδί. Η βραδυά συνεχίστηκε στο cash, £1/3 με charge καρέκλας 6 λίρες το μισάωρο.

Ο stikis τους είχε χαλαρά εκείνο το βράδυ, πήρε καμμιά 800αριά λίρες. Ο calling station Αλβανός είχε σπάσει διαδοχικά Ασσους με Α-5 και Ρηγάδες με 10-J, αλλά οι μάρκες του δεν ήρθαν ποτέ στα μέρη μας, τις πήραν άλλοι…

Εγώ έχασα όταν στο τέλος της βραδυάς και 200 λίρες πάνω, ποτ 850 λιρών με έναν αντίπαλο πήγε σε… λάθος μεριά! Το Α-Κ μου έχασε σε φλοπ Α-Α-Q όπου και μπήκαμε all in. Ο tight παπούς είχε μεν Α-2, αλλά βρήκε το 2άρι στο river… Δεν έπαιξα άλλο εκείνο το βράδυ, είχα ήδη κουραστεί.

 

Ημέρα 3η

Το πρόγραμμα της Τετάρτης είχε £100 rebuy (και όχι freezeout όπως νομίζαμε), 72 παίκτες. Καλύτερα rebuy θα μου πείτε. Πράγματι καλύτερα, αφού κατάφερα να φτάσω μέχρι το τελικό τραπέζι σχετικά εύκολα και αφού είχα γελάσει πολύ στο τουρνουά. Οι αντίπαλοι μου είχαν πραγματικά πολύ χιούμορ και υπήρχε κι ένας Ρώσος 25χρονος ντερέκι, που είχε έρθει με δύο Ρωσίδες που μας έβγαλαν τα μάτια. Ο Ρώσος "μοίραζε" μεν μάρκες και έκανε πολλά suckout σαν γνήσιο fish, αλλά έκανε show στο τραπέζι. Είχε πολύ πλάκα το παιδί, ακόμη και οι ντήλερ που στην αρχή εκνευρίζονταν μαζί του, στο τέλος γέλαγαν κι αυτοί… Και οι Ρωσίδες, Ρωσίδες, πάντα δίπλα μας…

O Ρώσος απάντησε στο κινητό του κάποια στιγμή και επειδή κρατούσε τα φύλλα στο χέρι του συνέχεια, όπως γύρισε στην καρέκλα να μιλήσει στο τηλέφωνο, κατά λάθος κρατούσε τα φύλλα του ανοικτά! Και ήταν Ρηγάδες, οι οποίοι κηρύχθηκαν dead hand!

Το τελικό τραπέζι είχε κάθε καρυδιάς καρύδι, μπήκα 7ος σε στακ και με 2-3 κλεψίματα κράτησα τις μάρκες μου μέχρι τα έπαθλα, όπου και διπλασίασα απέναντι σε έναν Αμερικανό που συνεχώς squeezαρε "μετά δόξης", κλέβοντας ποτ preflop, μετά από limps και raises. Σε ένα τέτοιο χέρι το "re-squeeze" all in μου με Α-Κ κράτησε απέναντι στο Α-8 του commited Αμερικανού και έφτασα στην 4άδα με 68.000 μάρκες (οι άλλοι 3 είχαν 100-120Κ). H πρώτη θέση έδινε 4.700 λίρες, καθόλου άσχημα, ήθελε δουλειά και τύχη όμως ακόμη.

Raise εγώ με Α-8, call μόνο ο Αμερικανός, τα blinds είχαν ανέβει πολύ (4Κ-8Κ). Φλοπ 6-7-8, all in εγώ από μπροστά και αυτόματα all in ο Αμερικανός που είχε φλοπάρει nuts (9-10)!!! To γυάλινο έπαθλο για το side event (είχε ένα πολύ ωραίο) θρυμματίστηκε στη φαντασία μου… Τελική κατάταξη, 4ος και £1300.

Εν τω μεταξύ ο Νίκος συνέχισε να κυριαρχεί στο cash, αλλά δεν πήρε πολλά, αφού έφαγε κι αυτός τα suck out του. Έπαιζε με 6 Άραβες, με χρυσά ρολόγια και καδένες! Σε μια παρτίδα που πήγα να του μιλήσω, τον είδα να κάνει το απίστευτο grinding:

O stikis είχε Ασσο σε φλοπ Α-10-7 rainbow. Ποντάρει και κάνει call ο Άραβας. Τurn Ντάμα. Ξαναποντάρει ο Νίκος (25 λίρες) και ο Άραβας διστάζει… Το "πιάνει" αυτό ο Νίκος και του λέει:

"Ιf you call, I will check the river…" (αν κάνεις call θα τσεκάρω το river)

Call o Άραβας, blank το river, check check όπως υποσχέθηκε ο stikis, 10αράκι είχε ο Άραβας και ο Νίκος με κοίταγε χαμογελώντας…

Ένας Αλβανός έχασε ποτ 3.000 λίρες στο 1/2!!! Είχε μαζέψει με κάποια suck out πολλά chips (£1500) από 100 λίρες που κάθησε στο τραπέζι! Raise ένας Ιταλός UTG 16 λίρες, reraise (κλασικά) ο Αλβανός από το Button στις 75! Call ο Ιταλός, φλοπ Q-3-6, ποντάρει 80 λίρες ο Ιταλός, raise 350 o Aλβανός! Δισταγμός, αλλά το call έγινε. Turn 4, χωρίς χρώματα. Τσεκ ο Ιταλός, all in 1100 ο Αλβανός! Το σκέφτηκε πάρα πολύ αλλά τελικά έκανε το call ο Ιταλός, ανοίγωντας Ρηγάδες, ο αντίπαλος του είχε Q-7! River blank, τεράστιο ποτ για 1/2, ο Ιταλός καπάκι πήρε τις μάρκες και έφυγε, τα dead money έκαναν φτερά…

 

Ημέρα 4η

Η Πέμπτη ήταν η τελευταία μας μέρα στο Λονδίνο. Είχαμε πει να πηγαίναμε σε κανένα club αλλά πως να ξεκολήσεις έναν 22χρονο Έλληνα από την καρέκλα του πόκερ; Πήγα μόνος μου λοιπόν, κυνηγώντας κάποια "φαντάσματα" του παρελθόντος σε 2 ήσυχες pub του Nότινγκ Χίλ που είχα πάει παλιά.

Από το τουρνουά της ημέρας αποκλείστηκα χωρίς πολλά πολλά στο 5ο level του £275 freezeout (10.000, 40λεπτα), ένα τουρνουά στο οποίο δεν πήρα καμμιά παρτίδα. Εϊχα καλύτερους αντιπάλους από άλλες βραδυές, το στακ μου δεν εξαφανίστηκε με τη μία, αλλά το ροκάνιζαν σιγά σιγά παρτίδες που έφταναν μέχρι το river και που πάντα ήμουν χειρότερος. Πολύ κακό φύλλο αυτό το βράδυ, με δευτερό-τριτα pairs και χαμένα draws κανείς δεν… πήγε μπροστά.

Ο Νίκος συνέχιζε στο τουρνουά, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει μεγάλο ποτ με Α-Κ απέναντι σε Α-8 ενός donk στην κυριολεξία, που συνεχώς έλεγε στο τραπέζι ότι παίζει έτσι "γιατί θέλει να πάει στο cash", Σε αυτό το τραπέζι έπεσε και θεϊκή ατάκα από παίκτη, μου τη διηγήθηκε ο Νίκος μετά:

Limp in με ΚΚ ο Νίκος σε θέση UTG, call από το CO και το big blind, A-K-8 το φλοπ. Check- check, bet 2/3 του ποτ ο παίκτης στο cut off, call και το big blind και ο Νίκος. 4άρι πέφτει στο turn, 3/4 του ποτ το cut off, πάσο το blind, 3x raise ο Νίκος. Δέχεται call και διπλώνει ο άσσος στο river, χτύπησε 1/5 του ποτ ο Νίκος και κάνει απλώς call ο αντίπαλος του, έχοντας σετ 8άρια, απέναντι στο σετ Ρηγάδες του Νίκου!

Το ποτ ήταν πολύ χαμηλό για set over set με τα στακ που είχαν οι δύο παίκτες και ένας άλλος στο τραπέζι παρατήρησε, απευθυνόμενος στον παίκτη με τα 8άρια:

"You lost the minimum my friend! The minimum! The only way to lose less is to DIE in the middle of the hand!!!"… (έχασες το ελάχιστο φίλε μου!, Το έλάχιστο! Ο μόνος τρόπος να έχανες λιγότερα θα ήταν να πέθαινες στη μέση της παρτίδας)…

Όλο το τραπέζι λύθηκε στα γέλια γιατί το είπε και με πολύ νόημα και με περίεργη προφορά ο Ανατολικοευρωπαίος παίκτης!

Γύρισα από το Νότινγκ Χιλ ελπίζοντας να βρω τον Νίκο στο τουρνουά, αλλά τον είδα τελικά στα cash. Κάθησα κι εγώ στο τραπέζι, ο Νίκος είχε εκπληκτική βραδυά, πήρε 7 συνεχόμενα ποτ σε μια φάση. Ήταν φανερό πως ήταν και πάλι ο καλύτερος παίκτης στο τραπέζι, το οποίο είχε πολύ "ιστορία".

Άγγλος τζέντλεμαν σε board 2-3-4-5 ποντάρει και Άραβας κάνει raise. Call ο Άγγλος, river K, ούτε χρώματα ούτε τίποτα. Ξαναποντάρει ο Άγγλος και ο Άραβας κάνει απλώς call. Ανοίγει 6άρι ο Άγγλος και ο Άραβας ανοίγει 6-7!!! Εϊχαν και οι δύο αρκετές μάρκες πίσω τους και ο Άραβας δεν έκανε raise τα nuts, αφήνοντας μας με ανοικτό το στόμα!

Στη συνέχεια πιάνω Ρηγάδες κάνω raise και call από έναν tight παπού Άγγλο και βλέπω φλοπ Κ-10-7 rainbow. τσεκάρω και ο παπούς μπαίνει all in 150 λίρες! Call εγώ φυσικά, ανοίγει βαλέδες ο παπούς, αλλά……. Q turn….. A river….. Aχ, λεφτάκια μου… LOL

Σηκώθηκα από το τραπέζι χωρίς reload, αφού "δώρισα" τις τελευταίες μου 100 λίρες στο τραπέζι, on tilt, δύο φορές Ρηγάδες και μια Άσσους δεν πληρώθηκα σε αστείο τραπέζι. Γενικά δεν με πήγε το cash, παρά το γεγονός ότι ένιωθα πως ήμουν καλύτερος από τους περισσότερους, ίσως και όλους στα τραπέζια που έπαιξα! Anyway,next time, η βραδυά τελείωσε πολύ αργά, αφού μετά από σύσκεψη με τον Νίκο, αποφασίσαμε να πάμε κατευθείαν στο Μπράιτον για την Day 1b του UKIPT Main Event, χωρίς να κοιμηθούμε.

Η συνέχεια (για το Μπραίτον), στο Β” Μέρος του "8 μέρες, 6 τουρνουά".